Τρεις παρατάσεις, ένα πονηρό time-out, μεγάλα σουτ και υπέρμετρη ένταση σε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών, με φόντο το τρόπαιο του πρωταθλητή.
Το πέμπτο παιχνίδι της σειράς των τελικών του NBA του 1976, ανάμεσα σε Celtics και Suns, που διεξήχθη στις 4 Ιουνίου στο "Boston Garden", έχει μείνει στην ιστορία ως μια από τις πιο αμφίρροπες, καθηλωτικές και πολυτάραχες αναμετρήσεις στην ιστορία. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως εκείνο το ματς είναι το καλύτερο που παίχτηκε ποτέ. Αυτή η άποψη έχει σίγουρα βάση, καθώς μιλάμε για ένα παιχνίδι γεμάτο ένταση και πάθος, με αναρίθμητες εναλλαγές συναισθημάτων, τρεις παρατάσεις γεμάτες χορταστικό θέαμα και βέβαια ένα ιδιαίτερο time-out, το οποίο έμελλε να είναι αλησμόνητο...
Πριν περάσουμε στα όσα διαδραματίστηκαν στο εν λόγω παιχνίδι, αξίζει να θυμηθούμε πως φτάσανε αυτές οι δύο ομάδες μια ανάσα πριν από τον τίτλο. Οι «Κέλτες» ήταν δίχως αμφιβολία το ακλόνητο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, έχοντας τερματίσει πρώτοι στην περιφέρεια τους (54-28) και έχοντας υπερκεράσει σχετικά εύκολα -σε έξι ματς- τους δύο πρώτους αντιπάλους τους κατά την post-season (Buffalo, Cleveland). Το αντίπαλο δέος ήταν οι πρωταθλητές της προηγούμενης χρονιάς, Golden State Warriors του Rick Barry, οι οποίοι σημείωσαν και το καλύτερο ρεκόρ της λίγκας στην κανονική περίοδο (59-23) και είχαν βλέψεις για το repeat. Οι τρίτοι της Δύσης, Suns (42-40), όμως έκαναν την έκπληξη, αποκλείοντας τους σε επτά παιχνίδια στους τελικούς της περιφέρειας -έχοντας πρώτα επιβληθεί των Supersonics. Το καθοριστικό έβδομο ματς εκείνης της σειράς ήταν επίσης ασυνήθιστο, το λόγο μπορείτε να τον διαβάσετε εδώ. Κάπως έτσι, λοιπόν, οι «Ήλιοι» από το Phoenix έγραψαν -την μέχρι τότε- πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία τους, φτάνοντας για πρώτη φορά στους τελικούς της λίγκας.
«Η επικράτηση σε εκείνη την σειρά θα σήμαινε ασυγκρίτως πολλά περισσότερα για τους Suns, παρά για τους Celtics» έχε πει ο shooting-guard του Phoenix, Van Arsdale, σε μεταγενέστερη δήλωση του. Οι «Ήλιοι» ήταν λογικό να το ήθελαν περισσότερο, αφού είχαν μια πρωτόγνωρη ευκαιρία να οδηγήσουν τον οργανισμό σε ένδοξες ημέρες. Στις πρώτες τέσσερις συναντήσεις τους και οι δύο ομάδες προάσπισαν τις έδρες τους και πριν την έναρξη της επίμαχης αναμέτρησης στην Βοστώνη, η σειρά ήταν στο 2-2.
