Σκληρή μάχη έδωσε η Εθνική μας ομάδα εφήβων για την εξασφάλιση της έννατης θέσης στο στο τουρνουά, αλλά νικήθηκε κατά κράτος από την Αυστραλία.
Τον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος έδωσε η Εθνική ομάδα εφήβων στα «Δύο Αοράκια» για τη φάση των θέσεων 9-16, χωρίς όμως να καταφέρει να πάρει τη νίκη. Η Αυστραλία μπήκε δυνατά στον αγώνα και σκόραρε πέντε γρήγορους πόντους, όμως ο Ρογκαβόπουλος απάντησε σε δύο σερί επιθέσεις με τρίποντο. Ένα τάιμ αουτ του κόουτς Καστρίτη δεν ήταν αρκετό για να σταματήσει στη ρακέτα το πάρτυ του Bowen, ο οποίος διαμόρφωσε με κάρφωμα για πρώτη φορά διψήφια διαφορά στο σκορ. Ένα σουτ του Κολοβέρου στην τελευταία επίθεση της Εθνικής έκανε το τελικό 20-11 για την πρώτη περίοδο. Η έλλειψη του Βουλγαρόπουλου για την Ελλάδα ήταν εμφανής, αφού οι Αυστραλοί είχαν πέντε επιθετικά ριμπάουντ μόλις στο πρώτο μισό του ημιχρόνου.
Τα «κανγκουρό» συνέχισαν στο ίδιο μήκος κύματος και στη δεύτερη περίοδο, όντας μάλιστα πολύ εύστοχοι από το τρίποντο. Παρόλο που οι διεθνείς μας έκαναν πολύ καλή δουλειά στην άμυνα πάνω στην μπάλα και ανάγκασαν τους Αυστραλούς να κάνουν πολλά λάθη, δεν μπόρεσαν να τους σταματήσουν στη ρακέτα. Ένα μπάσιμο του Leaupepe έκανε την ομάδα του να προηγείται με double-score και μία βολή του MacDonald έκανε τη μεγαλύτερη διαφορά σε όλο το ημίχρονο. Με ένα καλάθι μετά από επιθετικό ριμπάουντ του Αρνόκουρου, το ημίχρονο έληξε με σκορ 33-22. Η υπεροχή των Αυστραλών φάνηκε και από τα τριάντα ριμπάουντ στο σύνολο, εκ των οποίων τα 13 επιθετικά, έναντι 9 της Ελλάδας, εκ των οποίων μόλις τα δύο ήταν επιθετικά.
Στο δεύτερο ημίχρονο, τα πράγματα δεν κύλησαν διαφορετικά. Τα στοιχεία που έκαναν την Ελλάδα να κερδίσει τους δύο προηγούμενους αγώνες απουσίαζαν και αυτό φάνηκε περίτρανα. Στη μία μεριά του παρκέ ήμασταν πολύ άστοχοι στο τρίποντο, στην άλλη έλειπε το νεύρο και η ενέργεια από την άμυνα. Ο πρώτος σκόρερ της Εθνικής σε αυτό το τουρνουά, Νίκος Αρσενόπουλος, έκανε τη μακράν χειρότερή του εμφάνιση τελειώνοντας το παιχνίδι με 4 πόντους, όλοι προερχόμενοι από βολές στην τέταρτη περίοδο.
Εν τέλει, η ομάδα κουράστηκε ψυχολογικά και κατέρρευσε από την αρχή της τελευταίας περιόδου χωρίς να είναι ικανή, πλέον, να κυνηγήσει την ανατροπή. Το εξωφρενικό στατιστικό του αγώνα, που μεταφράζει άψογα την εικόνα των δύο ομάδων στο παρκέ, είναι τα διπλάσια συνολικά ριμπάουντ που είχε η Αυστραλία απέναντι στην Ελλάδα. Κατά αυτόν τον τρόπο διαμορφώθηκε το τελευταίο σκορ για την επίσημη γαλανόλευκη σε αυτό το τουρνουά, το τελικό 71-52 υπέρ των Αυστραλών, με την Ελλάδα να παίρνει την δέκατη θέση στα "Δύο Αοράκια" και να τελειώνει έτσι μία περιπετειώδης πορεία στο φετινό U19.
Οι Αυστραλοί σε αυτό το τουρνουά, όσον αφορά τους ψηλούς, είχαν ποιότητα και βάθος, όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενα άρθρα. Καθοριστικός ο αρχηγός Froling για ακόμα μια φορά, ενώ οι Bowen και Leaupepe προκάλεσαν σοβαρό πρόβλημα στη ρακέτα της Ελλάδας και αυτό αποτυπώθηκε και στα στατιστικά, με τους δύο ψηλούς να έχουν νταμπλ-νταμπλ και πέντε επιθετικά ριμπάουντ έκαστος. Για την εθνική μας πάλι, πολυτιμότερος παίχτης ήταν ο Καράμπελας, όντας ο μόνος παίχτης που είχε... σφυγμό, ενώ και ο Χουγκάζ βοήθησε σημαντικά στο σκοράρισμα. Ένας προς ένας παίχτης της εθνικής μας είχε πολύ κακό ποσοστό ευστοχίας, ενώ αίσθηση προκάλεσαν οι 0/7 εύστοχες προσπάθειες τριπόντου από τον Αρσενόπουλο.
