Συνέντευξη με τον Χρήστο Ταπούτο: Το να αγωνίζεται κάποιος στην ομάδα που αγαπάει από μωρό, σίγουρα είναι το ιδανικό για τον οποιοδήποτε αθλητή, ανεξαρτήτως αθλήματος

Μιλήσαμε με τον Χρήστο Ταπούτο για την καριέρα του, την εμπειρία του να παίζεις στην ομάδα που υποστηρίζεις και στον «αντίπαλο», το πρωτάθλημα με την ΑΕΚ, την κατάσταση που επικρατεί τώρα στον Άρη και τα χρήματα που του οφείλονται, τον τραυματισμό που τελείωσε άδοξα την καριέρα του και τα μελλοντικά του σχέδια.

Ο Χρήστος Ταπούτος ξεκίνησε την σταδιοδρομία του το 1998 από πό τον Αχιλλέα Τριανδρίας και το 2000 μεταγράφηκε στη Νήαρ Ηστ όπου αγωνίστηκε για ένα χρόνο. Το 2001 τον απέκτησε η ΑΕΚ με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδος το 2002. Το 2004 μεταγράφηκε στον Ηρακλή και στη συνέχεια, το 2005, στον Πανιώνιο. Το 2006 επέστρεψε στην ΑΕΚ από όπου το καλοκαίρι του 2009 μεταπήδησε στον ΠΑΟΚ. Στον ΠΑΟΚ παρέμεινε μία σεζόν και στη συνέχεια αγωνίστηκε για δύο χρόνια με τον Άρη Θεσσαλονίκης.

Το 2012 έπαιξε για μικρό χρονικό διάστημα με τη φανέλα της Τσέχικης ομάδας CEZ Νίμπουργκ ενώ την ίδια χρονιά άρχισε να αγωνίζεται με την Τούρκικη ομάδα Ολίν Εντιρνέ στην Αδριανούπολη όπου παρέμεινε μέχρι το 2014. Μετά την Αδριανούπολη μετακόμισε στο Αφιόν Καραχισάρ για να αγωνιστεί με την  Μπελεντιγεσπόρ. Τον Ιανουάριο του 2015 επέστρεψε στο ελληνικό πρωτάθλημα με τα χρώματα του Πανιώνιου. Τον Αύγουστο του 2015 υπέγραψε στην ομάδα της Καβάλας. Το καλοκαίρι του 2016 υπέγραψε στην Δόξα Λευκάδας η οποία ήταν και η τελευταία ομάδα της καριέρας του.

Στις 25 Ιανουαρίου ανακοίνωσε ότι σταματά το μπάσκετ στην ηλικία των 35 ετών, εξαιτίας σοβαρού ιατρικού λάθους, που έγινε σε χειρουργική επέμβαση που υποβλήθηκε στο αριστερό του χέρι

Μιλήσαμε μαζί του για την καριέρα του, την εμπειρία του να παίζεις στην ομάδα που υποστηρίζεις και στον «αντίπαλο», τις σεζόν στο εξωτερικό, το πρωτάθλημα με την ΑΕΚ, την κατάσταση που επικρατεί τώρα στον Άρη και τα χρήματα που του οφείλονται, τον τραυματισμό που τελείωσε άδοξα την καριέρα του και τα μελλοντικά του σχέδια.


Στην καριέρα σου έχει αγωνιστεί με 12 διαφορετικές ομάδες. Ήταν επιλογή σου οι αλλαγές αυτές ή θα προτιμούσες να είχες μείνει για πολλά χρόνια σε μία ομάδα;.

Το ιδανικό για έναν επαγγελματία αθλητή είναι να μπορεί να μείνει σε μια ομάδα όσο το δυνατόν περισσότερα χρόνια για να μπορέσει να δεθεί με την ομάδα, να την αγαπήσει και να αγαπηθεί. Δεν μπορώ να πω πως δεν συνέβη αυτό και με μένα σε αρκετές ομάδες που αγωνίστηκα και ιδιαίτερα στον Άρη που έτσι κι αλλιώς υπάρχει μια ιδιαίτερη σχέση καθώς είμαι φίλαθλος του Άρη από μικρός, αλλά και με την ΑΕΚ που έπαιξα για έξι σεζόν. Τις περισσότερες φορές πάντως ήταν δική μου επιλογή να αλλάζω ομάδες λόγω συνθηκών και κυρίως λόγω οικονομικών προβλημάτων!!

