Πρώτη ματιά στους νέους Raptors.
Συνήθως, οι πρωταθλητές του NBA ξεκινούν τη νέα σεζόν ως φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, δεν ισχύει όμως αυτό για τους Raptors που είδαν μέσα στο φετινό καλοκαίρι να περνά την πόρτα της εξόδου ο MVP των τελικών, Kawhi Leonard. Βέβαια, ήταν αναμενόμενη η αποχώρηση του Leonard, ο οποίος θα έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει ένα τρίτο δαχτυλίδι με διαφορετική κάθε φορά ομάδα (κάτι που έχουν καταφέρει μόνο ο Robert Horry και ο John Salley), αυτή τη φορά στη γενέτειρά του για λογαριασμό των Clippers. To Toronto, πάντως, φαίνεται προετοιμασμένο ακόμα και για ένα ολικό rebuilding, ξεκινώντας από μηδενική βάση. Ή... σχεδόν μηδενική.
Ποιος θα περίμενε την άνοιξη του 2013, ότι ο Masai Ujiri θα έφερνε μετά από μόλις έξι χρόνια τους Raptors στην κορυφή του NBA! Πρώτα ως general manager και μετά ως πρόεδρος προέβη σε τολμηρές μεταγραφικές κινήσεις και δικαιώθηκε. Το καλοκαίρι του 2018 απέλυσε τον (Coach of the Year) Dwane Casey, για να προσλάβει τον Nick Nurse και έστειλε τον (All-Star και αγαπημένο της εξέδρας) DeMar DeRozan στο Σαν Αντόνιο, για να αποκτήσει τον Leonard που προερχόταν από μεγάλα διαστήματα απουσίας εξαιτίας τραυματισμών. Έτσι, «νοικιάζοντας» για ένα χρόνο έναν ήδη MVP παίκτη και στη συνέχεια, ανταλάσσοντας τον Valanciunas με τον Gasol, έριξε ακόμα περισσότερο μπασκετικό iq στο παρκέ και το αποτέλεσμα ήταν ο πρώτος τίτλος στην ιστορία του συλλόγου.
Στην ιστορία των Raptors ανήκει πλέον ο Kawhi Leonard, όπως και ο Danny Green, αφού και οι δύο μετακόμισαν στο Λος Άντζελες. Το κενό που έπρεπε να αναπληρωθεί δεν ήταν καθόλου μικρό και τα μεγάλα συμβόλαια των Lowry-Gasol-Ibaka έδεσαν τα χέρια στον Ujiri που αναγκαζόταν να καταφύγει σε φθηνές λύσεις, όπως αυτές του Rondae Hollis-Jefferson και του Stanley Johnson. Αυτές οι προσθήκες δείχνουν και την πρόθεση η ομάδα να συνεχίσει την παράδοση που έχει τα τελευταία χρόνια ως μία από τις καλύτερες άμυνες του πρωταθλήματος. Ωστόσο, το ρόστερ του Τορόντο, ανάλογα και με τη βαθμολογική θέση, μπορεί να δείχνει πολύ διαφορετικό στο τέλος της προσεχούς σεζόν.
Μιας και δυνατότητα μεγάλων μεταγραφών δεν υπήρχε το φετινό καλοκαίρι για το Τορόντο, λόγω salary cap, όταν το γλέντι τίτλου τελείωσε όλοι περίμεναν να δουν ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις από πλευράς διοίκησης. Τα ακριβά συμβόλαια των τριών γερόλυκων της ομάδας κάθε άλλο παρά βοήθησαν τον πρόεδρό της Masai Ujiri, αυτό είναι όμως το τίμημα που πληρώνει κανείς όταν τα παίζει όλα για όλα με στόχο να κερδίσει το πρωτάθλημα. Ο Ujiri ρίσκαρε (και δικαιώθηκε) όταν έστελνε τον DeMar DeRozan στους Spurs για να πάρει ως αντάλλαγμα τον Leonard. Προηγουμένως είχε επιλέξει στο Νο. 27 του Draft τον Pascal Siakam (2016) και στο Νο. 23 τον OG Anunoby (2017). Έδωσε τον Greivis Vasquez και πήρε τον Norman Powell. Έδωσε τον Terrence Ross και πήρε τον Ibaka. Έδωσε, στα μέσα της προηγούμενης χρονιάς, Valanciunas, Miles, Wright και πήρε τον Marc Gasol. Χωρίς αμφιβολία, το front office των Raptors έχει το know-how. Έχτισε μια άκρως ανταγωνιστική ομάδα, χωρίς υψηλά draft picks, με ανταλλαγές και επενδύοντας σε νεαρούς σχετικά παίκτες με potential.
