Θα καταφέρει φέτος ο Γιάννης να κάνει το βήμα παραπάνω; Θα φύγει επιτέλους ο Casey ηττημένος από το Milwaukee; Θα σπάσει ο coach Bud την κατάρα των playoffs;
Πρόγραμμα*
Game 1: Δευτέρα 15/4, Fiserv Forum, Milwaukee, WI (2:00 π.μ.)
Game 2: Πέμπτη 18/4, Fiserv Forum, Milwaukee, WI (3:00 π.μ.)
Game 3: Κυριακή 21/4, Little Caesars Arena, Detroit, MI (3:00 π.μ.)
Game 4: Τρίτη 23/4, Little Caesars Arena, Detroit, MI (3:00 π.μ.)
Game 5/6/7: (?)
*σε τοπική ώρα Ελλάδος
Bucks
Επίθεση: (#4) 113.5 πόντοι μ.ό ανά αγώνα
Άμυνα: (#1) 104.9 πόντοι μ.ό. ανά αγώνα
Απουσιάζουν: Tony Snell, Malcolm Brogdon, Donte DiVincenzo, Pau Gasol
Pistons
Επίθεση: (#21) 108.3 πόντοι μ.ό. ανά αγώνα
Άμυνα: (#12) 108.6 πόντοι μ.ό. ανά αγώνα
Απουσιάζουν: Svi Mykhailiuk
Η ώρα των playoffs έφτασε και φέτος. Η Ανατολή είναι πιο γεμάτη και δυνατή από ποτέ, το ίδιο και οι Bucks, οι οποίοι διανύουν την καλύτερη σεζόν από την εποχή του Abdul-Jabbar και μετά. Ο Γιάννης παλεύει με νύχια και με δόντια για το πολυπόθητο βραβείο του πολυτιμότερου παίχτη, με τον περσινό κάτοχο James Harden, και φαίνεται επιτέλους έτοιμος να ηγηθεί μιας ομάδας πολύ βαθιά μέσα στα playoffs. Στην αντίπερα όχθη, οι Pistons ήταν η τελευταία ομάδα που εξασφάλισε μια θέση στην postseason, μετά από πολλά σκαμπανεβάσματα. Τεράστια πρόκληση για τον coach Casey να ηγηθεί μιας ομάδας, που τα τελευταία χρόνια χαροπαλεύει για μια θέση στην οχτάδα, μετά από το πολύ επιτυχημένο πέρασμά του στο Τορόντο. Οι Pistons δεν κατάφεραν να πάρουν φέτος νίκη ενάντια στα "ελάφια", αφού και τις τέσσερις φορές που βρέθηκαν αντιμέτωποι, οι πολύ καλές εμφανίσεις του αρχηγού τους, Blake Griffin, δεν ήταν αρκετές.
Όπως όλα δείχνουν, λοιπόν, το αποτέλεσμα της σειράς έχει ήδη καθοριστεί υπέρ των Bucks: καλύτερο ρεκόρ στη λίγκα, υποψήφιος για MVP ο Γιάννης, υποψήφιος προπονητής της χρονιάς ο Budenholzer, πιο γρήγορο, σύγχρονο και θεαματικό μπάσκετ, σε αντίθεση με το εμφανέστατα πιο αργό Ντιτρόιτ. Τι θα μπορούσε να πάει λάθος όμως; Μάλλον τίποτα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η σειρά δε θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Για πάμε να δούμε, όμως, ποιες είναι οι ομάδες και τι τις συνδέει.
Ιστορικό
Η επόμενη φορά που συναντιούνται είναι πάλι μοιραία για τα "ελάφια", αφού οι Pistons αγωνίζονται πλέον με τη δεύτερη γενιά "Bad Boys" και περνάνε στο δεύτερο γύρο στα πέντε παιχνίδια και συνεχίζουν μέχρι το τέλος για να κερδίσουν το τρίτο και τελευταίο τους πρωτάθλημα ενάντια στους Lakers. Η τελευταία τους αναμέτρηση έγινε δύο χρόνια αργότερα, όταν οι Bucks αποκλείστηκαν πάλι στον πρώτο γύρο και στα πέντε παιχνίδια. Αυτή τη φορά το Ντιτρόιτ θα έχανε από τους Heat στους τελικούς περιφέρειας, οι οποίοι εν τέλει κέρδισαν τον τίτλο εκείνη τη χρονιά.