Οι γηπεδούχοι ξεκίνησαν επιβλητικά την αναμέτρηση, χτίζοντας πολύ γρήγορα μια διαφορά, η οποία εκ πρώτης όψεως φάνταζε μη ανατρέψιμη. Οι Suns πιάστηκαν εξ απροόπτου και αρχικώς αδυνατούσαν να βρουν ρυθμό και απαντήσεις απέναντι στους καταιγιστικούς «Κέλτες». Χαρακτηριστικό είναι ότι ο coach τους, John MacLeod, κάλεσε τρεις φορές time-out από την πρώτη κιόλας περίοδο. Καθώς το πρώτο 12λέπτο έλαβε τέλος, με τους Celtics να έχουν οικοδομήσει μια double-score διαφορά (36-18), οι οπαδοί τους στις κερκίδες προκαλούσαν τους Suns να πετάξουν λευκή πετσέτα. Όπως ήταν γραφτό να αποδειχθεί όμως η αναμέτρηση είχε παρά πολλή δρόμο ακόμη...
Οι φιλοξενούμενοι κατάφεραν να βρουν σφυγμό και αργά και σταθερά ροκάνισαν την διαφορά. Οι Celtics δεν μπόρεσαν να ανακόψουν τον ρυθμό των αντιπάλων τους και έτσι ο αγώνας από υγιής περίπατος για τους οικοδεσπότες μετατράπηκε σε κυνομαχία. Το come-back των «Ήλιων» ολοκληρώθηκε με ένα goal-foul του Westphal, το οποίο διαμόρφωσε το 94-94. Λίγες στιγμές μετά, οι Suns με τρία δευτερόλεπτα να υπολείπονται είχαν την ευκαιρία να κλέψουν το ματς. Δεν κατάφεραν όμως να επαναφέρουν σωστά την μπάλα από την πλάγια γραμμή και η παράταση ήταν γεγονός (95-95).
«Μπαίνοντας στην πρώτη παράταση πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να νικήσουμε, άλλωστε είχαμε επιστρέψει από το πλην 20» έχει δηλώσει ο power-forward των Suns, Gar Heard. Στα πέντε αυτά επιπλέον λεπτά καμιά από τις δύο ομάδες δεν κατάφερε να κλειδώσει την υπόθεση νίκης. Αυτή την φορά οι Celtics είχαν την ευκαιρία να διασφαλίσουν την επικράτηση στα τελευταία δευτερόλεπτα, αλλά ο John Havlicek δεν βρήκε στόχο και έτσι το ματς πήγε σε δεύτερη παράταση (101-101). «Υπήρχαν πάρα πολλές διακυμάνσεις στο σκορ. Τα πάντα άλλαζαν κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε. Εκεί που κέρδιζες, βρισκόσουν ξανά να κυνηγάς» έχει πει ο αστέρας των Celtics για εκείνη την αλησμόνητη αναμέτρηση.
Κατά την έναρξη της δεύτερης παράτασης η αγωνία των φιλάθλων είχε κορυφωθεί και το γήπεδο έβραζε. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες οι αθλητές όφειλαν να επιβληθούν όχι μόνο των αντιπάλων τους, αλλά και των προσωπικών τους αντοχών. Στις τελευταίες στιγμές αυτής της παράστασης σημειώθηκαν κάποια ανεπανάληπτα περιστατικά, τα οποία καθιστούν εκείνη την αναμέτρηση αξέχαστη. Οι Suns, τρέχοντας στον αιφνιδιασμό και πιέζοντας αμέσως μετά σε όλο το γήπεδο, σημείωσαν 4 γρήγορους και απανωτούς πόντους, παίρνοντας το προβάδισμα ενός πόντου με μόλις 5 δευτερόλεπτα να απομένουν για την λήξη (109-110). Σε αυτά τα εναπομείναντα δεύτερα ο Havlicek πέτυχε ένα ιστορικό καλάθι προλαβαίνοντας το χρονόμετρο. Η κόρνα της γραμματείας ήχησε και επικράτησε το πανδαιμόνιο στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, καθώς όλοι πίστευαν πως ο αγώνας είχε λήξει με 111-110 υπέρ της Βοστώνης. Οι παίκτες των Celtics έσπευσαν για τα αποδυτήρια και στο παρκέ εισέβαλαν εκατοντάδες οπαδοί ξεσπώντας σε ένα ντελίριο ενθουσιασμού λόγω της δύσκολης και σπουδαίας νίκης. Τα πράγματα όμως δεν ήταν ακριβώς έτσι...