Και συνεχίζει έτσι. Πιστεύει ότι μπορεί να αναστήσει την καριέρα ενός (ή και των δύο) εκ των Stanley Johnson, Rondae Hollis-Jefferson. Πιστεύει ότι μπορεί να εξελίξει το ταλέντο του Terence Davis που δεν έγινε καν draft. Ο Fred VanVleet, επίσης undrafted, εξελίχθηκε σε ηγετική φυσιογνωμία, ικανό σκόρερ και ήταν αυτός που σχεδόν σταμάτησε τον Steph Curry στους τελικούς. Και βέβαια, πριν από ένα χρόνο και κάτι, ο Ujiri είχε την αυτοπεποίθηση να απολύσει τον (Coach of the Year) Dwane Casey και να δώσει προαγωγή στον μέχρι τότε assistant coach, Nick Nurse. Το μεγάλο κεφάλι των Raptors προφανώς έχει έμπνευση! Από το 2013 (όταν ανέλαβε τη θέση του general manager) έχει μετατρέψει το Toronto από ομάδα της σειράς σε μία ελκυστική ομάδα που ξέρει να κερδίζει. Καθώς όμως η σεζόν 2019-20 θα προχωράει, ίσως κληθεί να λάβει κρίσιμες αποφάσεις για το έμψυχο υλικό της ομάδας του, προβαίνοντας σε ανταλλαγές που θα περιλαμβάνουν παίκτες που συνέβαλαν τα μέγιστα τα τελευταία χρόνια στο να βρεθούν οι Raptors στην ελίτ του καλύτερου πρωταθλήματος του κόσμου.
Με τα συμβόλαια των Gasol-Ibaka-Lowry να φτάνουν συνολικά στο ύψος των 84 εκατομμυρίων για τη νέα σεζόν, οι πρωταθλητές του NBA δεν είχαν την πολυτέλεια να προσθέσουν άλλον ένα σταρ στο ρόστερ τους. Τουλάχιστον επιθετικά, διότι ο Stanley Johnson είναι αυτό που οι Αμερικανοί ονομάζουν defensive star. Ο 23χρονος forward, με τα εντυπωσιακά αθλητικά προσόντα, ήταν η πρώτη προσθήκη των Raptors μετά την αποχώρηση των Leonard και Green. O Johnson στη μέχρι τώρα καριέρα του δεν έχει ανταποκριθεί των προσδοκιών και μπορεί να είναι ένας κορυφαίος αμυντικός, με ικανότητα στο play making, αλλά επιθετικά δεν έχει δείξει ιδιαίτερη βελτίωση σε αυτές τις τρεις πρώτες χρονιές του στο NBA. Θα ήταν πολύ καλύτερα και για τον ίδιο και για την ομάδα του, αν επιτέλους αποκτούσε ένα αξιοπρεπές μακρινό σουτ, όμως είναι ένας σουτέρ του 30% από το τρίποντo και σίγουρα θα χρειαστεί δουλειά εκεί στο Τορόντο ώστε να βελτιωθεί και να μπορέσει να καταστεί απειλή για τις αντίπαλες άμυνες.
