Συνεχίζοντας την παράδοση ο Άρης, νίκησε και φέτος το Λαύριο, παίρνοντας μια μικρή ανάσα
Μόνο τελικοί από δω και πέρα για τον Άρη, όπως ανέφερε και ο Δραγώγιας στην αρχή της αναμετάδοσης του αγώνα, μιας και η ομάδα της Θεσσαλονίκης βρίσκεται στην τελευταία θέση της βαθμολογίας. Ευτυχώς για τους κιτρινόμαυρους όμως, σε αυτό το παιχνίδι παρουσιάστηκαν έτοιμοι.
Ο Καμπερίδης ξεκίνησε το παιχνίδι με την ίσως λιγότερο αθλητική πεντάδα της Α1 για φέτος (για να κάνουμε και λίγο χιούμορ) με Φλιώνη, Μποχωρίδη, Γκετσεβίτσιους (ο οποίος πήρε την θέση του Μόρις που απουσίασε από κάποιες προπονήσεις λόγω χρεών), Μιλόσεβιτς και Ντραγκίσεβιτς. Παρόλα αυτά, και με πρωτεργάτη τον Ντραγκίσεβιτς (όπως συνήθως στα ξεκινήματα των αγώνων) βρήκε απαντήσεις στην αθλητικότητα των Αμερικανών του Λαυρίου, με αποτέλεσμα το σκορ στα 5:11 να είναι στο 9 όλα. Το Λαύριο βρήκε απαντήσεις από τους Έλληνες στο ρόστερ του, και με πρωτεργάτες τους Μουράτο και Μαστρογιαννόπουλο αντεπεξήλθε στο ξέσπασμα του Μποχωρίδη, με αποτέλεσμα το σκορ να είναι ισόπαλο στους 18 πόντους, στα 54". Η επιλογή του Μπράουν να πάει για 2 for 1 αποδείχτηκε ορθή, τουλάχιστον κατά το ήμισυ, μιας και ο Αμερικανός του Άρη έκλεισε το δεκάλεπτο στο 21-18.
Το δεύτερο δεκάλεπτο συνεχίστηκε με πάρα πολλά λάθη και από τις δύο ομάδες, αλλά με τον Μαστρογιαννόπουλο να δείχνει ότι είναι σε πολύ καλή μέρα, πετυχαίνοντας συνεχόμενους πόντους, το Λάυριο πέρασε τελικά μπροστά με 25-27, στα 7:12. Από τον Άρη, ενοχλητικά άτολμος ήταν ο Γκετσεβίτσιους, στον οποίο η άμυνα του Λαυρίου έδινε πάντα τον διάδρομο, όμως αυτός ούτε καν προσπαθούσε να απειλήσει, βγάζοντας συνεχώς την μπάλα έξω και καθυστερώντας έτσι την επίθεση. Η είσοδος του Φιτζπάτρικ όμως έδωσε ώθηση στην επίθεση των γηπεδούχων, και με δύο σουτ δικά του από μέση απόσταση, και δύο από Μποχωρίδη - Φλιώνη πίσω από την γραμμή του τριπόντου, το ημίχρονο έληξε στο 36-31.
Στα περισσότερα από τα φετινά παιχνίδια των κιτρινόμαυρων, το τρίτο δεκάλεπτο υπήρξε η κύρια αιτία των πολυάριθμων ηττών. Σήμερα όμως, ίσχυσε ακριβώς το αντίθετο. Με την άμυνα να παραμένει στα ίδια, εξαιρετικά επίπεδα με το δεύτερο δεκάλεπτο (13 πόντους στο β' και 12 στο γ' επέτρεψε η ομάδα του Άρη) και με την επίθεση να δουλεύει στο μάξιμουμ, οι γηπεδούχοι έτρεξαν ένα σερί 12-2 ως τα 7:44, φέρνοντας το σκορ στο 48-33. Λίγο αργότερα, και με τους Μπράουν και Μόρις (πέτυχε ένα «τρελό» καλάθι με ανάποδο λει απ από τα 3,5 μέτρα) να μπαίνουν και αυτοί στην εξίσωση, η διαφορά έφτασε τους 20 πόντους. Τελικώς το δεκάλεπτο έκλεισε στο 62-43, με το επί μέρους σκορ να είναι 26-12.
Το τέταρτο δεκάλεπτο ξεκίνησε με δεύτερη τεχνική ποινή στον Σερέλη, ο οποίος αποβλήθηκε, γεγονός που οδήγησε σε ένα 5-0 του Μπράουν για τον Άρη και το σκορ να πηγαίνει στο 67-43. Κάπου εκεί οι κιτρινόμαυροι έδειξαν σημάδια... τρίτου δεκαλέπτου, χαλάρωσαν ανεπίτρεπτα, και έδωσαν την ευκαιρία στο Λαύριο, με πρωταγωνιστές τους Ουάτσον και Άλτμαν, να τρέξει ένα σερί 3-19 και να μειώσει στους οχτώ, 4:06 πριν την λήξη. Ένα επιθετικό ριμπάουντ του Ντραγκίσεβιτς στην επόμενη φάση, όμως, έδωσε την ευκαιρία στον Μιλόσεβιτς να σημειώσει ένα εξαιρετικά κρίσιμο τρίποντο, ξαναδίνοντας, ουσιαστικά, το μομέντουμ στους παίκτες του Καμπερίδη. Οι συνεργασίες των δύο με τον Μπράουν κατέληξαν σε συνεχόμενους πόντους, και κάπως έτσι οι παίκτες του Άρη αντιμετώπισαν και τον οίστρο του Μουράτου, που ήταν επίσης εξαιρετικός στο 4ο δεκάλεπτο.
