Για ποιον γυρνά ο Μίλος;

Είναι γεγονός! Ο Τεόντοσιτς ξεχνά το αμερικανικό όνειρο και επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Ποιοί είναι οι μνηστήρες του; Ποιά τα όπλα τους και τι αναζητά ο Σέρβος σούπερ σταρ;

Και ξαφνικά ενώ όλοι είχαμε φαγωθεί μεταξύ μας για τα κακώς κείμενα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό και χαζεύαμε με σχετική ηρεμία μία ακόμη μπασκετική «διαβολοβδομάδα», έσκασε μία δήλωση από την απέναντι μεριά του Ατλαντικού που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων και τρικυμία μεταγραφολογίας στο ευρωπαϊκό μπασκετικό γίγνεσθαι.

Μιλάω φυσικά για την δήλωση του Μίλος Τεόντοσις που έκανε ξεκάθαρο το ότι θέλει να γυρίσει -και άμεσα μάλιστα- στην Ευρώπη εγκαταλείποντας το αμερικανικό του όνειρο. Η αλήθεια είναι πως πέραν της περυσινής του καλής αρχής ο Μίλος δεν έχει πραγματοποιήσει όσα ήθελε στην Αμερική, αφού ατυχία και τραυματισμοί χτύπησαν από νωρίς την πόρτα του. Ίσως αυτό το πείραμα να μην έμελλε να γίνει γραφτό, ίσως αυτή η περιπέτεια να μην είχε ποτέ τις σωστές βάσεις. Όμως, κατά τη γνώμη μου έπρεπε να γίνει γιατί φαινόταν πως ο Μίλος είχε πλέον κορεστεί στο ευρωπαϊκό μπάσκετ τόσο στον τομέα της αγωνιστικής του κυριαρχίας, όσο και στην κατάκτηση τροπαίων όπου μετά την κατάκτηση της Euroleague με την ΤΣΣΚΑ ένιωθε πλέον υπερπλήρης.

Πέρυσι είναι γεγονός πως η rookie του σεζόν στο NBA είχε ξεκινήσει πολύ καλά ήδη από τα φιλικά προετοιμασίας και τα πρώτα ματς, στα οποία ο Σέρβος αρτίστας μάγευε με τις ασίστ του και τις pick n' roll συνεργασίες του με τον Τζόρνταν. Παρόλα αυτά η σεζόν δεν εξελίχθηκε όπως ο ίδιος περίμενε. Τραυματισμοί, θέματα προσαρμογής στον μαγικό πλανήτη του NBA και έλλειψη απόλυτης εμπιστοσύνης από τον προπονητή του τον κράτησαν σε ρηχά νερά τελειώνοντας τη σεζόν με 9.8 πόντους, 4.6 ασίστ σε 25.2 λεπτά που είχε μέσο όρο στα 45 παιχνίδια που αγωνίστηκε. Όχι και άσχημα θα έλεγε κανείς για έναν παίκτη νέο στην αμερικανική λίγκα. Για τον Τεόντοσιτς, όμως, όλα αυτά έμοιαζαν με σταγόνα στον ωκεανό.

Όσο για φέτος η εξέλιξη είναι ακόμη χειρότερη. Μόλις 8 συμμετοχές μέχρι στιγμής με 10.3 λεπτά μέσο όρο μένοντας πολύ μακριά από τα γνωστά του στάνταρ και την αναμενόμενη προσφορά του στο παιχνίδι (2.9 πόντοι, 2.3 ασίστ και 1.3 λάθη μέσο όρο). Σαφώς καταλαβαίνουμε πως ο Μίλος (επιτρέψτε μου την έκφραση) έχει ξενερώσει για τα καλά. Ο Σέρβος, άλλωστε, είναι ένας παίκτης που παίζει μπάσκετ γιατί το γουστάρει, γιατί πορώνεται όταν κρατά τη μπάλα στα χέρια του. Δεν ήταν και δεν πρόκειται να γίνει ποτέ μισθοφόρος και συλλέκτης εμπειριών. Ακόμη και οι παχυλοί μισθοί του ήταν για αυτόν σημαντικοί όχι τόσο για λόγους υλικής ικανοποίησης, αλλά ως ένδειξη σεβασμού στο πρόσωπο του και εμπιστοσύνη στην αξία του.

