Euroleague 2002-2019: H κατάταξη των MVP των F4 σε PIR/G, PIE και WS

Παρουσίαση των Perfomance Index Ratings, Player Impact Estimates και Win Shares των Πολυτιμότερων παικτών των F4 της Ευρωλίγκας.

Στην παρουσίαση που ακολουθεί, θα μιλήσουμε για τις τρεις αξιολογήσεις που περιέχονται στη βάση στατιστικών της Ευρωλίγκας και τα αποτελέσματα των πολυτιμότερων παικτών του F4 σε αυτά. Πρώτα όμως ας θυμηθούμε τους τύπους:     

Το Performance Index Rating είναι η επίσημη αξιολόγηση της διοργάνωσης και κατά συνέπεια αυτή στην οποία θα περιμέναμε οι MVP του F4 να είναι είτε στην κορυφή, είτε κοντά σε αυτήν ανάμεσα στους συμπαίκτες τους: 

PIR = (PTS+TRB+AST+STL+BLK+FR)-((FGA-FG)+(FTA-FT)+TO+BLO+PF)

Το Player Impact Estimate χρησιμοποιείται στην επίσημη σελίδα στατιστικών του NBA ως η αντίστοιχη αξιολόγηση. 

PIE = (PTS + FGM + FTM - FGA - FTA + DRB + (0.5 * ORB) + AST + STL + (0.5 * BLK) - PF - TO) / (G PTS + G FGM + G FTM - G FGA - G FTA + G DRB + (0.5 * G ORB) + G AST + G STL + (0.5 * G BLK) - G PF - G TO)

Εδώ βλέπουμε ότι τα επιθετικά ριμπάουντ και τα κοψίματα προστίθενται κατά το ήμισυ, τα χαμένα σουτ από δεχόμενα κοψίματα δεν επιβαρύνουν διπλά την αξιολόγηση και τα κερδισμένα φάουλ δεν είναι κομμάτι του υπολογισμού. Ο υπολογισμός του παίκτη διαιρείται με έναν ίδιο υπολογισμό πάνω στο σύνολο των στατιστικών ενός παιχνιδιού. Πολλαπλασιάζοντας το αποτέλεσμα επί 100 το παρουσιάζουμε σε μορφή ποσοστού.

Ο υπολογισμός των Win Shares ξεκινώντας από τη χρήση των βασικών στατιστικών είναι εκτεταμένος. Περνά από τον υπολογισμό των παραγόμενων πόντων (Pprod) και του συνόλου των ατομικών κατοχών (TotPoss) στην επίθεση που μας δίνει το Offensive Rating (Ortg) κάθε παίκτη αλλά και από τον αντίστοιχο υπολογισμό που μας δίνει το Defensive Rating (Drtg), το οποίο χρησιμοποιείται αυτούσιο.

Marginal Offense
(PProd) - 0.92 * (league points per possession) * (TotPoss)

Marginal Defense
(MIN / T MIN) * POS * (1.08 * (league points per possession) - ((DRTG100) / 100))

Margial Points per win
0.32 * (league points per game) * ((T PACE40) / (L PACE40))

Ο λόγος Marginal Offense/Marginal Points per win μας δίνει τις επιθετικές προσωπικές νίκες (OWS), ο λόγος Marginal Defense/Marginal Points per win τις αμυντικές (DWS) και η πρόσθεση των δύο μεγεθών τις συνολικές (WS). Επειδή στη βάση στατιστικών που παρουσίασα φέτος τα πάντα υπολογίζονται ανά αγώνα, ότι έχει να κάνει με μέσους όρους της διοργάνωσης στους παραπάνω τύπους, υπολογίζεται πάνω στα δεδομένα των δύο ομάδων κάθε αγώνα ξεχωριστά.

Ο τρόπος υπολογισμού των Player Impact Estimates και των Win Shares, βγάζουν από την εξίσωση τον ρυθμό στον οποίο αγωνίζεται κάθε ομάδα και κάνει τα μεγέθη (πιο) συγκρίσιμα μεταξύ ομάδων και αγωνιστικών περιόδων. Οι WS όμως σε ορισμένες περιπτώσεις αναμένεται να μας τα χαλάσουν, αφού οι παίκτες με μεγάλο ρόλο εκτελεστικά αρκετές φορές δεν έχουν σημαντικό ρόλο αμυντικά ή/και έχουν χαμηλότερη αποτελεσματικότητα ως οι μόνιμοι στόχοι της αντίπαλης άμυνας. Αν αυτά τα δύο συμβούν μαζί η κατάταξη τους σε WS θα είναι από χαμηλότερη σε σχέση με τα PIR-PIE, ως πολύ χαμηλή.

