Δικαίωμα στο όνειρο για τους Bucks του 2020.
Το τέλος της δεκαετίας που διανύουμε βρίσκει τους Milwaukee Bucks στην καλύτερή τους φάση και έτοιμους να τα κερδίσουν όλα. Δεν ήταν και λίγα αυτά που πέτυχαν την χρονιά 2018-19: MVP ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, κορυφαίος προπονητής ο Mike Budenholzer, καλύτερος εκτελεστικός διευθυντής ο Jon Horst και συμμετοχή στους τελικούς της Ανατολής μετά από 18 ολόκληρα χρόνια! Με τον κορμό της ομάδας να παραμένει ίδιος και το ρεκόρ των 60 νικών από την περασμένη σεζόν, το momentum είναι υπέρ των Bucks και αυτή, ίσως, είναι η χρονιά τους.
Το χθες
Οι Bucks, σαν σύλλογος, υπήρξαν τυχεροί στο πρόσφατο παρελθόν τους αλλά προκάλεσαν και οι ίδιοι την τύχη τους, αρπάζοντας από τα μαλλιά τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν. Στο ντραφτ του 2013, ο τότε GM της ομάδας (και νυν των Orlando Magic) John Hammond είδε 14 ομάδες να προσπερνούν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και τον «έκλεψε» για λογαριασμό του Μιλγουόκι. Αργότερα, έφερε στον πάγκο τον Jason Kidd και ο Αμερικανός προπονητής έπαιξε σημαντικό ρόλο στην θεαματική εξέλιξη του Γιάννη, δίνοντάς του αρμοδιότητες point guard, ενώ παράλληλα όλο το προπονητικό team δούλευε πυρετωδώς στις προπονήσεις με σκοπό να πάρει το μέγιστο από το παιδί από τα Σεπόλια με το τεράστιο και ανεξερεύνητο potential. Αλλά και το 2016 στο ντραφτ, η ομάδα επέλεξε στο δεύτερο γύρο τον Malcolm Brogdon, ένα combo guard που έμελλε να κερδίσει το βραβείο του καλύτερου rookie και να αποτελέσει θεμέλιο λίθο για τις επιτυχίες που θα ακολουθούσαν.
Εν μέσω τραυματισμών, ο Brogdon κατάφερε όχι μόνο να παραμείνει στο rotation της ομάδας αλλά και να βελτιωθεί σε όλους σχεδόν τους τομείς του παιχνιδιού του, φτάνοντας την περίοδο 2018-19 να πετύχει το μαγικό 50-40-90 στα ποσοστά ευστοχίας (μόλις ο όγδοος παίκτης στην ιστορία του NBA). Ο απόφοιτος του Virginia, αν μη τι άλλο, τα έβγαλε τα λεφτά του, όντας μια πολύτιμη μονάδα για τους Bucks, τόσο επιθετικά (15,6 πόντοι μ.ο.) όσο και αμυντικά, συνεισφέροντας σημαντικά και στα playoffs. Ωστόσο, οι Bucks τον περασμένο Μάρτη, προσέφεραν στον Eric Bledsoe επέκταση συμβολαίου με συνέπεια να μην μπορέσουν να διατηρήσουν στις τάξεις τους τον Brogdon (λόγω salary cap) και με τον πρώην Rookie of the Year τελικά να καταλήγει στην Indiana μέσω sign and trade. Το κενό που αφήνει ο 26χρονος γκαρντ δεν είναι διόλου μικρό όμως πιστεύεται από αρκετούς γνώστες της κατάστασης, ότι το πρόβλημα στο αριστερό του πόδι αργά ή γρήγορα θα επανέλθει κάποια στιγμή στην καριέρα του και πιθανόν αυτό το δεδομένο να επηρέασε τις αποφάσεις που πάρθηκαν από πλευράς διοίκησης. Ο χρόνος θα δείξει...