Τα «κανγκουρό» συνέχισαν στο ίδιο μήκος κύματος και στη δεύτερη περίοδο, όντας μάλιστα πολύ εύστοχοι από το τρίποντο. Παρόλο που οι διεθνείς μας έκαναν πολύ καλή δουλειά στην άμυνα πάνω στην μπάλα και ανάγκασαν τους Αυστραλούς να κάνουν πολλά λάθη, δεν μπόρεσαν να τους σταματήσουν στη ρακέτα. Ένα μπάσιμο του Leaupepe έκανε την ομάδα του να προηγείται με double-score και μία βολή του MacDonald έκανε τη μεγαλύτερη διαφορά σε όλο το ημίχρονο. Με ένα καλάθι μετά από επιθετικό ριμπάουντ του Αρνόκουρου, το ημίχρονο έληξε με σκορ 33-22. Η υπεροχή των Αυστραλών φάνηκε και από τα τριάντα ριμπάουντ στο σύνολο, εκ των οποίων τα 13 επιθετικά, έναντι 9 της Ελλάδας, εκ των οποίων μόλις τα δύο ήταν επιθετικά.
Στο δεύτερο ημίχρονο, τα πράγματα δεν κύλησαν διαφορετικά. Τα στοιχεία που έκαναν την Ελλάδα να κερδίσει τους δύο προηγούμενους αγώνες απουσίαζαν και αυτό φάνηκε περίτρανα. Στη μία μεριά του παρκέ ήμασταν πολύ άστοχοι στο τρίποντο, στην άλλη έλειπε το νεύρο και η ενέργεια από την άμυνα. Ο πρώτος σκόρερ της Εθνικής σε αυτό το τουρνουά, Νίκος Αρσενόπουλος, έκανε τη μακράν χειρότερή του εμφάνιση τελειώνοντας το παιχνίδι με 4 πόντους, όλοι προερχόμενοι από βολές στην τέταρτη περίοδο.
Εν τέλει, η ομάδα κουράστηκε ψυχολογικά και κατέρρευσε από την αρχή της τελευταίας περιόδου χωρίς να είναι ικανή, πλέον, να κυνηγήσει την ανατροπή. Το εξωφρενικό στατιστικό του αγώνα, που μεταφράζει άψογα την εικόνα των δύο ομάδων στο παρκέ, είναι τα διπλάσια συνολικά ριμπάουντ που είχε η Αυστραλία απέναντι στην Ελλάδα. Κατά αυτόν τον τρόπο διαμορφώθηκε το τελευταίο σκορ για την επίσημη γαλανόλευκη σε αυτό το τουρνουά, το τελικό 71-52 υπέρ των Αυστραλών, με την Ελλάδα να παίρνει την δέκατη θέση στα "Δύο Αοράκια" και να τελειώνει έτσι μία περιπετειώδης πορεία στο φετινό U19.
Οι Αυστραλοί σε αυτό το τουρνουά, όσον αφορά τους ψηλούς, είχαν ποιότητα και βάθος, όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενα άρθρα. Καθοριστικός ο αρχηγός Froling για ακόμα μια φορά, ενώ οι Bowen και Leaupepe προκάλεσαν σοβαρό πρόβλημα στη ρακέτα της Ελλάδας και αυτό αποτυπώθηκε και στα στατιστικά, με τους δύο ψηλούς να έχουν νταμπλ-νταμπλ και πέντε επιθετικά ριμπάουντ έκαστος. Για την εθνική μας πάλι, πολυτιμότερος παίχτης ήταν ο Καράμπελας, όντας ο μόνος παίχτης που είχε... σφυγμό, ενώ και ο Χουγκάζ βοήθησε σημαντικά στο σκοράρισμα. Ένας προς ένας παίχτης της εθνικής μας είχε πολύ κακό ποσοστό ευστοχίας, ενώ αίσθηση προκάλεσαν οι 0/7 εύστοχες προσπάθειες τριπόντου από τον Αρσενόπουλο.
