Διαγόρας Δρυοπιδέων - ΑΕΚ 54-76 : «Κιτρινόμαυρη»...αγγαρεία στο Αιγάλεω

Χωρίς να εντυπωσιάσει, η ΑΕΚ επικράτησε εύκολα του αξιόμαχου Διαγόρα με 54-76 και προκρίθηκε στα προημιτελικά του Κυπέλλου όπου θα αντιμετωπίσει τον ΠΑΟΚ.

Δεν δυσκολεύτηκε, δεν «θάμπωσε». Η «Ένωση» έκανε το χρέος της απέναντι στον νεοφώτιστο στην Α2 Διαγόρα Δρυοπιδέων με το τελικό 54-76 να αντικατοπτρίζει το εύρος της  αναμφισβήτητης διαφοράς δυναμικότητας μεταξύ των δύο ομάδων αλλά να κρύβει «κάτω από το χαλί» την μέτρια της εικόνα για ένα τουλάχιστον ημίχρονο. Ο σκοπός, όμως, φυσικά και «αγιάζει» τα μέσα στην παρούσα περίπτωση για μια ΑΕΚ που είχε ελλείψεις (Ξανθόπουλος, Καββαδάς, Σαντ-Ρος) και το μυαλό της στην εντός της ερχόμενης εβδομάδας έναρξη πρωταθλήματος και Champions League. Πολύ περισσότερο, το σύνολο του Λούκα Μπάνκι κλήθηκε να αντιμετωπίσει τους σκληροτράχηλους Διαγορίτες που με την περίσσεια ενθουσιασμού για την πιο σημαντική αναμέτρηση της ιστορίας τους (μέχρι την επόμενη) αιφνιδίασαν τους κυπελλούχους, υποχρεώνοντας τους να ανεβάσουν ρυθμούς για να καταβάλλουν την υφιστάμενη αντίσταση.

Κορυφαίος για τους νικητές αναδείχθηκε ο Τάιλερ Ρόμπερσον, με μία άκρως μεστή εμφάνιση, σταματώντας στους 15 πόντους (7/9 δίποντα), τα 8 ριμπάουντ και τις 3 τάπες ενώ στο «κλαμπ» των διψήφιων εντάχθηκαν και οι Ματσιούλις και Λαρεντζάκης με 12 πόντους. Από την πλευρά των γηπεδούχων ο Νίκος Τσιώκος έφτασε πολύ κοντά στο νταμπλ-νταμπ με 13 πόντους και 9 ριμπάουντ (5 επιθετικά).


Εξέλιξη του αγώνα:

Ο Διαγόρας ξεκίνησε με Κουκά, Κόκκαλη, Μοτσενίγο, Περσίδη και Μαχαίρα στη βασική του πεντάδα ενώ για την ΑΕΚ επιλέχθηκαν οι Γκρίφιν, Μωραΐτης Ματσιούλις, Σάκοτα και Ρόμπερσον.

Οι Κυθνιοί με όπλο την άγνοια κινδύνου και την ενέργεια που έδωσε ο κόσμος που βρέθηκε στο «Σταύρος Βενέτης» σε ένα ματς με πανηγυρικό χαρακτήρα για το σύλλογο, μπήκαν στο παιχνίδι με φόρα και έβαλαν εξ'αρχής δύσκολα στην ΑΕΚ. Ασφυκτική άμυνα, με συνεχή double team στον εκάστοτε χειριστή της μπάλας και συχνή και αποτελεσματική χρήση ζώνης 3-2, οδήγησαν τους «κιτρινόμαυρους» σε πολλά τρίποντα, όμως τα ποσοστά τους στο πρώτο δεκάλεπτο ήταν τραγικά γεγονός που βοήθησε τους παίκτες του Διαγόρα να ξεχυθούν ουκ ολίγες φορές στον αιφνιδιασμό. Στις καταστάσεις transition που βρήκαν, η στόχευση ήταν ξεκάθαρη: 1-2 πάσες και τελική τροφοδότηση σε ελεύθερο παίχτη στα «φτερά» ή τις γωνίες για τρίποντο με καλές προϋποθέσεις. Τα τέσσερα εύστοχα σουτ από Κόκκαλη και Μάρτζιο συν αυτό του Περσίδη ξεκλείδωσαν την αντίπαλη άμυνα και έδωσαν την απαραίτητη αποτελεσματικότητα στην επίθεση την ίδια ώρα που η αμυντική συμπεριφορά εξακολουθούσε  να παραμένει ενεργητικότατη. Πρακτικά, όλη αυτή η συνθήκη οδήγησε σε ένα σκορ 15-9 στο πρώτο πεντάλεπτο με την πρώτη περίοδο να ολοκληρώνεται στο 23-19.