Η επίθεση του Άρη, όπως και με την ΑΕΚ, παρουσιάστηκε πιο ορθολογική, το οποίο έχει να κάνει και με την αλλαγή προπονητή αλλά και με την καλύτερη ενσωμάτωση Μπράουν και Φιτζπάτρικ, μιας και οι λύσεις πλέον είναι πολύ περισσότερες, ιδιαίτερα αν συνυπολογίσουμε και την επιστροφή Μποχωρίδη. Τα κενά διαστήματα βέβαια παραμένουν ενώ και το 9/16 βολές μόνο ενθαρρυντικό δεν το λες.
Όπως είπαμε και πριν δύο αγωνιστικές, η χρονιά του Άρη θα παιχτεί στην αρχή του 2020, στα 4 παιχνίδια με ΠΑΟΚ (εκτός), Ηρακλή, Λάρισα (εντός) και Ιωνικό εκτός. Το πρόσωπο που δείχνει η ομάδα πάν
τως στα τελευταία παιχνίδια αφήνει μια κάποια τουλάχιστον αισιοδοξία, ιδιαίτερα αν λυθούν (έστω προσωρινά) τα διοικητικά προβλήματα.
Το Λαύριο παρουσίασε ένα από τα χειρότερα πρόσωπά του φέτος (μαζί με το παιχνίδι με Ηρακλή) και ουσιαστικά κατέρρευσε στο δεύτερο ημίχρονο, γλυτώνοντας την συντριβή μόνο και μόνο λόγω ολιγωρίας των παικτών του Άρη. Ο Σερέλης έχει κάνει και πάλι καλές επιλογές σε ξένους, αλλά παίκτης επιπέδου Μακένζι Μουρ δεν υπάρχει στο φετινό ρόστερ, γεγονός που ίσως στοιχίσει, αλλά όχι σε σημείο να κινδυνέψει η ομάδα της Λαυρεωτικής.
ΥΓ. Να πούμε εδώ (πάλι με δόση χιούμορ) πως ο Άρης «χρωστάει» πολλά στην ομάδα του Λαυρίου, μιας και ακόμα και τις πολύ δύσκολες χρονιές (όπως φέτος) κατάφερνε να παίρνει το ροζ φύλλο αγώνα απέναντι στην ομάδα του Σερέλη, με τις μεταξύ τους αναμετρήσεις να είναι πλέον στο 8-1.
Ο Καμπερίδης ξεκίνησε το παιχνίδι με την ίσως λιγότερο αθλητική πεντάδα της Α1 για φέτος (για να κάνουμε και λίγο χιούμορ) με Φλιώνη, Μποχωρίδη, Γκετσεβίτσιους (ο οποίος πήρε την θέση του Μόρις που απουσίασε από κάποιες προπονήσεις λόγω χρεών), Μιλόσεβιτς και Ντραγκίσεβιτς. Παρόλα αυτά, και με πρωτεργάτη τον Ντραγκίσεβιτς (όπως συνήθως στα ξεκινήματα των αγώνων) βρήκε απαντήσεις στην αθλητικότητα των Αμερικανών του Λαυρίου, με αποτέλεσμα το σκορ στα 5:11 να είναι στο 9 όλα. Το Λαύριο βρήκε απαντήσεις από τους Έλληνες στο ρόστερ του, και με πρωτεργάτες τους Μουράτο και Μαστρογιαννόπουλο αντεπεξήλθε στο ξέσπασμα του Μποχωρίδη, με αποτέλεσμα το σκορ να είναι ισόπαλο στους 18 πόντους, στα 54". Η επιλογή του Μπράουν να πάει για 2 for 1 αποδείχτηκε ορθή, τουλάχιστον κατά το ήμισυ, μιας και ο Αμερικανός του Άρη έκλεισε το δεκάλεπτο στο 21-18.
Το δεύτερο δεκάλεπτο συνεχίστηκε με πάρα πολλά λάθη και από τις δύο ομάδες, αλλά με τον Μαστρογιαννόπουλο να δείχνει ότι είναι σε πολύ καλή μέρα, πετυχαίνοντας συνεχόμενους πόντους, το Λάυριο πέρασε τελικά μπροστά με 25-27, στα 7:12. Από τον Άρη, ενοχλητικά άτολμος ήταν ο Γκετσεβίτσιους, στον οποίο η άμυνα του Λαυρίου έδινε πάντα τον διάδρομο, όμως αυτός ούτε καν προσπαθούσε να απειλήσει, βγάζοντας συνεχώς την μπάλα έξω και καθυστερώντας έτσι την επίθεση. Η είσοδος του Φιτζπάτρικ όμως έδωσε ώθηση στην επίθεση των γηπεδούχων, και με δύο σουτ δικά του από μέση απόσταση, και δύο από Μποχωρίδη - Φλιώνη πίσω από την γραμμή του τριπόντου, το ημίχρονο έληξε στο 36-31.
