Μεγάλη νίκη για τους ερυθρόλευκους στην πρεμιέρα της Euroleague.
Σε μία μεγάλη βραδιά στη Μόσχα ο Ολυμπιακός κέρδισε εύκολα τη Χίμκι του Γιώργου Μπαρτζώκα, μπαίνοντας με το δεξί στη διοργάνωση. Οι ερυθρόλευκοι έπαιξαν στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα καταπληκτικό μπάσκετ, διαψεύδοντας το χαρακτήρα του outsider που είχαν πριν το ματς.
Οι Πειραιώτες είχαν σε πολύ καλή μέρα τον αρχηγό τους Βασίλη Σπανούλη (8 π., 4 ριμπ., 7 ασ., 7 κερδ. φάουλ), ο οποίος οργάνωσε υπέροχα το παιχνίδι της ομάδας του. Εξαιρετική εμφάνιση από Βεζένκοφ (13 π., 4 ριμπ.) και Λεντέι (14 π., 5 ριμπ. χάνοντας μόνο ένα σουτ), ενώ βοήθησαν πολύ στο β' μέρος ειδικά οι Πρίντεζης, Τίμα, Στρέλνιεκς, Μιλουτίνοφ. Σοβαρός στην πρώτη του εμφάνιση ο Γκος. Σημαντικό στοιχείο ότι ο Μπλατ πήρε σκορ από 9 διαφορετικούς παίκτες και είδε καθέναν που αγωνίστηκε να συνεισφέρει αμυντικά ή επιθετικά.
Από τη Χίμκι, που προβλημάτισε στην πρεμιέρα της, ο Σβεντ έπαιζε ...σχεδόν μόνος του (34 π., 6 ασ., αλλά και 11/23 σουτ), ενώ προσπάθησαν οι Γκιλ, Κρόκερ και Μποστ.
Μουδιασμένο ξεκίνημα-Το σάλπισμα έδωσε ο αρχηγός
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τον αγώνα με Γκος, Σπανούλη, Τουπάν, Πρίντεζη, Μιλουτίνοφ, ενώ ο Μπαρτζώκας παρέταξε τους Σβεντ, Μποστ, Κρόκερ, Γκιλ, Μίκι. Οι ερυθρόλευκοι πέτυχαν το πρώτο καλάθι με τον Πρίντεζη στον αιφνιδιασμό, αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Ο Ολυμπιακός δυσκολευόταν στο 5 εναντίον 5 και παρουσίαζε αργές επιστροφές, κάτι που η Χίμκι εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο, χτυπώντας ανελέητα στο transition με Γκιλ και Κρόκερ και τρέχοντας ένα σερί 10-0 (12-2 στο 4'). Το time out του Μπλατ αφύπνισε τους παίκτες του, που με τον Τίμα στο «3» (μπήκε στη θέση του κακού αμυντικά Τουπάν) ισορρόπησαν το ματς. Με τον Σπανούλη να αναλαμβάνει πρωτοβουλία και να τροφοδοτεί συνεχώς με ασίστ τους συμπαίκτες του, οι ερυθρόλευκοι έτρεξαν ένα δικό τους σερί 11-0, περνώντας μάλιστα μπροστά (12-13 στο 7'). Σε εκείνο το σημείο ξύπνησε και ο Σβεντ και αναλαμβάνοντας σχεδόν εξ' ολοκλήρου την επιθετική δημιουργία έδωσε το προβάδισμα ξανά στην ομάδα του. Οι φιλοξενούμενοι όμως βρίσκονταν σε καλή μέρα επιθετικά και έτσι καμία από τις ομάδες δεν κατάφερε να ξεφύγει μέχρι την λήξη του δεκαλέπτου (22-20 στο 10'). Στο σημείο αυτό να πούμε ότι ενώ οι ερυθρόλευκοι βρίσκονταν πίσω στο σκορ, προηγούνταν ήδη στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες (καλός οιωνός για την συνέχεια).