Πρωτιές στα στατικά
(στα μεταξύ τους παιχνίδια)
Milwaukee Bucks
Πόντοι: 20.8 (Giannis Antetokounmpo)
Ριμπάουντ: 8.8 (Giannis Antetokounmpo)
Ασίστ: 7 (Giannis Antetokounmpo)
Τάπες: 3.3 (Brook Lopez)
Κλεψίματα: 2.3 (Sterling Brown)
Detroit Pistons
Πόντοι: 24.3 (Blake Griffin)
Ριμπάουντ: 10.5 (Andre Drummond)
Ασίστ: 7 (Blake Griffin)
Τάπες: 0.7 (Jon Leuer, Khyri Thomas)
Κλεψίματα: 1.5 (Andre Drummond) **
** Κανονικά πρώτος "κλέφτης" των Pistons ήταν ο Stanley Johnson με 1,7 κλεψίματα, τον οποίον όμως αντάλλαξαν στα μέσα της σεζόν
Πρωταγωνιστές
Και οι δύο ομάδες έχουν πολύ δυνατούς παίχτες, άλλοι all-star, άλλοι κοντά σε αυτό το επίπεδο. Οι προσωπικές μάχες που θα δούμε θα έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, κυρίως λόγω των mismatch που προκύπτουν στα ματσαρίσματα και στα δύο ρόστερ.
Τιτανομαχία προβλέπεται να είναι αυτή μεταξύ του Γιάννη Αντετοκούνμπο και του Blake Griffin. Αφενός, ο Γιάννης μπαίνει σεληνιασμένος στα playoffs μετά από μία εξαιρετική χρονιά, που όπως φαίνεται θα του χαρίσει το βραβείο του πολυτιμότερου παίχτη και θα του δώσει εξαιρετικό κίνητρο να συνεχίσει έτσι και στα νοκ-άουτ. Τελείωσε τη σεζόν με μ.ό. 27.7 πόντους, 12.5 ριμπάουντ και 5.9 ασίστ ανά αγώνα.
Αφετέρου, ο Blake θα κληθεί να αναλάβει εξ ολοκλήρου την ηγεσία μιας ομάδας στην postseason για πρώτη φορά στην καριέρα του και, αν κρίνουμε από τη χρονιά που έχει φέτος, είναι πάρα πολύ αποφασισμένος να νικήσει. Σοβαρότερος από ποτέ, με πλήρη γνώση των καθηκόντων του ως αρχηγός, με πολλή όρεξη και κυρίως πολύ ολοκληρωμένο τρόπο παιχνιδιού. Μπήκε στη λίγκα σαν ένας καθαρόαιμος αθλητής και αυτή τη στιγμή αντικρίζουμε ένα all-around παίχτη, ο οποίος μπορεί να σκοράρει με οποιονδήποτε τρόπο, έχει δουλέψει μανιωδώς το τρίποντο (και ιδιαίτερα το step-back) και μπορεί να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του.