Έχεις δηλώσει επανειλλημένως πως είσαι Άρης. Πως ήταν η εμπειρία του να αγωνίζεσαι στην ομάδα που υποστηρίζεις και πως στον ΠΑΟΚ; 

Το να αγωνίζεται κάποιος στην ομάδα που αγαπάει από μωρό, σίγουρα είναι το ιδανικό για τον οποιοδήποτε αθλητή, ανεξαρτήτως αθλήματος. Νομίζω πως για μένα ήταν κάτι πολύ ξεχωριστό, κάτι που το περίμενα πολλά χρόνια να συμβεί γιατί τα συναισθήματα μου για τον Άρη δεν τα έκρυψα ποτέ, ασχέτως σε ποια ομάδα αγωνιζόμουν. Προτιμώ γενικά να είμαι αληθινός και ειλικρινής παρά αυτό που λέμε συμφεροντολόγος, με όποιο κόστος κι αν υπάρχει. Σίγουρα η απόφαση μου να πάω στον ΠΑΟΚ δεν ήταν εύκολη αλλά όταν είσαι επαγγελματίας πρέπει να κοιτάς την δουλειά σου και αυτό πήγα να κάνω κι εκεί όπως και σε κάθε ομάδα που αγωνίστηκα στην καριέρα μου!!

Μίλησες μας για τις εμπειρίες σου σε Τσεχία και Τουρκία. 

Νομίζω πως το συγκεκριμένο βήμα έπρεπε να το είχα κάνει πιο νωρίς αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Σίγουρα το να παίζεις στο εξωτερικό είναι μια πολύ ιδιαίτερη και μοναδική εμπειρία γιατί βλέπεις ποσό διαφορετικά είναι τα πράγματα σε όλα τα επίπεδα απ αυτά που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε και να ζούμε στην Ελλάδα. Στην Τσεχία, παρόλο που αγωνίστηκα σε μια πολύ καλή και πολύ οργανωμένη ομάδα, ιδιαιτέρως γνωστή στο ευρωπαϊκό στερέωμα, δεν μπορώ να πω πως πέρασα και πολύ καλά γιατί δεν μπόρεσα να προσαρμοστώ στους ρυθμούς και στον τρόπο ζωής που έχουν εκεί. 

Γενικώς ήταν κάτι εντελώς ξένο με τα ελληνικά δεδομένα γι αυτό και η θητεία μου ήταν πολύ μικρή, εν αντιθέσει με την Τουρκία που από την πρώτη στιγμή ένιωσα πολύ οικεία. Οι άνθρωποι εκεί με αγκάλιασαν και με δέχτηκαν με έναν πολύ ιδιαίτερο και φιλικό τρόπο και με κέρδισαν αμέσως. Ο τρόπος ζωής, η κουλτούρα και οι άνθρωποι μοιάζουν πολύ με εμάς, άσχετα με αυτά που λένε και γράφουν για τους Τούρκους. Εγώ πέρασα τρία πολύ όμορφα χρόνια εκεί και σίγουρα ήταν μια πολύ ιδιαίτερη και ευχάριστη περίοδος για την καριέρα μου!!!

Το 2002 με την ΑΕΚ κατέκτησες το πρωτάθλημα Μίλησε μας για εκείνη την σεζόν και την ανατροπή στους τελικούς. Με τον Carr τι είχε γίνει τελικά; Τι διαφορές συνάντησες στην δεύτερη θητεία σου στην ομάδα;

Εκείνη η σεζόν με την ΑΕΚ ήταν μια από τις  καλύτερες. ίσως η καλύτερη σε συλλογικό επίπεδο για μένα. Η ομάδα ξεκίνησε την σεζόν εξαιρετικά και την ολοκλήρωσε ιδανικά!!! Νομίζω πως όλη την χρόνια παίζαμε το καλύτερο μπάσκετ, τερματίσαμε στην πρώτη θέση στην κανονική περίοδο και σίγουρα αξίζαμε τον τίτλο!! 

Δυστυχώς για εμάς, τα πράγματα στους τελικούς δεν ξεκίνησαν καθόλου καλά.  Βρεθήκαμε με την πλάτη στο τοίχο χάνοντας τα πρώτα δυο παιχνίδια της σειράς, αλλά στο τρίτο παιχνίδι ανασυνταχθήκαμε, κερδίσαμε σχετικά εύκολα και πήγαμε στο τέταρτο ματς στο σεφ να τα παίξουμε όλα για όλα να πεθάνουμε μέσα στο γήπεδο και ότι γίνει. Κάναμε μια πολύ μεγάλη νίκη, ουσιαστικά χαλάσαμε την φιέστα που είχε ετοιμάσει ο Ολυμπιακός και φυσικά στο πέμπτο παιχνίδι με 15000 χιλιάδες κόσμο μέσα στο γήπεδο και μετά από τέτοια ανατροπή δεν γινόταν να το χάσουμε με τίποτα!!!

