Gersson Rosas: Πράξεις πάνω απο λόγια

Μπορεί ο νέος POBO των Minessota Timberwolves να οδηγήσει την ομάδα σε επιτυχίες;

Μετά από πολλά χρόνια που οι Wolves θεωρούνταν ένα απο τα χειρότερα franchise της λίγκας και έπειτα απο πολλές προσπάθειες αυτή η κατάσταση να αλλάξει, το φετινό καλοκαίρι για πρώτη φορά, υπάρχει ένας αέρας διαφορετικός. Ένας αέρας που γεμίζει αισιοδοξία τους φίλους της ομάδας ότι τελικά η ελπίδα οι Wolves να γίνουν ένας «world class» οργανισμός είναι ακόμη ζωντανή. Και αυτή ακριβώς είναι και η λογική του Rosas απο τη πρώτη μέρα που αποφάσισε να σταματήσει να είναι ο ποιοτικότερος executive ομάδας σε όλο το NBA, να αφήσει το Houston όπου μεγαλούργησε στο πλευρό του Daryl Morey και να γίνει President Of Basketball Operation στο Βορρά της Μιννεάπολις. Οι λέξεις «world class organization» και «family» είναι οι λέξεις που χρησιμοποιεί ως βιτρίνα. Όμως τα στοιχεία με τα οποία δικαιολογεί αυτές τις απλές λέξεις, είναι πολλά και ικανά να πείσουν ότι το μέλλον είναι καλύτερο για τους λύκους. «Πράξεις πάνω απο λόγια», «υπομονή και στρατηγική που θα μας φέρει σε βάθος 6ετιας να παλεύουμε για το πρωτάθλημα» και φυσικά «Analytics». Αυτές ήταν οι ατάκες του Rosas και πάμε να δούμε εμείς, τι σημαίνει αυτό μετά την πρώτη του off season στους Wolves.

Στην παρουσίαση του απο τη Minessota, ο πρώτος λατίνος POBO στην ιστορία της λίγκας, επιχείρησε να λύσει την απορία σε πολλούς: «Δε θα γίνουμε Houston του Βορρά». Αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια αμφίσημη δήλωση, ειδικά για την ανυπόμονη και δυσαρεστημένη Fan base της Μινεσότα που μπορεί να φανταζόταν ότι ο ερχομός του Rosas θα σήμαινε μια αντιγραφή των Rockets, άπειρα τρίποντα και φυσικά ελαχιστοποίηση των πολλών και εκνευριστικών Midrange jumpers του Andrew Wiggins, παίκτη για τον οποίο οι οπαδοί έχουν αρχίσει να χάνουν την υπομονή τους. Πώς αλλιώς, αν δούμε το στατιστικό που λέει ότι το πάλαι ποτέ νούμερο 1 του draft του 2014, σούταρε πέρσι 180 σουτ απο τα 6 ως τα 7μιση μέτρα, ενώ όλη η ομάδα του Houston σούταρε συνολικά 164 απο τα λεγόμενα «λιγότερο αποτελεσματικά σουτ στο σύγχρονο μπάσκετ».

Δε πρέπει να ξεχνάμε ότι η Μινεσσότα υπέμεινε για 3 χρόνια τον Coach Thibs, έναν προπονητή που ναι μεν μπορέι να δώσει νίκες σε έναν οργανισμό, αλλά θα παίξει το πιο βαρετό και ενάντια σε οποιαδήποτε σύγχρονη έννοια μπάσκετ, θα ρίξει τον ρυθμό, θα αφήσει τους point guard του να... απορροφούν τη μπάλα και θα παίξει με ελάχιστα τρίποντα και κακό spacing. Τελικά, μετά το πέρασμα σχεδόν της off season...πού το πάει ο Rosas; Τι σημαίνουν οι εξαιρετικές μεταγγραφές στο coaching stuff (στις οποίες θα αναφερθούμε παρακάτω), τί σήμαινε η επιλογή του Jarrett Culver στο νούμερο 6 του draft και η επιλογή να δώσει τον Dario Saric και το νούμερο 11 του draft για αυτόν και τι η αποτυχημένη προσπάθεια να έρθει στο Βορρά ο D'Angelo Russell; Θα είναι το μπάσκετ της Μινεσσότα παλιομοδίτικο ή μοντέρνο; Θα είναι Χιούστον του Βορρά; Θα είναι κάτι εντελώς καινούριο;