Ολοκληρωμένοι και συνεπέστατοι παίχτες και οι δύο, υποδειγματικοί αρχηγοί και ενεργοί σε άμυνα και επίθεση εξίσου. Τι είναι αυτό όμως που κάνει το Γιάννη να έχει, εν τέλει, το πλεονέκτημα έναντι του Griffin; Ο Γιάννης είναι ο πιο versatile παίχτης στη λίγκα αυτή τη στιγμή και μπορεί να τρέξει το γήπεδο με την ίδια ευκολία που μπορεί να κυριαρχήσει στη ρακέτα. Και φανταστείτε ότι μέχρι πριν από λίγο καιρό όλη η λίγκα αναρωτιόταν σε τι επίπεδο θα έφτανε το παιχνίδι του αν αποκτούσε συνέπεια στο σουτ. Ιδού τα αποτελέσματα:
Στη ρακέτα προβλέπεται να δωθεί και άλλη μια πολύ σημαντική μάχη. Από τη μία μεριά ο σαφώς πιο έμπειρος Brook Lopez, ο οποίος έχει αναγεννηθεί στους φετινούς Bucks, προσαρμόζοντας το παιχνίδι του στα σύγχρονα δεδομένα και σουτάρει σωρηδόν. Αρκετά νωρίς μέσα στη σεζόν, έσπασε το αρνητικό ρεκόρ των περισσότερων προσπαθειών από την περιφέρεια χωρίς ευστοχία με δώδεκα προσπάθειες, βάζοντας σε σκέψεις όλη τη λίγκα για το πόσο "οικονομικός" είναι για την ομάδα του. Λίγους μήνες αργότερα, έσπασε το ρεκόρ του Channing Frye για τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα σε μια σεζόν από σέντερ, οπότε είναι λογικό εκ πρώτης όψεως τα συναισθήματα να είναι ανάμεικτα. Παρόλα αυτά, οι career-high αριθμοί του σε ποσοστό τριπόντων και τάπες τον κάνουν στην κυριολεξία την επιτομή του 3&D παίχτη και ταιριάζει γάντι στο σύστημα του Μιλγουόκι. Ήταν πονοκέφαλος φέτος για κάθε σέντερ που τον αναλάμβανε, αφού έχει γίνει πολύ γρήγορος στα πόδια και έχει αποκτήσει ασταμάτητο step-back τρίποντο.
Από την άλλη, το κύριο πρόσωπο του Ντιτρόιτ την τελευταία πενταέτια, ο Andre Drummond, ο οποίος ήταν ο καλύτερος ριμπάουντερ στη λίγκα για δεύτερη συνεχόμενα χρόνια και για τρίτη χρονιά τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Για δεύτερη φορά, μετά από τρία χρόνια, στη διαδικασία των playoffs, αφού το 2016 είχε αποκλειστεί στον πρώτο γύρο δια χειρός LeBron με "σκούπα". Φέτος, λοιπόν, με πολύ δυνατότερο supporting cast και έναν σταρ για παρέα στην περιφέρεια θα προσπαθήσει να κάνει το βήμα παραπάνω για την ομάδα του. Σε όλη την κανονική περίοδο, ζορίστηκε από τον πιο γρήγορο Lopez, ο οποίος τον έπαιζε στα πόδια για τη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Και το πιο σημαντικό; Δεν είναι πλέον θύμα του "hack-a-shaq" και έχει βελτιώσει το ποσοστό του στις βολές τα τελευταία δύο χρόνια κατά περίπου 20%, χωρίς να είναι ο αδύναμος κρίκος της ομάδας στα τελευταία λεπτά του αγώνα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα έχει και η μάχη στον άσο. Ένα από τα πιο σημαντικά μέλη των φετινών Bucks είναι ο Eric Bledsoe, ο οποίος αναλαμβάνει να καλύψει το κενό του Γιάννη, όταν λείπει ή όταν δεν είσαι σε καλή βραδιά, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Πολύ καλός αθλητής και με καλύτερη αίσθηση στο τρίποντο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, μπορεί να απειλήσει από παντού και θα είναι σίγουρα πονοκέφαλος για τον Casey. Παραμένει αμφίβολο αν θα μπορέσει να αποδώσει στην postseason μετά το γνωστό περσινό διασυρμό από τον Rozier. Σίγουρα πιο αθόρυβος θα είναι ο συνομήλικος του, Reggie Jackson, ο οποίος δεν έχει παρουσιάσει κάποιο σημάδι βελτίωσης τα τελευταία χρόνια και είναι σταθερά καλός. Θα παρέχει σταθερό σκοράρισμα και playmaking στην αρχική πεντάδα.
