Παγοκολώνες στην Μόσχα

Σαν να μην βγήκαν στο παρκέ οι Πράσινοι, έχασαν χωρίς να απειλήσουν καθόλου από τους Ρώσους.

Πολλά τα ερωτήματα μετά την αναμέτρηση του Παναθηναϊκού με την Χίμκι. Έκανε καλό τελικά η διακοπή; Βοήθησαν οι νέες μεταγραφές; Διαταράχθηκε η χημεία της ομάδας με τον Πέιν και τον Τζέιμς; Το πρώτο δείγμα το είδαμε στην Ρωσία. Προσωπικά δεν θα εκφέρω γνώμη ακόμα αφού είναι αρκετά νωρίς για συμπεράσματα, ωστόσο ένα μπορώ να πω με σιγουριά. Το τριφύλλι συνεχίζει να παρουσιάζεται ασόβαρο στις εκτός έδρας αναμετρήσεις του, αφού το σερί ηττών, αλλά και παράλληλα κακών εμφανίσεων διατηρείται. Φεύγοντας από το safe spot του ΟΑΚΑ, η ομάδα εμφανίζεται 2 επίπεδα κάτω. Και σήμερα κιόλας δεν είχε απολύτως κανέναν διασωθέντα. Πλέον για το πλεονέκτημα χρειάζεται να κάνει κάποια έκπληξη, στην Μαδρίτη πχ, αλλά δεν νομίζω ότι και ο πιο αισιόδοξος, μπορεί να υπολογίζει σε διπλό απέναντι στην Ρεάλ. Προϋπόθεση φυσικά να μείνει το ΟΑΚΑ απόρθητο, με τον Ολυμπιακό να έρχεται για ματς ειδικών συνθηκών.

Κρύο έξω, κρύο και στο παρκέ.

Βασικά δεν υπάρχει κάτι για να πιαστείς και να κρατήσεις από την εμφάνιση της ομάδας. Το πολύ πολύ να σου μείνει στο μυαλό η καλή επιθετική απόδοση του Σίνγκλετον που είχε καιρό να σκοράρει. Άντε και τα τρίποντα του Ντένμον που ήταν ο πιο σταθερός σουτέρ της ομάδας. Από και πέρα το χάος. Ο Καλάθης ήταν απών από το γήπεδο, έχανε μέχρι και lay up ενώ και οργανωτικά δεν βοήθησε καθόλου. Ο Παππάς ήταν πιο άτολμος από ποτέ, ενώ έχασε για πρώτη φορά φέτος δύο συνεχόμενες βολές. Όσες φορές προσπάθησε να μπει προς τα μέσα κατάληξε απλά να κάνει βόλτα στο ζωγραφιστό και να ψάχνει και πάλι πάσα προς τα έξω. Ο Λεκαβίτσιους έβρισκε και πάλι τοίχο μπροστά του, ενώ ο Ρίβερς ενώ ξεκίνησε ζεστός με εύστοχο τρίποντο δεν πήρε προσπάθειες. Πηγαίνοντας στις θέσεις των ψηλών, ο Γκιστ ήταν εκτός αγώνα και αυτός ενώ ο Αντετοκούμπο πήρε λίγο χρόνο και δεν βοήθησε. Ο Μήτογλου έχασε και αυτός μονομαχίες και βολές, ενώ ο Βουγιούκας μάλλον διασώθηκε αφού κάθε προσπάθειά του κατέληγε σε βολές. 

Άφησα για το τέλος τους δύο νεοφερμένους. Ο Τζέιμς τα έβαλε τα ποντάκια του, ωστόσο μου φάνηκε ακόμα μαγκωμένος. Ήταν άστοχος από μακρινή απόσταση, αστόχησε και αυτός σε 2 βολές αλλά όταν έμπαινε προς τα μέσα ήταν πιο εύστοχος. Πιο ομαδικός από ότι μας έχει συνηθίσει και ίσως για αυτό μου φάνηκε εκτός νερών του. Ο Πέιν από την άλλη για πρώτο παιχνίδι στην Ευρώπη είδα αυτό που περίμενα. Έναν παίκτη που λογικά μπήκε αγχωμένος, πήρε την μπάλα στο ζωγραφιστό όμως δεν μπόρεσε να επιτεθεί. Το θετικό ήταν ότι πήρε βολές και τις έβαλε. Ίσως ο μοναδικός μαζί με τον Ίαν που είχαν 2/2. Γενικότερα και για τους 2 είναι σχετικά νωρίς να βγάλουμε συμπεράσματα. Και αν για τον Τζέιμς ξέρουμε λίγο ή πολύ τι μπορούμε να περιμένουμε, για τον Αμερικάνο F/C το δείγμα ήταν μικρό και σίγουρα δεν μπορεί να κριθεί από τώρα. 

