Άντε να έρθει η διακοπή γιατί στο τέλος Γκιστ, Σίνγκλετον, Καλάθης, Ρίβερς, Παππάς, δεν θα παίρνουν ξανά μπροστά...
Ο Παναθηναϊκός δεν είχε να αντιπαρατάξει απολύτως τίποτα μπροστά στην ζωντάνια και την ενέργεια της ομάδας του Νίκου Ζήση. Σε κανένα σημείο του παιχνιδιού δεν υπήρχε ένας ακόμα παίκτης να κάνει παρέα στον Καλάθη που έκανε το καλύτερό του παιχνίδι με την πράσινη φανέλα, ώστε να δώσει έστω και λίγη ακόμα ώθηση στο σύνολο για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις συνθήκες που είχαν βάλει οι Γερμανοί. Μοναδικό σημείο που η ελληνική ομάδα ήταν θετική ήταν το τρίτο δεκάλεπτο, όταν ο Πασκουάλ άλλαξε την άμυνά του σε ζώνη προσαρμογής με τον αρνητικότατο Σίνγκλετον να έχει ελεύθερο ρόλο. Σε εκείνη την φάση λοιπόν το -12 έγινε +3 για την ελληνική ομάδα και όλα έδειχναν να γυρίζουν προς την πράσινη μεριά. Τα φάουλ ανάγκασαν τον Τσάβι να αλλάξει και την άμυνα και τα πρόσωπα της 5άδας και το αποτέλεσμα ήταν να δούμε ξανά μία από τα ίδια του πρώτου ημιχρόνου. 47 πόντοι για την Μπάμπεργκ σε 12-13 λεπτά και that's it. Ο Καλάθης τα έφτυσε, οι άλλοι συμπαίκτες του ήταν σαν να μην βρίσκονταν στο παρκέ και η διαφορά έφτασε σε ύψη που μόνο η ΤΣΣΚΑ και η Μπαρτσελόνα φέτος έχει φτάσει. Το μαρτύριο έκλεισε τελικά στο 95-74 και οι 21 πόντοι ήττας από ομάδα που δεν κυνηγά τίποτα είναι καμπανάκι κινδύνου. Καμπανάκι είπα; Ψέμματα.. Είναι τεράστια καμπάνα για την συνέχεια...
Είναι κουραστικό αυτή τη στιγμή για μένα αυτό το κείμενο για έναν απλό λόγο. Θα αναγκαστώ να γράψω ακριβώς τα ίδια που έχω γράψει αρκετές φορές είτε το τελευταίο διάστημα, είτε στις αρχές της σεζόν. Φώναζα πως με τον ρυθμό και την ένταση, αλλά και το μικρό rotation η ομάδα σύντομα θα σκάσει. Είδατε τον Σίνγκλετον χτες; Θύμιζε σε τίποτα τον περσινό ή έστω τον Σίνγκλετον που είδαμε μέχρι και πριν την διπλή αγωνιστική με την Φενέρ και την ΤΣΣΚΑ; Τον Γκιστ; Τον Ρίβερς; Τον Παππά; Μόνο ο Καλάθης διασώθηκε. Μόνο Καλάθης είχε την ενέργεια και με 31 πόντους οδήγησε την ομάδα στην ήττα με αυτή τη διαφορά. Και αν ήταν και ο Καλάθης χάλια; Θα χάναμε 30; 35; Εντάξει ναι υπόθεση εργασίας κάνω, ωστόσο τόσο κακή εμφάνιση από την ομάδα έχω να δω πολύ καιρό. Ομολογώ ότι ακόμα και στις ήττες από Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ είχες πράγματα να κρατήσεις, τώρα δεν έχεις απολύτως τίποτα. Γιατί δεν λειτούργησε τίποτα. Πως βέβαια να λειτουργήσει όταν οι γνωστοί 5 είναι σκασμένοι και στα όρια υπερκόπωσης όπως φαίνεται και το backcourt είτε μπαίνει στο παρκέ είτε όχι δεν έχει καμία διαφορά.