Το παρόν θα δώσει και φέτος ο -πλέον all-star- και υπαρχηγός των Bucks, Khris Middleton. Στις τελευταίες τρεις του εμφανίσεις στα playoffs, έδειξε πόσο επικίνδυνος είναι από την περιφέρεια και καθάρισε στα τελευταία λεπτά του αγώνα με πολύ σημαντικά σουτ. Είχε career-high μέσους όρους σε ριμπάουντ και ασίστ και, αφού έχει φτάσει σχεδόν στην κορυφή των δυνατοτήτων του, ωριμάζει όλο και περισσότερο. Προσωπικός του αντίπαλος θα είναι ο sophomore Luke Kennard, τον οποίον τον επέλεξαν στο draft αποκλειστικά για το σουτ του και έχει βελτιωθεί σημαντικά μετά το all-star break, αλλά του λείπει η εμπειρία και η συνέπεια στο σκοράρισμα.
Τιτανομαχία προβλέπεται να είναι αυτή μεταξύ του Γιάννη Αντετοκούνμπο και του Blake Griffin. Αφενός, ο Γιάννης μπαίνει σεληνιασμένος στα playoffs μετά από μία εξαιρετική χρονιά, που όπως φαίνεται θα του χαρίσει το βραβείο του πολυτιμότερου παίχτη και θα του δώσει εξαιρετικό κίνητρο να συνεχίσει έτσι και στα νοκ-άουτ. Τελείωσε τη σεζόν με μ.ό. 27.7 πόντους, 12.5 ριμπάουντ και 5.9 ασίστ ανά αγώνα.
Αφετέρου, ο Blake θα κληθεί να αναλάβει εξ ολοκλήρου την ηγεσία μιας ομάδας στην postseason για πρώτη φορά στην καριέρα του και, αν κρίνουμε από τη χρονιά που έχει φέτος, είναι πάρα πολύ αποφασισμένος να νικήσει. Σοβαρότερος από ποτέ, με πλήρη γνώση των καθηκόντων του ως αρχηγός, με πολλή όρεξη και κυρίως πολύ ολοκληρωμένο τρόπο παιχνιδιού. Μπήκε στη λίγκα σαν ένας καθαρόαιμος αθλητής και αυτή τη στιγμή αντικρίζουμε ένα all-around παίχτη, ο οποίος μπορεί να σκοράρει με οποιονδήποτε τρόπο, έχει δουλέψει μανιωδώς το τρίποντο (και ιδιαίτερα το step-back) και μπορεί να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του.
Ολοκληρωμένοι και συνεπέστατοι παίχτες και οι δύο, υποδειγματικοί αρχηγοί και ενεργοί σε άμυνα και επίθεση εξίσου. Τι είναι αυτό όμως που κάνει το Γιάννη να έχει, εν τέλει, το πλεονέκτημα έναντι του Griffin; Ο Γιάννης είναι ο πιο versatile παίχτης στη λίγκα αυτή τη στιγμή και μπορεί να τρέξει το γήπεδο με την ίδια ευκολία που μπορεί να κυριαρχήσει στη ρακέτα. Και φανταστείτε ότι μέχρι πριν από λίγο καιρό όλη η λίγκα αναρωτιόταν σε τι επίπεδο θα έφτανε το παιχνίδι του αν αποκτούσε συνέπεια στο σουτ. Ιδού τα αποτελέσματα:
Στη ρακέτα προβλέπεται να δωθεί και άλλη μια πολύ σημαντική μάχη. Από τη μία μεριά ο σαφώς πιο έμπειρος Brook Lopez, ο οποίος έχει αναγεννηθεί στους φετινούς Bucks, προσαρμόζοντας το παιχνίδι του στα σύγχρονα δεδομένα και σουτάρει σωρηδόν. Αρκετά νωρίς μέσα στη σεζόν, έσπασε το αρνητικό ρεκόρ των περισσότερων προσπαθειών από την περιφέρεια χωρίς ευστοχία με δώδεκα προσπάθειες, βάζοντας σε σκέψεις όλη τη λίγκα για το πόσο "οικονομικός" είναι για την ομάδα του. Λίγους μήνες αργότερα, έσπασε το ρεκόρ του Channing Frye για τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα σε μια σεζόν από σέντερ, οπότε είναι λογικό εκ πρώτης όψεως τα συναισθήματα να είναι ανάμεικτα. Παρόλα αυτά, οι career-high αριθμοί του σε ποσοστό τριπόντων και τάπες τον κάνουν στην κυριολεξία την επιτομή του 3&D παίχτη και ταιριάζει γάντι στο σύστημα του Μιλγουόκι. Ήταν πονοκέφαλος φέτος για κάθε σέντερ που τον αναλάμβανε, αφού έχει γίνει πολύ γρήγορος στα πόδια και έχει αποκτήσει ασταμάτητο step-back τρίποντο.