Σε κάθε περίπτωση, η αξιολόγηση των παικτών γίνεται πάνω στα πεπραγμένα τους στο σύνολο του παιχνιδιού, κάτι που σημαίνει ότι η συμβολή τους σε κρίσιμα κομμάτια του παιχνιδιού, μπορούν εύκολα να χαθούν μέσα σε μια γενικά μη αποτελεσματική ή μη πλήρη στατιστική εικόνα.

Ας δούμε λοιπόν τις θέσεις των MVP κάθε F4 ξεχωριστά, σε PIR, PIE και WS, ανάμεσα στους παίκτες της πρωταθλήτριας ομάδας και της φιναλίστ που αγωνίστηκαν και σε ημιτελικό και στον τελικό, κάνοντας ένα σχόλιο για την κάθε περίπτωση:

2002 - ΜΠΟΛΌΝΙΑ

MVP - Dejan Bodiroga (PAO)
30,0 PIR/G
20,3 PIE
0,54 WS

Οι επιδόσεις του Dejan Bodiroga στο F4 της Μπολόνια δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης. Από τους επόμενους F4 MVP κάνεις δεν είχε οικειοποιηθεί το 1/5 της στατιστικής συγκομιδής ομάδας και αντιπάλων σε ημιτελικό και τελικό με βάση το PIE. Ο μόνος που πλησίασε ήταν ο...Bodiroga του επόμενου F4, ο οποίος όμως είχε και έναν συμπαίκτη με παρόμοιες επιδόσεις.

2003 - ΒΑΡΚΕΛΏΝΗ

MVP - Dejan Bodiroga (BAR)

23,5 PIR/G
19,7 PIE
0,52 WS

Στο F4 της Βαρκελώνης, οι γηπεδούχοι κατέκτησαν τον τίτλο έχοντας στο κέντρο των προσπαθειών τους τους Dejan Bodiroga και Gregor Fucka. Όπως φαίνεται στους πίνακες ο Dejan είναι δεύτερος και στις τρεις αξιολογήσεις με μικρή διαφορά. Μια λεπτομέρεια που εμφανίζει τον Dejan ως τον πιο σημαντικό παίκτη της ομάδας του είναι η διαφορά στον χρόνο συμμετοχής (37,5-30,0), αν δούμε όμως και τα παιχνίδια ξεχωριστά ο Fucka ήταν ο κορυφαίος στον ημιτελικό, και ο Bodiroga στον τελικό.

2004 - ΤΕΛ ΑΒΊΒ

MVP - Anthony Parker (MAC)

32,5 PIR/G
16,8 PIE
0,57 WS

Στο F4 του Τελ Αβίβ, ο Anthony Parker οδήγησε την Μακάμπι σε μια από τις πιο άνετες κατακτήσεις τίτλου. Ο Parker ήταν ο σταθερότερος παίκτης της ομάδας του στους δύο αγώνες και όπως βλέπουμε στους πίνακες, με διαφορά ο κορυφαίος ενός συνόλου που έχει μαζεμένα αρκετά μέλη του στις πρώτες θέσεις κάθε κατάταξης.

2005 - ΜΌΣΧΑ

MVP - Sarunas Jasikevicius (MAC)

20,5 PIR/G
12,2 PIE
0,31 WS

Ο Sarunas Jasikevicius κατέκτησε το MVP στο F4 της Μόσχας ως ο κορυφαίος παίκτης του τελικού της διοργάνωσης. Ο Maceo Baston εμφανίζεται στην κορυφή των τριών κατατάξεων ως ο πιο σταθερός παίκτης της Μακάμπι σε ημιτελικό και τελικό. 

2006 - ΠΡΆΓΑ

MVP - Θεόδωρος Παπαλουκάς (CSK)
25,5 PIR/G
17,7 PIE
0,59 WS

Η ανακήρυξη του Θοδωρή Παπαλουκά ως MVP του F4 της Πράγας έρχεται με μια διάκριση μεταξύ Ελλήνων παικτών, αφού είναι η μόνη από έξι περιπτώσεις στην οποία ο παίκτης ηγείται κάθε λίστας, ανεξαρτήτως ομάδας. Οδήγησε την ΤΣΣΚΑ σε ένα καλά μοιρασμένο παιχνίδι στον ημιτελικό, ενώ στον τελικό ξεχώρισε ως ο κορυφαίος του παιχνιδιού.