Μπλοκάρισμα του Σβεντ και ερυθρόλευκο προβάδισμα
Στην αρχή του δευτέρου δεκαλέπτου είχαμε την πρώτη εμφάνιση του Κώστα Παπανικολάου μετά τον τραυματισμό του, με τον Έλληνα forward να δείχνει σε καλή κατάσταση. Ο Σπανούλης συνεργαζόταν υπέροχα με τον Λεντέι, με τον Αμερικανό να χειρίζεται καλά το κορμί του, κερδίζοντας συνεχόμενες βολές από τους ψηλούς της Χίμκι (εύστοχος σε όλες). Την ίδια ώρα το δίδυμο Τζένκινς-Μάρκοβιτς (απόντος του Σβεντ) δεν λειτουργούσε καθόλου για τους γηπεδούχους, οι οποίοι έδειχναν τεράστια στατικότητα στην επίθεση. Αποτέλεσμα αυτού, ένα 9-0 σερί των ερυθρολεύκων (22-29 στο 13'). Η επάνοδος του Σβεντ στον αγώνα έδωσε ανάσες στην ρωσική ομάδα, αλλά οι ερυθρόλευκοι είχαν περισσότερους επιθετικούς πόλους (Βεζένκοφ, Παπανικολάου) και έτσι παρέμεναν μπροστά (27-32 στο 16'). Οι φιλοξενούμενοι αντιμετώπιζαν καλά το pick n' roll των Ρώσων, ενώ οι αντίπαλοί τους συνέχιζαν να ελπίζουν μόνο από το τρίποντο. Με τον Σπανούλη να βγάζει φρεσκάδα 25χρονου στο τέλος του ημιχρόνου φτιάχνοντας δύο εκπληκτικά highlights (τρομερό alley oop με Λεντέι και buzzer beater τρίποντο «σπάζοντας τους αστραγάλους του Ντε-Μποστ), ο Ολυμπιακός πήγε απόλυτα δίκαια στα αποδυτήρια με το +10 (34-44 στο 20').
Αναχαιτίζοντας την ρωσική αντεπίθεση
Πριν αρχίσει το δεύτερο ημίχρονο, οι περισσότεροι θα πόνταραν σε κάποια επιθετική καθίζηση του Ολυμπιακού και στην αναμενόμενη αντίδραση της αρμάδας του Μπαρτζώκα. Παρόλα αυτά οι ερυθρόλευκοι συνέχισαν να είναι καλοί αμυντικά στις αρχές και με Πρίντεζη, Σπανούλη, Γκος πρωταγωνιστές στην επίθεση ξέφυγαν ακόμη περισσότερο (36-51 στο 24'). Σε εκείνο το σημείο με τους ερυθρόλευκους να χάνουν κάποια καλάθια και ριμπάουντ και τη Χίμκι να βρίσκει λύσεις από Σβεντ, Μίκι, Γκιλ, η διαφορά ψαλιδίστηκε (48-55 στο 27'). Σημείο-Κλειδί ότι την ώρα της πίεσης οι φιλοξενούμενοι έμειναν ψύχραιμοι και με σωστές επιλογές στην επίθεση παρέμειναν σε απόσταση ασφαλείας (54-63 στο 30').
Ολοκληρωτική Επικράτηση
Τελευταία περίοδος και ενώ ο Ολυμπιακός φαινόταν να ελέγχει τον αγώνα, συνεχίζαμε να περιμένουμε το κακό του διάστημα. Άλλωστε, τόσο νέα ομάδα, φαινόταν δύσκολο να αντέξει μέσα στη Ρωσία στο ίδιο τέμπο μέχρι το τέλος... Αλλά το σύνολο του Μπλατ φρόντισε να μας διαψεύσει. Με σωστές επιθετικές πρωτοβουλίες και τον Μπαρτζώκα να βρίσκεται σε ...πλήρη σύγχυση (συνεχείς φωνές σε παίκτες, διαιτητές και γραμματεία, μάλιστα πήρε και τεχνική ποινή κάποια στιγμή), οι ερυθρόλευκοι με φοβερούς Στρέλνιεκς και Βεζένκοφ και καλό passing game σε πολλές φάσεις, ξέφυγαν για τα καλά (56-73 στο 33'). Το time out του coach Μπαρτζώκα δεν άλλαξε πολλά στο πλάνο της ομάδας του, μιας και επέμενε στο isolation με Σβεντ και Τζένκινς. Η άμυνα του Πειραιωτών ήταν καλή (ακόμη και μετά από αλλαγές οι ψηλοί ανταποκρίνονταν ικανοποιητικά απέναντι στα guards της Χίμκι) και ενώ το ματς έγινε και κάποιες στιγμές ροντέο με συνεχή πάνω-κάτω, οι ερυθρόλευκοι έμειναν όρθιοι (61-76 στο 35'). Κάποια συνεχόμενα λάθη που συνδυάστηκαν με φωνές του Μπλατ δεν άλλαξαν τη ροή του αγώνα, με τον Ολυμπιακό να κρατάει σταθερό ρυθμό μέχρι το τέλος και να παίρνει το ροζ φύλλο αγώνα, με διαφορά μάλιστα άνω των 20 πόντων.