Μια παρένθεση εδώ για 2 πραγματάκια που δεν μου άρεσαν από τεχνικής και τακτικής πλευράς. Γυρίζεις το ματς από το -12 το φέρνεις στα μέτρα σου, αλλάζεις την άμυνά σου και τα πρόσωπα και η Μπάμπεργκ ξεφεύγει και πάλι με 5-7 πόντους. Σε εκείνο το σημείο η 5άδα που βρίσκεται στο παρκέ αποτελείται από παίκτες που δεν μπορούν να σκοράρουν. Από την στιγμή που η Μπάμπεργκ έκλεισε εξαιρετικά το ζωγραφιστό και παράλληλα κυνηγάς το σκορ, δεν μπορεί να βρίσκεται συγχρόνως στο παρκέ ο Αντετοκούνμπο, ο Καλάθης και ο Γκιστ, 3 παίκτες που δεν μπορούν να σουτάρουν. Να καταλάβω πως θες να κρατήσεις πίσω την άμυνά σου, ωστόσο πρέπει να σκοράρεις γιατί είσαι με την πλάτη στον τοίχο. Το έχει ξαναβάλει αυτό το σχήμα ο Πασκουάλ και δεν βγήκε. Ακόμα και ο Παππάς ή ο Ρίβερς που ήταν χάλια χτες, θα μπορούσαν να εκτελέσουν καλύτερα από τους προαναφερθέντες. Ή τουλάχιστον θα είχαν πολύ καλύτερες πιθανότητες από το «βαρύ» σίδερο που βρήκε το σουτ του Γκιστ και το airball του Αντετοκούνμπο. Δεύτερο σημείο που δεν καταλαβαίνω είναι το θέμα του Λοτζέσκι. Για να τον παίρνεις μαζί σου στην Γερμανία σημαίνει ότι είναι έτοιμος. Ποια η λογική να τον αφήσεις εκτός 12άδας;
Επανέρχομαι στην κλάψα. Η ομάδα δεν έχει ενέργεια. Είναι ολοφάνερο. Από τον αγώνα με την ΤΣΣΚΑ και έπειτα (Λαύριο, Ζαλγκίρις, Ολυμπιακό, Μπάμπεργκ) ο Παναθηναϊκός εμφανίζεται εντελώς άδειος από δυνάμεις. Με τους Λιθουανούς έβγαλε ένα ποιοτικό 17λεπτο και μετά κυνηγούσε, με τον ΟΣΦΠ και πάλι κυνηγούσε ενώ με τους Γερμανούς αρκέστηκε σε μόλις 10 ποιοτικά λεπτά. Τι φταίει; Η υπερχρησιμοποίηση των Καλάθη, Παππά, Ρίβερς, Γκιστ και Σίνγκλετον. Οι 5 αυτοί παίκτες αγωνίζονται πάνω από 30 λεπτά τον αγώνα και έσκασαν. Και όταν αυτά τα 30λεπτα είναι 2 φορές την εβδομάδα η καταπόνηση είναι τεράστια. Την κοιλιά όλοι την περίμεναν. Ωστόσο για μένα δεν ήρθε φυσιολογικά. Ήρθε γιατί κάποιοι παίκτες τα έχουν φτύσει. Είναι ξεκάθαρη η ευθύνη του Πασκουάλ για παραπάνω από έναν λόγο.
*Όταν χρησιμοποιείς με τέτοια συχνότητα 5 παίκτες σημαίνει ότι δεν εμπιστεύεσαι τον πάγκο σου.
*Όταν δεν εμπιστεύεσαι τον πάγκο σου κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου προπονητικά αρχικά να το αλλάξεις.
*Όταν βλέπεις ότι η κατάσταση δεν βελτιώνεται, αλλά διογκώνεται τότε προχωράς σε αλλαγές.
