Μια βασίλισσα...σε πτώση.
Ναι καλά καταλάβατε, αναφέρομαι στην ομάδα από την Κωνσταντινούπολη με έδρα το Αϊχάν Σαχένκ. Και αν αναρωτιέστε ακόμα για τον όρο βασίλισσα, είναι γιατί τα τελευταία 3 χρόνια αποτελούσε μια από τις πιο δυνατές έδρες της Τουρκίας και όχι μόνο. Κορυφαία στιγμή, φυσικά, η κατάκτηση του Eurocup, τη σεζόν 2018 (2-0 στους τελικούς τη Λοκομοτίβ Κουμπάν), όπου αυτός ήταν και ο λόγος που βρέθηκε ξανά στους κόλπους της Euroleague τη χρονιά που μας πέρασε.
Ας πάμε όμως λίγο πίσω στο χρόνο να δούμε την αξιόλογη πορεία της ομάδας από την Κωνσταντινούπολη.
Παραμυθένια αρχή
Ήταν 2013, όταν η Νταρουσάφακα αγωνιζόταν τότε στην δεύτερη κατηγορία του τουρκικού πρωταθλήματος μπάσκετ. Τότε, επένδυσε η περίφημη Dogus (ναι καλά καταλάβατε αυτή που φέτος επένδυσε στην ομάδα της Φενέρμπαχτσε). Χρήμα άφθονο, σωστές κινήσεις και επιλογές προσώπων σε θέσεις μέσα στην ομάδα και η άνοδος ήρθε αυτόματα. Επόμενο βήμα, η θέση στη κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, κάτι το οποίο και καταφέρνει το 2015, μέσω wild card, μιας και σαν νεοφώτιστη στο πρωτάθλημα Τουρκίας τερματίζει στη 5η θέση, ενώ και η επόμενη χρονιά την βρίσκει μέσα στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες του πρωταθλήματος.
Το 2015, λοιπόν, φτάνει μέχρι το Top 16, ενώ την αμέσως επόμενη χρονιά κάνει το βήμα παραπάνω και φτάνει στις 8 κορυφαίες ομάδες, όπου εκεί για κακή της τύχη πέφτει πάνω στη Ρεάλ Μαδρίτης και αποκλείεται με 3-1. Είναι το 2016, λοιπόν, που φτάνει μέχρι και τον τελικό κυπέλλου στη χώρα της, αλλά τελικά ηττάται στο σουτ από την Φενέρμπαχτσε (σκορ 67-65).
Βασιλική Συνέχεια
Η όρεξη των ιδιοκτητών έχει ανοίξει για τα καλά και την αμέσως επόμενη χρονιά μεγάλα ονόματα καταρτίζουν το ρόστερ της, με πρώτο και καλύτερο, φυσικά, αυτό του δικού μας πλέον coach Μπλατ. Σκότι Ουίλμπεκιν, Τζέρεμι Έβανς, Γουίλ Κλάιμπερν, Μπράντλεϊ Γουαναμέικερ είναι μερικά από τα υπερηχητικά ονόματα που φόρεσαν τη φανέλα της σε αυτά τα χρόνια.
Και αν κάποιοι από αυτούς το καλοκαίρι του 17 αποχώρησαν για άλλους σταθμούς στην καριέρα τους, όσοι έμειναν υπό τις οδηγίες του Ντέιβιντ Μπλατ γεύτηκαν το νέκταρ της επιτυχίας στον τελικό του Eurocup στο τέλος της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου το 2018. Αυτή, λοιπόν, παραμένει μέχρι και σήμερα η κορυφαία στιγμή του συλλόγου.
Ανώμαλη Προσγείωση
Κάπου εκεί λοιπόν ξεκινάει η μεγάλη κατρακύλα. Η χρονιά έχει τελειώσει πανηγυρικά, αν και ο μεγάλος στόχος των ιδιοκτητών ήταν να πανηγυρίσουν ένα πρωτάθλημα (το τελευταίο ήταν το μακρινό 1962), και το ρόστερ αρχίζει να αδειάζει.
Πρώτος και καλύτερος ο MVP του Eurocup Σκότι Ουίλμπεκιν αναχωρεί για την Μακάμπι Τελ Αβίβ, ενώ σημαντικές μονάδες όπως ο Κλάιμπερν (ΤΣΣΚΑ Μόσχας) και Σαντ Ρος (ΑΕΚ) αναχώρησαν και αυτοί. Τέλος, παρελθόν αποτέλεσε και ο Μπλατ για να κατηφορίσει στην ομάδα του Πειραιά, την θέση του οποίου κατέλαβε ο Αχμέτ Τσάκι.