Οι ερυθρόλευκοι μετά την νικηφόρα πρεμιέρα τους, αντιμετωπίζουν την ερχόμενη Τετάρτη (17/10) εκτός έδρας την Μπασκόνια σε ένα εξίσου δυνατό τεστ.
Τα «σημεία-κλειδιά»
- Μετά το κακό ξεκίνημα, ο Ολυμπιακός εξισορρόπησε γρήγορα το ματς και δεν άφησε τη Χίμκι να βρει ρυθμό.
- Στο 27' η Χίμκι μειώνει στο -7, αλλά ο Στρέλνιεκς με «τρίποντο-μαχαιριά» κάνει το 48-58 και «κόβει» τα πόδια των Ρώσων.
- Το δυνατό ξεκίνημα του Ολυμπιακού στις αρχές του 4ου δεκαλέπτου.
- Ο περιορισμός της δημιουργίας της Χίμκι στην περιφέρεια.
Τα στατιστικά
Δεκάλεπτα: 22-20, 34-44, 54-63, 66-87
The system will change
Το πρώτο δείγμα του νέου Ολυμπιακού καταγράφηκε και είναι άκρως αισιόδοξο. Ποιος θα το περίμενε ότι στο γήπεδο που τα τελευταία χρόνια έχανε κατά κράτος, ο Ολυμπιακός σε μια τόσο νέα μορφή θα κατάφερνε να επικρατήσει ολοκληρωτικά. Πιστεύω το στοιχείο που αιφνιδίασε τους περισσότερους δεν ήταν τόσο η νίκη, όσο η διάρκεια της απόδοσης της ομάδας. Αν εξαιρέσουμε το πρώτο κακό τετράλεπτο, θα πρέπει να ψάξουμε πολύ για να βρούμε κάποιο εκτενές κενό διάστημα των Πειραιωτών και αυτό είναι αξιοπρόσεκτο για μια ομάδα που έχει αλλάξει κατά το ήμισυ σε ρόστερ και διαθέτει καινούριο προπονητή.
Επιθετικά ο Ολυμπιακός έδειξε αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία. Αρχικά είχε τεράστιο πλουραλισμό στην επίθεση (σκόραραν 9 διαφορετικοί παίκτες τουλάχιστον 5 πόντους), κάτι που επέτρεψε στον Μπλατ να διατηρήσει φρέσκους τους Σπανούλη και Πρίντεζη. Και μιας και μιλήσαμε για τους δύο αρχηγούς. Η εμφάνιση που κάνει στην Μόσχα ο V-Span θα έπρεπε για μένα να δοθεί σε βίντεο στις ακαδημίες όλες της χώρας. Το σώμα του σίγουρα δεν θυμίζει τίποτα σε 36αρη, αλλά μεγαλύτερη σημασία έχει ο τρόπος προσέγγισης του παιχνιδιού. Οι αποφάσεις του, τα πατήματά του και το διάβασμα της άμυνας είναι πραγματικά για σεμινάριο. Και αυτό δεν είναι επίτευγμα μόνο του Σπανούλη, αλλά όλου του συνόλου.