Από την άλλη, το κύριο πρόσωπο του Ντιτρόιτ την τελευταία πενταέτια, ο Andre Drummond, ο οποίος ήταν ο καλύτερος ριμπάουντερ στη λίγκα για δεύτερη συνεχόμενα χρόνια και για τρίτη χρονιά τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Για δεύτερη φορά, μετά από τρία χρόνια, στη διαδικασία των playoffs, αφού το 2016 είχε αποκλειστεί στον πρώτο γύρο δια χειρός LeBron με "σκούπα". Φέτος, λοιπόν, με πολύ δυνατότερο supporting cast και έναν σταρ για παρέα στην περιφέρεια θα προσπαθήσει να κάνει το βήμα παραπάνω για την ομάδα του. Σε όλη την κανονική περίοδο, ζορίστηκε από τον πιο γρήγορο Lopez, ο οποίος τον έπαιζε στα πόδια για τη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Και το πιο σημαντικό; Δεν είναι πλέον θύμα του "hack-a-shaq" και έχει βελτιώσει το ποσοστό του στις βολές τα τελευταία δύο χρόνια κατά περίπου 20%, χωρίς να είναι ο αδύναμος κρίκος της ομάδας στα τελευταία λεπτά του αγώνα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα έχει και η μάχη στον άσο. Ένα από τα πιο σημαντικά μέλη των φετινών Bucks είναι ο Eric Bledsoe, ο οποίος αναλαμβάνει να καλύψει το κενό του Γιάννη, όταν λείπει ή όταν δεν είσαι σε καλή βραδιά, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Πολύ καλός αθλητής και με καλύτερη αίσθηση στο τρίποντο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, μπορεί να απειλήσει από παντού και θα είναι σίγουρα πονοκέφαλος για τον Casey. Παραμένει αμφίβολο αν θα μπορέσει να αποδώσει στην postseason μετά το γνωστό περσινό διασυρμό από τον Rozier. Σίγουρα πιο αθόρυβος θα είναι ο συνομήλικος του, Reggie Jackson, ο οποίος δεν έχει παρουσιάσει κάποιο σημάδι βελτίωσης τα τελευταία χρόνια και είναι σταθερά καλός. Θα παρέχει σταθερό σκοράρισμα και playmaking στην αρχική πεντάδα.
Το παρόν θα δώσει και φέτος ο -πλέον all-star- και υπαρχηγός των Bucks, Khris Middleton. Στις τελευταίες τρεις του εμφανίσεις στα playoffs, έδειξε πόσο επικίνδυνος είναι από την περιφέρεια και καθάρισε στα τελευταία λεπτά του αγώνα με πολύ σημαντικά σουτ. Είχε career-high μέσους όρους σε ριμπάουντ και ασίστ και, αφού έχει φτάσει σχεδόν στην κορυφή των δυνατοτήτων του, ωριμάζει όλο και περισσότερο. Προσωπικός του αντίπαλος θα είναι ο sophomore Luke Kennard, τον οποίον τον επέλεξαν στο draft αποκλειστικά για το σουτ του και έχει βελτιωθεί σημαντικά μετά το all-star break, αλλά του λείπει η εμπειρία και η συνέπεια στο σκοράρισμα.