Προσθήκες δεν έγιναν αρκετές, οι περισσότεροι κιόλας από τους παίχτες που αποκτήθηκαν (Κόρει Τζέφερσον, Τζάνις Πέινερς, Ρέι ΜακΚόλουμ και Τζόρνταν Λόιντ) αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, ώστε να σταθούν στο υψηλό και δύσκολο επίπεδο της Euroleague.
Η σεζόν, λοιπόν, έχει ξεκινήσει, η Νταρουσάφακα δείχνει ότι κάτι πάει να παρουσιάσει και συγκεκριμένα χάνει αρκετά από τα ματς στο σουτ ή σε διαφορές μικρότερες των 5 πόντων. Οι ήττες, όμως, διαδέχονται η μία την άλλη και κάπως έτσι φτάνουμε στο πρώτο μισό της χρονιάς, όπου την βρίσκει στη τελευταία θέση της Euroleague με μόλις δύο νίκες και απολογισμό (2-13). Το μόνο που έχει να θυμάται είναι τη νίκη ενάντια στον προβληματικό πέρσι Ολυμπιακό και μια νίκη επί της Κροατικής Μπούντουτσνοστ. Ίδια περίπου πορεία πραγματοποιεί και στο πρωτάθλημά της, όπου βρέθηκε κάποια στιγμή μέχρι και την 12η θέση.
Ο Αχμέτ Τσάκι αντικαθίσταται από τον Σελτσούκ Ερνάκ (προσωπική μου άποψη λανθασμένη κίνηση μιας και δεν βελτίωσε καθόλου την εικόνα της ομάδας) και η ομάδα φωνάζει για ενίσχυση στο ρόστερ της. Η μόνη προσθήκη στο υπάρχον ρόστερ είναι αυτή του εκρηκτικού γκαρντ Τόνι Ντάγκλας, δίνοντάς του μάλιστα πλήρη ελευθερία κινήσεων στην περιφέρεια.
Η παρουσία του στο παρκέ φαίνεται αμέσως (ο κορυφαίος στη νίκη επί του Ολυμπιακού, ενώ φορτώνει και το καλάθι της Ρεάλ με 27 πόντους παρά την ήττα της ομάδας του) πλην, όμως, δεν είναι αρκετή από μόνη της ώστε να δώσει το κάτι παραπάνω.
Ο δεύτερος γύρος ολοκληρώνεται, λοιπόν, βρίσκοντας την ομάδα της Κωνσταντινούπολης στη τελευταία θέση της βαθμολογίας, με απολογισμό (4-26), σημειώνοντας μόλις δύο νίκες ακόμη, επί της Μπάγερν με 92-87 στη Κωνσταντινούπολη και ξανά επί της Μπούντουτσνοστ, η οποία σημειωτέον κατάφερε να τερματίσει μια θέση πάνω της παρά της δύο ήττες. Εξίσου άσχημη είναι και η πορεία της στην Τουρκική Λίγκα, που απλά τερματίζει στην 9η θέση, χωρίς να καταφέρει καν να μπει στα πλέι-οφ, γλιτώνοντας παράλληλα και τις περιπέτειες για υποβιβασμό.
Απολογισμός παιχτών-Επόμενη Μέρα
Ας ξεκινήσουμε από τους ελάχιστους διασωθέντες από το φετινό της ρόστερ. Αν, λοιπόν, ψάχνουμε για τον MVP και για κάποιον με σταθερή πορεία σε όλη την σεζόν, τότε ο τίτλος θα πάει στον σέντερ της.
Μάικλ Έρικ είναι το όνομα αυτού, με καταγωγή από την Νιγηρία και ύψος (2,11) σε ηλικία 31 χρόνων. Στο παρελθόν, είχε αγωνιστεί και στο ελληνικό πρωτάθλημα, για ένα εξάμηνο στην ΑEK το 2015, ενώ για μια χρονιά φόρεσε και τα χρώματα του Πανελευσινιακού. Σε 29 αγώνες, λοιπόν, σημείωσε 11,1 πόντους, μάζεψε 5 ριμπάουντ και μοίρασε περίπου 1 ασίστ σε 20 λεπτά συμμετοχής, νούμερα καθόλου άσχημα για το επίπεδο της Euroleague, κάτι που κατάλαβε και η ομάδα της Μπασκόνια, με αποτέλεσμα οι Βάσκοι να αποσπάσουν την υπογραφή του πριν λίγες μέρες.