2007 - ΑΘΉΝΑ

MVP - Δημήτρης Διαμαντίδης (PAO)
12,0 PIR/G
11,4 PIE
0,29 WS

Στην περίπτωση του Δημήτρη Διαμαντίδη στο F4 της Αθήνας, έχουμε τον MVP στην μέχρι τότε χαμηλότερη θέση στις τρεις λίστες τόσο ανάμεσα σε συμπαίκτες, όσο και στους συμμετέχοντες στον τελικό γενικότερα.

Ο Παναθηναϊκός έφτασε στην κατάκτηση του τίτλου με τους Ramunas Siskauskas (λιγότερο στον τελικό) και Mike Batiste (πολύ στον ημιτελικό) να ξεχωρίζουν, αφήνοντας ίσως για πρώτη φορά αμφιβολίες για το κατά πόσο το βραβείο θα έπρεπε να πάει σε αυτόν από τον οποίο άρχιζε η όλη προσπάθεια της πρωταθλήτριας ή σε έναν παίκτη που ξεχώρισε σε επίπεδο στατιστικής συγκομιδής στους δύο αγώνες.

Ο Θοδωρής Παπαλουκάς για δεύτερο συνεχόμενο F4 ηγήθηκε όλων των παικτών στις τρεις κατατάξεις και έγινε τυπικά ένας από τρεις και πρακτικά ένας από δύο παίκτες που έφυγαν χωρίς το τρόπαιο από F4 στο οποίο ήταν πρώτοι σε PIR, PIE και WS.

2008 - ΜΑΔΡΊΤΗ

MVP - Trajan Langdon (CSK)
22,0 PIR/G
14,8 PIE
0,59 WS

Ο Trajan Langdon έφτασε στο F4 της Μαδρίτης ως μέλος της ομάδας που είχε στις τάξεις της τον περσινό (Παπαλουκάς) και τον φετινό (Σισκάουσκας) MVP της Ευρωλίγκας. Είχε όμως επίσης τη φήμη ενός από τους πιο αποτελεσματικούς παίκτες στη διοργάνωση στις δύο πλευρές του παρκέ. Με τους βασικούς πυλώνες της ομάδας να κερδίζουν την προσοχή που άξιζαν και με κανέναν από τους τρεις προαναφερθέντες να μην ξεχωρίζει στον ημιτελικό, οδήγησε την ΤΣΣΚΑ στη νίκη στον τελικό και κέρδισε επάξια το MVP του F4, ως πρώτος σε  PIR, PIE και WS.

2009 - ΒΕΡΟΛΊΝΟ

MVP -  Βασίλης Σπανούλης (PAO)

11,0 PIR/G
8,7 PIE
0,18 WS

Με τον Παναθηναϊκό να κερδίζει τόσο τον ημιτελικό απέναντι στον Ολυμπιακό όσο και τον τελικό απέναντι στην ΤΣΣΚΑ με διαφορά ενός καλαθιού, η αξία ενός παίκτη που μπορεί να εκτελέσει σε κρίσιμα σημεία των παιχνιδιών και με γενικά υψηλή αποτελεσματικότητα είναι ανεκτίμητη. Αυτή ήταν και η λεπτομέρεια που έδωσε στον Βασίλη Σπανούλη το πρώτο του F4 MVP.

Όσον αφορά τους δείκτες αξιολόγησης, αυτή ήταν ακόμη μια περίπτωση στην οποία άλλοι δύο παίκτες της πρωταθλήτριας ομάδας (Saras, Batiste) ξεχώρισαν συνολικά στα δύο παιχνίδια. O Jasikevicius συγκεκριμένα τελείωσε το F4 ως πρώτος τόσο σε PIE όσο και σε WS, μεταξύ όλων των παικτών που συμμετείχαν σε ημιτελικό και στον τελικό, αλλά και κορυφαίος του Παναθηναϊκού σε PIR.   