Οι προσθαφαιρέσεις
Προσθήκες: Θανάσης Αντετοκούνμπο (Παναθηναϊκός), Dragan Bender (Phoenix Suns), Kyle Korver (Utah Jazz), Robin Lopez (Chicago Bulls), Wesley Matthews (Indiana Pacers), Frank Mason (Sacramento Kings)
Αποχωρήσεις: Malcolm Brogdon (Indiana Pacers), Nicola Mirotic (Μπαρτσελόνα), Tony Snell (Detroit Pistons), Pau Gasol (Portland Trail Blazers), Tim Frazier (Detroit Pistons)
Depth Chart:
PG: Eric Bledsoe / George Hill / Frank Mason
SG: Wesley Matthews / Donte DiVincenzo / Sterling Brown
SF: Khris Middleton / Kyle Korver / Pat Connaughton / Θανάσης Αντετοκούνμπο
PF: Γιάννης Αντετοκούνμπο / Ersan Ilyasova / Dragan Bender
C: Brook Lopez / Robin Lopez / D.J. Wilson
Τώρα ή ποτέ για τον Bledsoe
Μιλώντας για τον Eric Bledsoe, το «τώρα» δε σημαίνει αποκλειστικά την προσεχή σεζόν και μόνο αυτή, ταυτόχρονα όμως δεν έχει και άπλετο χρόνο στη διάθεσή του για να ανταποκριθεί στις προσδοκίες. Συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη αμυντική πεντάδα του πρωταθλήματος την χρονιά που ολοκληρώθηκε, ενώ είχε ποσοστό 48,4% εντός πεδιάς (career-high) σε 78 παιχνίδια που αγωνίστηκε εντός της κανονικής περιόδου. Τι έκανε στα playoffs; Σχεδόν απογοήτευσε. Στον αμυντικό τομέα ήταν πολύ καλός, όπως συνήθως, αλλά στην επίθεση είχε μόλις 41,1% εντός πεδιάς και 23,6% στα σουτ τριών πόντων. Αν πάμε λίγο πίσω, στα playoffs του 2018, ο Bledsoe ηττήθηκε κατά κράτος από τον Terry Rozier στη σειρά μεταξύ Μιλγουόκι και Βοστώνης. Οι Bucks περιμένουν πολλά περισσότερα από τον ίδιο στην postseason, εκεί όπου οι νίκες αξίζουν χρυσάφι. Ο «μίνι Λεμπρόν» σύντομα θα κλείσει τα 30 και με την εμπειρία που διαθέτει είναι ικανός να ανακάμψει και να σπρώξει τα «ελάφια» ακόμα πιο ψηλά. Την ίδια στιγμή η ηλικία του και οι τραυματισμοί του παρελθόντος δεν είναι σύμμαχοι στο να καταφέρει για πολλά ακόμη χρόνια και να παίζει στο υψηλότερο επίπεδο. Η ευκαιρία να κερδίσει ένα δαχτυλίδι είναι τώρα και είναι περιτριγυρισμένος από αρκετό ταλέντο ώστε να το πετύχει.
Το recruiting
Ο Malcolm Brogdon πέρσι σούταρε από το τρίποντο με 42,6 % αλλά και ο Tony Snell άγγιξε το 40%, δίνοντας λύσεις κυρίως από τον πάγκο. Στη θέση τους έρχονται δύο αναγνωρισμένοι σουτέρ της λίγκας, ο Wesley Matthews και ο Kyle Korver. Ο κόουτς Budenholzer ζητάει και απ' τους δύο να σουτάρουν χωρίς δεύτερη σκέψη, ενώ ο πρώτος είναι και πολύ καλός αμυντικός, ο δεύτερος είναι και ένας πολύ ικανός πασέρ. Υπάρχει και επιπλέον κέρδος με την απόκτηση αυτών των δύο: είναι ηγετικές φυσιογνωμίες και «κουβαλάνε» μεγάλη εμπειρία από playoffs.
Ύστερα είναι και ο Robin Lopez που υπέγραψε στους Bucks, επίσης με εμπειρία μεγάλων αγώνων και θα είναι backup του αδερφού του και θα προσφέρει τις υπηρεσίες του κυρίως ως rim protector. Στα μέχρι τώρα φιλικά παιχνίδια έχει επιχειρήσει και κάμποσα τρίποντα και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν αυτό θα συνεχιστεί και στους επίσημους αγώνες ή είναι απλά ένας πειραματισμός του Budenholzer.
Μία ακόμη προσθήκη στην περιφέρεια είναι ο Θανάσης Αντετοκούνμπο, ο οποίος θα έχει σκληρό ανταγωνισμό για μια θέση στο rotation, αλλά ήδη έχει καλές εμφανίσεις στα παιχνίδια προετοιμασίας. Φαίνεται βελτιωμένος στο τρίποντο από το καλοκαίρι κιόλας και πολύ ώριμος στην άμυνα. Αυτό που θα του ζητηθεί είναι να κάνει γρήγορα κοψίματα στη base line και να σκοράρει ένα τρίποντο ανά αγώνα. Αν μπορέσει να τα κάνει αυτά τότε θα έχει σταθερό χρόνο συμμετοχής.
