Η ομάδα που αγαπά κάθε Ευρωπαίος μπασκετόφιλος, είναι και φέτος παρούσα, έτοιμη για νέα θαύματα.
Περσινός απολογισμός
Η συντριπτική πλειοψηφία των φίλων της Euroleague, από την περσινή χρονιά θα έχει να θυμάται όχι τόσο την πρωταθλήτρια Ρεάλ, όσο το «παραμύθι» της Ζαλγκίρις. Ανελλιπώς δίνει το παρών της βέβαια κάθε χρόνο στη διοργάνωση, αλλά ελάχιστοι περίμεναν την πορεία με σπασμένα φρένα μέχρι το final four. Ελάχιστοι; Όχι ακριβώς. Εδώ στο bad basket, ακριβώς ένα χρόνο πριν, λέγαμε για τις τεράστιες δυνατότητες της ομάδας του μαέστρου Σαρούνας, ενώ είχαμε ετοιμάσει και scouting report για τον πιτσιρικά Paulius Valinskas, σίγουροι πως τα επόμενα χρόνια θα λάμψει στα παρκέ της διοργάνωσης.
Η Ζαλγκίρις δεν «έτυχε», απλώς πέτυχε. Στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Βαλτικής, οι οποίες τροφοδοτούσαν την Εθνική Σοβιετικής Ένωσης με τους καλύτερους καλαθοσφαιριστές, το μπάσκετ δεν είναι ένα άθλημα. Είναι τρόπος ζωής. Και από τη στιγμή που μια ολόκληρη χώρα αγαπά πραγματικά και στηρίζει το μπάσκετ, δεν γίνεται να μην υπάρχουν επιτυχίες. Ο μόνος παράγοντας που αποτελεί τροχοπέδη για την μόνιμη καθιέρωση της Ζαλγκίρις στην κορυφή, είναι το μπάτζετ. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Δεν είναι παράλογο το να ισχυριστούμε πως, διαθέτοντας τον προϋπολογισμό μια μεσαίας ισπανικής ομάδας, η Ζαλγκίρις θα βρισκόταν μονίμως στην οχτάδα της Euroleague.
Το ρόστερ
Προσθήκες: Thomas Walkup (SG - Ludwisburg) / Laurynas Birutis (C - Siauliai) / Martinas Geben (C - Notre Dame) / Marius Grigonis (SF - Alba Berlin) / Nate Wolters (PG - Elan Khalon) / Donatas Sabeckis (PG - Siauliai).
Αποχωρήσεις: V. Micic (Anadolu Efes) / Axel Toupane (Ολυμπιακός) / Kevin Pangos (Barcelona) / Beno Udrih (free agent) / Gytis Masiulis (Neptunas - δανεικός) / Paulius Valisnkas (Liekabelis - δανεικός).
Depth Chart
PG: Nate Wolters / Donatas Sabeckis
SG: Thomas Walkup / Arturas Milaknis / Martynas Arlauskas
SF: Edgaras Ulanovas / Marius Grigonis
PF: Paulius Jankunas / Aaron White
C: Brandon Davis / Antanas Kavaliauskas / Laurynas Birutis
Thomas Walkup - «The next big thing»
Η Ζαλγκίρις -και κυρίως ο προπονητής της- απογειώνει καριέρες. Παίχτες που ουδείς τους γνωρίζει, έρχονται, μπαίνουν στο πετσί της ομάδας, προσφέρουν και βελτιώνονται και ως συνέπεια ανεβαίνουν σκαλοπάτι. Μια τέτοια περίπτωση - θεωρώ- πως είναι κι ο Thomas Walkup. Μιλάμε καταρχάς για ένα SG/SF (άποψή μου πως λανθασμένα αναφέρεται ως PG σε διάφορες ιστοσελίδες) με φοβερές κολεγιακές διακρίσεις (2 φορές All-American και καλύτερος παίκτης της Southland Conference). Διόλου τυχαίο επίσης πως πέρσι ψηφίστηκε μέλος της καλύτερης πεντάδας της BBL League.
Έχουμε σαφέστατα να κάνουμε με μία αληθινή καλαθομηχανή. Να σημειώσουμε πως στα κολλεγιακά του χρόνια, το true shooting ποσοστό του άγγιξε το 66,8%. Διαθέτει ένα αρκετά καλό wingspan για το ύψος του, ενώ διακρίνεται για το καλογυμνασμένο του σώμα, το οποίο του επιτρέπει να απωθεί τους αντιπάλους και να μπαίνει εύκολα στην αντίπαλη ρακέτα, όπου συχνά τελειώνει τις φάσεις καρφώνοντας την μπάλα (τα σωματικά του προσόντα του θυμίζουν κάπως Παπαπέτρου). Διαβάζει πολύ καλά την αντίπαλη άμυνα, ενώ παράλληλα δεν διστάζει να ξεκινήσει την κίνησή του από το χαμηλό post, δημιουργώντας έτσι επικίνδυνες καταστάσεις που αποσυντονίζουν τους αμυντικούς. Το πολύ καλό court vision που έχει του επιτρέπει να είναι ένας αρκετά «τίμιος» πασέρ, την ώρα που τα ποσοστά του στα λάθη είναι αρκετά χαμηλά. Τρομερά ανταγωνιστικός, δεν «κοροιδεύει» στην άμυνα, με μοναδικό του μειονέκτημα το ότι εμφανίζεται κάπως διστακτικός πίσω από τη γραμμή του τρίποντου. Εν κατακλείδι, η πρόβλεψή μου είναι κατηγορηματική: ο Thomas Walkup, με τον συγκεκριμένο προπονητή, θα λάμψει.
