Στιγμές όμορφου μπάσκετ από τον Παναθηναϊκό, στην νίκη του επί του Ερυθρού Αστέρα με 91-71
Καιρό είχαμε να δούμε καλή εμφάνιση από τον Παναθηναϊκό. Το δεύτερο ημίχρονο απέναντι στην Μάλαγα ήταν ένα δείγμα ότι η ομάδα φαίνεται να βρίσκει τον ρυθμό της και το μόνο που έμενε ήταν να δούμε αν θα έχει και συνέχεια. Το δείγμα που είδαμε απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα ήταν σαφώς ικανοποιητικό. Κατά διαστήματα οι πράσινοι έπαιξαν όμορφο και θεαματικό μπάσκετ, ειδικότερα στην τρίτη περίοδο, οι συνεργασίες φάνηκε να βγαίνουν και οι δοκιμές, τουλάχιστον οι περισσότερες ήταν επιτυχημένες. Ακόμα και αν ο αγώνας δεν χρίζει ιδιαίτερης ανάλυσης αφού η διαφορά δυναμικότητας ήταν εμφανέστατη, μπορέσαμε να δούμε τουλάχιστον μερικά πραγματάκια στο παρκέ, έστω και αν αφορούν είτε πρόσωπα, είτε δίδυμα. Με τον Γκιστ στον πάγκο σε όλο το δεύτερο ημίχρονο είδαμε περισσότερο τον Πέιν, συνεργάστηκαν για αρκετή ώρα Καλάθης και Τζέιμς, Λοτζέσκι και Παππάς μπήκαν ξανά σε αγωνιστικό ρυθμό, ξεκουράστηκαν οι βασικοί παίκτες και συνυπήρξαν 5άδες που δύσκολα θα ξαναδούμε για τόση ώρα. Και αν με όλα τα παραπάνω το τριφύλλι κέρδισε τον αγώνα με 20 πόντους διαφορά, τότε μάλλον το «πείραμα» Πασκουάλ κρίνεται απόλυτα επιτυχημένο.
Από την αρχή φαινόταν ότι οι Σέρβοι δεν θα αποτελέσουν ιδιαίτερο πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό. Τα μεγάλα σερί όμως των παικτών του Πασκουάλ άλλωστε προδιέθεταν ότι θα είναι ένα εύκολο απόγευμα για την ελληνική ομάδα. Ο Αστέρας ότι έκανε έφτασε απλά για να ρίξει την διαφορά ως και του 9. Πιο κάτω δεν πήγε. Ωστόσο είχε αρκετά μεγάλο ενδιαφέρον η προσέγγιση που είχε ο Ισπανός προπονητής για τον συγκεκριμένο αγώνα. Ομολογώ ότι είχα τις αμφιβολίες μου αρκετά πράγματα τεχνικής φύσεως. Βασικό στις σκέψεις μου ήταν ένα: η συνύπαρξη του Μάικ Τζέιμς με τον Νικ Καλάθη. Και χτες είχαμε την ευκαιρία να τους δούμε για σχεδόν 20 λεπτά να βρίσκονται μαζί στο παρκέ. Το δείγμα δεν το λες για κανένα λόγο αρνητικό. Ίσα ίσα που σε προδιαθέτει για ένα καλύτερο μέλλον στην συνεργασία των δύο παικτών. Και ο Πασκουάλ αυτό που έκανε ήταν να τους δώσει χρόνο να δέσουν. Αν πέτυχε ή όχι δεν μπορώ να το πω, γιατί έχω παρατηρήσει να αναπαράγονται και οι 2 όψεις του νομίσματος κατά κόρον σήμερα με αρκετή ελαφρότητα. Πάντα η γνώμη μου είναι να μην βγάζουμε άμεσα συμπεράσματα. Και για μένα αυτό είναι άμεσο συμπέρασμα με μικρή εικόνα. Εξηγούμαι.
«Οι Αταίριαστοι»
Στα χαρτιά υπάρχουν προφανώς σημεία που συνομολογούν ότι οι 2 παίκτες δεν ταιριάζουν. Το γεγονός ότι θέλουν και οι 2 μπάλα στα χέρια τους για να αποδώσουν είναι αδιαμφισβήτητο. Ο ένας για να δημιουργήσει για την ομάδα και ο άλλος για τον εαυτό του. Αυτό έχει συνήθως αποτέλεσμα όποιος από τους 2 αναγκάζεται να κινηθεί χωρίς την μπάλα να βγαίνει πρόσκαιρα εκτός συστήματος. Ακόμα και απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα αυτό παρατηρήθηκε σε αρκετές περιπτώσεις στο πρώτο δεκάλεπτο. Η μία φάση που ο Τζέιμς μένει στα φτερά για να δεχτεί πάσα για σουτ ευστοχεί. Στις επόμενες φάσεις η μπάλα κατέληξε στο στεφάνι ή ο Αμερικάνος επιδόθηκε σε 1vs1 επίθεση. Από την άλλη στο set παιχνίδι με τον Καλάθη να βρίσκεται off ball η μπάλα δεν είχε την απαιτούμενη κίνηση, το play δεν είχε την σωστή ροή και το αποτέλεσμα ήταν και πάλι επίθεση ένας εναντίων ενός. Και οι 2 παίκτες λοιπόν είναι δεδομένο ότι λειτουργούν καλύτερα με την μπάλα στα χέρια.