2010 - ΠΑΡΊΣΙ

MVP - Juan Carlos Navarro (BAR)
15,0 PIR/G
10,8 PIE
 0,35 WS

Η Μπαρτσελόνα της σεζόν 2009-10 ήταν καλούτσικη ομάδα με αρκετές εκτελεστικές επιλογές και κορυφαία άμυνα. Συγκεκριμένα είναι η μόνη ομάδα που στο διάστημα 2001-2012 (δηλαδή πριν επεκταθεί για πρώτη φορά η σεζόν της Ευρωλίγκας) τελείωσε μια σεζόν με διαφορά πόντων ανά 100 κατοχές άνω των 20 (21,5 Net Rating σε 22 αγώνες). 

Στους δύο αγώνες του F4, η εικόνα αυτή συνεχίστηκε με την άμυνα να είναι η σταθερά και οι πρωταγωνιστές στην επίθεση να αλλάζουν στον ημιτελικό και στον τελικό. Στον ημιτελικό ξεχώρισαν οι Rubio, Lorbek, Vasquez. Στον τελικό ο Juan Carlos Navarro έκανε τη διαφορά σε σημείο που του επέτρεψε να είναι πρώτος στα σημεία σε PIR και PIE πάνω από διαφορετικούς συμπαίκτες του και δεύτερος σε WS, με την κάτω του μετρίου εκτέλεση του στον ημιτελικό να του κοστίζει.

2011 - ΒΑΡΚΕΛΏΝΗ

MVP - Δημήτρης Διαμαντίδης (PAO)
23,0 PIR/G
17,9 PIE
 0,51 WS

Στον ημιτελικό απέναντι στην Σιένα ο Παναθηναϊκός είχε ως κορυφαίους σε PIR και PIE τους Καλάθη και Διαμαντίδη, με τον Batiste να ακολουθεί ως ο τρίτος παίκτης των πρασίνων που είχε καλύτερες αξιολογήσεις από τον καλύτερο παίκτη της ιταλικής ομάδας.

Στον τελικό ο Διαμαντίδης οδήγησε την ομάδα του στη νίκη και τελείωσε τη διοργάνωση ως ο κορυφαίος του συνόλου και στις τρεις αξιολογήσεις. Όχι όμως και του F4 της Βαρκελώνης συνολικά, αφού η πολύ μεγάλη εμφάνιση του Chuck Eidson στην άνετη νίκη της Μακάμπι στον ημιτελικό τον έφερε στην πρώτη θέση και στις τρεις κατατάξεις. 

2012 - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΩΛΗ

MVP - Βασίλης Σπανούλης (OLY)
12,5 PIR/G
11,0 PIE
 0,28 WS

Στον ημιτελικό του F4 του 2012 στην Κωνσταντινούπωλη, ο Σπανούλης ηγήθηκε της ομάδας του σε PIR και ήταν δεύτερος σε PIE πίσω από τον Πρίντεζη, με τους Παπανικολάου και Dorsey να στηρίζουν το βασικό δίδυμο. Στον τελικό ο Ολυμπιακός επέστρεψε από διαφορά 19 πόντων για να κερδίσει το παιχνίδι, για να συμβεί όμως αυτό, έπρεπε κάποιος μη βασικός πρωταγωνιστής να δώσει χείρα βοηθείας. Αυτός ήταν ο Κώστας Παπανικολάου, ο οποίος εκμεταλλευόμενος την πίεση στις βασικές επιλογές, έδωσε 18 πόντους με 100% ευστοχία στα σουτ και 5/6 εύστοχες βολές, καθρεφτίζοντας το μεγάλο παιχνίδι του Andrei Kirilenko.

Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν ο Kirilenko να γίνει ο δεύτερος παίκτης μετά τον Παπαλουκά το 2007, ο οποίος θα τελείωνε το F4 στην κορυφή της λίστας σε PIR, PIE και WS (ισόπαλος με τον Παπανικολάου) και θα έφευγε χωρίς το τρόπαιο. 

Ο Σπανούλης βραβεύτηκε με το δεύτερο F4 MVP της καριέρας του, ως δεύτερος μεταξύ των συμπαικτών του σε PIR και τρίτος σε PIE και WS με την συμμετοχή και την παραγωγή να είναι μεγάλη αλλά και την σχέση χρησιμοποίησης-ανάκτησης κατοχών να επηρεάζει αρνητικά.