Ο επόμενος που υπέγραψε συμβόλαιο με τους πρωταθλητές ήταν ο Rondae Hollis-Jefferson, παίκτης με τα ίδια περίπου χαρακτηριστικά, αμυντικό ένστικτο, καλό μπασκετικό iq αλλά αδυναμία στο σουτ τριών πόντων, όπως και γενικότερα ασταθές jump shot. Το αν θα μπορέσει να βελτιωθεί ως σκόρερ ο 24χρονος combo forward θα το δούμε μέσα στη χρονιά, όμως δεν έχουν να χάσουν και πολλά οι Raptors εφόσον το συμβόλαιό του είναι μονοετές. Ο RHJ πάντως, στην τέταρτη χρονιά του στο NBA πέρυσι, είχε career low σε όλα τα ποσοστά του και αυτό δεν είναι καλό σημάδι.
Υπάρχουν και οι rookies στους νέους Raptors. O Dewan Hernandez επιλέχθηκε στο Νο. 59 του φετινού draft, είναι πολλά υποσχόμενος ως αμυντικός, γρήγορος και γεμίζει τη ρακέτα. Λέγεται ότι ο απόφοιτος του Miami δουλεύει πολύ ώστε να βελτιωθεί στο τρίποντο, αλλά είναι μόλις 22 ετών και δεν αναμένεται να δει μεγάλο χρόνο συμμετοχής. Ο έτερος ρούκι, ονομάζεται Terence Davis είναι undrafted shooting guard, πολύ καλός αμυντικά και κουβαλάει από την περασμένη σεζόν ένα αξιοσέβαστο 37% από το τρίποντο. Δεν κινείται τόσο φυσικά χωρίς τη μπάλα, όσο με αυτή στα χέρια του, άρα θα δουλέψει και αυτός ατελείωτες ώρες με το coaching staff της ομάδας.
Το παρόν και το μέλλον του Τορόντο έχει όνομα και επώνυμο: Pascal Siakam. Κατέκτησε τον τίτλο του Πιο Βελτιωμένου Παίκτη, αφού για μια ακόμη χρονιά ανέβασε το μέσο όρο του σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες, πετυχαίνοντας 17 πόντους ανά παιχνίδι στη regular season και 19 στην post season! O Spicy-P μοιάζει και ταυτόχρονα διαφέρει τόσο πολύ με τον Greek Freak. Πρώτα απ' όλα, δεν είναι τόσο freak όσο ο Γιάννης, όμως δείχνει και αυτός πιο ώριμος από την ηλικία του και έχει την ίδια δίψα να πάει το παιχνίδι του στο επόμενο επίπεδο, το λεγόμενο all-star. Πράγματι, έχει αυτή τη δυνατότητα, αφού τα κάνει όλα πάνω στο παρκέ, ενώ στην τρίτη του χρονιά με τους «Raps» βελτίωσε σημαντικά το σουτ τριών πόντων και σίγουρα έμαθε πολλά από τους βετεράνους που είχε δίπλα του. Ταιριάζει τέλεια στη φιλοσοφία της ομάδας του και ήδη οι δύο πλευρές βρίσκονται σε συζητήσεις για την επέκταση του συμβολαίου του.
Ο 25χρονος Καμερουνέζος θα είναι το focal point την επερχόμενη σεζόν στην επίθεση του Τορόντο, ενώ έχει βελτιωθεί και στην άμυνα βοήθειας και δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι έχει όλα τα εφόδια για να γίνει ο καλύτερος παίκτης σε μια ομάδα που θα διεκδικεί τίτλους. Ο προπονητής του τον παροτρύνει όποτε παίρνει το αμυντικό ριμπάουντ να είναι ο ίδιος που θα τρέχει την ομάδα στο ανοιχτό γήπεδο, καθώς είναι ανώτερος του μέσου όρου σαν πασέρ και συνήθως παίρνει τη σωστή απόφαση όταν έχει τη μπάλα στα χέρια του. Και είναι σίγουρο ότι η μπάλα θα πηγαίνει πολύ πιο συχνά σε αυτόν φέτος, χωρίς τον Leonard πλέον στην πεντάδα και με ένα πολύ πιθανό rebuilding να πλησιάζει όλο και περισσότερο για την ομάδα του. Δεν είναι εύκολο να βρει κανείς τόσο γρήγορο πρώτο βήμα σε παίκτη τέτοιου μεγέθους (2,06 μ., PF) και αν διατηρήσει αυτό το 37% (που είχε στην τρίτη του χρονιά με τους Raptors) από τη γραμμή των τριών πόντων, τότε θα αποτελέσει μόνιμο πονοκέφαλο για τις αντίπαλες άμυνες. Ο Siakam είναι παίκτης που κινείται υπέροχα χωρίς τη μπάλα και τα αστραπιαία κοψίματά του στην πλάτη της άμυνας οδηγούν συχνά σε εντυπωσιακά καρφώματα από τον ίδιο, έχοντας όμως παράλληλα τη δυνατότητα να παίξει με πλάτη στο καλάθι και απέναντι σε κορυφαίους αμυντικούς. Το ότι έπαιξε ποδόσφαιρο πριν ασχοληθεί με την πορτοκαλί μπάλα τον έχει βοηθήσει πολύ στο footwork και η προθυμία του να κάνει ότι του ζητηθεί μέσα στο γήπεδο αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον του επόμενου σταρ των Raptors.