Τι μπορεί να γίνει ώστε ο ένας να μην αποτελεί πληγή για τον άλλον; Η απειλή από μακρυά. Ο Τζέιμς είναι παίκτης που έχει πολύ καλά ποσοστά από τα 6.75, ωστόσο αυτό ακόμα δεν το έχει δείξει όσο έχει αγωνιστεί. Φαντάζομαι όλοι καταλαβαίνουν ότι ο πρώην παίκτης των Suns και των Pelicans δεν είναι παίκτης του 11% από την γραμμή του τριπόντου, όσο δηλαδή είναι το ποσοστό του σε αυτά τα πρώτα ματς με την πράσινη φανέλα. Επίσης ένα από τα ελάχιστα μειονεκτήματα που έχει ο ηγέτης του Παναθηναϊκού, Νικ Καλάθης είναι το σουτ του από μακρινή απόσταση. Έχοντας λοιπόν στο παρκέ παράλληλα και τους 2, με την αδυναμία του ομογενή γκαρντ στο σουτ, αλλά και τα άσχημα ποσοστά που έχει αυτή την περίοδο ο Τζέιμς είναι απολύτως λογικό να έχουμε είτε στατικότητα/διστακτικότητα στην επίθεση, είτε άστοχες προσπάθειες. Μπορεί να αλλάξει; Εγώ λέω ναι. Δεν μπορώ να ξέρω αν θα δούμε παράλληλο peek και των δύο παικτών, αλλά θεωρώ δεδομένο πως με τους αγώνες η συνεργασία τους θα είναι πιο ομαλή.
Στην αντίπερα όχθη όμως είδαμε και θετικά δείγματα. Εφόσον βρουν χώρο να τρέξουν τότε δεν σταματιούντε. Σε πάρα πολλές φάσεις η ομάδα με Τζέιμς και Καλάθη στο παρκέ, έδειξε να ανεβάζει ταχύτητες και να χάνεται. Ήταν τέτοιες οι συνεργασίες που σε αρκετές περιπτώσεις ο κόσμος ξεσηκώθηκε για να χειροκροτήσει το θέαμα που προσέφεραν αυτοί οι 2. Η ταχύτητά τους στο transition καθιστά αυτόματα σχεδόν αδύνατη την αμυντική προσαρμογή του αντιπάλου, με το μεγαλύτερο ποσοστό να καταλήγει σε πόντους για τον Παναθηναϊκό. Το transition έφερε πολλές ανισορροπίες στην άμυνα των Σέρβων ειδικά στην 3η περίοδο, με την διαφορά να φτάνει πάνω από τους 20 πόντους. Αν σε εκείνο το διάστημα οι συμπαίκτες τους αξιοποιούσαν καλύτερα τις πάσες τότε ίσως να ανέβαινε ακόμα περισσότερο το σκορ. Αλλά ο Ρίβερς δεν ήταν εύστοχος ενώ ακόμα και ο Αντετοκούνμπο αστόχησε σε κάρφωμα. Στην περίοδο λοιπόν που το δίδυμο των γκαρντ ήταν σε «έξαρση» το τριφύλλι είχε την μεγαλύτερη παραγωγή σε πόντους πετυχαίνοντας 30 το σύνολο. Οπότε πάνω σε αυτό θα πρέπει να πατήσει ο Πασκουάλ, ώστε να πάρει τα μέγιστα από τους 2 παίκτες.