Μέσα σε αυτή την γενικευμένη φρενίτιδα οι διαιτητές προσπαθούσαν να γνωστοποιήσουν σε όλους πως το παιχνίδι δεν είχε λήξει. Αποτέλεσμα ήταν ένας από τους άρχοντες της αναμέτρησης, ο Richie Powers, να δεχθεί επίθεση από έναν οπαδό των γηπεδούχων που βρισκόταν στο παρκέ. Γιατί όμως ο αγώνας δεν είχε ολοκληρωθεί; Ο Westphal των Suns με το που ευστόχησε ο Havlicek κάλεσε εσπευσμένα time-out, αλλά η ομάδα του δεν είχε άλλα διαθέσιμα time-outs! Τι ακριβώς συνέβη λοιπόν; Τότε ο κανονισμός όριζε πως αν καλέσεις time-out, ενώ δεν έχεις κάποιο διαθέσιμο, δέχεσαι τεχνική ποινή, αλλά παίρνεις το time-out. Οι αντίπαλοι εκτελούν μια ελεύθερη βολή, η μπάλα επιστέφει σε εσένα και η επαναφορά γίνεται από την μέση του γηπέδου! Με αυτή τους την κίνηση οι Suns υλοποίησαν κάτι πανέξυπνο, αποκτώντας μια ύστατη ευκαιρία για το διπλό. Ύστερα από αρκετά λεπτά οι τόνοι κατευνάστηκαν, οι οπαδοί εκκένωσαν τον αγωνιστικό χώρο, οι αθλητές επέστρεψαν, το time-out πάρθηκε (παρόλο που οι διαιτητές είχαν κλείσει τα μάτια σε ένα αντίστοιχο κάλεσμα των «Κελτών» κατά το κλείσιμο της πρώτης παράτασης) και όλα ήταν έτοιμα για την ολοκλήρωση του παιχνιδιού με ένα δευτερόλεπτο να απομένει. Οι Celtics ευστόχησαν στην βολή και το σκορ να πήγε στο 112-110. Τότε, έγινε κάτι ακόμη πιο τρελό από όλα όσα είχαν ήδη συμβεί... Ο coach John MacLeod σχεδίασε ένα play δύο επιλογών, η μια ήταν στην γωνία για τον Westphal και η άλλη για τον Heard στην κορυφή. Ο Purry έκανε την επαναφορά, πασάροντας στον Heard, ο οποίος φλάσαρε στην κορυφή και κατάφερε να ευστοχήσει με ένα turn-around, φέρνοντας το ματς σε ισορροπία και πηγαίνοντας το σε μια ακόμη παράταση (112-112).
Η επόμενη ημέρα ξημέρωσε κυριολεκτικά κατά την τρίτη παράταση, κατά την οποία τα σωματικά και ψυχικά όρια των αθλητών δοκιμάστηκαν. Οι πάντες ήταν εξουθενωμένοι και όπως είναι εύλογο η βαρύτητα για την τελική έκβαση του αγώνα έπεσε στην απόδοση των role-players. Οι Celtics, λοιπόν, χάρη στο βάθος του ρόστερ τους κατάφεραν να πάρουν τα ηνία της αναμέτρησης. Οι Suns είχαν μια ύστατη αναλαμπή κατά τις τελευταίες στιγμές, όταν και μείωσαν την διαφορά ακόμη και στους δύο πόντους. Τα θαύματα όμως είχαν τελειώσει και έτσι «Κέλτες» προστάτεψαν την έδρα τους και πήραν μια σπουδαία νίκη, έστω και με αυτόν τον εξουθενωτικό και περιπετειώδη τρόπο. Ο φωτεινός σηματοδότης κατά την οριστική πλέον λήξη του παιχνιδιού έγραφε 128-126 και οι παίκτες και οπαδοί των Celtics μπορούσαν να πανηγυρίσουν ανεμπόδιστα. Το επόμενο παιχνίδι της σειρά πραγματοποιήθηκε δύο μέρες μετά (4/6/76) στο Phoenix και εκεί οι «Κέλτες» επικράτησαν ξανά και κατέκτησαν το 13ο πρωτάθλημα στην μέχρι τότε ιστορία τους.