Για την ώρα ο Ισπανός τεχνικός βρίσκεται στην δεύτερη φάση, ωστόσο ο χρόνος περνάει επικίνδυνα και η χρονιά σιγά σιγά φτάνει στην κορύφωσή της.
Να πούμε μερικές αλήθειες. Ο Παναθηναϊκός όλο αυτό το διάστημα έχει μια πολύ καλή 5άδα που στηρίζει τα πάντα πάνω της ο Ισπανός προπονητής και κατά διαστήματα βρίσκει κάποιους έξτρα πρωταγωνιστές. Ωστόσο έτσι δεν μπορείς να πας μπροστά. Ο ΠΑΟ παίζει με 6 βία 7 παίκτες. Οι υπόλοιποι είναι από μέτριοι έως κακοί. Ο Βουγιούκας συνεισφέρει αλλά θα το ξαναπώ είναι για περιορισμένο χρόνο και ρόλο και ο Θανάσης βοηθά στην άμυνα. Από τους υπόλοιπους έχουμε τα εξής: Ο Γκάμπριελ είναι αρνητικότατος. Μπαίνει και τα κάνει σε άμυνα και επίθεση θάλασσα. Φάουλ για βολές, πολλά χαμένα σουτ. Βοηθά μόνο στα ριμπάουντ, αλλά νομίζω πως παίκτης των 2 πόντων και των 2 ριμπάουντ και να πιάνει και θέση ξένου είναι περιττός. Ο Όγκαστ δεν παίρνει καθόλου χρόνο και ο Μήτογλου επίσης δεν χαίρει εμπιστοσύνης (αλήθεια γιατί να παίζει ο KG και όχι αυτός;). Για το τέλος άφησα τον Λεκαβίτσιους ο οποίος δεν παρουσιάζεται σταθερός σε απόδοση, άλλοτε προσφέρει άλλοτε όχι, ενώ ο Ντένμον είναι επίσης μια περίπτωση που δεν έχει δικαιολογήσει την μεταγραφή του. Οπότε ξέρετε τι έχουμε; Καλάθη, Παππά, Ρίβερς, Γκιστ, Σίγνκλετον, ολίγον από Βουγιούκα, λίγα πράγματα από Θανάση και Λεκαβίτσιους, καθόλου και τίποτα από τους υπόλοιπους. Sorry αλλά έτσι δεν βγαίνει η χρονιά. Εξαίρεση ο Λοτζέσκι όπου όσο αγωνιζόταν ήταν πολύ χρήσιμος, αλλά αδυνατώ να ασπαστώ την άποψη ότι επειδή τώρα λείπει, η ομάδα έχει αυτή την εικόνα.
Κακά τα ψέμματα το 5άρι που γράφετε συνέχει ότι ψάχνει ο Παναθηναϊκός έπρεπε να είχε παρθεί χτες. Έπρεπε να βρίσκεται ήδη στην ομάδα για πολλούς λόγους: για ένα έξτρα κορμί, για ξεκούραση στους δύο που τραβάνε το κουπί, για να μην σκάσουν αυτοί οι 2, για διαφορετικές επιλογές σε άμυνα και επίθεση. Η προσθήκη του 5αριού έχει καθυστερήσει επικίνδυνα. Και τα αποτελέσματά της τα βλέπουμε. Επίσης τολμώ να πω ότι ουσιαστικά η ομάδα παίζει χωρίς 2άρι. Ο Ντένμον είναι αρνητικός, ή καλύτερα ασταθέστατος. Παίκτης ψυχολογίας ωστόσο την ψυχολογία του την βρίσκει μια φορά κάθε 5 αγώνες. Σίγουρα ο Λοτζέσκι είναι απώλεια σε αυτή τη δεδομένη στιγμή, σίγουρα θα έδινε βοήθειες και σουτ εκεί που η ομάδα θα το χρειαζόταν, όμως εγώ μιλάω για ένα καθαρό δυάρι. Έναν καθαρό σουτέρ που να μπορεί να εκτελέσει no matter what. Αν και δεν είμαι υπέρ των πολλών αλλαγών σε μια ομάδα που πάει καλά στην Ευρωλίγκα (έχουμε ίδιο ρεκόρ με Ρεάλ και μόλις μία νίκη λιγότερη από τον ΟΣΦΠ με αγώνα κιόλας στο ΟΑΚΑ) και μόνο η Φενέρ και η ΤΣΣΚΑ έχουν ξεμακρύνει. Ωστόσο επειδή το πλεονέκτημα έδρας είναι ακόμα ανοιχτό, δεν υπάρχει λόγος να χαθεί πολύτιμος χρόνος, έστω για μία διορθωτική κίνηση.