Nate Wolters - Το ερωτηματικό
Τον παίκτη τον μάθαμε την σεζόν 2016-2017, όταν αγωνίστηκε στην Euroleague με την φανέλα του Ερυθρού Αστέρα. Προσωπικά, η πρώτη εντύπωση που σχημάτισα ήταν πως επρόκειτο για έναν παίχτη με συγκεκριμένες αρετές, αλλά η γενική του εικόνα ήταν κάπως άοσμη, άχρωμη και άγευστη. Αυτό που ελάχιστοι μάλλον γνωρίζουν, είναι πως ο Wolters κουβαλάει στην πλάτη του 84 παιχνίδια στο ΝΒΑ (Bucks, Pelicans, Jazz).
Εδώ έχουμε σαφέστατα να κάνουμε με έναν παίκτη ψυχολογίας. Ενώ τα ποσοστά του στο κολεγιακό ήταν πολύ υψηλά (45% στα δίποντα, 34% από το τρίποντο, 80% στις ελεύθερες βολές, 4,7 ριμπάουντ, 5,2 σίστ και 1,5 κλέψιμο ανά παιχνίδι) εντούτοις στο επαγγελματικό πρωτάθλημα εμφανίστηκε η σκιά του. Οι Αμερικανοί αναλυτές, οι οποίοι θεωρούσαν πως θα μπορούσε να εξελιχθεί σε έναν αρκετά καλό role player, διαψεύστηκαν. Εάν ο Saras καταφέρει να τον βάλει στα παπούτσια του Pangos, τότε πραγματικά θα υποκλιθώ στο μεγαλείο του.
Γενικά σχόλια - Πώς θα παίξει
Πολύ θεωρούν πως η Ζαλγκίρις, με την φυγή του Pangos, αποδυναμώθηκε. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Ο βραχύσωμος PG σίγουρα ήταν ένας ιδανικός μαέστρος, αλλά οφείλουμε να θυμόμαστε πως ουδείς αναντικατάστατος. Το δυνατό σημείο της ομάδας του Κάουνας, είναι η φοβερή ομαδικότητά της, η αυταπάρνηση και η επιμονή στο πλάνο του προπονητή. Αυτά ακριβώς τα στοιχεία θα δούμε και φέτος.
Το άλφα και το ωμέγα θα είναι και πάλι το σετ παιχνίδι με τις πολλές πάσες, τα high pnr που θα τσακίζουν την αντίπαλη άμυνα (βλεπε 1ο παιχνίδι για τα πλέι οφ στο ΣΕΦ), οι kick out πάσες και το παιχνίδι από το χαμηλό post. Πάνω απ' όλα όμως και φέτος η Ζαλγκίρις θα είναι ομάδα με κεφαλαία γράμματα. Ομάδα που δεν φτιάχνεται ούτε με τα εκατομμύρια της Αρμάνι, ούτε μ' εκείνα της Εφές (και αυτό καλό να το έχουν στο μυαλό τους οι νεοέλληνες οπαδοί με τα κλασικά, «ξέρεις πρόεδρε, φέρτον πρόεδρε» και με τα λοιπά γραφικά που γράφονται, ακούγονται και διαβάζονται).
Πρόβλεψη
Η Ζαλγκίρις θα είναι και φέτος στα πλέι οφ.
Depth Chart
PG: Nate Wolters / Donatas Sabeckis
SG: Thomas Walkup / Arturas Milaknis / Martynas Arlauskas
SF: Edgaras Ulanovas / Marius Grigonis
PF: Paulius Jankunas / Aaron White
C: Brandon Davis / Antanas Kavaliauskas / Laurynas Birutis
Thomas Walkup - «The next big thing»
Η Ζαλγκίρις -και κυρίως ο προπονητής της- απογειώνει καριέρες. Παίχτες που ουδείς τους γνωρίζει, έρχονται, μπαίνουν στο πετσί της ομάδας, προσφέρουν και βελτιώνονται και ως συνέπεια ανεβαίνουν σκαλοπάτι. Μια τέτοια περίπτωση - θεωρώ- πως είναι κι ο Thomas Walkup. Μιλάμε καταρχάς για ένα SG/SF (άποψή μου πως λανθασμένα αναφέρεται ως PG σε διάφορες ιστοσελίδες) με φοβερές κολεγιακές διακρίσεις (2 φορές All-American και καλύτερος παίκτης της Southland Conference). Διόλου τυχαίο επίσης πως πέρσι ψηφίστηκε μέλος της καλύτερης πεντάδας της BBL League.