Το ντεμπούτο του Nick Nurse ως πρώτος προπονητής (διαδεχόμενος τον πρώην Coach of the Year) δε θα μπορούσε να είναι καλύτερο με την κατάκτηση του πρώτου τίτλου της ιστορίας τους από τους Toronto Raptors. Τώρα καλείται να διαχειριστεί την απουσία του Leonard, ενός παίκτη που η παρουσία (ή απουσία) του γίνεται εμφανής και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Καλείται όμως να διαχειριστεί και ένα roster που συνδυάζει νέους ταλαντούχους παίκτες με παίκτες ώριμους (Lowry, Gasol, Ibaka) που πιθανόν να δοθούν ως ανταλλαγή στα μέσα της χρονιάς. Άσχετα πάντως με το τι θα γίνει μέχρι το trade deadline, ο 52χρονος τεχνικός μάλλον θα ακολουθήσει την ίδια φιλοσοφία, μη θυσιάζοντας την άμυνα για την επίθεση (και το αντίστροφο).
Οι Raptors, ακόμα και επί εποχής Dwane Casey, στην επίθεση έπαιζαν το σύστημα του Nurse που ευνοούσε την κίνηση παίκτη και μπάλας. Είναι ένα είδος Princeton offense, με τον προπονητή των πρωταθλητών να επιμένει επιθετικά στο τρίπτυχο Ρυθμός-Αποστάσεις-Διείσδυση με τη μπάλα. Θα δούμε σίγουρα τα elbow plays πότε με τον Siakam στην κορυφή και πότε με Gasol-Ibaka, ενώ ήδη με επιτυχία έχει παίξει σε αυτά ο Norman Powell που αναμένεται να έχει αναβαθμισμένο ρόλο φέτος και έχει τη δυνατότητα να πηγαίνει μέχρι το καλάθι με ντρίμπλα και να τελειώνει την επίθεση. O απόφοιτος του UCLA έχει βελτιωθεί υπό την επίβλεψη του ικανότατου coaching staff των Raptors και για τη σεζόν 2018-19 σούταρε με 40% στα τρίποντα (και 39% στα playoffs). Το pick-and-roll δε θα λείψει ούτε φέτος από το Τορόντο με κύριο εκφραστή τον Kyle Lowry αλλά και τον Fred VanVleet. Αυτούς τους δύο λογικά θα τους δούμε περισσότερη ώρα μαζί στο παρκέ, με τον δεύτερο να προέρχεται επίσης από εξαιρετική χρονιά και να είναι εξοικειωμένος πλέον στο να παίρνει κρίσιμες προσπάθειες σε μεγάλα παιχνίδια. Όμως, ο Nurse θέλει η επίθεση της ομάδας να ξεκινάει ταυτόχρονα με το αμυντικό rebound ή το κλέψιμο και σκοπός είναι πάντα ο πρώτος παίκτης που αποκτά κατοχή της μπάλας να είναι και αυτός που θα την «κουβαλήσει» στην επίθεση, επομένως αυτό θα κληθούν να κάνουν εκτός από τον Siakam και οι Johnson, Hollis-Jefferson και OG Anunoby (του οποίου το συμβόλαιο επεκτάθηκε πρόσφατα ως το καλοκαίρι του 2021). Οι τρεις τελευταίοι θα πρέπει να χτίσουν ένα αξιόπιστο μακρινό σουτ για να παραμείνουν στο rotation, αφού ο προπονητής τους πιστεύει πολύ στο τρίποντο και ιδιαιτέρως στο corner-three.