Με τον Carr η αλήθεια είναι πως δεν θυμάμαι ακριβώς τι είχε γίνει, άλλωστε έχουν περάσει και τόσα χρόνια, αλλά στο σημείο που είμασταν έπρεπε να αλλάξει κάτι στην ομάδα και πλήρωσε το μάρμαρο αυτός

Oι διάφορες την πρώτης με την δεύτερη θητεία μου στην ΑΕΚ ήταν σίγουρα παρά πολλές. Πολλά οικονομικά προβλήματα, εντελώς διαφορετικοί στόχοι και γενικώς μια κατάσταση πολύ προβληματική που  έφερε και τον υποβιβασμό της ομάδας στη Β' εθνική μετά από δυο χρόνια 

Σε συνέντευξη σου στην Sportday είχες δηλώσει πως το ταλέντο σου παρέμεινε αναξιοποίητο σε κάποιο βαθμό. Τι πιστεύεις ότι θα μπορούσες να είχες κάνει διαφορετικά ώστε να φτάσεις σε υψηλότερο επίπεδο;

Δικαιολογίες μπορώ να βρω πολλές να πω αλλά ποτέ δεν το έκανα και δεν θα το κάνω ούτε τώρα…Έχω πει πολλές φορές πως υπεύθυνος για τις πράξεις και τις επιλογές μου ήμουν εγώ και μόνο εγώ, ασχέτως αν σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει το ελαφρυντικό της νεαρής ηλικίας και της απειρίας. Σίγουρα το βασικό που θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία και την εξέλιξη μου ήταν η δουλειά!! Ποτέ δεν δούλεψα όσο έπρεπε όταν ήμουν μικρός, αρκέστηκα στο ταλέντο μου και σ'αυτά που άκουγα δεξιά αριστερά και κάπου εκεί χάθηκε λίγο η μπάλα. Αλλά και πάλι δεν μπορώ να πω πως δεν είμαι ικανοποιημένο, δόξα τω Θεώ κατάφερα αρκετά πράγματα, δεν είμαι αχάριστος και γενικά δεν μ' αρέσει να γυρίσω πίσω και να σκαλίζω τα πράγματα, τα δέχομαι όπως είναι!!!Αυτά ήταν για μένα τα γραμμένα μου και τώρα η ιστορία δεν αλλάζει! 

Από όλη αυτήν την καριέρα ξεχωρίζεις κάποιους ανθρώπους; Είτε θετικά είτε αρνητικά. Ποιοι ήταν οι καλύτεροι συμπαίκτες και ποιοι οι πιο δύσκολοι αντίπαλοι που αντιμετώπισες; Η συνεργασία με τον Γιατζόγλου πως ήταν;

Σε μια πολυετή καριέρα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που οφείλεις, πολλοί που σε βοηθούν, που σου συμπαραστέκονται και σίγουρα πολλοί που κοντραρίζεσαι, μαλώνεις, παρεξηγιέσαι αλλά τα πάντα είναι μέρος του παιχνιδιού, δεν γίνεται να ζήσεις χωρίς αυτά. Δεν θέλω να κάνω ιδιαίτερη αναφορά σε κάποιους γιατί σίγουρα θα αδικήσω κάποιους, θα ξεχάσω ίσως πολλούς και δεν θα το ήθελα.

Σίγουρα δύσκολοι αντίπαλοι υπάρχει πολλοί που αντιμετώπισα αλλά ιδιαίτερη αναφορά θα κάνω στον τεράστιο Ντέγιαν Μποντίρογκα, έναν από τους καλύτερους Ευρωπαίους παίχτες που έχουν βγει ποτέ, και στον Γάλλο τον Μπορίς Ντιό, που μάλλον είχε βρει τα κουμπιά μου όταν παίζαμε αντίπαλοι με τις εθνικές ομάδες και όταν με έβρισκε αντίπαλο μ'έδενε κόμπο!!!

Η συνεργασία μου με τον Γιατζόγλου είναι για βιβλίο…. Εντάξει πλάκα κάνω γιατί όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο Στηβ Γιατζόγλου και πόσες ιστορίες υπάρχουν που τον ακολουθούν. Η συνεργασία ήταν άψογη, υπήρχε μεταξύ μας μια ειλικρινής σχέση εντός και εκτός παρκέ και είναι ένας άνθρωπος που τον εκτιμώ παρά πολύ!! Σίγουρα η καθημερινότητα μας θα ήταν πολύ καλύτερη και πολύ πιο ευχάριστη αν εκείνη η σεζόν με την Καβάλα ήταν καλύτερη όσο αναφορά την πορεία της ομάδας!