Τραγικός πίσω, άθλιος μπροστά.

Να μιλήσω για την άμυνα; Να μιλήσω για την επίθεση; Ειλικρινά δεν ξέρω από που να το πιάσω. Η σημερινή εμφάνιση του Παναθηναϊκού ήταν ίσως η χειρότερη φετινή. Ειδικά στο κομμάτι της επίθεσης είδα απίστευτα πράγματα. Μια ομάδα εντελώς ασύνδετη, μια ομάδα με μόνο ένα πλάνο και καμία εναλλακτική επιλογή. 4-5 πάσες στην περιφέρεια, σκοτωμένο τρίποντο, ή υποψία προσπάθειας για pnr. Μόνο όταν στο παρκέ ήταν ο Βουγιούκας η στόχευση ήταν διαφορετική αφού είδαμε αρκετό ποστάρισμα που ευτυχώς κατέληγε σε εύστοχες βολές του Ίαν. Είναι βέβαια και απολύτως λογικό αφού ο κόουτς επέλεξε να ανοίξει σε υπερβολικό βαθμό το rotation με αποτέλεσμα να μην βρει καμία 5άδα τα πατήματά της. Αν βάλουμε μέσα σε όλα και την αστοχία που υπήρχε, την ατσαλοσύνη των προσπαθειών από κάποιους παίκτες και την ακόμα μία φορά ντροπιαστική συγκομιδή στις βολές τότε μπορούμε να δούμε γιατί και με τους 61 πόντους ίσως θα έπρεπε να είμαστε και ευχαριστημένοι. 

Αμυντικά η Χίμκι κατασπάραξε τον Παναθηναϊκό. Δύο βασικά σημεία. Οι πάρα πολλές δεύτερες επιθέσεις που πήραν οι Ρώσοι από τα επιθετικά τους ριμπάουντ αλλά και η κακή προσωπική άμυνα πολλών παικτών. Γκιλ και Χόνεικατ έκαναν τεράστια ζημιά στο τριφύλλι αφού συνήθως βρισκόντουσαν μαζί να διεκδικούν ριμπάουντ και να βγαίνουν κερδισμένοι. Σε αυτό συνετέλεσε φυσικά και η επιλογή του Τσάβι να κάνει αλλαγές στα σκριν, ειδικότερα όταν έπαιρνε την μπάλα ο Σβεντ. Σε αυτή την περίπτωση ο Γκιστ έμενε πάνω του με αποτέλεσμα η ρακέτα να είναι άδεια και τα αθλητικά κορμιά της Χίμκι να βρίσκουν ελεύθερο το πεδίο για να εξασφαλίσουν δεύτερη ευκαιρία για να σκοράρουν. Στο δεύτερο κομμάτι της άμυνας, οι κατά κύριο λόγο εξαιρετικοί πράσινοι αμυντικοί βρέθηκαν σε πολύ κακή μέρα. Ο Καλάθης αντιμετώπισε πολλά προβλήματα απέναντι στον Σβεντ αλλά και σε όποιον μάρκαρε, ο Γκιστ μια από τα ίδια με τους αντίστοιχους που μάρκαρε, ενώ και ο Σίνγκλετον (όντως ο Κρις είναι υποψήφιος για αμυντικός της χρονιάς?!?!?!) συνέχισε να αμύνεται στα μέτρια στάνταρ του. 

Σκεπτόμενη Χίμκι!!!

Γενικά με τους Ρώσους φέτος δεν τα πάω καλά. Την θεωρώ μια ομάδα με τρομερό ταλέντο, ενέργεια, αθλητικότητα αλλά κατά βάση στα μάτια μου είναι αφελής. Και ο λόγος είναι η ακατάσχετη ελευθερία που έχει ο Σβεντ, να κάνει ότι θέλει μέσα στο παρκέ. Σήμερα ίσως ήταν η πρώτη φορά που παρακολούθησα την Χίμκι να έχει συγκεκριμένο πλάνο και να μην παρεκκλίνει καθόλου από αυτό. Το σημαντικό στοιχείο που είδα για πρώτη φορά και για αυτό είναι άξιο σχολιασμού, είναι ότι είχε πολύ υπομονή στο παιχνίδι της και δεν πήγε σε γρήγορες ή τραβηγμένες επιθέσεις. Οι στοχεύσεις της ήταν to the point. Στην είσοδο του Πέιν, ο κόουτς Μπαρτζώκας ξεκάθαρα τον στόχευσε, ενώ είδα πολλές φορές να κυνηγούν τα miss match που προέκυπταν από την εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας. Όχι, δεν θάμπωσε με την απόδοσή της, δεν είδαμε την απολαυστική και θεαματική ομάδα που έχουμε παρακολουθήσει κατά διαστήματα. Είδαμε μια κυνική Χίμκι. Είδαμε έναν Σβεντ να μην παίρνει προσπάθειες τραβηγμένες από τα μαλλιά, να μοιράζει σωστά το παιχνίδι και να μην απομονώνεται από την υπόλοιπη ομάδα. Η Χίμκι σήμερα ήταν απλά σοβαρή. Πιθανά τώρα που φτάνουμε στην τελική ευθεία τα λουριά να έχουν σφίξει. 

