Ελληνικό Πρωτάθλημα 2018-19: Οι κορυφαίοι της σεζόν

Οι επιλογές του Ανδρέα Χριστοφόρου για τους κορυφαίους της κανονικής περιόδου του Ελληνικού Πρωταθλήματος.

Το Ελληνικό Πρωτάθλημα έχει τα προβλήματα του, αλλά είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο, η κανονική περίοδος της διοργάνωσης ολοκληρώθηκε. Οι απώλειες αφορούν δύο αγώνες του Παναθηναϊκού απέναντι σε Ολυμπιακό και Κύμη, αλλά στους 180 αγώνες που πραγματοποιήθηκαν κάποιοι ξεχώρισαν και αυτοί είναι που θα μας απασχολήσουν πιο κάτω. Οι παίκτες που θα αναφερθούν, προέκυψαν μετά από περιήγηση στο αρχείο στατιστικών της διοργάνωσης που ενημερώνω μετά από κάθε αγωνιστική στο Badbasket.gr, αλλά και μετά από συζήτηση με τον Στέλιο Στάθη ο οποίος έχει μια πιο σαφή εικόνα της διοργάνωσης. Βέβαια οι τελικές επιλογές και η τοποθέτηση τους στις πεντάδες αποτελούν προσωπική απόφαση την οποία μπορείτε να κρίνετε στα σχόλια.

Πολυτιμότερος παίκτης (MVP)

Η τελευταία φορά που ανακηρύχθηκε MVP παίκτης που δεν ανήκε σε έναν εκ των δύο αιωνίων ήταν τη σεζόν 2014-15. Τότε ο Αλέξανδρος Βεζένκοφ, ηγήθηκε της διοργάνωσης με 16,6 Player Impact Estimate (PIE) σε 26 παιχνίδια και οδήγησε τον Άρη σε ρεκόρ 16-10 και την 4η θέση στη κανονική περίοδο. Τότε ο Βουλγαροκύπριος ψηλός είχε +4.4 PIE διαφορά από τον δεύτερο Δημήτρη Μαυροειδή (26 παιχνίδια) της Κηφισιάς και +9 PIE διαφορά από τον επόμενο συμπαίκτη του Τόρεϊ Τόμας (22 παιχνίδια) που βρισκόταν στην 18η θέση. Αν και τα ποσοστά αυτά προέρχονται από υπολογισμούς που έγιναν πάνω στο σύνολο των στατιστικών ομάδας και αντιπάλων, όχι αποκλειστικά σε αυτά των παιχνιδιών στα οποία αγωνίστηκαν οι παίκτες 

η υπεροχή του Βεζένκοφ ήταν αδιαμφισβήτητη αφού αγωνίστηκε στο σύνολο των αγώνων της κανονικής περιόδου της συγκεκριμένης σεζόν. Για την φετινή σεζόν, έχουμε διαθέσιμα PIE που αφορούν τους αγώνες κάθε παίκτη και από αυτό το σημείο και έπειτα θα αναφερθούμε σε αυτά. Όσον αφορά τις Προσωπικές Νίκες (WS), θα μπορούσαν να μας δώσουν άλλη μια μορφή αξιολόγησης των παικτών μιας ομάδας, αλλά σε επίπεδο Α1 αντιμετωπίζουν προβλήματα.

Η αγωνιστική ανισότητα μεταξύ Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού και των υπόλοιπων ομάδων έχουν ως αποτέλεσμα την υπεραπόδοση προσωπικών νικών στους παίκτες των αιωνίων και την αντίστοιχη υποαπόδοση στους παίκτες των υπολοίπων ομάδων. Συγκεκριμένα, τα 26,7 και 23,1 Net Rating των δύο μεγάλων ομάδων του πρωταθλήματος, καταλήγουν σε απόδοση 31 WS σε παίκτες των πρασίνων και 29,1 WS σε παίκτες των ερυθρολεύκων, με τις δύο ομάδες να έχουν φτάσει σε...23 νίκες έκαστη, εντός γηπέδου. Ας δούμε λοιπόν τι γίνεται φέτος με την βοήθεια των PIE.

Μεταξύ παικτών με τουλάχιστον 300 λεπτά συμμετοχής σε ομάδες που εξασφάλισαν μια θέση στα πλέι οφ, βρίσκουμε έξι παίκτες με διψήφιο PIE.