Άξιος συμπαραστάτης στην προσπάθεια να βοηθήσουν την Νταρουσάφακα ήταν και ο δυναμικός φόργουορντ Τζέρεμι Έβανς. Το όνομά του είχε ακουστεί για τον Ολυμπιακό πριν περίπου 20 μέρες, αν και οι πληροφορίες λένε τελικά, ότι ετοιμάζεται να υπογράψει στην ρωσική Χίμκι. Την σεζόν που πέρασε, λοιπόν, ο άλλοτε NBAer, με πέρασμα από Atlanta Hawks και Dallas Mavericks, είχε μέσο όρο 9,6 πόντους 5,9 ριμπάουντ και 1,3 μπλοκ ανά παιχνίδι. Το ίδιο αποτελεσματικός ήταν και στο πρωτάθλημα, όπου σημείωνε 10,7 πόντους μάζευε 6,4 ριμπάουντ και μοίραζε 1,2 ασίστ.
Το μεγάλο ερωτηματικό της ομάδας
Ακούει στο όνομα του Τόνι Ντάγκλας. Όχι τόσο για τις επιδόσεις του, όσο για το γεγονός, ότι ενώ αποκτήθηκε στα μισά της περιόδου και πρόλαβε σε 11 αγώνες να σημειώσει 15,5 πόντους και να μοιράσει 4,7 ασίστ ανά παιχνίδι, ξαφνικά βρέθηκε εκτός ομάδας μαζί με τους Τζον Ντίμπλερ και Ογκούζ Σαβάς λόγω αδιαφορίας στα παιχνίδια της ομάδας και μειωμένης παραγωγικότητας εντός παρκέ. Βέβαια, τα νούμερα κάθε άλλο παρά αδιαφορία δείχνουν για τον άλλοτε NBAer, αλλά ίσως οι ιθύνοντες της ομάδας να ξέρουν κάτι περισσότερο.
Η μεγάλη αποτυχία
Ο Τζόν Ντίμπλερ. Ένας δεινός σουτέρ των ευρωπαϊκών γηπέδων, ο οποίος δεν κατάφερε να δέσει στο ροτέισον της ομάδας, με αποτέλεσμα να κινηθεί σε απογοητευτικά γι' αυτόν ποσοστά. Για όσους δεν γνωρίζουν, μέχρι και σήμερα ο Ντίμπλερ, είναι μέσα στους 10 κορυφαίους σουτέρ 3 πόντων στην Ευρώπη, με ποσοστά που προκαλούν ζαλάδα και αγγίζουν το ασύλληπτο 47,1%. Το 2016, αγωνιζόμενος στην Γαλατασαράι εκτελούσε με 53,8%! Την επόμενη χρονιά, αγωνιζόμενος με τα χρώματα της Εφές, το ποσοστό του πίσω από την γραμμή των 6,75 άγγιζε το 49,7%. Νούμερα που δυστυχώς φέτος δεν επιβεβαιώθηκαν, με αποτέλεσμα η συγκομιδή του να είναι φτωχή, με μόλις 4,3π και ποσοστό 36,3% από το τρίποντο, στοιχεία που τον οδήγησαν σε career-low όπως ήταν φυσικό.
Η επόμενη μέρα της ομάδας; Κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει. Πριν 3 μέρες, οι διοικούντες της ομάδας ανακοίνωσαν την επέκταση της συνεργασίας τους με τον coach Ερνάκ, δίνοντάς του συμβόλαιο διάρκειας 1+1 χρόνων. Από κει και έπειτα, για τα μεταγραφικά ζητήματα τηρείται σιγή ασυρμάτου. Οι ενδείξεις, πάντως, και οι πληροφορίες μας, δείχνουν ότι ονόματα βεληνεκούς των τελευταίων ετών, δύσκολα θα παρελάσουν από την αρένα του Αϊχάν Σαχένκ, φέτος, όπως αντιλαμβάνεστε. Οι προσπάθειες 6 περίπου ετών, ώστε η Νταρουσάφακα να μετατραπεί σε μια βασίλισσα του Τουρκικού μπάσκετ, έχουν πέσει στο κενό.