Στο πρόσωπο του Rosas έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο που γνωρίζει απο marketing, γνωρίζει απο management, μα πάνω απο όλα γνωρίζει απο μπάσκετ. «Το σύγχρονο μπάσκετ δεν έχει να κάνει απλά με pace and space. Έχει να κάνει με το πώς μπορείς να μεγιστοποιήσεις την πιθανότητα να είναι οι καλύτεροι σου παίκτες, όσο καλύτεροι γίνεται. Το Houston δεν παίζει γρήγορα. Παίζει ολόκληρη την επίθεση, isolation, τοποθετεί τους παίκτες του στρατηγικά σε θέσεις να είναι επιθετικά παραγωγικότεροι. Εμείς δε θα είμαστε αυτό. Εμείς θα παίξουμε γρήγορο μπάσκετ, γιατί αυτό ταιριάζει στο ρόστερ και στους καλύτερους παίκτες μας».

Το ρόστερ των Wolves: δομή και υποστήριξη του uptempo playstyle

Οι Wolves είχαν ένα δύσκολο καλοκαίρι. Ειδικά μετά την αποτυχία (βάσει αποτελέσματος, αν και χωράει ιδιαίτερη ανάλυση αυτό) υπογραφής του D- Lo και με τα συμβόλαια των Towns, Wiggins, Teague και Dieng να δεσμεύουν για φέτος 91 εκατομμύρια απο το salary cap (!!), έπρεπε να παρθούν στρατηγικές αποφάσεις. Έτσι, ποιοτικοί παίχτες άφησαν την ομάδα όπως ο Tyus Jones, o Taj Gibson και ο Luol Deng και αντικαταστάθηκαν με παίχτες που ταιριάζουν στο uptempo playstyle που θα επιλέξει του χρόνου η ομάδα υπο την καθοδήγηση του Ryan Saunders, όπως ο Jake Layman, ο Jordan Bell, ο Nappier και ο Noah Vonleh.

Σε ποιούς όμως θα βασιστεί αυτό το playstyle; Πρώτα και κύρια στον καλύτερο παίκτη της ομάδας και σε έναν απο τους καλύτερους παίκτες της λίγκας, στον Karl Anthony Towns που είναι ένας εκ των πιο versatile ψηλούς που υπάρχουν. Ο ΚΑΤ μπορεί να παίξει μέσα με Post up καταστάσεις όντας τρίτος σε ολόκληρη τη λίγκα σε Points Per Possesion στο Post με 1,02 πόντους ανα κατοχή, ενώ παίρνει το 30% των προσπαθειών του απο εκεί. Το γεγονός όμως ότι σκοράρει απο το ποστ μόνο τους 7 απο τους 24.4 πόντους του δείχνει το μοναδικό skillset του. Στο πόστ είναι ικανότατος και ως δημιουργός, παίρνοντας πάνω του double team και δημιουργώντας απο εκεί. Είναι μάλιστα ιδιαίτερα βελτιωμένος σε αυτόν τον τομέα με ρεκόρ καριέρας πέρσι στις 3.4 ασίστ, με usg% 28.9% και ast% 17.9, στατιστικό που είναι με διαφορά το μεγαλύτερο στην καριέρα του. Αυτό φυσικά έχει εξήγηση, καθώς ακόμη και αν δεν ήταν ο ίδιος ο Towns που μοίραζε την ασίστ, ήταν τέτοια η προσαρμογή της αντίπαλης ομάδας πάνω του που μετά ήταν εύκολο το γύρισμα της μπάλας στην περιφέρεια. Επιπλέον όμως, ο Towns είναι ένας παίκτης που μπορεί να παίξει έξω με κάθε πιθανή έννοια και τρόπο. Τόσο ως shooter σε spot up καταστάσεις, όσο και ως slasher παίζοντας στα πόδια τους αντίπαλους αργούς ψηλούς. Ως spot up shooter είναι 37ος στη λίγκα με 1.1 ppp σε μια συχνότητα 14.3%, ενώ είναι 2ος σε αυτή τη κατηγορία στους ψηλούς πίσω μόνο απο τον σπεσιαλίστα του είδους Brook Lopez.