Είναι, λοιπόν, φυσικό πως ένας τέτοιος παίκτης αλλάζει επίπεδα το ευρωπαϊκό μπάσκετ και σε όποια ομάδα και αν τελικά πάει το σίγουρο είναι πως θα κάνει τη διαφορά. Ποιά, όμως, θα είναι η ομάδα που μεσούσης της σεζόν θα προχωρήσει σε μία τέτοια κίνηση που θα διαταράξει τις ισορροπίες του rotation και θα αλλάξει την μπασκετική της φιλοσοφία; Σίγουρα μεγάλο ρίσκο, αλλά αν σου δίνεται η ευκαιρία και δεν το πάρεις το πιθανότερο είναι να το μετανιώσεις. Μην ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό. Ακόμη και αν φύγει από τους Κλίπερς, ο Τεόντοσιτς είναι πληρωμένος από την ομάδα του LA ως το τέλος της σεζόν με 6.5 εκατομμύρια. Καταλαβαίνουμε, άρα, πως το οικονομικό ίσως δεν παίξει καταλυτικό ρόλο για την απόφαση του 31χρονου σούπερ σταρ...

Πάμε να δούμε τους υποψήφιους μνηστήρες του τρελο-Μίλος, λοιπόν.

ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ
Οι Ρώσοι είναι η τελευταία ομάδα του Μίλος στον ευρωπαϊκό χάρτη και αυτή με την οποία έχει κατακτήσει την μία και μοναδική Ευρωλίγκα της καριέρας του. Στον πάγκο της ομάδας βρίσκεται ο γνωστός του και προπονητής του για τρία χρόνια, Δημήτρης Ιτούδης, ενώ το μπάτζετ της ομάδας είναι απεριόριστο. Ως εδώ όλα καλά, παρόλα αυτά φαντάζει δύσκολη η επιστροφή Τεόντοσιτς στη Μόσχα. Ο Ιτούδης έχει μετά την αποχώρηση του Μίλος δώσει τα κλειδιά της ομάδας στον Σέρχι Ροντρίγκεθ με συμπαραστάτη τον Ντε Κολό, δύο παίκτες που δεν πρόκειται να δεχτούν υποβάθμιση στον ρόλο που έχουν.

Από την άλλη ο Τεόντοσιτς δεν πρόκειται να πάει σε ομάδα που θα θεωρείται δεύτερο βιολί και δεν θα αποτελεί το «κεφάλι» της οπότε το σενάριο επιστροφής στην παγωμένη ρωσική πρωτεύουσα ακούγεται και είναι δύσκολο, εκτός και αν βρει ο Ιτούδης τις κατάλληλες ισορροπίες. Νομίζω, πάντως, πως δύσκολα θα ενδιαφερθεί η ΤΣΣΚΑ για μία τέτοια κίνηση που θα προκαλέσει μεγάλες αλλαγές στην ομάδα και τα αποδυτήρια.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Ο Πειραιάς αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες αγάπες του Τεόντοσιτς. Ήρθε στην Ελλάδα ως άγουρο ταλέντο και έφυγε από αυτήν ως ένας ολοκληρωμένος παίκτης με ατέλειωτη φαντασία στο ρεπερτόριο του. Μπορεί να έφυγε από τον Ολυμπιακό κάπως επεισοδιακά (ταυτόχρονα με την απόκτηση του Σπανούλη), όμως, μία επιστροφή στους «ερυθρόλευκους» βρίσκεται πάντα -έστω και υποσυνείδητα- στο μυαλό του. Στο λιμάνι θα του δοθεί η ευκαιρία να ηγηθεί της ομάδας ως το τέλος της χρονιάς, χαρακτηριστικό που αποτελεί προτεραιότητα για τον ιδιόρυθμο Σέρβο και τον απασχολεί πολύ περισσότερο από την αμοιβή του τη στιγμή που μιλάμε.