O Σον Έβανς του Ήφαιστου βρίσκεται στη κορυφή αυτής της λίστας, φαίνεται όμως ότι η ομάδα του ήταν περισσότερο αποτελεσματική, όταν ο ίδιος κέρδιζε την αντίπαλη προσοχή και οι συμπαίκτες του είχαν μεγαλύτερη στατιστική συμβολή στο παιχνίδι. Ο Εβανς είχε 13,4 PIE στις ήττες του Ήφαιστου, βλέποντας τους συμπαίκτες του Γκότσερ, Ουίγκινς και Φρεϊμάνις να έχουν 6,8, 1,6 και 1,2 PIE αντίστοιχα. Στις νίκες της ομάδας της Λήμνου, ο Έβανς έπεφτε πιο κάτω από τον μέσο όρο του στη σεζόν (από 12,6 σε 11,7) αλλά οι συμπαίκτες του έδιναν τα μέγιστα στον κόουτς Μανωλόπουλο με 9,9, 9,7 και 8,6 PIE.

Ο Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς (11,6 PIE) οδήγησε τον Χολαργό στα πλέι οφ ως ο κορυφαίος αλλά και ο πιο σταθερός παίκτης του. Η πορεία του στις νίκες (13,1) και στις ήττες (10,5) ήταν φυσιολογική, όμως ένας εκ των συμπαικτών του είχε εντυπωσιακή άνοδο στις νικηφόρες αναμετρήσεις και παρόμοια πτώση στις ήττες. Ο Ντάνι Αγκμπελέσε συμμετείχε και στις 12 νίκες του Χολαργού, έχοντας επίσης 13,1 PIE, με τους αντιπάλους του συνόλου του Άρη Λυκογιάννη να παίρνουν τη νίκη περιορίζοντας τον σε 4,7 PIE. Η διαφορά σε ριμπάουντ και κοψίματα φανερώνει ένα παίκτη βαρόμετρο για μια ομάδα με 100,3 Defensive Rating, το 5ο καλύτερο στη διοργάνωση.

Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ (11,1 PIE) αγωνίστηκε σε 24 από τα 25 παιχνίδια του Ολυμπιακού που διεξήχθησαν. Σε αυτά τα παιχνίδια οι ερυθρόλευκοι είχαν μόλις δύο ήττες, απέναντι στον Παναθηναϊκό και το Περιστέρι. Σε αυτά τα δύο παιχνίδια, ο Σέρβος ψηλός περιορίστηκε συνδυαστικά σε -0,2 PIE, ενώ στο ένα παιχνίδι που δεν αγωνίστηκε απέναντι στον Προμηθέα, ο Ολυμπιακός είχε το χειρότερο Defensive Rating της σεζόν (109,8). Στις νίκες το 12 PIE του ξεχωρίζει με τους Γκος (8,9 σε 21 παιχνίδια) και Λεντέι (8,1 σε 23 παιχνίδια) να είναι οι πιο σταθεροί συνοδοιπόροι του. Αν θέλει κάποιος να έχει τύχη απέναντι στο σύνολο του Ντέιβιντ Μπλατ, πρέπει να βρει τρόπο να περιορίσει το θηρίο των 2,13μ που σίγουρα ως ταλέντο δεν ανήκει στην Α1 και είναι ζήτημα για πόσο ακόμα θα τον βλέπουμε στην Ευρωλίγκα.

Ο Ντεσόν Τόμας (10,5 PIE) είναι ο μόνος παίκτης του Παναθηναϊκού με περισσότερα από 500 λεπτά συμμετοχής, σε ένα ρόστερ στο οποίο μόλις ένας παίκτης αγωνίστηκε και στα 24 παιχνίδια της ομάδας (Λεκαβίτσιους - 4,9 PIE). Με τον Παναθηναϊκό να αλλάζει προπονητή στα μέσα της περιόδου και τους δύο προπονητές να χρησιμοποιούν διαφορετικά σχήματα, μεταξύ απουσιών και αγωνιστικών δοκιμών, ο Νικ Καλάθης ήταν ο μόνος άλλος παίκτης που ξεχώρισε σε σταθερή βάση με 8,9 PIE σε 21 παιχνίδια.

Οι Οκτάβιους Έλις (10 PIE) του Προμηθέα και Βινς Χάντερ (10 PIE) της ΑΕΚ ηγήθηκαν των δύο ομάδων εκτός Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, οι οποίες είχαν Ratings άνω του μέσου όρου τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα.