Στο πλαίσιο του player development, αλλά και του load management, θα δούμε πολλές διαφορετικές αρχικές πεντάδες (22 διαφορετικές πεντάδες τη σεζόν που προηγήθηκε) και πιθανότατα τον Anunoby και τον Powell σε πολλές από αυτές. Η αρχική σύνθεση θα επηρεαστεί και από τις μεταγραφικές κινήσεις που ενδεχομένως να γίνουν μέσα στην κανονική περίοδο, δε μπορούμε όμως να προβλέψουμε αν και ποιοι παίκτες θα φύγουν. Οπωσδήποτε ο Nick Nurse θα θελήσει να δώσει χρόνο στον Matt Thomas, ο οποίος θα σουτάρει, βγαίνοντας από screen, σχεδόν αποκλειστικά τρίποντα (40,1 % στην κολεγιακή του καριέρα, 47,2% στην Ευρώπη). Ο Patrick McCaw θα εκτελέσει χρέη backup PG και ήδη συνεργάζεται άνετα με τον Ibaka στο pick n' roll, με τον Ισπανό να κάνει μια από τις καλύτερες χρονιές της καριέρας του πέρυσι (15 πόντοι μ.ο., 53% εντός παιδιάς). Ο Nurse, αφού πρώτα είδε την αστάθεια του Ibaka στο σουτ τριών πόντων, τον χρησιμοποίησε σχεδόν αποκλειστικά σαν center την περίοδο 2018-19, τον τοποθέτησε σε σημεία του γηπέδου όπου νιώθει άνετα (γωνίες, high post) και πήρε το μάξιμουμ από το mid-range παιχνίδι του, σε συνδυασμό με τα pick-and-pop με τον Lowry. Σε κάποιες περιπτώσεις, βέβαια, ανάλογα και με τον αντίπαλο, ο Αμερικανός προπονητής έβαλε τον Ibaka δίπλα σε Gasol και Siakam, οι οποίοι έδιναν πολύ καλά drag screens (κάτι σαν pick 'n roll σε κατάσταση semi-transition), αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο Nurse θέλει η ομάδα του να τρέχει στο transition και τέτοια σχήματα δεν ευνοούν ιδιαίτερα. Οι Raptors την περασμένη χρονιά είχαν 132.2 πόντους ανά 100 κατοχές σε transition κατάσταση, ήταν πέμπτοι ανάμεσα στις ομάδες με καλύτερο ποσοστό επιτυχίας στο transition και γενικά δεν έχουν λόγο ούτε φέτος να σταματήσουν να τρέχουν το γήπεδο. Το transition game είναι το μεγάλο τους όπλο στην επίθεση.