Η ΑΕΚ πάσχιζε να βρει τη χαμένη συγκέντρωση της και να πατήσει...επιτέλους παρκέ. Προοδευτικά τα κατάφερε, όμως για να επανέλθει σε ισορροπία έπρεπε να ανεβάσει κατακόρυφα την ένταση της στο αμυντικό μισό. Οι μόλις εννιά πόντοι του δεύτερου δεκαλέπτου για τον Διαγόρα επισφράγισαν την αποστολή αυτή. Όσο όμως ο Διαγόρας άντεχε στην πίεση, η «Ένωση» εξακολουθούσε να παρουσιάζει την ίδια δυσκολία στην εισχώρηση της στην αντίπαλη ρακέτα, μερικώς εξαιτίας και της στατικότητας που την χαρακτήριζε. Το τρίλεπτο μεταξύ του 14' και του 17' υπήρξε καθοριστικό για τη συνέχεια του αγώνα καθώς σε αυτό το διάστημα είδαμε για πρώτη φορά την  ΑΕΚ να λειτουργεί αποτελεσματικά σε άμυνα και επίθεση, κάτι που καθρεφτίστηκε και στο δείκτη του σκορ, με το προηγουμένως 26-21 των γηπεδούχων να μεταμορφώνεται σε 27-28 και 32-35, κάνοντας την αρχή του ξεσπάσματος (5-17 σερί) που έστειλε τη διαφορά σε διψήφιο νούμερο στο τέλος του ημιχρόνου (32-43). 

Έκτοτε, τα πράγματα απλοποιήθηκαν για τους κυπελλούχους όσο αφορά την υπόθεση νίκη, μιας και τα αποθέματα ενέργειας και ψυχολογίας των γηπεδούχων, αναμενόμενα άδειασαν. Ο Ρόμπερσον είχε τον ρόλο του εξολοθρευτή κάθε φορά που ο Μαχαίρας τολμούσε να τον ποστάρει (και ήταν πολλές), δίνοντας στην ομάδα του την ευκαιρία να τρέξει στον αιφνιδιασμό και να βγάλει στο παρκέ την ταχύτητα και την εκρηκτικότητα που τη διακρίνουν. Ματσιούλις, Γιαννόπουλος και Λαρεντζάκης άρχισαν να σκοράρουν με μεγαλύτερη συνέπεια από τα 6,75, και έτσι σταδιακά η διαφορά ξεπέρασε και τους 20 πόντους, με το παθητικό της τρίτης περιόδου να είναι ακόμα χαμηλότερο (8 πόντοι όλοι κι όλοι κι αυτοί μετά το 25'). Όπως είναι λογικό, το τέμπο βαθμιαία έπεσε στην τελευταία περίοδο, με το τελικό σκορ να αντικατοπτρίζει την έκδηλη διαφορά δυναμικότητας αλλά και το διπολικό σύνδρομο των φιλοξενούμενων που ναι μεν κατάφεραν στην πορεία του αγώνα να ελέγξουν το ρυθμό και να θωρακίσουν την άμυνα τους αλλά δεν ικανοποίησαν/ικανοποίηθηκαν από την απόδοση της επιθετικής τους δράσης. 