Έχουμε σαφέστατα να κάνουμε με μία αληθινή καλαθομηχανή. Να σημειώσουμε πως στα κολλεγιακά του χρόνια, το true shooting ποσοστό του άγγιξε το 66,8%. Διαθέτει ένα αρκετά καλό wingspan για το ύψος του, ενώ διακρίνεται για το καλογυμνασμένο του σώμα, το οποίο του επιτρέπει να απωθεί τους αντιπάλους και να μπαίνει εύκολα στην αντίπαλη ρακέτα, όπου συχνά τελειώνει τις φάσεις καρφώνοντας την μπάλα (τα σωματικά του προσόντα του θυμίζουν κάπως Παπαπέτρου). Διαβάζει πολύ καλά την αντίπαλη άμυνα, ενώ παράλληλα δεν διστάζει να ξεκινήσει την κίνησή του από το χαμηλό post, δημιουργώντας έτσι επικίνδυνες καταστάσεις που αποσυντονίζουν τους αμυντικούς. Το πολύ καλό court vision που έχει του επιτρέπει να είναι ένας αρκετά «τίμιος» πασέρ, την ώρα που τα ποσοστά του στα λάθη είναι αρκετά χαμηλά. Τρομερά ανταγωνιστικός, δεν «κοροιδεύει» στην άμυνα, με μοναδικό του μειονέκτημα το ότι εμφανίζεται κάπως διστακτικός πίσω από τη γραμμή του τρίποντου. Εν κατακλείδι, η πρόβλεψή μου είναι κατηγορηματική: ο Thomas Walkup, με τον συγκεκριμένο προπονητή, θα λάμψει.
Nate Wolters - Το ερωτηματικό
Τον παίκτη τον μάθαμε την σεζόν 2016-2017, όταν αγωνίστηκε στην Euroleague με την φανέλα του Ερυθρού Αστέρα. Προσωπικά, η πρώτη εντύπωση που σχημάτισα ήταν πως επρόκειτο για έναν παίχτη με συγκεκριμένες αρετές, αλλά η γενική του εικόνα ήταν κάπως άοσμη, άχρωμη και άγευστη. Αυτό που ελάχιστοι μάλλον γνωρίζουν, είναι πως ο Wolters κουβαλάει στην πλάτη του 84 παιχνίδια στο ΝΒΑ (Bucks, Pelicans, Jazz).
Εδώ έχουμε σαφέστατα να κάνουμε με έναν παίκτη ψυχολογίας. Ενώ τα ποσοστά του στο κολεγιακό ήταν πολύ υψηλά (45% στα δίποντα, 34% από το τρίποντο, 80% στις ελεύθερες βολές, 4,7 ριμπάουντ, 5,2 σίστ και 1,5 κλέψιμο ανά παιχνίδι) εντούτοις στο επαγγελματικό πρωτάθλημα εμφανίστηκε η σκιά του. Οι Αμερικανοί αναλυτές, οι οποίοι θεωρούσαν πως θα μπορούσε να εξελιχθεί σε έναν αρκετά καλό role player, διαψεύστηκαν. Εάν ο Saras καταφέρει να τον βάλει στα παπούτσια του Pangos, τότε πραγματικά θα υποκλιθώ στο μεγαλείο του.
Γενικά σχόλια - Πώς θα παίξει
Πολύ θεωρούν πως η Ζαλγκίρις, με την φυγή του Pangos, αποδυναμώθηκε. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Ο βραχύσωμος PG σίγουρα ήταν ένας ιδανικός μαέστρος, αλλά οφείλουμε να θυμόμαστε πως ουδείς αναντικατάστατος. Το δυνατό σημείο της ομάδας του Κάουνας, είναι η φοβερή ομαδικότητά της, η αυταπάρνηση και η επιμονή στο πλάνο του προπονητή. Αυτά ακριβώς τα στοιχεία θα δούμε και φέτος.
Το άλφα και το ωμέγα θα είναι και πάλι το σετ παιχνίδι με τις πολλές πάσες, τα high pnr που θα τσακίζουν την αντίπαλη άμυνα (βλεπε 1ο παιχνίδι για τα πλέι οφ στο ΣΕΦ), οι kick out πάσες και το παιχνίδι από το χαμηλό post. Πάνω απ' όλα όμως και φέτος η Ζαλγκίρις θα είναι ομάδα με κεφαλαία γράμματα. Ομάδα που δεν φτιάχνεται ούτε με τα εκατομμύρια της Αρμάνι, ούτε μ' εκείνα της Εφές (και αυτό καλό να το έχουν στο μυαλό τους οι νεοέλληνες οπαδοί με τα κλασικά, «ξέρεις πρόεδρε, φέρτον πρόεδρε» και με τα λοιπά γραφικά που γράφονται, ακούγονται και διαβάζονται).
Πρόβλεψη
Η Ζαλγκίρις θα είναι και φέτος στα πλέι οφ.
COMMENTS