Στο isolation o Towns είναι 34ος στη λίγκα με 0.88 ppp και 1ος ανάμεσα σε όλους τους Center του NBA, μακριά απο το δεύτερο, άρα ακόμη ένα όπλο στα χέρια του νέου παιχνιδιού της ομάδας. Ένας τομέας που η Μινεσσότα θέλει να ανοίξει διάπλατα τους ορίζοντες της και αυτό απαιτεί απο τον Towns να βελτιωθεί σε αυτό είναι το Pick and Roll παιχνίδι. Η λογική λέει ότι θα δούμε πολλά ψηλά pick and roll με τον Wiggins ως main ball handler και τον Towns ως screener. Το πόσο απαρχαιωμένο ήταν μέχρι φέτος το παιχνίδι της ομάδας γίνεται φανερό απο το γεγονός ότι ο KAT σκόραρε μόνο το 14.3% των πόντων του απο Pick and Roll, έχοντας 52% στα fg σε αυτές τις περιπτώσεις.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η ατάκα του Rosas «maximizing our best players» ξεκινά με βάση τον Towns. Και σίγουρα είναι ευχής έργον, να έχεις για βάση έναν απο τους πιο versatile παίκτες της λίγκας όπως δέιξαμε πιο πάνω. Ενώ λοιπόν η Μινεσσότα, δε θα είναι Χιούστον του Βορρά, τα analytics θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της νέας κουλτούρας. Και για βάση μιας ομάδας βασισμένη στα analytics σίγουρα είναι καλό αυτό το shot chart:

Τί γίνεται όμως με το έταιρο κομμάτι του πάζλ; Πώς μπορεί ο Andrew Wiggins να ξυπνήσει απο το λήθαργο που έχει πέσει απο τον ερχομό του Jimmy Butler και μετά και να μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στη νέα εποχή της ομάδας; Αρχικά, όπως είπε και Rosas: «Στην περίπτωση του Andrew έχουμε ένα απο τα μεγαλύτερα upside της λίγκας. Το γεγονός ότι βρίσκεται σε αυτή τη κατάσταση είναι τόσο θέμα δικών του επιλογών, όσο και κακής χρησιμοποίησης. Εμείς θα τον βάλουμε σε θέση να γίνει ο καλύτερος παίκτης που μπορεί να γίνει». Ο Rosas δείχνει αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη για τον Wiggins, τη στιγμή που η fan base δυσανασχετεί. Κι όμως, τα φυσικά προσόντα του νεαρού Καναδού, μαζί με το skillset του, δείχνουν ότι αν αλλάξει το play style του, ίσως υπάρχει ελπίδα. Οι λύκοι τη νέα χρονιά θα επιχειρήσουν να τρέξουν στον αιφνιδιασμό, σε κάτι στο οποίο ο Wiggins είναι εντυπωσιακά αποτελεσματικός με eFG% 59% , αλλά φέτος μόνο το 14% των προσπαθειών του ήταν στον αιφνιδιασμό, αποτέλεσμα της πολύ κακής σχέσης του coach Thib με το uptempo παιχνίδι. Ένα δεύτερο στοιχείο που μπορεί να αυξήσει την αποδοτικότητα του Καναδού guard-forward είναι το να κατεβάζει τη μπάλα δημιουργώντας με την κίνηση και την ταχύτητα του δευτερεύοντα αιφνιδιασμό, πράγμα που έκανε εξαιρετικά τις πρώτες του χρονιές στη λίγκα και μάλλον μπορεί να κάνει ακόμα, αν κρίνουμε απο το βίντεο.

Ταυτόχρονα, ο Wiggins παραμένει ένας ικανότατος scorer , ένας απο τους καλύτερους στη θέση του, όπως βλέπουμε και παρακάτω:

Το πρόβλημα του παραμένει η αποτελεσματικότητα του καθώς κανείς δε φαίνεται να έχει αξιοποιήσει το ταλέντο του όπως θα έπρεπε και πρώτα απο όλα ο ίδιος. Ας δούμε ένα απλό παράδειγμα: o Andrew Wiggins έχει 64.7% σε fg απο κοψίματα, 15ος ανάμεσα στους forwards και όμως μόνο το 5% των προσπαθειών του έρχεται απο εκεί. Αντίθετα, το shot chart του παρουσιάζει αυτή την αποκαρδιωτική εικόνα:

Η παραπάνω εικόνα αποτελεί το ακριβώς αντίθετο απο αυτό που λέγαμε πριν για τον Towns. Το shot chart του Wiggins είναι απο τα χειρότερα στη λίγκα, χαρακτηρίζεται απο αναποτελεσματικότητα και κακές επιλογές, άπειρα midrange σουτ και είναι εδώ που πρέπει Rosas και Saunders να κάνουν μαγικά για να αλλάξει η κατάσταση. Όλα θα κριθούν απο το αν και κατα πόσο, μπορεί ο παίκτης να κατανοήσει ότι οι κακές επιλογές του, κοστίζουν σε αυτόν και την ομάδα.