Η ομάδα είναι ακόμα εντός στόχων. Και οι αντίπαλοί της δεν είναι δα και τόσο υψηλότερου επιπέδου ώστε να πούμε από τώρα ότι όλα έχουν τελειώσει. Η κριτική λοιπόν (παρόλο που δεν μου αρέσει να γίνεται μετά από κακές ήττες όπως με την Μπάμπεργκ) γίνεται γιατί προσωπικά διακρίνω ότι το φετινό ρόστερ με μία ακόμα προσθήκη στην γραμμή των ψηλών θα γίνει πιο ανταγωνιστικό, και σίγουρα θα παλέψει με καλύτερες πιθανότητες για μπορέσει να πάρει πλεονέκτημα έδρας άρα και περισσότερες πιθανότητες για να βρίσκεται στο Βελιγράδι. Έχω γράψει για ανάγκη απόκτησης ψηλού πριν από τα Χριστούγεννα όταν ακόμα η ομάδα έπαιζε εξαιρετικό μπάσκετ. Είναι κρίμα παίκτες όπως ο Μούσλι, ο Καβαλιάουσκας, ο Τόμιτς και άλλοι παρόμοιου τύπου παίκτες να κάνουν πάρτι μέσα στην ρακέτα. Το στοίχημα Όγκαστ τουλάχιστον φέτος δεν βγήκε. Δεν είναι αργά να πάρει η ομάδα απόφαση για προσθήκη. Ακόμα και αν δεν αρέσει η τακτική αυτή στον κόουτς δεν γίνεται να μην το βλέπει...
Η νίκη στην Μπάμπεργκ ήταν κάτι παραπάνω από must για τον Παναθηναϊκό. Και λόγω κούρασης ήταν λίγος. Ακολουθεί ένας ακόμα must win αγώνας με την Μπασκόνια στο ΟΑΚΑ (νωρίτερα παίζει με ΠΑΟΚ στην Πυλαία, οπού πραγματικά αν δω την 5άδα να βαράει πάνω από 15 λεπτά θα εκραγώ) και μετά η πολύτιμη διακοπή. Σε αυτό το διάστημα που είναι αρκετά μεγάλο ελπίζω να υπάρξει νέος/νέοι παίκτης στο ρόστερ ώστε να έχει τον χρόνο να «μπει» στην ομάδα. Ωστόσο η αναμέτρηση με την Μπασκόνια θα έχει τον χαρακτήρα πρόωρου τελικού και με την εικόνα που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός δεν μπορώ και δεν θα έπρεπε κανείς να θεωρεί δεδομένη μια νίκη. Πάμε λοιπόν πριν την διακοπή για ακόμα ένα καρδιοχτύπι με την ελπίδα να έρθει η νίκη, ώστε την περίοδο της «ξεκούρασης» να μην υπάρχουν άλλες ασχολίες πέρα από την φόρτιση των μπαταριών (άντε και την ένταξη του νέου παίκτη στο σύνολο).
ΥΓ: Σε must win αγώνα τρως 95 πόντους... Enough said...
COMMENTS