Μπερδεμένος Τσάβι

Αν η ομάδα σήμερα στο παρκέ φάνηκε μπερδεμένη, τότε ο Πασκουάλ στον πάγκο φάνηκε ακόμα περισσότερο μπερδεμένος. Η αλήθεια είναι ότι το σημερινό του κοουτσάρισμα με παραξένεψε πολύ. 5άδες που ακόμα χωρίς τους 2 νέους παίκτες δεν είχαμε δει νωρίτερα στη σεζόν, δοκιμές αδόκιμων σχημάτων ειδικά στους κοντούς, τεράστιο rotation που σε αυτή τη φάση θεωρητικά κλείνει και φυσικά νεύρα. Πολλά νεύρα.

Να πω το εξής μια ομάδα με 15 παίκτες που μπορούν όλοι να μπουν στην 12άδα είναι πολύ δύσκολο να την διαχειριστεί ο οποιοσδήποτε. Τόσα χρόνια βλέπουμε τον Ομπράντοβιτς ακόμα και όταν ήταν στον Παναθηναϊκό να χρησιμοποιεί σταθερά 8 άντε με το ζόρι 9 παίκτες. Ακόμα και τις χρονιές που ο Παναθηναϊκός είχε 12 ισάξιους, το rotation στο κλείσιμο της σεζόν έκλεινε στα άτομα που ανέφερα. Έτσι ακριβώς πήρε και το τρόπαιο με την Φενέρ. Είναι λοιπόν λογικό ακόμα και στις προπονήσεις να μην γίνεται η δουλειά που πρέπει. Οπότε φαντάζομαι κάτι τέτοιο συμβαίνει στην ομάδα. Την καλή 5άδα και τους πυλώνες της τους ξέρουμε. Από τον 6ο παίκτη και μετά ποιοι ξέρουν τι θέση έχουν στο rotation ή τι ρόλο θα έχουν μέσα στο παρκέ. Το μπέρδεμα είναι εμφανέστατο και αυτό που πρέπει άμεσα να γίνει είναι να καθαρίσει λίγο το ρόστερ. Και η εικόνα σήμερα το έδειχνε ξεκάθαρα παρά το γεγονός πως Λοτζέσκι και Γκάμπριελ ήταν εκτός με τραυματισμό. Ο Παππάς έδειχνε αλλού για αλλού, ο Τζέιμς μαγκωμένος, ο Καλάθης ψαχνόταν. Ο Ντένμον πχ έτσι όπως πήγε το ματς εξαρχής δεν φαινόταν πως θα πάρει χρόνο συμμετοχής. Παρόλα αυτά μπήκε στο παρκέ και παρά την ικανοποιητική του εμφάνιση, δεν ξέρω πόσο μπορούν να βοηθηθούν οι παίκτες που δεν γνωρίζουν τον ρόλο τους. Γιατί αυτή τη στιγμή η ομάδα δείχνει μπερδεμένη. Για αυτό και επιμένω πως πρέπει να γίνει ένα ξεσκαρτάρισμα.

Όπως είπα εξαρχής, σήμερα ήταν το χειρότερο παιχνίδι του φετινού Παναθηναϊκού. Παράλληλα ήταν και το χειρότερο κοουτσάρισμα που είδα από τον Τσάβι. Μου έκανε τρομερή εντύπωση το σχήμα που δοκίμασε με τους Λεκαβίτσιους, Τζέιμς και Ντένμον συγχρόνως στο παρκέ. Δεν ξέρω και ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω ακόμα τι είχε στο μυαλό του, αλλά με ψηλότερο τον Μάρκους του 1.90, ήταν η χαρά της Χίμκι και η χαρά του miss match. Ποιος ήταν το 3άρι άραγε σε αυτή την 3άδα; Πάντως είδα τον Τζέιμς να μαρκάρει τον Χόνεικατ και έξω από την ρακέτα αλλά και μέσα στο ζωγραφιστό. Ίσως θέλησε να τρέξει το γήπεδο και να βρει εύκολους πόντους στο transition, ωστόσο στην άμυνα ήταν η χαρά των Ρώσων. Επίσης μου έκανε εντύπωση ο σταθερός ρυθμός που άφησε την ομάδα να έχει σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Ακολούθησε κατά πόδας τον ρυθμό που επέβαλε η ομάδα του Μπαρτζώκα δεν μπόρεσε να τον αλλάξει καθόλου. Και συνήθως όταν κυνηγάς το σκορ πρέπει να προσπαθείς να αλλάξεις τις ισορροπίες, όμως αυτό δεν το είδαμε. Γενικότερα κακό κοουτσάρισμα σήμερα από τον Ισπανό προπονητή. 