Σημαντικά ακόμη κομμάτια του παζλ, είναι οι Rob Covinghton, Josh Okogie και Jarrett Culver, παίχτες φτιαγμένοι για αυτό που θέλουν να φτιάξουν Rosas και Saunders. Παίχτες αθλητικοί, με «μάκρος» και καλοί αμυντικοί. Ιδιαίτερα ο RoCo αποτελεί πυλώνα της αμυντικής λειτουργίας της ομάδας, όντως top 5 σε Def. Rtg και Deflections τις δύο τελευταίες χρονιές στη λίγκα.

Το προπονητικό team: επίθεση και άμυνα elite επιπέδου

Στους Wolves τα πράγματα αλλάζουν. Η συνολική φιλοσοφία της ομάδας μπαίνει πάνω απο το όνομα πίσω απο τη φανέλα και σε αυτό θα βασιστούν την επόμενη σεζόν. Η λογική χτισίματος του coaching stuff προσομοιάζει σε ομάδα του ΝFL όπως είπε και ο Rosas, με τον Saunders να είναι ο επιβλέπων του προγράμματος, ο Pablo Prigioni (μετά το εντυπωσιακό πέρασμα απο τους Nets) είναι ο συντονιστής της επίθεσης (με τα πρώτα δείγματα γραφής στο Summer League του Las Vegas να είναι εντυπωσιακά) και ο David Vanterpool, ένας απο τους καλύτερους αμυντικούς coach της λίγκας αναλαμβάνει αυτό το κομμάτι, αφήνοντας το Portland! Μπορούμε λοιπόν να υποθέσουμε ότι θα δούμε λίγο απο Houston, λίγο απο Brooklyn και λίγο απο Portland σε φιλοσοφία, playstyle και λειτουργία με τη σφραγίδα του Rosas και του νέου και εξαιρετικού προπονητικού team να είναι φαρδιά πλατιά σε όλη την ομάδα.

1. Αμυντική φιλοσοφία Vanterpool

Αρχικά, αξίζει να αναφέρουμε ότι η υπογραφή του Vanterpool στους Wolves προκάλεσε σοκ στους κύκλους της λίγκας. Τι δουλειά έχει ο defensive coordinator του Portland, σε μια ομάδα χαμηλού επιπέδου; «Changing the culture» είναι το σύνθημα του Rosas και σε αυτό πίστεψε και το δεξί χέρι του Stotts στους Blazers. Πάμε να δούμε όμως τι σημαίνει αυτό για την αμυντική λειτουργία της ομάδας. Κεντρικό σύνθημα της λογικής του Vanterpool είναι η προστασία της ρακέτας και η προσπάθεια να καλυφθούν οι συγκεκριμένες αδυναμίες ψηλών όπως ο Towns ή ο Nurkic. Άρα, εδώ μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι θα δούμε παρόμοιους σχηματισμούς, με τον ψηλό να κάνει drop στη ρακέτα μετά το pick and roll για να μην αναγκάζεται να κυνηγά τον αντίπαλο κοντό. Ακόμη πιο συγκεκριμένα μπορεί να δούμε μίξεις μεταξύ drop coverage και late switch όπως έχουμε δει επιτυχημένα εδώ και χρόνια στο Portland.

Για το τι σημαίνει αναλυτικά η drop coverage, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια συντηρητική επιλογή αντιμετώπισης του Pick and roll, με τον ψηλό να μην αντιδρά στο screen, αλλά αντίθετα να μένει στη ρακέτα σε συγκεκριμένο βάθος και όσο συμβαίνει το screen, o ψηλός κάνει πίσω βήματα προς τη ρακέτα, ενώ ο αμυνόμενος guard στην ουσία κατευθύνει την επίθεση πάνω στον center του.