«Εκείνο ήταν το καλύτερο παιχνίδι στο οποίο συμμετείχα ποτέ» δήλωσε ο coach McLeod για αυτό το ιστορικό ματς. «Θυμάμαι να ξεκινά μια μέρα και να τελειώνει την επόμενη. Ήταν μετά τα μεσάνυχτα όταν και έλαβε τέλος» έχει δηλώσει ο Dave Cowens των Suns. Πράγματι, εκείνο το ματς ήταν το πιο πολύωρο στην μέχρι τότε ιστορία της post-season του NBA. «Ήταν σαν τρία παιχνίδια σε ένα» έχει δηλώσει από την μεριά του ο Heard. «Δεν μπορείς να προσάψει τίποτα σε εκείνη την ομάδα (Suns '76). Πάντα αρνούνταν να τα παραιτηθεί» έχει πει ο προπονητής του Phoenix, ερωτώμενος για εκείνο το σύνολο και την πορεία που χάραξε.
Μέσα σε αυτή την γενικευμένη φρενίτιδα οι διαιτητές προσπαθούσαν να γνωστοποιήσουν σε όλους πως το παιχνίδι δεν είχε λήξει. Αποτέλεσμα ήταν ένας από τους άρχοντες της αναμέτρησης, ο Richie Powers, να δεχθεί επίθεση από έναν οπαδό των γηπεδούχων που βρισκόταν στο παρκέ. Γιατί όμως ο αγώνας δεν είχε ολοκληρωθεί; Ο Westphal των Suns με το που ευστόχησε ο Havlicek κάλεσε εσπευσμένα time-out, αλλά η ομάδα του δεν είχε άλλα διαθέσιμα time-outs! Τι ακριβώς συνέβη λοιπόν; Τότε ο κανονισμός όριζε πως αν καλέσεις time-out, ενώ δεν έχεις κάποιο διαθέσιμο, δέχεσαι τεχνική ποινή, αλλά παίρνεις το time-out. Οι αντίπαλοι εκτελούν μια ελεύθερη βολή, η μπάλα επιστέφει σε εσένα και η επαναφορά γίνεται από την μέση του γηπέδου! Με αυτή τους την κίνηση οι Suns υλοποίησαν κάτι πανέξυπνο, αποκτώντας μια ύστατη ευκαιρία για το διπλό. Ύστερα από αρκετά λεπτά οι τόνοι κατευνάστηκαν, οι οπαδοί εκκένωσαν τον αγωνιστικό χώρο, οι αθλητές επέστρεψαν, το time-out πάρθηκε (παρόλο που οι διαιτητές είχαν κλείσει τα μάτια σε ένα αντίστοιχο κάλεσμα των «Κελτών» κατά το κλείσιμο της πρώτης παράτασης) και όλα ήταν έτοιμα για την ολοκλήρωση του παιχνιδιού με ένα δευτερόλεπτο να απομένει. Οι Celtics ευστόχησαν στην βολή και το σκορ να πήγε στο 112-110. Τότε, έγινε κάτι ακόμη πιο τρελό από όλα όσα είχαν ήδη συμβεί... Ο coach John MacLeod σχεδίασε ένα play δύο επιλογών, η μια ήταν στην γωνία για τον Westphal και η άλλη για τον Heard στην κορυφή. Ο Purry έκανε την επαναφορά, πασάροντας στον Heard, ο οποίος φλάσαρε στην κορυφή και κατάφερε να ευστοχήσει με ένα turn-around, φέρνοντας το ματς σε ισορροπία και πηγαίνοντας το σε μια ακόμη παράταση (112-112).