Ο Έλις βρέθηκε σε περιβάλλον παρόμοιο με αυτό του Σον Έβανς, αφού σε 10 ήττες είχε 13,4 PIE και κύριους συμπαραστάτες τους Λίποβι (6,2 PIE) και Μπράουν (5,9 PIE). Συμμετέχοντας σε 14 από τις 16 νίκες της ομάδας του, ο Έλις είχε 7,8 PIE με το σύνολο του Μάκη Γιατρά να βρίσκει λύσεις από πολλούς διαφορετικούς παίκτες του σε αυτά τα παιχνίδια.

Ο Χάντερ απ'τη πλευρά του, ήταν ξεκάθαρα ο κρισιμότερος παίκτης της ΑΕΚ, αφού στις νίκες η απόδοση του ήταν εξαιρετική (12,2 PIE) ενώ στις ήττες περιορίστηκε σε μεγάλο βαθμό (5,8 PIE). Στα 8 παιχνίδια στα οποία αγωνίστηκε ο Θίοντορ, η ΑΕΚ είχε ρεκόρ 7-1, με τον ίδιο να έχει 9,3 PIE, προσφέροντας ισορροπία στο σύνολο του Λούκα Μπάνκι και δίνοντας στον αντίπαλο άλλον ένα λόγο για να μείνει μακριά από τον Αμερικανό ψηλό.

Βλέποντας τις παραπάνω περιπτώσεις παικτών, το περιβάλλον στο οποίο αγωνίστηκαν αλλά και την επιτυχία των ομάδων τους, η επιλογή μου για το MVP είναι ο Νίκολα Μιλουτίνοφ του Ολυμπιακού. Στη περίπτωση του Παναθηναϊκού η σεζόν του Τόμας σιγοντάρεται σε μεγάλο βαθμό από τον Καλάθη, χωρίς ο ίδιος να έχει την ίδια στατιστική συγκομιδή με τον ΣέρβοCenter, ενώ στους διακριθέντες άλλων ομάδων δεν ξεχωρίζει κάποιος στον βαθμό που το έκανε ο Βεζένκοφ τέσσερα χρόνια πριν. Οι διαφορές σίγουρα δεν είναι μεγάλες αλλά εξακολουθούν να δίνουν ένα προβάδισμα.

Οι υπόλοιποι τέσσερις που θα συνοδεύσουν τον Μιλουτίνοφ στην κορυφαία πεντάδα είναι οι:

Ντεσόν Τόμας - Παναθηναϊκός

Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς - Χολαργός

Στίβεν Γκρεϊ - Περιστέρι

Νικ Καλάθης - Παναθηναϊκός

ενώ στη δεύτερη πεντάδα της διοργάνωσης οι επιλογές μου είναι οι:

Οκτάβιους Έλις - Προμηθέας

Σον Έβανς - Ήφαιστος

Ζακ Λεντέι  - Ολυμπιακός

Ολεξάντερ Λίποβι - Προμηθέας

Γουίλιαμ Χάτσερ - ΠΑΟΚ

Οι δύο παίκτες για τους οποίους δεν έχουμε μιλήσει πιο πάνω είναι ο Στίβεν Γκρεϊ του Περιστερίου και ο Γουίλιαμ Χάτσερ του ΠΑΟΚ.

Το Περιστέρι τελείωσε την κανονική περίοδο με το τέταρτο καλύτερο ρεκορ (17-9). Οι τρεις παίκτες που ήταν παρόντες και ξεχώρισαν σε όλες τις νίκες του συνόλου του Αργύρη Πεδουλάκη ήταν οι Στίβεν Γκρεϊ (10,2 PIE), Μπεν Μπέντιλ (9,8 PIE) και Παναγιώτης Βασιλόπουλος (9,2 PIE). Αν και η επιτυχία παραήταν ομαδική, η εκπληκτική πορεία του Περιστερίου έπρεπε κάπως να τιμηθεί.

Ο ΠΑΟΚ είχε ως πιο σταθερό παίκτη σε νίκες και ήττες τον Φιλ Γκος (7,5 PIE). Ο Γουίλιαμ Χάτσερ στις ήττες ακολουθούσε το 7,9 PIE του με μόλις 5,1, αλλά σε 14 από τις 16 νίκες ήταν ο κορυφαίος της ομάδας του με 9,6 PIE. 

Αμυντικός της χρονιάς (DPOY)

Από τις έξι ομάδες που τελείωσαν την κανονική περίοδο με λιγότερους πόντους ανα 100 κατοχές από τον μέσο όρο της διοργάνωσης, οι πέντε μπήκαν στα πλέι οφ. Η ομάδα που έμεινε εκτός ήταν ο Άρης  ο οποίος είχε μεν την 3η καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος (98,8 Drtg-100) αλλά και με διαφορά την χειρότερη επίθεση (95 Ortg-100).