Απολογισμός παιχτών-Επόμενη Μέρα
Ας ξεκινήσουμε από τους ελάχιστους διασωθέντες από το φετινό της ρόστερ. Αν, λοιπόν, ψάχνουμε για τον MVP και για κάποιον με σταθερή πορεία σε όλη την σεζόν, τότε ο τίτλος θα πάει στον σέντερ της.
Άξιος συμπαραστάτης στην προσπάθεια να βοηθήσουν την Νταρουσάφακα ήταν και ο δυναμικός φόργουορντ Τζέρεμι Έβανς. Το όνομά του είχε ακουστεί για τον Ολυμπιακό πριν περίπου 20 μέρες, αν και οι πληροφορίες λένε τελικά, ότι ετοιμάζεται να υπογράψει στην ρωσική Χίμκι. Την σεζόν που πέρασε, λοιπόν, ο άλλοτε NBAer, με πέρασμα από Atlanta Hawks και Dallas Mavericks, είχε μέσο όρο 9,6 πόντους 5,9 ριμπάουντ και 1,3 μπλοκ ανά παιχνίδι. Το ίδιο αποτελεσματικός ήταν και στο πρωτάθλημα, όπου σημείωνε 10,7 πόντους μάζευε 6,4 ριμπάουντ και μοίραζε 1,2 ασίστ.
Το μεγάλο ερωτηματικό της ομάδας
Ακούει στο όνομα του Τόνι Ντάγκλας. Όχι τόσο για τις επιδόσεις του, όσο για το γεγονός, ότι ενώ αποκτήθηκε στα μισά της περιόδου και πρόλαβε σε 11 αγώνες να σημειώσει 15,5 πόντους και να μοιράσει 4,7 ασίστ ανά παιχνίδι, ξαφνικά βρέθηκε εκτός ομάδας μαζί με τους Τζον Ντίμπλερ και Ογκούζ Σαβάς λόγω αδιαφορίας στα παιχνίδια της ομάδας και μειωμένης παραγωγικότητας εντός παρκέ. Βέβαια, τα νούμερα κάθε άλλο παρά αδιαφορία δείχνουν για τον άλλοτε NBAer, αλλά ίσως οι ιθύνοντες της ομάδας να ξέρουν κάτι περισσότερο.
Η μεγάλη αποτυχία
Ο Τζόν Ντίμπλερ. Ένας δεινός σουτέρ των ευρωπαϊκών γηπέδων, ο οποίος δεν κατάφερε να δέσει στο ροτέισον της ομάδας, με αποτέλεσμα να κινηθεί σε απογοητευτικά γι' αυτόν ποσοστά. Για όσους δεν γνωρίζουν, μέχρι και σήμερα ο Ντίμπλερ, είναι μέσα στους 10 κορυφαίους σουτέρ 3 πόντων στην Ευρώπη, με ποσοστά που προκαλούν ζαλάδα και αγγίζουν το ασύλληπτο 47,1%. Το 2016, αγωνιζόμενος στην Γαλατασαράι εκτελούσε με 53,8%! Την επόμενη χρονιά, αγωνιζόμενος με τα χρώματα της Εφές, το ποσοστό του πίσω από την γραμμή των 6,75 άγγιζε το 49,7%. Νούμερα που δυστυχώς φέτος δεν επιβεβαιώθηκαν, με αποτέλεσμα η συγκομιδή του να είναι φτωχή, με μόλις 4,3π και ποσοστό 36,3% από το τρίποντο, στοιχεία που τον οδήγησαν σε career-low όπως ήταν φυσικό.
Η επόμενη μέρα της ομάδας; Κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει. Πριν 3 μέρες, οι διοικούντες της ομάδας ανακοίνωσαν την επέκταση της συνεργασίας τους με τον coach Ερνάκ, δίνοντάς του συμβόλαιο διάρκειας 1+1 χρόνων. Από κει και έπειτα, για τα μεταγραφικά ζητήματα τηρείται σιγή ασυρμάτου. Οι ενδείξεις, πάντως, και οι πληροφορίες μας, δείχνουν ότι ονόματα βεληνεκούς των τελευταίων ετών, δύσκολα θα παρελάσουν από την αρένα του Αϊχάν Σαχένκ, φέτος, όπως αντιλαμβάνεστε. Οι προσπάθειες 6 περίπου ετών, ώστε η Νταρουσάφακα να μετατραπεί σε μια βασίλισσα του Τουρκικού μπάσκετ, έχουν πέσει στο κενό.
COMMENTS