Το δικό μου λοιπόν συμπέρασμα είναι μπορεί να είναι λειτουργικό αυτό το σχήμα. Ο τρόπος εκμετάλλευσης των 2 παικτών φάνηκε ξεκάθαρα χτες. Οι προϋποθέσεις ωστόσο ξεκινάνε από την διάθεση στην άμυνα συνολικά της ομάδας. Ο Καλάθης χτες πίεσε όλα τα γκαρντ του Ερυθρού Αστέρα έχοντας συγκομιδή 6 κλεψιμάτων (career high), παρά τα 14 επιθετικά ριμπάουντ των Σέρβων η ομάδα είχε στα σημεία που έπρεπε τον έλεγχο των ριμπάουντ, η επιθετική άμυνα του συνόλου υποχρέωσε πολλές φορές τους αντιπάλους να μην εκδηλώσουν επιθέσεις και το αποτέλεσμα το είδαμε με την καλύτερή του μορφή στην 3η περίοδο. Συμπερασματικά ο Παναθηναϊκός ίσως αντιμετωπίσει πρόβλημα με την συνύπαρξη των δύο σε σετ παιχνίδι, ωστόσο είναι παράλογο να μην παίζουν μαζί βλέποντας την εικόνα της ομάδας από το 20' ως το 30'. Ο Πασκουάλ επέλεξε να ποντάρει και στους 2 συγχρόνως ακόμα και όταν στην συνεργασία τους υπήρξαν προβλήματα και για αυτό το λόγο δεν είδαμε το δίδυμο Καλάθης-Λεκαβίτσιους που όσες φορές έχουν αγωνιστεί παράλληλα τα έχουν πάει εξαιρετικά. Όπως όλη η λειτουργία έτσι και αυτό το επιμέρους είναι μόνο στο χέρι του Ισπανού προπονητή. Πρέπει να βρεθεί απαραιτήτως η φόρμουλα για να συνυπάρχουν άψογα ακόμα και στο σετ παιχνίδι.
Up and downs..
Η εξέλιξη της αναμέτρησης με τον Ερυθρό Αστέρα ήταν τέτοια που έδωσε για πρώτη φορά μετά από καιρό το δικαίωμα στον Τσάβι Πασκουάλ και να πειραματιστεί αλλά και να ξεκουράσει παίκτες. Ως προς το τελευταίο σκέλος δεν ξέρω αν έχουμε ξαναδεί τον Καλάθη να παίζει μόλις 24 λεπτά, τον Σίνγκλετον 26, τον Ρίβερς 20' και τον Γκιστ 12'. Στην προηγούμενη διαβολοβδομάδα οι συγκεκριμένοι δεν είχαν πέσει κάτω από 30 λεπτά. Η ξεκούραση του Γκιστ μας έδωσε επιτέλους ποιοτικά λεπτά του Άντριεν Πέιν. Ο Αμερικάνος είναι η πρώτη φορά που πήρε 18' συμμετοχής και μπορέσαμε να έχουμε καλύτερη εικόνα αυτών που μπορεί να προσφέρει. Στον τομέα του ριμπάουντ παίρνει άριστα. Μάζεψε 9, συγκομιδή που από Γκιστ και Σίνγκλετον δεν βλέπουμε συχνά. Η άμυνά του ήταν ικανοποιητική για το χρονικό διάστημα που μαθαίνει το Ευρωπαϊκό στυλ του μπάσκετ. Λίγα προβλήματα με τις τοποθετήσεις του και τις περιστροφές του, αλλά έδειξε τρομερή διάθεση για να προσφέρει. Ίσως λίγο παραπάνω στο επιθετικό κομμάτι αφού τα τελειώματά του ήταν άτσαλα. Δοκίμασε ακόμα και τρίποντο (που από τα scout reports δείχνει να το έχει στο ρεπορτόριό του) αλλά και αυτό εκτελέστηκε επίσης άτσαλα. Ξεκίνησε αγχωμένος αλλά όσο περνούσε η ώρα συνήθιζε και γινόταν αποδοτικός. Η πάσα αιφνιδιασμού που κατέληξε σε λάθος ίσως θα έπρεπε να λείπει μιας και είχε παίκτη δίπλα του για πάσα, αλλά ίσως παρασύρθηκε από τον γρήγορο ρυθμό που είχε εκείνη τη στιγμή το παιχνίδι. Πιθανά να ήταν και εντολή Πασκουάλ η ομάδα να συνεχίσει να κινείται σε γρήγορο ρυθμό αφού απέδιδε, ωστόσο θα έπρεπε να υπάρχει η οξυδέρκεια να ηρεμήσει και να δώσει την μπάλα σε παίκτη που μπορεί πιο αποτελεσματικά να τρέξει το γήπεδο.