Αρχικές πεντάδες
Αυστραλία: MacDonald, Ducas, Stattmann, Leaupepe, Froling
Ελλάδα: Καράμπελας, Αρσενόπουλος, Ρογκαβόπουλος, Σωτηρίου, Αρνόκουρος
Πρωτιές στα στατιστικά
Αυστραλία
Πόντοι: 16 (Sean MacDonald)
Ριμπάουντ: 13 (Keli Leaupepe)
Ασίστ: 3 (Alexander Ducas, Kody Stattmann, Callum Dalton)
Κλεψίματα: 2 (Tamuri Wigness)
Τάπες: 2 (Samson Froling)
Ελλάδα
Πόντοι: 12 (Νίκος Χουγκάζ)
Ριμπάουντ: 4 (Γιώργος Αρνόκουρος, Αριστοτέλης Σωτηρίου)
Ασίστ: 3 (Ζώης Καράμπελας)
Κλεψίματα: 3 (Ιωσήφ Κολοβέρος, Νίκος Αρσενόπουλος)
Τάπες: 1 (Γιώργος Αρνόκουρος, Ζώης Καράμπελας, Νίκος Ρογκαβόπουλος)
Η Ελλάδα πήρε τη δέκατη θέση σε ένα πρωτάθλημα, που έσφυζε από ταλέντο, αντιμετώπισε ομάδες με δυνατότερα κορμιά, αλλά το σημαντικότερο είναι το εξής: οι διεθνείς μας πήραν εικόνες που μπορούν να μεταλαμπαδεύσουν και σε επαγγελματικό επίπεδο, ήρθαν αντιμέτωποι με ομάδες από όλες τις ηπείρους (μαζί με το φιλικό ενάντια στις Η.Π.Α). Εργάστηκαν κάτω από καταστάσεις πίεσης, έπαιξαν με όλα τα φώτα να είναι για πρώτη φορά πάνω τους. Πριν και μετά το τουρνουά, στο περιβάλλον της ομάδας τους ήταν και θα είναι από τους τελευταίους παίχτες στη δωδεκάδα λόγω ηλικίας. Έχουν αποκτήσει πλέον τόση εμπειρία και επίγνωση της ευθύνης, που με την πάροδο του χρόνου, αυτό θα μεταφραστεί στην επαγγελματική τους καριέρα.
Το πόρισμα
Πως λοιπόν καλείσαι να πάρεις έναν αγώνα, όταν ο καλύτερος σου παίχτης βρίσκεται άποντος μέχρι την τέταρτη περίοδο και τελειώνει το ματς χωρίς καλάθι; Εξαρτάσαι καθαρά από τη συνεισφορά των υπόλοιπων σκόρερ της ομάδας. Βρήκε η Εθνική λύσεις από το υπόλοιπο σύνολο; Πέρα από τον σταθερά καλό Ρογκαβόπουλο που βρέθηκε όμως σε κακή βραδιά για τα δεδομένα του, και την καλή βραδιά του Χουγκάζ, η Ελλάδα είχε ελάχιστες λύσεις στην επίθεση. Δε θα πρέπει όμως να βιαστεί κανείς να κρίνει προσωπικά κάποιον παίχτη για τη χαμηλή απόδοσή του. Αρκεί να παρατηρήσει, το πόσο γερή και δεμένη άμυνα είχε η Αυστραλία. Τα κορμιά των «κανγκουρό» είναι πολύ δύσκολο να τα αντιμετωπίσεις, σε άμυνα και επίθεση, είτε μιλάμε για τους βραχύσωμους και ταχύτατους περιφερειακούς της, είτε για τους μυώδεις και δυνατούς ψηλούς της. Πόσο μάλλον όταν παίζεις με δύο παίχτες λιγότερους, ένας εκ των οποίων το πιο ψηλό κορμί στο τουρνουά και βασικός σέντερ.Η Ελλάδα πήρε τη δέκατη θέση σε ένα πρωτάθλημα, που έσφυζε από ταλέντο, αντιμετώπισε ομάδες με δυνατότερα κορμιά, αλλά το σημαντικότερο είναι το εξής: οι διεθνείς μας πήραν εικόνες που μπορούν να μεταλαμπαδεύσουν και σε επαγγελματικό επίπεδο, ήρθαν αντιμέτωποι με ομάδες από όλες τις ηπείρους (μαζί με το φιλικό ενάντια στις Η.Π.Α). Εργάστηκαν κάτω από καταστάσεις πίεσης, έπαιξαν με όλα τα φώτα να είναι για πρώτη φορά πάνω τους. Πριν και μετά το τουρνουά, στο περιβάλλον της ομάδας τους ήταν και θα είναι από τους τελευταίους παίχτες στη δωδεκάδα λόγω ηλικίας. Έχουν αποκτήσει πλέον τόση εμπειρία και επίγνωση της ευθύνης, που με την πάροδο του χρόνου, αυτό θα μεταφραστεί στην επαγγελματική τους καριέρα.
(Πηγή οπτικοακουστικού υλικού: FIBA)
COMMENTS