2013 - ΛΟΝΔΊΝΟ

MVP - Βασίλης Σπανούλης (OLY)
11,0 PIR/G
6,3 PIE
 0,04 WS

Ο Βασίλης Σπανούλης κέρδισε το τρίτο F4 MVP του στο δεύτερο ημίχρονο και πιο συγκεκριμένα στο τέταρτο δεκάλεπτο του τελικού. Εκεί όπου μπήκε με 3 PIR και τον Ολυμπιακό μπροστά με 63-62, για να τελειώσει το παιχνίδι με 13 PIR και τους ερυθρόλευκους να επιβάλλονται της Ρεάλ Μαδρίτης με 100-88. Στον ημιτελικό απέναντι στην ΤΣΣΚΑ το σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα είχε ως κορυφαίο τον Kyle Hines και απ' εκεί και πέρα αρκετούς παίκτες σε καλή κατάσταση.

Το 11 PIR/G του Σπανούλη δεν είναι απαγορευτικό, άλλωστε είχε φτάσει σε αυτή την επίδοση και στην κατάκτηση του πρώτου F4 MVP του το 2009. Απογοητευτική ήταν η συνολική του αποτελεσματικότητα κάτι που δείχνουν το 6,3 PIE και οι σχεδόν μηδενικές WS. Οι Kyle Hines και Acie Law ήταν αυτοί που ξεχώρισαν σε ημιτελικό και τελικό αντίστοιχα, η διάκριση όμως σε αυτή τη περίπτωση πήγε ξεκάθαρα στην clutch εμφάνιση του Τελικού.

2014 - ΜΙΛΆΝΟ

MVP - Tyrese Rice (MAC)
23,0 PIR/G
13,0 PIE
 0,36 WS

Ανατροπή στον ημιτελικό απέναντι στην ΤΣΣΚΑ με τον κορυφαίο Tyrese Rice να σκοράρει στα τελευταία δευτερόλεπτα, νίκη στον τελικό απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης στην παράταση, με τον Rice να σκοράρει 14 από τους 25 πόντους της Μακάμπι και έναν πόντο περισσότερο από τους παίκτες της Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο ηγέτης της ισραηλινής ομάδας και από πλευράς κρίσιμων στιγμών αλλά και με βάση τη γενική του εικόνα ηγήθηκε του συνόλου τελειώνοντας το F4 στη πρώτη θέση σε PIR και PIE ανάμεσα σε όλους τους παίκτες που αγωνίστηκαν σε ημιτελικό και στον τελικό. Οι συμπαραστάτες του πάντως, David Blu και Tyus Alex μέσω εκτελεστικής δεινότητας και εξασφάλισης κατοχών τα πήγαν κάπως καλύτερα στην κατάταξη των WS.

2015 - ΜΑΔΡΊΤΗ

MVP - Andres Nocioni (RMD)

18,0 PIR/G
10,7 PIE
 0,38 WS

Στον ημιτελικό απέναντι στην Φενέρμπαχτσε, ο Andres Nocioni ήταν τρίτος σε PIR και πέμπτος σε PIE, με την Ρεάλ Μαδρίτης να ξεσπά στο δεύτερο δεκάλεπτο και να κρατά στον υπόλοιπο αγώνα τον αντίπαλο μακριά από τη νίκη. Στον τελικό ο Jaycee Carroll ήταν αυτός που πήρε φωτιά και δεν επέτρεψε στον Ολυμπιακό να αντεπιτεθεί όταν οι Μαδριλένοι προηγήθηκαν στο ημίχρονο.

Αν όμως δούμε τους δύο αγώνες συνολικά, ο Nocioni ήταν ο πιο σταθερός παίκτης του συνόλου του Pablo Laso τελειώνοντας το F4 της Μαδρίτης ως πρώτος σε PIR και WS και στη δεύτερη θέση σε PIE πίσω από τον Γιώργο Πρίντεζη, ο οποίος είχε ξεχωρίσει στον ημιτελικό απέναντι στην ΤΣΣΚΑ.