Ο Dragan Bender θα χρησιμοποιηθεί ως stretch four (και stretch five), δεν έχει εντυπωσιάσει στα φιλικά παιχνίδια αλλά ούτε και έχει απογοητεύσει, δείχνοντας και κάποιες αμυντικές εκλάμψεις. Είναι μόλις 21 ετών. Τέλος ο Frank Mason έχει αναλογία 2,28 ασίστ ανά λάθος στη μέχρι τώρα καριέρα του, είναι υπολογίσιμος αλλά μάλλον θα πάρει χρόνο συμμετοχής κυρίως στη G-League.
Must see
Ποιος δε θέλει να δει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να οργιάζει για ακόμη μία χρονιά! Ο Πολυτιμότερος Παίκτης της λίγκας στοχεύει να κατακτήσει τον συγκεκριμένο τίτλο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά και μέσα στην offseason ζήτησε δημοσίως από το κοινό της ομάδας του να μη ξαναφωνάξει «MVP» έως ότου κερδίσει εκ νέου τον συγκεκριμένο τίτλο. Προϋπόθεση για αυτό είναι οι Bucks να παραμείνουν στην ελίτ των ομάδων αλλά και ο ίδιος να βελτιωθεί ατομικά. O Γιάννης τελείωσε τη σεζόν με μέσο όρο 27,7 πόντους, 12,5 ριμπάουντ και 5,9 ασίστ. Το να μετατρέψει αυτά τα νούμερα σε 30-15-10 ίσως μοιάζει αδιανόητο, όμως μπορεί να τα πλησιάσει, χωρίς υπερβολή. Αν το καλοσκεφτούμε, δεν έχει μπει καν στα 25 του και έχει μπροστά του άλλα 2-3 χρόνια για να ολοκληρωθεί σαν παίκτης. Πριν λίγο καιρό δήλωσε στο ESPN ότι έχουμε δει μόνο το 60% της πραγματικής του αξίας. Αλλά και ο ίδιος να μη το έλεγε είναι ολοφάνερο ότι το «ταβάνι» αυτού του υπερ-παίκτη θα το δούμε μέσα στα επόμενα χρόνια. Αν αποκτήσει ένα αξιοπρεπές και σταθερό jump shot δε θα υπάρχει κυριολεκτικά κανένας τρόπος να τον σταματήσουν οι αντίπαλοι.
Ας πάρουμε παράδειγμα τον Lebron James. Σε νεαρή ηλικία υστερούσε και εκείνος στο σουτ, οι αντίπαλοι του έδιναν χώρο να σουτάρει και αυτή ήταν η αχίλλειος πτέρνα στο παιχνίδι του. Ο Λεμπρόν δούλεψε πάνω στο σουτ ώσπου έκανε τις αντίπαλες ομάδες να τον υπολογίζουν και όταν βρίσκεται μακρυά από το καλάθι. Αυτή η εξέλιξη του έδωσε αυτόματα περισσότερες επιλογές και ακόμα μεγαλύτερο πλεονέκτημα στο ένας εναντίον ενός. Αν ο Έλληνας σούπερ σταρ πάει το ποσοστό του από το τρίποντο κοντά στο 35% (από την Πρωτοχρονιά και μετά είχε 32%), το double-team θα έρχεται με καθυστέρηση πάνω του, θα έχει καλύτερες γωνίες πάσας και πιθανότατα εντός πεδιάς να ξεπεράσει το 60%, ποσοστό εξωπραγματικό ακόμα και για τους πιο παραγωγικούς σέντερ στο σύγχρονο NBA. Έπειτα είναι και η εμπειρία που αποκτά παιχνίδι με παιχνίδι, καθώς ο Greek Freak είναι αποδεδειγμένα ένας από τους καλύτερους quick learners. Σπάνια τον βλέπουμε να επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος και έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται ανάλογα με τις καταστάσεις που συναντά μες στο παρκέ. Είναι πολύ πιθανό φέτος να τον δούμε να παίρνει πιο γρήγορες αποφάσεις, ίσως να απλοποιήσει τις κινήσεις του και να βρει περισσότερους τρόπους να σκοράρει. Φυσικά σε όλους αρέσει το mean mug που κάνει μετά από τα εκκωφαντικά του καρφώματα όμως δε θα βρίσκει πάντα (πόσο μάλλον στα playoffs) τον απαιτούμενο χώρο για να καρφώσει και εκεί θα πρέπει να είναι έτοιμος να μοιράσει τη μπάλα, να παίξει με την αδύνατη πλευρά ή να κάνει 1-2 γρήγορες ντρίπλες και να βρει τον ελεύθερο συμπαίκτη. Αναμφίβολα, θα είναι άλλη μια σπουδαία σεζόν για τον Αντετοκούνμπο και η ιαχή «MVP» θα ακουστεί αμέτρητες φορές και πάλι στο Fiserv Forum.