Σε ότι αφορά την άμυνα, στο Toronto θα λείψουν o Kawhi Leonard και ο Danny Green, δύο σπουδαίοι και πολύ έμπειροι αμυντικοί, ωστόσο και την προηγούμενη σεζόν η άμυνα ήταν ομαδική υπόθεση για τους Raptors. Βέβαια, μιλάμε για NBA, οπότε το man-to-man είναι κυρίως η άμυνα που επιλέγουν όλοι οι προπονητές και είναι λίγο απίθανο να δούμε στη regular season την box and one άμυνα που επέλεξε ο Nick Nurse για να σταματήσει τους Warriors στους τελικούς. Ζώνη 3-2 (ή 1-2-2) όμως θα δούμε και πάλι, με τον Pascal Siakam στην κορυφή να κλείνει τους διαδρόμους πάσας και να αποτρέπει το μακρινό τρίποντο, ίσως όμως εκεί να τοποθετηθεί ο OG Anunoby σε κοντά σχήματα. Ο Marc Gasol κλείνει τα 35 του τη χρονιά που έρχεται και αποτελεί ερωτηματικό το αν τα βαριά από τις πολλές διοργανώσεις πόδια του μπορέσουν να αμυνθούν απέναντι στα αντίπαλα pick-and-rοll. O Kyle Lowry επίσης πλησιάζει τα 34 και δεν ξέρουμε (διανύοντας contract year) κατά πόσο είναι πλέον διατεθιμένος να βάζει το κορμί του σε σημεία που να κερδίζει επιθετικά φάουλ, αλλά παραμένει ένας πολύ καλός αμυντικός πάνω στη μπάλα, όπως άλλωστε είναι και οι VanVleet, Powell. Το ρόλο της εξουδετέρωσης των αντίπαλων σταρ αναλαμβάνουν οι Anunoby, Johnson, Hollis-Jefferson, ίσως και ο Norman Powell, με βοήθειες στην άμυνα από Gasol, Ibaka και Siakam που συχνά θα σπεύσουν για το double team. Είναι βέβαιο ότι και φέτος οι Raptors θα προσπαθήσουν να παίξουν aggressive άμυνα και έχουν αρκετές λύσεις ακόμα και από τον πάγκο.
Οι Raptors, σαν σύλλογος, έχουν κάνει το χρέος τους, τουλάχιστον απέναντι στους φίλους της ομάδας. Έφεραν τον τίτλο στο Τορόντο και πλέον δεν υπάρχει καμία πίεση, όσο και αν το κοινό τους λαχταράει ένα repeat. Εξάλλου, τρώγοντας ανοίγει η όρεξη. Και η ομάδα του Καναδά δε θα δυσκολευτεί να μπει στα playoffs, έχει την απαιτούμενη εμπειρία και τη δίψα για διάκριση. Και εκεί στο Toronto δεν τους πολυαρέσει η ιδέα του tanking. Η λογική λέει ότι θα προσπαθήσουν να βελτιώσουν το υπάρχον ταλέντο και δε θα διαλύσουν το ρόστερ τους προκειμένου να αποκτήσουν υψηλά draft picks. Στόχος είναι τα νέα αποκτήματα της ομάδας να κατανοήσουν τη φιλοσοφία της ομάδας (σκληρή άμυνα – ρυθμός στην επίθεση) και να δουλέψουν τις αδυναμίες τους ούτως ώστε κάποιοι τουλάχιστον από αυτούς τους παίκτες να αποτελέσουν τον κορμό της επόμενης γενιάς. Το back-to-back δε μοιάζει με ρεαλιστικό στόχο πλέον και ήδη οι Raptors θεωρούνται τρίτη ή τέταρτη καλύτερη ομάδα στην Ανατολική Περιφέρεια. Θα μπορέσουν οι πρωταθλητές να κάνουν την υπέρβαση ώστε να βρεθούν και πάλι στους τελικούς του NBA; Χωρίς τον Leonard, δύσκολο...