Είναι η πρώτη φορά μετά από χρόνια που η ομάδα εμφανίστηκε πραγματικά απαγκιστρωμένη από τον αρχηγό, κάτι που σχετίζεται και με τον επιθετικό τρόπο παιχνιδιού του Μπλατ. Είχα χρόνια προσωπικά να αισθανθώ ότι δεν μπορώ να μαντέψω το επόμενο κόψιμο, την επόμενη πάσα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το τρομερό passing game (χάθηκε η μπάλα πραγματικά) σε 2-3 φάσεις που κατέληξε σε τρίποντα του Στρέλνιεκς. Βέβαια για μένα η φάση της βραδιάς είναι το alley oop κάρφωμα του Λεντέι από ασίστ του Σπανούλη. Και όχι τόσο για το θεαματικό τελείωμα, όσο για την τρομερή κίνηση των υπολοίπων στην φάση (δείτε στα highlights με ποιόν τρόπο κινείται αντίθετα από το screen προς το high post ο Πρίντεζης).
Πιστεύω πως αν ο Μπλατ καταφέρει να δώσει σε καθένα από τα forwards που διαθέτει συγκεκριμένο ρόλο τότε θα έχει κάνει ένα σημαντικό βήμα. Τρομερός ο Βεζένκοφ, φαίνεται ότι οι ερυθρόλευκοι θα έχουν για πρώτη φορά ασφάλεια στο «4». Και ο Τίμα καλός, σε πρώτη ανάγνωση δείχνει να του ταιριάζει περισσότερο το επιθετικό περιβάλλον του Μπλατ από αυτό του Μαρτίνεθ στην Μπασκόνια. Τουπάν και Γκος είναι δεδομένο ότι θα βοηθήσουν πολύ, αλλά θέλουν δουλειά σε πνευματικό επίπεδο για να καταφέρουν να έχουν διάρκεια στις απαιτήσεις της Euroleague. Βέβαια ο Αμερικανός guard πήρε πρωτοβουλίες και είναι σημαντικό ότι δεν φοβάται. Στον Μιλουτίνοφ παρατήρησα κάποια θετικά και κάποια αρνητικά. Από την μία πλευρά έχει βελτιωθεί στην τοποθέτηση του σώματός του στην άμυνα, τόσο στην περιφέρεια, όσο και στο rim protection. Το κομμάτι στο οποίο ακόμα για μένα χωλαίνει είναι η αυτοπεποίθησή του στην επίθεση. Ενώ χθες βρέθηκε αρκετές φορές κάτω από το καλάθι, τις περισσότερες, αντί να επιτεθεί κατά μέτωπο με πρόσωπο (κατά 90% θα έπαιρνε καλάθι ή βολές), έψαξε πρώτα την πάσα. Θεωρώ πως είναι από τους πιο ικανούς παίκτες της Euroleague μέσα στο ζωγραφιστό και θα πρέπει να έχει περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Ο Λεντέι εκπληκτικός επιθετικά (φαίνεται καλύτερος και πιο σταθερός από McLean), αλλά πρέπει να δούμε τι θα κάνει και αμυντικά στα επόμενα ματς. Πρίντεζης αέρινος και ουσιαστικός, Μάντζαρης και Παπανικολάου δείχνουν πιο ώριμοι από κάθε άλλη χρονιά, ενώ φαίνεται πως φέτος θα αναδειχθεί μέσα από το σύστημα και ο Στρέλνιεκς (χθες τον έβγαλαν πολλές φορές μόνο του στα φτερά για τρίποντο).
Αυτό που μου άρεσε στην νέα version είναι ότι οι παίκτες όντως προσπαθούν να παίξουν με το ένστικτο. Και μιλάμε για έναν τρόπο παιχνιδιού που τραβάει και τον θεατή. Είναι πολύ ευχάριστο στο μάτι. Πέρσι ακόμη και στα μεγάλα διπλά του Ολυμπιακού κάτι σου έλειπε.. Χθες δεν σου έλειψε τίποτα. Τουλάχιστον στο γενικότερο πλαίσιο, γιατί κοιτώντας προσεκτικά υπάρχουν αρκετές ανορθογραφίες που θέλουν δουλειά ακόμη.