Τι κρατάμε από το ματς

- Τα 13 λάθη της ΑΕΚ έναντι 14 του Διαγόρα, δείγμα των ουκ ολίγων κακών επιλογών και ελλείψεων συνεννόησης των παικτών του Λούκα Μπάνκι

- Τα 13 λάθη αντιπαραβαλλόμενα με τις 15 τελικές πάσες της ΑΕΚ

-  Την συνολική εμφάνιση των Ρογκαβόπουλου, Μωραΐτη και Τσαλμπούρη που ελέω των απουσιών βασικών παικτών πήραν την ευκαιρία και έδειξαν θετικά δείγματα γραφής 

- Την πρώτη περίοδο του Διαγόρα, που κοίταξε κατάματα την κυπελλούχο, της χάλασε το παιχνίδι χωρίς να χαλάσει το δικό του, δείχνοντας τις δυνατότητες του προσαρμοσμένες φυσικά στο επίπεδο του πρωταθλήματος της Α2

Το boxscore της αναμέτρησης:

 

Βράβευσε Λαρεντζάκη ο Διαγόρας

Λίγα λεπτά πριν από την έναρξη της αναμέτρησης, οι άνθρωποι του Διαγόρα Δρυοπιδεών, και συγκεκριμένα ο πρόεδρος Γιαννούλης Καλλίλας, πραγματοποίησαν την προγραμματισμένη βράβευση στον Γιαννούλη Λαρεντζάκη. Ο Έλληνας διεθνής γκαρντ συνδέεται με το σωματείο του Αιγάλεω με ιδιαίτερους δεσμούς καθώς αποτελεί την ομάδα στην οποία πέρασε μέρος της μπασκετικής του ωρίμανσης αλλά πολύ περισσότερο λόγω της κοινής προέλευσης τόσο της ομάδας όσο και του ίδιου, το νησί δηλαδή της Κύθνου και την κοινή τους «έδρα» που είναι η περιοχή των  νοτιοδυτικών προαστίων. Η πορεία που έχει ακολουθήσει τα τελευταία χρόνια ο Λαρεντζάκης έχει κάνει υπερήφανους τους Διαγορίτες και η εν λόγω βράβευση αποτέλεσε μία έμπρακτη χειρονομία της αναγνώρισης του παίκτη που το ελληνικό μπάσκετ γνώρισε από τα «σπλάχνα» του οικογενειακού συλλόγου των Δρυοπιδέων.

Επίσης, προηγήθηκε και μια ακόμα βράβευση, της ΚΑΕ ΑΕΚ ως σύνολο αυτή τη φορά από τον τιμ μάνατζερ των γηπεδούχων.

Λίγες σκόρπιες κουβέντες για το Διαγόρα Δρυοπιδέων

Σίγουρα δεν πρόκειται για το πιο συνηθισμένο είδος ομάδας που θα συναντήσει κανείς. Χωρίς οργανωμένους οπαδούς, χωρίς μεγάλη παράδοση αλλά με ομοιογένεια και οικογενειακό κλίμα που δύσκολα μπορεί να «ματσαριστεί» στο χώρο του ελληνικού αθλητισμού. Αν δώσει κανείς το παρόν σε εντός έδρας αναμέτρηση της, θα δυσκολευτεί να πειστεί πως αυτό το τόσο δεμένο και με την καλή έννοια αντιεπαγγελματικό κλαμπ θα παίξει φέτος στην Α2 κατηγορία. Κι όμως, η (ας μου επιτραπεί η έκφραση) ασανσερική πορεία της ομάδας προς τους πάνω...ορόφους τα τελευταία χρόνια, χωρίς την παραμικρή αλλοίωση του DNA της αποτελεί το μεγαλύτερο παράσημο που μπορεί να λάβει και είναι ο κύριος λόγος (πέραν της δυναμικής στελέχωσης του ρόστερ) που πιθανόν να την οδηγήσει στην απόλυτη γη της Επαγγελίας, την Α1 κατηγορία, αν όχι άμεσα σε βάθος χρόνου, έστω και χωρίς τη «συνοδεία» θορύβου.