Χωρίς να έχουμε δει κανένα παιχνίδι προετοιμασίας και με τη σεζόν να είναι τόσο μεγάλη, είναι αδύνατο να γίνει οποιαδήποτε πρόβλεψη για τους φετινούς Raptors. Η ομάδα σίγουρα θα προστατέψει τους παίκτες που έχουν γράψει πολλά χιλιόμετρα και έχει παράδοση σε αυτό τον τομέα. Αν δεν υπάρξει κάποιος σοβαρός τραυματισμός μέσα στην κανονική περίοδο, το Toronto έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει εύκολα ένα εισιτήριο για την postseason. Εκεί όμως θα τα βρει σκούρα απέναντι σε ομάδες όπως οι Bucks και οι 76ers. Γι' αυτό και ο Nick Nurse και οι συνεργάτες του θα επικεντρωθούν στη regular season και θα επιχειρήσουν να χτίσουν την ομάδα γύρω από τον Pascal Siakam, δοκιμάζοντας πολλά διαφορετικά σχήματα κατά τη διάρκεια των αγώνων και βρίσκοντας τη σωστή θέση για τον κάθε παίκτη μέσα στο γήπεδο. Χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε τους Raptors, θα υπάρξουν και παιχνίδια που θα βρεθούν νωρίς εκτός διεκδίκησης της νίκης και εκεί θα μπουν στο παρκέ οι παίκτες του πάγκου, ώστε να αποκτηθεί κάποια χημεία και να βγάλει επομένως ο προπονητής τα συμπεράσματά του. Ίσως οι 50 νίκες να είναι μια εξαιρετικά αισιόδοξη πρόβλεψη για τους πρωταθλητές του NBA
Το χθες
Ποιος θα περίμενε την άνοιξη του 2013, ότι ο Masai Ujiri θα έφερνε μετά από μόλις έξι χρόνια τους Raptors στην κορυφή του NBA! Πρώτα ως general manager και μετά ως πρόεδρος προέβη σε τολμηρές μεταγραφικές κινήσεις και δικαιώθηκε. Το καλοκαίρι του 2018 απέλυσε τον (Coach of the Year) Dwane Casey, για να προσλάβει τον Nick Nurse και έστειλε τον (All-Star και αγαπημένο της εξέδρας) DeMar DeRozan στο Σαν Αντόνιο, για να αποκτήσει τον Leonard που προερχόταν από μεγάλα διαστήματα απουσίας εξαιτίας τραυματισμών. Έτσι, «νοικιάζοντας» για ένα χρόνο έναν ήδη MVP παίκτη και στη συνέχεια, ανταλάσσοντας τον Valanciunas με τον Gasol, έριξε ακόμα περισσότερο μπασκετικό iq στο παρκέ και το αποτέλεσμα ήταν ο πρώτος τίτλος στην ιστορία του συλλόγου.
Οι προσθαφαιρέσεις
Προσθήκες:
Stanley Johnson (New Orleans Pelicans),
Rondae Hollis-Jefferson (Brooklyn Nets), Matt Thomas (Valencia),
Dewan Hernandez (Miami Hurricanes), Terence Davis (Ole Miss Rebels),
Cameron Payne (Cleveland Cavaliers)
Αποχωρήσεις:
Kawhi Leonard (Los Angeles Clippers), Danny
Green (Los Angeles Lakers), Eric Moreland (Oklahoma City Thunder),
Jeremy Lin (Beijing Ducks), Jordan Loyd (Valencia), Jodie Meeks (free
agent)
Depth Chart:
PG: Kyle Lowry / Fred
VanVleet / Cameron Payne
SG: Norman Powell /
Patrick McCaw / Terence Davis / Matt Thomas
SF: OG Anunoby / Stanley
Johnson / Malcolm Miller
PF: Pascal Siakam / Rondae
Hollis-Jefferson / Dewan Hernandez
C: Marc Gasol / Serge
Ibaka / Chris Boucher
Το βάρος
στη διοίκηση
Το recruiting
Την
ομάδα του Nick Nurse θα
ενισχύσει με το μακρινό του σουτ ο
κάτοχος του Eurocup, Matt Thomas.
O απόφοιτος του Iowa
State είναι εκπληκτικός
σουτέρ και με ύψος κοντά στα δύο μέτρα
μπορεί να σκοράρει σχεδόν από παντού
και απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο.
Αμυντικά όμως θα τον σημαδεύουν οι
αντίπαλοι και στις περιστροφές θα έχει
πρόβλημα όταν θα τον ποστάρουν αντίπαλα
guards.
Τέλος, αποκτήθηκε ο Cameron Payne (χωρίς να είναι εγγυημένο το συμβόλαιό του) ως backup point guard, ενώ υπέγραψε εκ νέου ο Patrick McCaw. Ο πρώτος δεν είναι τόσο αποτελεσματικός στο να τελειώνει τις φάσεις, ενώ ο δεύτερος πρέπει να βελτιώσει το 33% στα τρίποντα που είχε στην πρώτη του σεζόν με τους Raptors. Και οι δύο, πρακτικά, μπορούν να αμυνθούν μόνο απέναντι σε κοντούς, πράγμα που είναι μειονέκτημα στο σύγχρονο NBA.