Αντίθετα ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε αναζήτηση ενός πληθωρικού γκαρντ που όχι απλώς θα προστεθεί στο ρόστερ, αλλά θα αποτελέσει κύριο μέλος του και καθοδηγητή της ομάδας. Ο Σπανούλης έχει μεγαλώσει, ο Γκος χρειάζεται χρόνο, ο Στρέλνιεκς είναι σταθερός αλλά σε καμία περίπτωση ηγέτης, ενώ ο Μάντζαρης φέτος έχει παραγκωνιστεί από τον Μπλατ. Νομίζω πως οι Αγγελόπουλοι θα ενδιαφερθούν για την περίπτωση του, ο Ισραηλινός προπονητής θα δει τον Τεόντοσιτς σαν ένα μεγάλο δώρο και οι δύο πλευρές θα έρθουν σε συζητήσεις. Μία συμφωνία μέχρι το τέλος της σεζόν που ο Μίλος δεν θα έχει όριο τα δύο εκατομμύρια μοιάζει εξαιρετικά εφικτή. Αν γίνει, όμως, βλέπω σχεδόν αδύνατη (εκτός ακραίων ενδεχομένων) την παραμονή του Τεόντοσιτς το καλοκαίρι γεγονός που θα φέρει πολύ γκρίνια στο «κόκκινο στρατόπεδο».

ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ
Ναι, οι Τούρκοι φέτος δεν έχουν τα χρήματα που είχαν τα προηγούμενα χρόνια στη διάθεση τους, όμως αυτό δεν λέει και πολλά. Από τη στιγμή που ο Γουοναμέικερ έφυγε για το NBA, ο Ομπράντοβιτς έψαχνε έναν μεγάλο παίκτη που θα τον αντικαθιστούσε και επέλεξε τον Ένις. Ο Ένις στάθηκε άτυχος και δίχως να προλάβει να δείξει σε ικανοποιητικό βαθμό τα εξαιρετικά στοιχεία του παιχνιδιού του τραυματίστηκε σοβαρά και ο Ζοτς έμεινε ξεκρέμαστος φέρνοντας στην Πόλη τον Γκριν για να γεμίσει το ρόστερ.

Αποτελεί κοινό μυστικό πως διακαής πόθος του Ζοτς ήταν ο Τεόντοσιτς, αλλά η συμφωνία δεν ήρθε ποτέ το καλοκαίρι και μετά ο Σέρβος κόουτς στράφηκε στη λύση του Ένις. Στο μυαλό μου φαντάζει άκρως ενδιαφέρουσα μία ενδεχόμενη συνεργασία δύο τόσο έντονων προσωπικοτήτων και νομίζω το ίδιο συμβαίνει και στη σκέψη των δύο ομοεθνών μπασκετανθρώπων. Επιπλέον, με μία μετακίνηση του Μίλος στην Τουρκία, ο Σλούκας θα βρει συμπαραστάτη στο παιχνίδι της Φενέρ και οι Τούρκοι θα αποτελέσουν πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Ο Ομπράντοβιτς, όμως, δεν συνηθίζει τόσο σημαντικές αλλαγές/προσθήκες στη μέση της σεζόν. Λέτε να το κάνει φέτος;