O Χολαργός είναι η μια απ' τις πέντε ομάδες που ταιριάζει περισσότερο στο προφίλ του Άρη. Ο Ντάνι Αγκμπελέσε, στον οποίο αναφερθήκαμε ξανά (67,1 Stop% σε 219 αντίπαλες κατοχές) και ο Τέντι Οκερεαφόρ (55,4 Stop% σε 153 αντίπαλες κατοχές) είναι είναι οι δύο παίκτες που ξεχωρίζουν σε ψηλούς και περιφέρεια μεταξύ παικτών με 55+ Stop% σε 150+ αντιμετωπισμένες κατοχές. Στην περίπτωση του Προμηθέα ξεχωρίζουν οι Οκτάβιους Έλις (66,5 Stop% σε 170 αντίπαλες κατοχές) και Χρήστος Σαλούστρος (56,6 Stop% σε 169 αντίπαλες κατοχές) ενώ στη περίπτωση της ΑΕΚ ο Βινς Χάντερ (61,4 Stop% σε 245 αντίπαλες κατοχές) είναι ο μόνος που ξεπερνά αυτά τα όρια. Ο Παναθηναϊκός έχει επίσης έναν θαμώνα σε αυτό το γκρουπ με τον Νικ Καλάθη να έχει 60,2 Stop% σε 173 αντίπαλες κατοχές ενώ για τον Ολυμπιακό βλέπουμε τους Νίκολα Μιλουτίνοφ (63,9 Stop% - 190), Ζακ Λεντέι (62,1 Stop% - 165), Αλέξανδρο Βεζένκοφ (59,6 Stop% - 171) και Κώστα Παπανικολάου (59 Stop% - 187)

Από όλους όσους αναφέρθηκαν, οι επιλογές μου για μια αμυντική πεντάδα θα ήταν οι:

Ντάνι Αγκμπελέσε - Χολαργός
23,5 λεπτά, 5,0 αμυντικά ριμπάουντ, 0,6 κλεψίματα, 1,8 κοψίματα
Σε 610 λεπτά 25,6 DRB%, 1,4 STL%, 8,8 BLK%

Βινς Χάντερ - ΑΕΚ
25,0 λεπτά, 3,7 αμυντικά ριμπάουντ, 1,5 κλεψίματα, 0,7 κοψίματα
Σε 650 λεπτά 18,0 DRB%, 3,3 STL%, 3,1 BLK%

Κώστας Παπανικολάου - Ολυμπιακός
23,4 λεπτά, 2,9 αμυντικά ριμπάουντ, 1,1 κλεψίματα, 0,2 κοψίματα
Σε 515 λεπτά 13,7 DRB%, 2,7 STL%, 0,8 BLK%

Χρήστος Σαλούστρος - Προμηθέας
18,5 λεπτά, 2,8 αμυντικά ριμπάουντ, 0,8 κλεψίματα, 0,1 κοψίματα
Σε 463 λεπτά 18,4 DRB%, 2,5 STL%, 0,7 BLK%

Νικ Καλάθης - Παναθηναϊκός
21,9 λεπτά, 2,9 αμυντικά ριμπάουντ, 1,3 κλεψίματα
Σε 459 λεπτά, 14,8 DRB%, 3,2 STL%

δίνοντας το βραβείο του Αμυντικού της Χρονιάς στον Ντάνι Αγκμπελέσε ο οποίος είχε τεράστια επίδραση σε μια ομάδα που βρίσκεται στα πλέι οφ κυρίως λόγω της άμυνας της. Πάντως μέχρι σήμερα η συγκεκριμένη διάκριση απονέμεται αποκλειστικά σε παίκτες του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, οι οποίοι έχουν παραδοσιακά τις κορυφαίες δύο αμυντικές επιδόσεις στην διοργάνωση.

Πιο βελτιωμένος παίκτης (MIP)

Βλέποντας τα στατιστικά των παικτών στη περσινή και φετινή κανονική περίοδο, η προσοχή μου στράφηκε πρώτα σε τρεις καθιερωμένους παίκτες οι οποίοι βελτίωσαν την απόδοση τους ως μέλη της ίδιας ομάδας:

Η βελτίωση των Χάντερ, Έλις και Χίκι είναι σημαντική, με τους δύο πρώτους να την πραγματοποιούν σε γεμάτες σεζόν και τον Χίκι να αποχωρεί και να επιστρέφει στο Ρέθυμνο, όμως πέραν των προαναφερθέντων, δύο νεαροί Έλληνες παίκτες βελτίωσαν επίσης τις επιδόσεις τους και μάλιστα κατακόρυφα. 

Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης της ΑΕΚ (από 5,60 PIR σε 25 αγώνες σε 10,38 PIR σε 26 αγώνες)

και ο Δημήτρης Κακλαμανάκης του Λαυρίου (από 5,88 PIR σε 9,23 PIR σε 26 αγώνες)

είχαν φέτος σημαντική συμβολή στα πεπραγμένα των ομάδων τους. Ο γκαρντ της ΑΕΚ παρουσιάζεται κάπως πιο βελτιωμένος και θα πάρει την ψήφο μου. Το γεγονός ότι αγωνίζεται σε ομάδα που διεκδικεί περισσότερα πράγματα και η σημαντική βελτίωση του τόσο στα κλεψίματα όσο και στην εκτέλεση των βολών είναι δύο σημεία που χρήζουν αναφοράς.  

Καλύτερος νέος παίκτης (RS)

Δύο παίκτες που πέρασαν από τα ροστερ των δύο αιωνίων της πρωτεύουσας, φέτος βρήκαν την ευκαιρία να αγωνιστούν αρκετά. Ο Βασίλης Τολιόπουλος μετακινήθηκε από τον Ολυμπιακό στον Άρη τον Ιανουάριο και σε 15 αγώνες είχε 7,8 πόντους και 1,5 ασίστ μέσο όρο (4,6 PIR). O Βασίλης Χαραλαμπόπουλος δυστυχώς δεν είχε τη τύχη με το μέρος του, αφού μετά από τρία παιχνίδια με το Λαύριο, τραυματίστηκε στον αχίλλειο τένοντα και επανήλθε στην αγωνιστική δράση τον Μάρτιο. Στα 12 παιχνίδια στα οποία αγωνίστηκε είχε 7,4 πόντους και 3 ριμπάουντ μέσο όρο (5,75 PIR).

Άλλοι δύο παίκτες που έχουν περισσότερες πιθανότητες να σπάσουν το σερί δύο σεζόν του Αντώνη Κόνιαρη, ως καλύτερου νέου παίκτη του πρωταθλήματος παρουσιάζονται στους πίνακες που ακολουθούν:

Ο συμπαίκτης του Χαραλαμπόπουλου στο Λαύριο, Μιχάλης Λούντζης και ο Γιώργος Παπαγιάννης του Παναθηναϊκού αγωνίστηκαν στο μεγαλύτερο κομμάτι της κανονικής περιόδου και είχαν πιο μεστές στατιστικές γραμμές από τους δύο προαναφερθέντες νεαρούς παίκτες. Ο γκαρντ του Λαυρίου είχε μέσους όρους 6,5 πόντους 2,3 ριμπάουντ και 2,1 ασίστ για 7,76 PIR σε 21 αγώνες, ενώ ο σέντερ των πρασίνων 6,3 πόντους 5,1 ριμπάουντ και σχεδόν ένα κόψιμο για 9,68 PIR σε 22 αγώνες. Αν λάβουμε υπόψη ότι όλα αυτά ο Παπαγιάννης τα έκανε σε μόλις 12,5 λεπτά μέσο όρο θα έλεγα ότι το βραβείο του καλύτερου νέου παίκτη του ανήκει. Τα ποσοστιαία στατιστικά του στην κατηγορία Advanced Stats (1,29 συνολικοί πόντοι ανά σουτ (PPS), 17,5 ORB% - 29.9 DRB% - 24 TRB%, 7.9 BLK%) είναι εντυπωσιακά.

Προπονητής της χρονιάς (COY)

Ο Αργύρης Πεδουλάκης επέστρεψε στο Περιστέρι για δεύτερη φορά ως προπονητής μετά την εξαιρετική σεζόν του στην Α2 που οδήγησε στην άνοδο του. Με την ομάδα των δυτικών προαστίων να τελειώνει την κανονική περίοδο με το 4ο καλύτερο ρεκόρ, δεν ξέρω τι επιχειρήματα θα μπορούσε να προβάλει κάποιος για να του στερήσει την αναγνώριση ως προπονητή της χρονιάς.

Για οποιαδήποτε ερώτηση, παρατήρηση ή σχόλιο, θα με βρείτε είτε στο facebook είτε στο twitter.

Ανδρέας Χριστοφόρου