Είναι βέβαια ένα βασικό ερώτημα αν αυτή η συνταγή που έκανε τον Nurkic έναν απο τους καλύτερους rim protectors της λίγκας, μπορεί να πιάσει και στην περίπτωση του Towns, καθώς στον ίδιο σχηματισμό επι coach Thib (και όχι μόνο) ο Towns είχε αποτύχει παταγωδώς όντας ένας απο τους χειρότερους αμυντικούς ψηλούς της λίγκας στο Pick and Roll και με την άμυνα της ομάδας του χειρότερη όσο είναι αυτός στο γήπεδο κάθε χρόνο!

Το πώς λοιπόν θα χειριστεί ο Vanterpool αυτή την ιδιαιτερότητα μεταξύ της φιλοσοφίας του και του υλικού που έχει, σίγουρα παρουσιάζει ενδιαφέρον. «Στην αμυντική λειτουργία έχει σημασία να είμαστε όσο πιο απλοί γίνεται ώστε κάθε παίκτης να κατανοεί τι πρέπει να κάνει» λέει ο ίδιος ο Vanterpool και είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει την πρόκληση αμυντικής αναγέννησης του ΚΑΤ. Ένα δεδομένο είναι οτι ο Towns είναι ένας αθλητικός ψηλός με γρήγορα πόδια, οπότε δεν αποκλείεται να δούμε είτε σχηματισμούς «blitzing the pick and roll» είτε δυναμικές αλλαγές, αλλά πάντα ανάλογα τον αντίπαλο και με την προυπόθεση να υπάρχει στην pick and roll κάλυψη ο RoCo, ένας εντυπωσιακός αμυντικός σε αυτό το επίπεδο. Η παρουσία του Covington είναι τόσο καθοριστική, που πέρσι στα ματς που έπαιξε οι wolves ήταν 3οι σε defensive rating στη λίγκα με 100.7 points per possession, 11.5 λιγότερους απο την άμυνα τους χωρίς τον RoCo. Το τι προσφέρει ο πρώην παίκτης των Sixers σε μια άμυνα δε χρειάζεται να το αναλύσουμε περαιτέρω:

Μια απλή απορία κάποιου θα ήταν «αφού ο Τοwns έχει τόσο γρήγορα πόδια, γιατί να μην πάνε σε μια άμυνα με αλλαγές παντού» όπως στο Houston; Αυτή η απορία έχει λογική. Αλλά αφενός το Houston δεν είναι μια παραδοσιακή all switch defense, αλλά η συνεχής επιθυμία της να καλύψει/ ξεκουράσει τον Harden δίνει ιδιαίτερες προσαρμογές σε όλη την άμυνα. Την ίδια στιγμή, η all switch defense σύμφωνα με τον Vanterpool μπορεί να γίνει μια τεμπέλικη άμυνα δημιουργώντας κακή κουλτούρα σε μια ομάδα που δεν είναι προσηλωμένη, χαμηλώνοντας το αμυντικό IQ της. Η άμυνα με αλλαγές θα χρησιμοποιηθεί σίγουρα, πιθανολογούμε απέναντι σε αργούς pick and roll ball handlers, όπως για παράδειγμα ο Joe Ingles της Utah. Πολλά όμως τελικά θα βασιστούν τόσο στη διάθεση των παικτών, όσο και στο αν και κατα πόσο θα μπορέσει αφενός ο Vanterpool να βγάλει την επιθυμητή αμυντική ένταση στον Towns και αφετέρου ο Covington να οδηγήσει εκ του παραδείγματος την ομάδα σε υψηλά επίπεδα αμυντικής προσήλωσης.