Ένα πρώτο «ξεφύλλισμα» στο playbook
Με ένα ελαφρώς αλλαγμένο ρόστερ και πολλούς σουτέρ στη σύνθεσή τους, οι Bucks θα ακολουθήσουν την ίδια συνταγή και για την περίοδο 2019-20. Το μοναδικό νέο πρόσωπο στην αρχική πεντάδα είναι ο Wesley Matthews και πέρα από το καλό μακρινό σουτ, μπορεί να απειλήσει και από το χαμηλό post όταν βρεθεί με κοντύτερο αντίπαλο. Αυτή όμως είναι η εξαίρεση διότι ο κανόνας είναι η ομάδα να σουτάρει όσο το δυνατόν περισσότερα τρίποντα. Η motion επίθεση είναι ένα πολύ απλό μοντέλο αλλά ταυτόχρονα αποδοτικό. Ο Mike Budenholzer προτιμά την five-out βερσιόν του συγκεκριμένου συστήματος αφού διαθέτει τα κατάλληλα εργαλεία. Η κίνηση του παίκτη χωρίς τη μπάλα αποτελεί κλειδί και το Milwaukee έχει παίκτες με αυτή την ικανότητα, ακόμα και από τον πάγκο (Ilyasova, Connaughton, Korver) που παράλληλα διαθέτουν και καλό σουτ. Συνεχή κοψίματα στη ρακέτα και γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας στην περιφέρεια είναι τα κυριότερα χαρακτηριστικά αυτού του τρόπου επίθεσης, που έχουν σαν αποτέλεσμα να βρίσκονται πάντα έξω από τη γραμμή των 7,25 τουλάχιστον τέσσερις παίκτες. Όταν δε βρεθεί ελεύθερο σουτ, επιστρατεύονται τα screen away με σκοπό, συνήθως, να γίνει αποδέκτης της μπάλας ο Γιάννης, ο Middleton ή κάποιος άλλος περιφερειακός παίκτης. Εναλλακτικά, εφαρμόζονται τα stagger screens (διπλό screen κοινής κατεύθυνσης σε παίκτη χωρίς τη μπάλα) ακόμα και από κοντούς στον ψηλό, όπως για παράδειγμα στον Brook Lopez. Κάπως έτσι ο θηριώδης σέντερ ξεπέρασε πέρσι τις έξι προσπάθειες για τρίποντο ανά αγώνα και δεν απογοήτευσε (36,5% ευστοχία). Η ευστοχία στα τρίποντα είναι ένα ζητούμενο για τα «ελάφια» και εδώ χτυπάει ένα καμπανάκι για τον Eric Bledsoe (ο οποίος θα χάσει τα πρώτα παιχνίδια λόγω τραυματισμού στα πλευρά). Ο έμπειρος guard είχε την προηγούμενη σεζόν μόλις 29% ευστοχία σε catch-and-shoot. Το παράδοξο είναι ότι ήταν πιο εύστοχος στα τρίποντα που εκτόξευε από απόσταση κοντά στα οκτώ μέτρα, παρά στα τρίποντα που επιχειρούσε από πιο κοντά (όπως και από τις γωνίες)! Με δεδομένο ότι ο Γιάννης θεωρείται (ακόμα) non-shooter, μοιάζει επιτακτική η ανάγκη για τον Bledsoe να βελτιωθεί σε αυτόν τον τομέα. Αλλιώς είναι η βασική πεντάδα να διαθέτει τέσσερις αξιόπιστους σουτέρ και αλλιώς μόνο τρεις. Τουλάχιστον το Milwaukee έχει βάθος στον πάγκο και θα πάρει βοήθεια σε αυτό τον τομέα και από τον ανερχόμενο Donte DiVincenzo που ήδη δείχνει έτοιμος.