Ποια η άποψή σου για αυτά που συμβαίνουν τώρα στον Άρη; Γενικότερα, γιατί πιστεύεις πως αυτή η ομάδα καταλήγει επανειλημμένως πνιγμένη στα χρέη; Τα λεφτά που σου χρωστούσαν και είχες διακανονίσει παλαιότερα τα πήρες τελικά; Ποια η άποψη σου για τον Αρβανίτη; 

Ειλικρινά από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Είμαι τόσο προβληματισμένος και στεναχωρημένος μ'αυτά που συμβαίνουν στην ομάδα που δεν ξέρω αν θα πρέπει να μιλήσω η όχι. 

Δεν ξέρω αν είμαστε γενικά σαν λαός τόσο ευκολόπιστος και τρώμε τα παραμύθια του καθένα που θέλει να έρθει και να επενδύσει στην ομάδα ή απλά είμαστε άτυχοι και συμβαίνουν σε εμάς…Σίγουρα πάντως, σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση και αυτό πρέπει να μας προβληματίσει όλους όταν θα προκύψει πάλι κάτι παρόμοιο 

Όσο αναφορά λεφτά που μου οφείλονται και είχαν μπει σε μια ρύθμιση όταν είχε έρθει ο κύριος Λάσκαρης, η αποπληρωμή τους είχε αρχίσει αλλά δυστυχώς, εδώ και ένα χρόνο είμαι κι εγώ στην ίδια μοίρα όπως και πολλοί άλλοι, οπότε περιμένω κι εγώ στην αναμονή όσο αναφορά αυτό το κομμάτι για δω τι ακριβώς θα γίνει!

Ο Λευτέρης ο Αρβανίτης ίσως είναι ο πιο αρειανός παράγοντας που έχει περάσει τα τελευταία χρόνια από την ομάδα. Έβαλε πλάτη σε μια περίοδο που ο Άρης χανόταν και ουσιαστικά, χάρη στους δικούς του χειρισμούς σώθηκε η παρτίδα και σίγουρα είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει παρά πολύ την ομάδα και έχει αγνές προθέσεις και σίγουρα δεν αποσκοπεί σε προσωπικά συμφέροντα μέσα από αυτήν!!!

Με τον τραυματισμό σου τι έγινε τελικά; Πιστεύεις ότι θα μπορούσες να επιστρέψεις στο υψηλότερο επίπεδο εάν δεν υπήρχε το ιατρικό λάθος; 

Ο τραυματισμός μου είναι ένα κεφάλαιο που πονάει πολύ και με στεναχωρεί αφάνταστα. Εδώ και ένα χρόνο περνάω παρά πολύ μεγάλη ταλαιπωρία, αφόρητοι πόνοι, δυο χειρουργεία, το ένα καταστροφικό και το άλλο σωτήριο, και ένα τρίτο που με περιμένει σε λίγο καιρό!!!Δυστυχώς κάτι πολύ απλό εξελίχθηκε σε κάτι πολύ σοβαρό και εξαιτίας ενός λάθους κινδύνευσα να χάσω το χέρι μου. Σίγουρα θα μείνουν πολλά που να μου θυμίζουν αυτήν την ιστορία για την υπόλοιπη ζωή μου γιατί όπως μου ξεκαθάρισαν οι γιατροί, εντελώς καλά δεν θα γίνω ποτέ,  αλλά δόξα τω Θεώ λέω, γιατί τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πολύ χειρότερα!!! 

Αυτό που ήθελα να κάνω για τα υπόλοιπα 4-5 χρόνια που είχα σκοπό να παίξω ακόμα, ήταν να μείνω στο επίπεδο που ήμουν και να κλείσω την καριέρα σίγουρα με πολύ διαφορετικό τρόπο απ αυτόν  που αναγκάστηκα να το κάνω τώρα 

Εκτός από τις εκπομπές στο Yellow, τι άλλο σκέφτεσαι να κάνεις μελλοντικά; Θα ασχοληθείς και πάλι με τον μπάσκετ, από κάποιο άλλο πόστο;

Θέλω να μείνω στο χώρο και πως είναι δυνατόν να μην γίνει αυτό, έχοντας περάσει τόσα πολλά χρόνια μέσα στα γήπεδα. Δεν ξέρω από ποιο πόστο θα το κάνω αυτό αλλά σίγουρα δεν έχω σκοπό να απομακρυνθώ από τα γήπεδα!!! Προτεραιότητα μου για την ώρα είναι να φτιάξω το χέρι μου όσο το δυνατόν καλύτερα για να έχω μια φυσιολογική ζωή και καθημερινότητα, με την οικογένεια μου που τόσο στερήθηκα όλα αυτά τα χρόνια! Μετά έχει ο θεός…..υγεία να έχουμε και όλα τα αλλά είναι εύκολα!!!