Οι ερυθρόλευκοι είχαν σε μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού αργές επιστροφές με αποτέλεσμα οι Ρώσοι να εκτελέσουν πολλά ελεύθερα τρίποντα στον αιφνιδιασμό (ειδικά ο Σβεντ). Μάλιστα στο κομμάτι αυτό έγινε και κακή διαχείριση στα φάουλ (μέχρι τα μισά του 2ου δεκαλέπτου οι φιλοξενούμενοι είχαν κάνει ελάχιστα), απότοκος και του πνευματικού επιπέδου της ομάδας ακόμη (θέλει πιο μεγάλη συγκέντρωση στην άμυνα). Σε πολλές φάσεις που και οι περιστροφές ήταν αργές οι ερυθρόλευκοι ανεξήγητα επέλεγαν να αφήνουν ελεύθερο τον Σβεντ (μοναδικός πόλος της Χίμκι) δεχόμενοι πολλά τρίποντα έτσι. Οι Πειραιώτες μπορεί να δέχθηκαν μόλις 66 πόντους, αλλά άφησαν πολλά ελεύθερα σουτ σε έναν αντίπαλο που ήταν ιδιαίτερα στατικός και άστοχος (π.χ. απέναντι στη Ρεάλ δεν θα έχουν την ίδια τύχη). Ο Μπλατ επέλεξε πάλι αλλαγές παντού και οι ψηλοί (Μιλουτίνοφ, Leday) κατάφεραν να ανταποκριθούν στα πλάγια βήματα. Όμως απέναντι σε πιο ευκίνητους guard προβλέπω ότι και εκεί ο Ολυμπιακός θα έχει θέμα (βλ. Γιουλ, Τζεϊμς, Ροντρίγκεθ κλπ).
Ωραίο στοιχείο και η πίεση σε όλο το γήπεδο στην επαναφορά μετά από time out της Χίμκι. Οι αγώνες είναι πόλεμος και πρέπει να μεταφέρουμε και ψυχολογική πίεση στον αντίπαλο. Σημαντικό στοιχείο ο έλεγχος των ριμπάουντ (θα μετρήσει πολύ μέσα στην χρονιά, μιας και ο Ολυμπιακός θα επιδιώξει να πάει τα παιχνίδια σε υψηλό αριθμό κατοχών). Τέλος μια κομβική διαφοροποίηση που είδαμε χθες και έχουμε επισημάνει από τα φιλικά είναι ότι ακόμη και όταν η Χίμκι έτρεχε στο transition, υπήρχε πάντα κάποιος ερυθρόλευκος (Τίμα ή Παπ κυρίως) που έτρεχαν να κόψουν το lay up. Είναι μια λεπτομέρεια που δείχνει την φρεσκάδα και τον aggressive χαρακτήρα της φετινής ομάδας.
Συνολικά οι ερυθρόλευκοι κέρδισαν μια ομάδα που (μάλλον) θα βελτιωθεί και πήραν την απαραίτητη «ψυχολογική ντόπα» για τη συνέχεια. Όπως έχουμε ξαναπεί, ας μην περιμένουμε τέτοια απόδοση σε κάθε ματς, καθώς το σύνολο είναι καινούριο και οι μεταπτώσεις δεδομένες. Το σημαντικό όμως είναι πως όποιος χαζεύει τους αγώνες του Ολυμπιακού δεν πρόκειται να νιώσει πλήξη. Ακόμη και αν η ομάδα χάσει με 20 πόντους.
Την ερχόμενη διπλή εβδομάδα η ομάδα δοκιμάζεται στην «Fernando Buesa Arena» με την ελπίδα ότι τον Μάιο θα επιστρέψει εκεί για το F4 και μετέπειτα φιλοξενεί την Αρμάνι στο Σεφ. Συμβολικό μεν, μικρή σημασία έχει δε. Ο Ολυμπιακός πρέπει να κρατήσει την νίκη και την ελπιδοφόρα εμφάνιση και να προχωρήσει. Άλλωστε το σύστημα ...αλλάζει και μέσα και έξω από το παρκέ.
Υ.Γ. Πολύ όμορφη κίνηση των παικτών της Χίμκι να φορέσουν φανέλα στην μνήμη του πρόσφατα εκλιπόντος συμπαίκτη τους Τάιλερ Χάινεκατ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο αθλητισμός είναι το παιχνίδι μας, η ευχαρίστησή μας. Το πιο σημαντικό στη ζωή είναι να είμαστε υγιείς, δυνατοί και γελαστοί. Όλα τα άλλα θα έρθουν.
COMMENTS