2. Eπιθετική φιλοσοφία του Prigioni

Αν μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε με μια φράση την επίθεση που θέλει να χτίσει ο Prigioni, θα ήταν το «expect the unexpected», απο το γνωστό χιπ χοπ κομμάτι. Ερχόμενος απο μια ομάδα που έκανε συνεχώς αλλαγές στις πιθανές πεντάδες που αγωνιζόντουσαν και με ένα συνεχές επιθετικό flow βασισμένο στην κίνηση μακριά απο τη μπάλα και το read and react, ο Prigioni είναι αποφασισμένος να κάνεις τους Wolves ένα επιθετικό δυναμίτη. Βασικό χαρακτηριστικό της λογικής του Prigioni, βγαλμένη απο τη λογική του Atkinson στο Brooklyn, είναι ότι ποτέ δεν προσαρμοζόμαστε στον αντίπαλο, αλλά κάνουμε αυτόν να προσαρμοστεί σε εμάς. Αυτό απορρέει και απο το γεγονός ότι το Brooklyn έκανε συνεχώς αλλαγές με την πιο παιγμένη πεντάδα του να έχει 189 λεπτά μαζί, αντίθετα με τους Wolves που οι βασικοί έσπαζαν τα κοντέρ. Ο Prigioni είναι εκπρόσωπος του positionless basketball και αυτό είναι κάτι που τον συνδέει βαθιά μπασκετικά με τον Rosas. Είναι με τη λογική του ενός point guard, ενός center και όλοι οι υπόλοιποι wing players με διαφορετικούς ρόλους. Άρα η λογική λέει ότι το ρόλο του ενός point guard θα μοιραστούν με διαφορετικούς τρόπους οι Teague και Nappier, ενώ σίγουρα τέτοιο ρόλο θα έχει και ο Andrew Wiggins στα πρότυπα του Caris LeVert στους Nets. Σε αυτή τη κατεύθυνση οι Wolves θα προσπαθήσουν να εξελίξουν και τον Culver, ως δευτερεύουσα Pick and roll επιλογή, καθώς το potential του απόφοιτου του Texas Tech είναι σίγουρα ικανό για να γίνει ένας ικανότατος wing playmaker. Ψήγματα αυτών των ικανοτήτων του έδωσε και στο κολλέγιο άλλωστε. Ταυτόχρονα, ο coach Saunders είναι οπαδός της αντίληψης ότι «κατεβάζει τη μπάλα, όποιος παίρνει το rebound» οπότε καταστάσεις transition επίθεσης με τον Wiggins ή τον Culver θα είναι σε πρώτη μοίρα για τους Wolves.

Το μέγεθος των παικτών είναι κάτι που δεν απασχολεί το προπονητικό team των Wolves. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να δούμε τον Covington στο "4" κάτι για το οποίο μίλησε και ο Rosas πρόσφατα, ή μπορούμε να δούμε τον Wiggins στο "2" και τον RoCo στο "4" σε versatile σχηματισμούς. Σε αυτή τη κατεύθυνση υπογράφηκαν παίχτες που μπορούν να εξυπηρετήσουν το positionless basketball. Ο Layman είναι ένας εξαιρετικός cutter που παίζει απο "2" μέχρι "4", ενώ Bell και Vonleh παίζουν και τις δύο θέσεις της ρακέτας με διαφορετικά χαρακτηριστικά , αλλά κοινό το γεγονός ότι τρέχουν πολύ γρήγορα στο ανοιχτό γήπεδο.

Βασικό στοιχείο μιας read and react επίθεσης είναι το basketball IQ. Εδώ θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τη μετάβαση απο το... βαρετό και προκαθορισμένο μπάσκετ του Thibs στο κεντροβαρίζων στον παίκτη σύστημα του Prigioni. Για να γίνει αυτό πράξη, θα πρέπει οι παίκτες να αντιληφθούν το συλλογικό καθήκον μιας τέτοιας επίθεσης, που τελικά απελευθερώνει όλα της τα μέλη. Τίποτα όμως απο τα παραπάνω δε θα είναι ξέχωρο απο τη... δουλειά γραφείου. Ο Prigioni, όπως και ο Saunders και φυσικά ο Rosas είναι οπαδός της σύμπλευσης αριθμών και προπονητικής, οπότε τα analytics και το shot selection θα είναι ο συνδετικός κρίκος όλης της επιθετικής φυσιογνωμίας των Wolves. Τίθονται προτεραιότητες με βάση την αποτελεσματικότητα:

*transition offence
*Τελειώματα κοντά στο καλάθι
*Τρίποντο
*Γραμμή των βολών

Οι 4 προτεραιότητες βέβαια συνοδεύονται απο τον κανόνα ελαχιστοποίησης των floaters και των μακρινών διπόντων, αλλά και απο διάφορους άλλους κανόνες όπως ότι «όταν δεν βρίσκουμε το lay up πρώτη μας επιλογή είναι το τρίποντο απο τη γωνία», που με βάση τα analytics είναι το πιο αποτελεσματικό τρίποντο στη λίγκα.