Στα περισσότερα από τα φετινά παιχνίδια των κιτρινόμαυρων, το τρίτο δεκάλεπτο υπήρξε η κύρια αιτία των πολυάριθμων ηττών. Σήμερα όμως, ίσχυσε ακριβώς το αντίθετο. Με την άμυνα να παραμένει στα ίδια, εξαιρετικά επίπεδα με το δεύτερο δεκάλεπτο (13 πόντους στο β' και 12 στο γ' επέτρεψε η ομάδα του Άρη) και με την επίθεση να δουλεύει στο μάξιμουμ, οι γηπεδούχοι έτρεξαν ένα σερί 12-2 ως τα 7:44, φέρνοντας το σκορ στο 48-33. Λίγο αργότερα, και με τους Μπράουν και Μόρις (πέτυχε ένα «τρελό» καλάθι με ανάποδο λει απ από τα 3,5 μέτρα) να μπαίνουν και αυτοί στην εξίσωση, η διαφορά έφτασε τους 20 πόντους. Τελικώς το δεκάλεπτο έκλεισε στο 62-43, με το επί μέρους σκορ να είναι 26-12.
Το τέταρτο δεκάλεπτο ξεκίνησε με δεύτερη τεχνική ποινή στον Σερέλη, ο οποίος αποβλήθηκε, γεγονός που οδήγησε σε ένα 5-0 του Μπράουν για τον Άρη και το σκορ να πηγαίνει στο 67-43. Κάπου εκεί οι κιτρινόμαυροι έδειξαν σημάδια... τρίτου δεκαλέπτου, χαλάρωσαν ανεπίτρεπτα, και έδωσαν την ευκαιρία στο Λαύριο, με πρωταγωνιστές τους Ουάτσον και Άλτμαν, να τρέξει ένα σερί 3-19 και να μειώσει στους οχτώ, 4:06 πριν την λήξη. Ένα επιθετικό ριμπάουντ του Ντραγκίσεβιτς στην επόμενη φάση, όμως, έδωσε την ευκαιρία στον Μιλόσεβιτς να σημειώσει ένα εξαιρετικά κρίσιμο τρίποντο, ξαναδίνοντας, ουσιαστικά, το μομέντουμ στους παίκτες του Καμπερίδη. Οι συνεργασίες των δύο με τον Μπράουν κατέληξαν σε συνεχόμενους πόντους, και κάπως έτσι οι παίκτες του Άρη αντιμετώπισαν και τον οίστρο του Μουράτου, που ήταν επίσης εξαιρετικός στο 4ο δεκάλεπτο.
Η επίθεση του Άρη, όπως και με την ΑΕΚ, παρουσιάστηκε πιο ορθολογική, το οποίο έχει να κάνει και με την αλλαγή προπονητή αλλά και με την καλύτερη ενσωμάτωση Μπράουν και Φιτζπάτρικ, μιας και οι λύσεις πλέον είναι πολύ περισσότερες, ιδιαίτερα αν συνυπολογίσουμε και την επιστροφή Μποχωρίδη. Τα κενά διαστήματα βέβαια παραμένουν ενώ και το 9/16 βολές μόνο ενθαρρυντικό δεν το λες.
Όπως είπαμε και πριν δύο αγωνιστικές, η χρονιά του Άρη θα παιχτεί στην αρχή του 2020, στα 4 παιχνίδια με ΠΑΟΚ (εκτός), Ηρακλή, Λάρισα (εντός) και Ιωνικό εκτός. Το πρόσωπο που δείχνει η ομάδα πάν
Το Λαύριο παρουσίασε ένα από τα χειρότερα πρόσωπά του φέτος (μαζί με το παιχνίδι με Ηρακλή) και ουσιαστικά κατέρρευσε στο δεύτερο ημίχρονο, γλυτώνοντας την συντριβή μόνο και μόνο λόγω ολιγωρίας των παικτών του Άρη. Ο Σερέλης έχει κάνει και πάλι καλές επιλογές σε ξένους, αλλά παίκτης επιπέδου Μακένζι Μουρ δεν υπάρχει στο φετινό ρόστερ, γεγονός που ίσως στοιχίσει, αλλά όχι σε σημείο να κινδυνέψει η ομάδα της Λαυρεωτικής.
ΥΓ. Να πούμε εδώ (πάλι με δόση χιούμορ) πως ο Άρης «χρωστάει» πολλά στην ομάδα του Λαυρίου, μιας και ακόμα και τις πολύ δύσκολες χρονιές (όπως φέτος) κατάφερνε να παίρνει το ροζ φύλλο αγώνα απέναντι στην ομάδα του Σερέλη, με τις μεταξύ τους αναμετρήσεις να είναι πλέον στο 8-1.
COMMENTS