Παλαοί γνώριμοι
Για πρώτη φορά μετά το trade που τον έστειλε στην ομάδα του Μίσιγκαν, ο Thon Maker επιστρέφει πλέον ως φιλοξενούμενος στο Μιλγουόκι. Ο Σουδανέζος σέντερ έγινε draft την τελευταία φορά που οι Bucks είχαν πικ στην λοταρία, σχεδόν τρία χρόνια πριν δηλαδή, στο νούμερο 10. Εντυπωσίασε ελάχιστα, σε σχέση με τις υψηλές προσδοκίες που είχαν οι άνθρωποι της ομάδας για αυτόν και οι 4.7 πόντοι και τα 2.7 ριμπάουντ που κατέγραψε μ.ό. ανά αγώνα το επιβεβαιώνουν απόλυτα. Άγουρο ταλέντο, τρομακτικά αθλητικά προσόντα και τρομερό δέσιμο με το Γιάννη, σχεδόν αδερφική φιλία. Μεσούσης της σεζόν, απαίτησε ανταλλαγή από το front office των Bucks, λόγω μειωμένου χρόνου συμμετοχής και στην εκπνοή του trade-deadline βρέθηκε στο Detroit μέσω ενός τριπλού deal που έστειλε τον Mirotic στο Μιλγουόκι και τον S.Johnson στη Νέα Ορλεάνη. Έτοιμος για εκδίκηση ενάντια στην πρώην ομάδα του, που ίσως να μην τον πίστεψε όσο έπρεπε.
Συνολικά έξι παίχτες της φετινής σειράς έχουν αγωνιστεί για τον αντίπαλο (Thon Maker, Jon Leuer, Ish Smith, Zaza Pachulia, Khris Middleton, Ersan Ilyasova), με τον Leuer να έχει παίξει τέσσερα χρόνια για το πανεπιστήμιο του Γουινσκόσιν. Σε οικείο περιβάλλον θα είναι και ο βοηθός προπονητή του Μιλγουόκι, Darvin Ham, ο οποίος ήταν μέλος των "Bad Boys" του Ντιτρόιτ, που κατέκτησαν το πρωτάθλημα το 2004 και είναι και από την πολιτεία του Μίσιγκαν. Γνώριμος με την περιοχή του Μίσιγκαν είναι και ο D.J Wilson, του οποίου η τριετής θητεία στο κολλέγιο ήταν με την τοπική ομάδα των Wolverines. Παρά τις κακές εμφανίσεις των Pistons μέσα στην κανονική διάρκεια, ο Dwane Casey θα προσπαθήσει να αποκλείσει για δεύτερη φορά την ομάδα του Γουινσκόσιν, αφού στη θητεία του στους Raptors, μόλις δύο χρόνια πριν, απέκλεισε τους Bucks στα έξι παιχνίδια στον πρώτο γύρο των playoffs.
Το στοίχημα
- Θα μπορέσουν Γιάννης και Budenholzer να έχουν επιτυχία στα playoffs;
- Θα καθιερωθεί ο Wilson στο rotation των Bucks ή είναι απλά πυροτέχνημα;
- Θα αποδείξουν οι sophomores του Ντιτρόιτ τι αξίζουν;
- Μπορούν οι Bucks να λειτουργήσουν σε καταστάσεις πίεσης χωρίς τον Brogdon;
Πρόβλεψη
Η σειρά θα τελειώσει στα πέντε ή έξι παιχνίδια υπέρ του Μιλγουόκι. Όσα ματς φτάσουν κοντά στο σκορ θα φροντίσουν να τα "καθαρίσουν" ο Middleton ή ο Γιάννης. Στόχος του coach Bud να ξεμπερδέψει όσο πιο γρήγορα γίνεται με το τελευταίο Ντιτρόιτ για να επικεντρωθεί στον αντίπαλο του επόμενου γύρου. Φυσικά, έχει στόχο να βγάλει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, αφού τέσσερις από τους πέντε βασικούς του παίχτες θα είναι ελεύθεροι το καλοκαίρι (Bledsoe,Middleton, Lopez, Brogdon) και η χημεία είναι ο νούμερο ένα λόγος που η ομάδα κυριαρχεί φέτος. Βέβαια, για τον coach Casey όλα τώρα αρχίζουν: θα προσπαθήσει να παρουσιάσει ένα πολύ ανταγωνιστικό σύνολο και να επαναφέρει την ταυτότητα και τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ομάδα και την πόλη του Ντιτρόιτ.
COMMENTS