Must see
Ένα πρώτο
«ξεφύλλισμα» στο playbook
Συν/πλην
- Ο Marc Gasol πέρασε αλώβητος, από πλευράς τραυματισμών, την περσινή αγωνιστική περίοδο παρά τα πολλά παιχνίδια σε NBA και Παγκόσμιο Κύπελλο.
- Η ομάδα ενισχύθηκε με πολύ καλούς αμυντικούς παίκτες.
- Δεν υπάρχει κανένα άγχος και καμία πίεση, η ομάδα απέδειξε την αξία της με την κατάκτηση του πρώτου τίτλου στην ιστορία της.
- Ο Fred VanVleet είναι πλέον ένας αξιόπιστος σουτέρ και θα δώσει πολλές ανάσες στον Kyle Lowry.
- O Pascal Siakam ήταν η αποκάλυψη πέρσι για τους Raptors, δούλεψε το καλοκαίρι πάνω στο playmaking και τον χειρισμό της μπάλας και θα έχει αναβαθμισμένο ρόλο.
- Οι παίκτες που παρέμειναν έχουν το κίνητρο να δείξουν ότι τα καταφέρνουν το ίδιο καλά και χωρίς superstar στη σύνθεσή τους.
- Ο Nick Nurse και το επιτελείο του έχουν τον τρόπο να μεταμορφώνουν παίκτες. Εκτός της ικανότητάς τους να βελτιώνουν τους παίκτες της ομάδας, διακρίνονται και για την τάση τους να τοποθετούν τους παίκτες σε σημεία του γηπέδου που τους κάνουν πιο αποτελεσματικούς.
- Οι Raptors είχαν για δεύτερη συνεχή χρονιά μονοψήφιο αριθμό εντός έδρας ηττών και η έδρα τους είναι, εδώ και χρόνια, μία από τις πιο καυτές στο NBA.
- Aggressive άμυνα και φοβερά αθλητικοί παίκτες είναι ένας συνδυασμός που δίνει πολύ θέαμα.
- Η απώλεια του Kawhi Leonard.
- Η έλλειψη κλασικών σουτέρ. Προστέθηκε ο Matt Thomas αλλά αυτό δε φτάνει.
- Lowry, Gasol, Ibaka θα έχουν άλλον ένα χρόνο να τους βαραίνει και ίσως παίζουν για τελευταία χρονιά μαζί.
- Δεν υπάρχει βάθος στη θέση του PG. Αν τραυματιστεί ένας εκ των Lowry, VanVleet δεν υπάρχει άλλη αξιόπιστη μονάδα για τη θέση 1.
- Η έλλειψη ψηλών γκαρντ θα στοιχίσει σε close-out καταστάσεις και σε miss match.
- Ο Pascal Siakam θα συγκεντρώνει περισσότερη προσοχή πλέον και οι αντίπαλοι θα είναι προετοιμασμένοι για αυτόν.
- Τα δύο νέα πρόσωπα στους forwards Hollis-Jefferson και Johnson είναι αμφίβολο αν μπορούν να βελτιώσουν το πολύ μέτριο jump shot που διαθέτουν.
- Ο OG Anunoby παρέμεινε στάσιμος τη σεζόν που πέρασε και είναι λίγο ανησυχητικό το γεγονός ότι είχε όλα τα ποσοστά πεσμένα σε σχέση με την rookie χρονιά του. Εδώ πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ήταν μια πολύ ιδιαίτερη και δύσκολη χρονιά η περσινή για τον ίδιο προσωπικά.
- Οι αναγκαστικοί πειραματισμοί με το χρόνο συμμετοχής και τις διαφορετικές πεντάδες είναι λογικό να φέρουν και κάποια κακά αποτελέσματα.
Ο στόχος
Η πρόβλεψη
COMMENTS