Η επόμενη ημέρα ξημέρωσε κυριολεκτικά κατά την τρίτη παράταση, κατά την οποία τα σωματικά και ψυχικά όρια των αθλητών δοκιμάστηκαν. Οι πάντες ήταν εξουθενωμένοι και όπως είναι εύλογο η βαρύτητα για την τελική έκβαση του αγώνα έπεσε στην απόδοση των role-players. Οι Celtics, λοιπόν, χάρη στο βάθος του ρόστερ τους κατάφεραν να πάρουν τα ηνία της αναμέτρησης. Οι Suns είχαν μια ύστατη αναλαμπή κατά τις τελευταίες στιγμές, όταν και μείωσαν την διαφορά ακόμη και στους δύο πόντους. Τα θαύματα όμως είχαν τελειώσει και έτσι «Κέλτες» προστάτεψαν την έδρα τους και πήραν μια σπουδαία νίκη, έστω και με αυτόν τον εξουθενωτικό και περιπετειώδη τρόπο. Ο φωτεινός σηματοδότης κατά την οριστική πλέον λήξη του παιχνιδιού έγραφε 128-126 και οι παίκτες και οπαδοί των Celtics μπορούσαν να πανηγυρίσουν ανεμπόδιστα. Το επόμενο παιχνίδι της σειρά πραγματοποιήθηκε δύο μέρες μετά (4/6/76) στο Phoenix και εκεί οι «Κέλτες» επικράτησαν ξανά και κατέκτησαν το 13ο πρωτάθλημα στην μέχρι τότε ιστορία τους.
«Εκείνο ήταν το καλύτερο παιχνίδι στο οποίο συμμετείχα ποτέ» δήλωσε ο coach McLeod για αυτό το ιστορικό ματς. «Θυμάμαι να ξεκινά μια μέρα και να τελειώνει την επόμενη. Ήταν μετά τα μεσάνυχτα όταν και έλαβε τέλος» έχει δηλώσει ο Dave Cowens των Suns. Πράγματι, εκείνο το ματς ήταν το πιο πολύωρο στην μέχρι τότε ιστορία της post-season του NBA. «Ήταν σαν τρία παιχνίδια σε ένα» έχει δηλώσει από την μεριά του ο Heard. «Δεν μπορείς να προσάψει τίποτα σε εκείνη την ομάδα (Suns '76). Πάντα αρνούνταν να τα παραιτηθεί» έχει πει ο προπονητής του Phoenix, ερωτώμενος για εκείνο το σύνολο και την πορεία που χάραξε.
Γιατί, λοιπόν, αυτός ο θεαματικός αγώνας συγκαταλέγεται στην λίστα των "Badbasket Games", ενώ είναι ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών; Φυσικά, εξαιτίας εκείνου του περιβόητου time-out και τα απότοκα του... Αν οι Suns είχαν καταφέρει να πάρουν την νίκη στην τρίτη παράταση, τότε θα μιλάγαμε μάλλον για την πιο ανορθόδοξη νίκη στην ιστορία των playoffs της λίγκας. Εκείνο το περιστατικό οδήγησε τον οργανισμό του NBA στο να διευθετήσει το ζήτημα, αναθεωρώντας τον κανονισμό. Ο νέος κανόνας, που θεσπίστηκε, όριζε ότι αν κάποια ομάδα καλέσει time-out, ενώ δεν το δικαιούται, δέχεται τεχνική ποινή, οι αντίπαλοι εκτελούν μια ελεύθερη βολή, κρατώντας όμως και την κατοχή. Κάπως έτσι το συγκεκριμένο παράθυρο, το οποίο χρησιμοποίησαν οι Suns του '76 έκλεισε για πάντα.
Το φύλλο αγώνα:
Ολόκληρη η αναμέτρηση:
COMMENTS