Παράλληλα είδαμε να παίρνουν ξανά χρόνο συμμετοχής Λοτζέσκι και Παππάς. Για τον Έλληνα sg μπορώ να πω με σιγουριά πως θα βρει τα πατήματά του και θα μπορέσει σχεδόν άμεσα να γίνει και πάλι αποδοτικός όπως ήταν και πριν τον τραυματισμό του. Πήρε πάνω του μερικές προσπάθειες, φάνηκε ότι χρειάζεται ρυθμό και στην αλλαγή του στην τέταρτη περίοδο φάνηκε να δυσανασχετεί. Ωστόσο είναι από τις φορές που χαίρομαι με την αντίδρασή του αφού με τις κινήσεις των χεριών του έδειχνε στον κόουτς ότι θέλει να βρει ρυθμό. Από την άλλη ο Λοτζέσκι με προβληματίζει αρκετά. Σίγουρα πριν μείνει εκτός ήταν από τους βασικούς στυλοβάτες της ομάδας. Μπορεί όχι πρώτο βιολί, αλλά έδινε μια σιγουριά στην περιφέρεια κυρίως με το σουτ του. Παράλληλα το ύψος που έδινε στην περιφέρεια ήταν υπερχρήσιμο από την στιγμή που οι άλλοι περιφερειακοί είναι αρκετά κοντοί, ενώ και το spacing ήταν εξαιρετικό. Τώρα και μετά από τόσο καιρό απραξίας φοβάμαι ότι το τρένο έχει χαθεί. Είμαι σε δίλημμα για το αν θα πρέπει να συνεχίσει να παίρνει ευκαιρίες. Και ο λόγος είναι ότι πιστεύω πως όσο άργησε να βρει ρυθμό στις αρχές της σεζόν τόσο δύσκολα θα βρει και τώρα. Και αυτή τη στιγμή είμαστε σε μια πολύ κρίσιμη καμπή και δεν ξέρω αν προλαβαίνει. Δεν βρίσκεται και στο ρόστερ του πρωταθλήματος ώστε να πάρει αγωνιστικά λεπτά οπότε εξού και ο προβληματισμός μου.
Συνολικά είχαμε πραγματάκια από τον αγώνα με τον Αστέρα. Είδαμε τον Καλάθη να δίνει ακόμα μια εξαιρετική παράσταση με 17 πόντους, 10 ασίστ, 6 κλεψίματα και 5 ριμπάουντ, με συνολικό ranking 34! Είχαμε την ξεκούραση των περισσοτέρων παικτών που όλη την σεζόν έχουν αφήσει τα κόκκαλά τους στο παρκέ, κανονικό χρόνο συμμετοχής για τον Πέιν, επανεμφάνιση των τραυματιών, νίκη με εντυπωσιακή απόδοση σε κάποια σημεία του αγώνα και 5άδες όπως αυτή με Λεκαβίτσιους, Αντετοκούνμπο, Γκάμπριελ, Βουγιούκα, Πέιν, Λοτζέσκι και Παππά να εναλλάσσονται στην τελευταία περίοδο. Σχήματα που δεν είχαν χρόνο μαζί και χτες βρήκαν ένα ολόκληρο δεκάλεπτο σε αγώνα Ευρωλίγκας. Για τα playoff, μιας και η χθεσινή νίκη εξασφάλισε την συμμετοχή σε αυτά, ο Πασκουάλ θα χρειαστεί σχεδόν όλους τους παίκτες. Και το βασικό πρόβλημα της φετινής διάρκειας του ΠΑΟ είναι ότι όταν βγαίνουν οι βασικοί η ομάδα «κρεμάει». Με παιχνίδια σαν και αυτό με τον Αστέρα η παράλληλη παρουσία τους στο παρκέ ίσως και να βοηθάει.
Νίκες και ότι έρθει...
Το μόνο πλέον που απομένει στον Παναθηναϊκό είναι να μάθει την θέση που θα καταλάβει. Η ήττα της Ρεάλ από την Βαλένθια έδωσε μια μικρή ελπίδα πλεονεκτήματος στους πράσινους, ωστόσο για να έρθει αυτό θα πρέπει οι Ισπανοί στα 3 παιχνίδια που απομένουν να κάνουν μία παραπάνω ήττα από την ελληνική ομάδα. Και βάση προγράμματος η Ρεάλ το πιο δύσκολο παιχνίδι της το παίζει εντός έδρας με την Ζαλγκίρις. Τα υπόλοιπα δύο είναι με τις αδιάφορες Εφές και Μπάμπεργκ, την ώρα που οι παίκτες του Πασκουάλ έχουν να περάσουν από τον σκόπελο που λέγεται Μακάμπι και στην συνέχεια να υποδεχτούν την Βαλένθια και να κλείσουν την regular στην έδρα της Αρμάνι. Θαύματα σαν και το περσινό με την αυτοκτονία της Φενέρ δεν γίνονται κάθε χρόνο, οπότε κατά την ταπεινή μου άποψη, τα πλάνα για τις δύσκολες αποστολές με το μειονέκτημα έδρας, πρέπει να αρχίσουν να καταστρώνονται. Για αρχή ας κάνει το καθήκον της ομάδας στα 3 τελευταία ματς και θα έχουμε όλο τον χρόνο να αναλύσουμε τα τότε δεδομένα.
ΥΓ: Να που μόνο μια καλή εμφάνιση, ένα καλό αποτέλεσμα είναι ικανό να αλλάξει όλη την ψυχολογία της ομάδας. Μένει φυσικά να δούμε και την συνέχεια...
COMMENTS