2016 - ΒΕΡΟΛΊΝΟ

MVP - Nando De Colo (CSK)

28,0 PIR/G
15,7 PIE
 0,32 WS

Στον ημιτελικό απέναντι στην Λοκομοτίβ Κουμπάν, ο Nando De Colo έφτασε τους 30 πόντους με 10 από αυτούς να έρχονται στο πρώτο δεκάλεπτο, όταν η ΤΣΣΚΑ έχτισε την διαφορά που της έδωσε τη νίκη. Με την εμφάνιση του στον ημιτελικό να ξεχωρίζει, τράβηξε την προσοχή της Φενερμπαχτσε στον τελικό όπου η εκτέλεση του δεν ήταν το ίδιο αποτελεσματική. Η ΤΣΣΚΑ συνέχισε την παράδοση της, δημιουργώντας και χάνοντας μια διαφορά 21 πόντων που έστειλε τελικά το παιχνίδι στην παράταση. Στο έξτρα πεντάλεπτο ο De Colo σκόραρε 10 από τους 18 πόντους της ρωσικής ομάδας και της έδωσε τον τίτλο.

Ο De Colo βραβεύτηκε ως F4 MVP στο Βερολίνο, ως πρώτος σε PIR, πρώτος σε PIE και δεύτερος μεταξύ συμπαικτών σε WS, με την εκτέλεση του στον τελικό σε συνδυασμό με την εκτελεστική αποτελεσματικότητα του Milos Teodosic να δίνει στον δεύτερο ένα αμυδρό πλεονέκτημα. 

2017 - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΩΛΗ

MVP - Ekpe Udoh (FNB)

32,5 PIR/G
18,7 PIE
 0,70 WS

Τον χρόνο συμμετοχής του Ekpe Udoh στο F4 του 2017, είχαμε να τον δούμε σε MVP της διοργάνωσης από την διετία 2002-2003 και τα δύο F4 MVP του Dejan Bodiroga, ενώ και η παρουσία του Nikola Kalinic έδωσε στο σύνολο του Zeljiko Obradovic ένα δίδυμο που δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να ανταγωνιστεί.

Το 32,5 PIR/G του Udoh, ισοφάρισε την επίδοση του Anthony Parker στο F4 του 2004 η οποία όμως ήρθε σε αγώνες σαφώς υψηλότερου ρυθμού. Εξού και η διαφορά στα PIE σε αυτές τις δύο περιπτώσεις με τον Αμερικανό ψηλό να φτάνει σε ποσοστό 18,7 συνολικά σε ημιτελικό και τελικό. O Udoh έγινε ο πέμπτος και τελευταίος μέχρι σήμερα MVP που βρίσκεται στη πρώτη θέση και στις τρεις κατατάξεις ανεξαρτήτως ομάδας, όμως και ο Kalinic βρίσκεται, με διαφορά από τους υπόλοιπους, στη δεύτερη θέση. Πρώτος με 0,70 WS o Udoh, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ μεταξύ των MVP των F4, δεύτερος με 0,64 WS o Kalinic. 

2018 - ΒΕΛΙΓΡΆΔΙ

MVP - Luka Doncic (RMD)

17,5 PIR/G
8,4 PIE
 0,15 WS

Σε ημιτελικό και τελικό ο Luka Doncic ήταν στους δύο κορυφαίους σκόρερ της ομάδας του. Στον ημιτελικό παρέα με τον Sergio Llull, ο οποίος επέστρεψε στην αγωνιστική δράση στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια για να δώσει μια απαραίτητη έξτρα ώθηση και στον τελικό μαζί με τον Fabien Caseaur.

Με βάση την επίσημη αξιολόγηση της Ευρωλίγκας ο ταλαντούχος Σλοβένος βρέθηκε στην δεύτερη θέση μεταξύ συμπαικτών με 17,5 PIR/G, οριακά πίσω από τον Trey Thompkins. Ο forward της Ρεάλ Μαδρίτης ήταν στους διακριθέντες και των δύο παιχνιδιών σε PIE, ενώ ο Causeur ο οποίος πήρε φωτιά από τα 6,75 ηγήθηκε των Μαδριλένων στον τελικό. 

Αυτοί είναι οι δύο συμπαίκτες του Doncic που εμφανίζονται ψηλότερα στη λίστα ως οι δύο παίκτες με μέσο όρο διψήφια PIE, αλλά και δύο από τρεις, μαζί με τον Tavares, που ηγήθηκαν των πρωταθλητών σε WS.

2019 - ΒΙΤΌΡΙΑ

MVP - Will Clyburn (CSK)
19,0 PIR/G
11,0 PIE
 0,30 WS

Στο περσινό F4 της Βιτόρια, ο Will Clyburn βραβεύτηκε με το MVP, ως δεύτερος μεταξύ συμπαικτών και στις τρεις αξιολογήσεις, με τον Nando De Colo να παρουσιάζεται αποτελεσματικός και στα δύο παιχνίδια σε μικρότερο χρόνο συμμετοχής.