Όλα αυτά σε μια σχέση μεταξύ αριθμών, οπτικής γωνίας και λογικής σε συνδυασμό με την ανάγκη που επιβάλλει το ίδιο το ρόστερ για γρήγορο ρυθμό παιχνιδιού.

Η συνολική λειτουργία της ομάδας

Εδώ είναι που πιθανώς θα δούμε τη μεγαλύτερη επιρροή του Rosas και την «Houstonοποίηση»...της Μινεσσότα. Στα πλαίσια που κινούνταν το Houston στο cap space του, έτσι και η Μινεσσότα επιχειρεί -παρά τα προβλήματα που δημιουργούν παλιές επιλογές- να έχει μια λογική ότι το μεγαλύτερο μέρος του cap space πάει στους αστέρες και έπειτα δημιουργώ ένα ρόλο στην ομάδα με χαμηλό συμβόλαιο και έτοιμο να καλυφθεί απο διάφορους παίκτες. Οι Wolves στην off season πήραν παίκτες φθηνούς, με υψηλό ταβάνι και την ευελιξία στο cap space να είναι μεγάλη.Ταυτόχρονα, όλοι οι παίκτες που αποκτήθηκαν είναι απο άνω του μετρίου εώς εξαιρετικοί αμυντικοί, κάτι που ικανοποιεί τη φιλοσοφία της ομάδας. Ο Layman, o Vonleh, o Bell, o Napier, o Wallace και ο Graham είναι όλοι καλοί αμυντικοί, με υψηλό upside. Ακριβώς δηλαδή στη φιλοσοφία του Houston, που κάλυπτε το υπόλοιπο ρόστερ πέραν των σταρ, με συμπληρωματικούς παίκτες κοντά στο Minimum.

Βέβαια Μινεσσότα και Houston δε βρίσκονται στο ίδιο στάδιο ετοιμότητας για πρωταθλητισμό, σε καμία περίπτωση. Και ενώ το Houston έχει έτοιμα τα βασικά κομμάτια του, στη Μινεσσότα πρέπει να έχουν υπομονή για την εξέλιξη των βασικών κομματιών τους, με κυριότερο το φετινό νούμερο 6 στο draft, Culver. Δεν ήταν εύκολο εξ'άλλου να δωθεί ο Saric για το νούμερο 6, οπότε όπως τονίζει ο Rosas: «Για να πάρεις υψηλού πειπέδου ταλέντου, πρέπει να δώσεις υψηλού επιπέδου ταλέντο». Έτσι λοιπόν οι Wolves καλούνται να έχουν υπομονή για να φτιάξουν τον world class organization που στοχεύουν.

Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο όπως είπαμε εξ αρχής είναι το στοιχείο της «οικογένειας» για τον οργανισμό και σε αυτό το κομμάτι ο Rosas έχει κεντροβαρίσει. Απο τον coach Saunders και την ιστορική του σχέση με τον οργανισμό λόγω του πατέρα του και φυσικά το γεγονός ότι είναι μόλις 32 ετών, μέχρι τη ριζική ανανέωση του ρόστερ με 11 παίκτες να είναι κάτω απο 26 ετών και 9 κάτω απο 24, είναι φανερό ότι χτίζεται μια κουλτούρα διαφορετική.

Ο δρόμος που έχει επιλέξει ο Rosas να χτιστούν οι Wolves είναι γεμάτος αισιοδοξία, δουλειά πάνω απο λόγια, στρατηγικό σχέδιο και επιστημονική προσέγγιση. Όμως, καμία επιτυχία δεν έρχεται σε μια μέρα. Το να αλλάξει η κουλτούρα ενός franchise που έχει συνηθίσει στην αποτυχία και ακόμη και οι επιτυχίες του ήρθαν καιροσκοπικά - βλ. περίοδος Jimmy Butler- θα είναι ένα διόλου εύκολο κομμάτι. Και όμως, φαίνεται ότι τα πράγματα αλλάζουν. Και η αλλαγή δεν έρχεται με προσευχές, αλλά με προσήλωση και δουλειά. Και ο Gersson Rosas έχει αποδείξει ότι κατέχει ότι χρειάζεται για να οδηγήσει τον Οργανισμό σε ύψη που ποτέ δεν έχει γνωρίσει.