ΜΑΚΑΜΠΙ
Οι Ισραηλινοί έχουν μεγάλο μπάτζετ και δεν διστάζουν να δαπανήσουν έξτρα χρήματα για μία τέτοια προσθήκη. Η τραγική αρχή της Μακάμπι έφερε αλλαγή στον πάγκο της με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο να διαδέχεται τον Σπάχια με στόχο να παίξει επιτέλους αυτή η ομάδα άμυνα και να φέρει αποτελέσματα. Θαρρώ πως ο κόουτς Bullet θα έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον για έναν παίκτη σαν τον Τεόντοσιτς που αυτή τη στιγμή λείπει από την ομάδα του, για έναν παίκτη δηλαδή που είναι φαντεζί αλλά έχει ευρωπαϊκό μπασκετικό τρόπο σκέψης. Παρόλα αυτά, θεωρώ αυτή τη μετακίνηση αρκετά δύσκολη κυρίως λόγω Τεόντοσιτς που δεν αρέσκεται σε τόσο μεγάλες αλλαγές, όπως αυτή μία χώρας που δεν γνωρίζει και μίας ομάδας που δεν έχει έρθει ποτέ αρκετά κοντά ούτε καν ως αντίπαλος.

ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ
Βγάζουμε αμέσως από την κουβέντα Μπασκόνια και Γκραν Κανάρια για προφανείς λόγους και πάμε στους... μεγάλους της Ιβηρικής Χερσονήσου. Ρεάλ και Μπαρτσελόνα μοιάζουν πιθανοί προορισμοί για τον Τεόντοσιτς λόγω του ατελείωτου διαθέσιμου ρευστού και της μπασκετικής τους ιστορίας. Πιστεύω πως η Ρεάλ δεν θα ασχοληθεί αυτή τη στιγμή με την περίπτωση Τεόντοσιτς, αφού το ρόστερ της είναι πλήρες, ηγέτη/ηγέτες έχει με πρώτο και καλύτερο τον Γιουλ και παρά την αποχώρηση του Σλοβένου μάγου, Ντόνσιτς, το ξεκίνημα της είναι εκπληκτικό (πρώτη ήττα από τον Ολυμπιακό την ώρα που το κείμενο γραφόταν). Το καλοκαίρι, βέβαια, όλα είναι πιθανά ειδικά αν ο Σέρχιο Γιουλ αποφασίσει να δοκιμάσει και αυτός τις δυνάμεις του στην Αμερική.

Από την άλλη οι Καταλανοί είναι πιο μεσογειακοί τύποι. Δεν θα πουν όχι σε μία προσθήκη ενός team changer τέλη Νοεμβρίου και ενώ η ομάδα έχει αρχίσει να αποκτά χημεία και ρόλους. Μπορεί ο Πέσιτς να έχει στη διάθεση του δύο εξαιρετικά playmakers (Ερτέλ, Πάνγκος) κανείς από αυτούς όμως δεν είναι παίκτης επιπέδου Τεόντοσιτς. Για εμένα η Μπάρτσα είναι η ομάδα που αγωνιστικά ταιριάζει περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη στο προφίλ του Τεόντοσιτς τούτη τη στιγμή και το σημαντικό είναι πως αναζητεί ηγέτη (πραγματικό και όχι τον Τόμιτς) που θα της επιστρέψει μία θέση στο F4. Λέτε ο επαναστατικός Μίλος να ψηθεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
Είναι ουσιαστικά απίθανο αυτό το σενάριο. Σκέφτεστε τον Τεόντοσιτς να επιστρέφει στο ΟΑΚΑ σαν λατρευτικό είδωλο και όχι ως αποδιοπομπαίος τράγος; Εγώ όχι και ας είμαστε ειλικρινείς στην Ελλάδα ζούμε. Ο κόσμος του «εξάστερου» δεν γουστάρει τον Μίλος, παρότι σέβεται το απεριόριστο ταλέντο του και η πλειοψηφία του τουλάχιστον δεν θα ήθελε να τον δει με την πράσινη φανέλα. Αγωνιστικά πάλι μου είναι δύσκολο να φανταστώ τη συνύπαρξη Καλάθη - Τεόντοσιτς αφού πρόκειται για δύο παίκτες που θέλουν συνέχεια τη μπάλα στα χέρια τους και έχουν την... ανάγκη να αποτελούν θεμέλιο λίθο στην ομάδα τους. Αυτή τη στιγμή νομίζω πως δε θα θέλει ο Πασκουάλ έναν τέτοιο πονοκέφαλο στο κεφάλι του όσο ελκυστικός και αν είναι αυτός. Αν ο Τεόντοσιτς λεγόταν Τζέιμς τότε ναι να το συζητούσαμε. Βασικά τι να συζητούσαμε... Θα είχαν πέσει ήδη οι υπογραφές.
Βέβαια, ας μην ξεγράφουμε τους Πράσινους γιατί τα τελευταία χρόνια μας έχουν συνηθίσει στις ακραίες επιλογές που κανείς δεν περίμενε.

ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ
Είναι η ομάδα του, είναι η πατρίδα του και εκεί βρίσκεται και θα βρίσκεται για πάντα η καρδιά του. Προσωπικά δεν αποκλείω να του γυρίσει το μυαλό και να πει πως θέλει να παίξει ως το καλοκαίρι για την (συγνώμη ξανά) καυλάντα του, για τους ανθρώπους του, για τον δικό του Ερυθρό Αστέρα. Μην ξεχνάτε πως φέτος προπονητής των Σέρβων είναι ο γνωστός στον Τεόντοσιτς και σε όλους μας Μίλαν Τόμιτς που σίγουρα θα βρει κάποιον τρόπο να του σφηνώσει την ιδέα της εγκατάστασης στο Βελιγράδι ως το τέλος της σεζόν. Το σίγουρο είναι πως αν το συναίσθημα παίξει τον πρώτο ρόλο, τότε ο Ερυθρός θα αποτελέσει μεγάλο φαβορί για την απόκτηση του Μίλος. Να πάρει το Eurocup, έτσι για την πλάκα του, και να ξαναβάλει τον Ερυθρό Αστέρα στην Ευρωλίγκα. Αν μη τι άλλο πολύ όμορφη ιστορία και θυμηθείτε πως ο Τεό δεν έχει παίξει ποτέ με την φανέλα της ομάδας που αγαπά από παιδί. Μακάρι να καταλήξει εκεί ο Μίλος, μακάρι να γραφτεί ένα πολύ όμορφο καλαθοσφαιρικό παραμύθι. Όχι τίποτα άλλο θα μείνουμε κολλημένοι να βλέπουμε κάθε βδομάδα τα ματς του Αστέρα...

Σύνοψη
Αυτοί, λοιπόν, θεωρώ πως είναι οι πιθανότεροι προορισμοί του Μίλος Τεόντοσιτς στην επιστροφή του στην Ευρώπη. Υπάρχουν και άλλες δύο ομάδες που ίσως ενδιαφερθούν για την περίπτωση του, αλλά θεωρώ ουσιαστικά αδύνατη κάποια τέτοια μετακίνηση. Αναφέρομαι σε Εφές και Ζαλγκίρις που έχουν σαν όπλο το χρήμα και τον προπονητή αντίστοιχα για να πείσουν τον Μίλος να εμπιστευτεί το πρότζεκτ τους, αλλά πολύ χλωμό το βλέπω. Πάντως ένα είναι σίγουρο: Ο Τεόντοσιτς δεν τιθασεύει την πορτοκαλί μπάλα για τα χρήματα και την ματαιοδοξία, αλλά επειδή είναι ερωτευμένος μαζί της και αποτελεί εργαλείο τέχνης της δικής του μπασκετική ιδιοφυΐας. Πιστέψτε με αυτό θα παίξει σημαντικότατο ρόλο στην τελική του απόφαση.

ΥΓ1: Όπως καταλάβατε ο συντάκτης έχει μία κάποια αδυναμία σε έναν από τους πιο τρελούς παίκτες που έχει εξάγει το ευρωπαϊκό μπάσκετ...

ΥΓ2: Απολαυστική η τελευταία φωτογραφία του κειμένου. Εκπληκτικό ενσταντανέ πραγματικά.

ΥΓ3: Προσδεθείτε! Επιστρέφει...