Η ΤΣΣΚΑ είχε το απαραίτητο βάθος για να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους της σε ημιτελικό και τελικό. Σε ατομικό επίπεδο, ο Shane Larkin της Αναντολού Εφές είδε την μεγάλη εμφάνιση του στον τουρκικό ημιτελικό να τον ανεβάζει στην κορυφή της κατάταξης και στις τρεις αξιολογήσεις. 

Αυτή βέβαια είναι μια βασική διαφορά σε σχέση με τις πρωτιές των Παπαλουκά και Κιριλένκο το 2007 και 2012 αντίστοιχα. Οι δύο τότε MVP της σεζόν ήταν εξαιρετικοί στον τελικό της διοργάνωσης και είναι μέχρι σήμερα με διαφορά στην πρώτη δυάδα σε PIE μεταξύ παικτών που αγωνίστηκαν σε ημιτελικό και τελικό F4, με αξιολογήσεις 23,4 και 23,0 αντίστοιχα.

Περιληπτικός πίνακας

Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται με χρονολογική σειρά οι MVP των F4 της Ευρωλίγκας με τις αξιολογήσεις τους και τις κατατάξεις τους σε αυτές, μεταξύ συμπαικτών και μεταξύ όλων των παικτών με συμμετοχή σε ημιτελικό και στον τελικό.

Όπως ήταν αναμενόμενο ο μέσος όρος κατάταξης σε Performance Index Rating (PIR/G), ταιριάζει περισσότερο από κάθε άλλη με τις τελικές επιλογές των ψηφοφόρων. Στα Player Impact Estimates (PIE) των παικτών βλέπουμε μια ελαφρά απόκλιση που έχει να κάνει συνήθως με τις διαφορές στον τρόπο υπολογισμού, με τα μεγάλα σύνολα σε κερδισμένα φάουλ, συγκεκριμένα, να αυξάνουν αρκετά τα PIR σε σύγκριση με τα PIE.

Οι Win Shares (WS) δεν θα περίμενε κανείς να ταιριάξουν το ίδιο καλά με την τελική επιλογή, ειδικά όσον αφορά την κατάταξη μεταξύ του συνόλου των παικτών. 

Μια υψηλή θέση και σε αυτή την αξιολόγηση θα αναδείξει τους παίκτες που έχοντας μεγάλο ρόλο ήταν παραγωγικοί χωρίς να σπαταλήσουν πολλές κατοχές η/και έχουν σημαντική συμμετοχή στην ανάκτηση κατοχών που έχουν χρησιμοποιήσει.

Μια χαμηλή θέση στην κατάταξη των προσωπικών νικών, συνήθως αναφέρεται σε παίκτες που είναι επιφορτισμένοι με την εκτέλεση και τη δημιουργία για άλλους και που όπως αναμένεται από αυτούς να πράξουν αυτά, αναμένουν και οι ίδιοι από τους συμπαίκτες τους να πρωτοστατήσουν στην δημιουργία και ανάκτηση κατοχών.

Πέρα όμως από όλα αυτά, στη λίστα υπάρχει μια συγκεκριμένη περίπτωση F4 MVP, αυτή του Βασίλη Σπανούλη το 2013, η οποία παραείναι μακριά από τις υπόλοιπες, αφού το κριτήριο με το οποίο έγινε η επιλογή δεν είχε να κάνει με το τι έγινε στο σύνολο των δύο αγώνων. Αφαιρώντας αυτή την επιλογή, έχουμε στις υπόλοιπες 17 περιπτώσεις μέσο όρο κατάταξης σε WS, 1,9 (από 2,4) μεταξύ συμπαικτών και μέσο όρο κατάταξης 2,8 (από 3,7) μεταξύ όλων των παικτών στις παραπάνω λίστες.

Το αρχείο στατιστικών που χρησιμοποίησα σε αυτή την ανάρτηση θα το βρείτε εδώ σε συγκεκριμένους συνδέσμους ή αν κάτι δεν λειτουργεί εκεί, με λίγο ψάξιμο στο προφίλ μου στο Tableau Public.

Για οτιδήποτε αφορά την παρουσίαση των στατιστικών θα με βρείτε στο facebook και στο twitter.

Ανδρέας Χριστοφόρου.