Στην άλλη άκρη του γηπέδου, οι Bucks διαθέτουν πολύ καλή ατομική άμυνα, ενώ την περασμένη χρονιά ήταν πρώτοι στο defensive rating. Ο Robin Lopez θα γεμίσει το ζωγραφιστό (μαζί με τον αδερφό του) και θα προσφέρει όπως είπαμε rim protection, αλλά ας μην υποτιμάμε και τις αμυντικές ικανότητες του Matthews. Μπορούμε να υπολογίζουμε και τον πολύ αθλητικό SG, Pat Connaughton, ο οποίος σε 61 συμμετοχές πέρσι είχε 25 blocks (ερχόμενος από τον πάγκο) και είναι ένας ικανότατος rebounder για τη θέση που αγωνίζεται. Ανάσες και σκληρή άμυνα θα δώσει και ο Θανάσης Αντετοκούνμπο, αλλά γενικά το συγκεκριμένο ρόστερ έχει αρκετούς από τους λεγόμενους above-the-average αμυντικούς.
Συν/πλην
+ Ο βασικός κορμός της ομάδας παρέμεινε
+ Ο MVP είναι στο Μιλγουόκι και είναι μόλις 24 χρονών
+ Η ομάδα έχει πλέον εμπειρία playoffs, ενώ μαζί με τις νέες αφίξεις διαθέτει βάθος και παίκτες που βοηθούν στο καλό κλίμα των αποδυτηρίων
+ Ο Mike Budenholzer ανήκει στην ελίτ των προπονητών
+ Ο Robin Lopez θα δώσει καλά screens, rim protection και ίσως μερικά τρίποντα
+ Ο Kyle Korver έχει 42,5% ευστοχία από το τρίποντο τις τρεις τελευταίες σεζόν, διατηρείται σε πολύ καλή φυσική κατάσταση και ξανασμίγει με τον προπονητή που τον ανέδειξε σε All-Star
- Ο Brogdon από μόνος του είναι μεγάλη απώλεια κι επίσης μαζί με τους Snell και Mirotic έδιναν υψηλά ποσοστά ευστοχίας από απόσταση
- Η Eastern Conference θα είναι πολύ ανταγωνιστική στην postseason και οι 76ers φαβορί
- Το ρόστερ των Bucks έχει αρκετούς παίκτες με ιατρικό ιστορικό και θα είναι ζητούμενο να παραμείνουν υγιής
- Ο Eric Bledsoe δεν έχει δείξει μέχρι στιγμής να είναι παίκτης των μεγάλων αγώνων
- Η ομάδα έχει μόνο ένα σούπερ σταρ, την στιγμή που άλλοι διεκδικητές του τίτλου έχουν τουλάχιστον δύο
- Οι προσδοκίες είναι μεγαλύτερες από πέρσι και οι παίκτες θα κληθούν να διαχειριστούν την ανάλογη πίεση
Ο στόχος
Από τη διοίκηση μέχρι τους παίκτες όλοι μιλούν για τίτλο και σαν στόχος δε μοιάζει ανέφικτος. Ο MVP είναι ευχαριστημένος, ο Mike Budenholzer κατευθύνει, όλοι ξέρουν το ρόλο τους, επομένως έχουν πιθανότητες. Και όταν έρθει η ώρα των playoffs εκεί θα αποτελέσει «κλειδί» η απόδοση του Middleton και του Bledsoe, εκεί θα χρειαστεί μεγαλύτερη βοήθεια από αυτούς ο Γιάννης. Σαφώς και δεν απέδωσαν στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους πέρσι, αν και ο Middleton ήταν all-star. Λογικά οι Bucks θα επιδιώξουν πολύ υψηλό ρυθμό και οπωσδήποτε θέλουν να δουν το ποσοστό τους από το τρίποντο να ανεβαίνει (λίγο πάνω από το 35% την περίοδο 2018-19).
Η πρόβλεψη
Ύστερα, ένας στόχος για τα «ελάφια» θα πρέπει να είναι το να προστατευθούν από κόπωση και τραυματισμούς οι παίκτες που σηκώνουν το περισσότερο βάρος, ώστε να είναι πιο φρέσκοι στα playoffs. Αυτή η διαδικασία μπορεί να κοστίσει κάποιες ήττες, άρα είναι αμφίβολο οι Bucks να επαναλάβουν τις 60 νίκες στην κανονική περίοδο. Εκείνο όμως που έλειψε την περασμένη σεζόν από τους Bucks δεν ήταν νίκες στη regular season αλλά νίκες στα playoffs. Πλέον είναι τόσο ανταγωνιστικές και οι δύο Περιφέρειες που υπάρχουν πολλά φαβορί για τον τίτλο. Ο Greak Freak δύσκολα θα χάσει τον τίτλο του MVP και το Μιλγουόκι θα βρεθεί στους τελικούς.
COMMENTS