Κυνηγώντας το απίθανο.

Από δω και πέρα τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ. Και κακά τα ψέμματα αν η ομάδα δεν μπει στην 4άδα θα είναι το πιο δίκαιο από όλα. Εκτός έδρας από τις ομάδες της πρώτης 8άδας ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει μόνο τον Ολυμπιακό οπότε είναι απολύτως λογικό να μην μπορεί να διεκδικήσει το πλεονέκτημα. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να έρθουν νίκες που αυτή τη στιγμή φαντάζουν αδύνατες. Ρεάλ, Μακάμπι, Αρμάνι, Μάλαγα είναι οι έδρες που έχουν να επισκεφτούν οι πράσινοι και με τις μέχρι τώρα εμφανίσεις τους μπορούν ακόμα και 4 ήττες να κάνουν. Η αστάθεια που παρουσιάζει η ομάδα μακρυά από το ΟΑΚΑ πρέπει να προβληματίσει πολύ το τεχνικό επιτελείο και τους ίδιους τους παίκτες. Το υλικό υπάρχει, ωστόσο θα πρέπει λίγο να σκύψουν όλοι πάνω από το συγκεκριμένο πρόβλημα. Δεν μπορεί μια ομάδα να μιλάει για 7ο ή έστω για Final 4 και να μην μπορεί να πάρει αποτέλεσμα σε καμία έδρας. Γιατί οκ το ΣΕΦ μετράει, αλλά για μια νίκη στην Τουρκία απέναντι σε αυτή την Εφές ή στη Σερβία απέναντι στον Ερυθρό δεν μπορείς να υπερηφανεύεσαι. Κακά τα ψέμματα το ρεκόρ που έχει η ομάδα μακρυά από την Αθήνα είναι 3/10. Αν μη τι άλλο καταστροφικό.

Και μιας και αναλώθηκα στα εκτός έδρας παιχνίδια ας κάνουμε μια παύση εδώ γιατί το επόμενο ματς, ίσως είναι από τα δυσκολότερα που έχει να δώσει η ομάδα και είναι και εντός έδρας. Η συνέχεια της διοργάνωσης βρίσκει τον Παναθηναϊκό να υποδέχεται τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Πολλοί θα πουν για την μέτρια απόδοση των ερυθρολεύκων και την περίεργη ατμόσφαιρα που υπάρχει λόγω των κακών αποτελεσμάτων. Ωστόσο θα είναι ανόητο να στηρίξει κάποιος τους λόγους μιας νίκης στα παραπάνω. Ένα ντέρμπι ανάμεσα στους δύο αιωνίους είναι πάντα ιδιαίτερο και για όποια διοργάνωση πραγματοποιείται είναι ματς χωρίς φαβορί. Προσωπικά με φόβιζε η περιρρέουσα ατμόσφαιρα των προηγούμενων ημερών. Με sold out 18 μέρες πριν την αναμέτρηση, με βαρύγδουπα λόγια από τον κόσμο της ομάδας. Ωστόσο φαίνεται να έχει εκτονωθεί λίγο η κατάσταση. Πάλι καλά θα πω εγώ. Η μόνη σκέψη που μπορώ να κάνω μέχρι και την έναρξη του αγώνα είναι πως η ομάδα ναι μεν είναι ντεφορμέ, ωστόσο η σημερινή εμφάνιση στην Ρωσία, ίσως χτύπησε μερικά καμπανάκια και αναμένω ανάληψη ευθυνών από τους πυλώνες τους. Είναι η αλήθεια πως το πλεονέκτημα μαθηματικά δεν έχει χαθεί και το καλύτερο που έχει να κάνει ο Παναθηναϊκός είναι να βλέπει ένα ένα κάθε αγώνα χωρίς υπολογισμούς. Αν προσπαθήσει να κοιτάξει προς το μέλλον και ως προς το σύνολο τους αγώνες μάλλον δεν θα κάνει καλά. Οπότε ας αρχίσει την στόχευση από τον αγώνα με τον αιώνιο αντίπαλο.

ΥΓ: Η έλλειψη Λοτζέσκι είναι πλέον ολοφάνερη. Δεν είναι μόνο το καλό του σουτ, αλλά και η σωστή εκτέλεση του εκάστοτε play της ομάδας. Λείπει και το ύψος. Η ομάδα έχει κοντύνει επικίνδυνα. Και φυσικά το spacing.

ΥΓ2: Επιμένω πως το ρόστερ πρέπει να αδειάσει ώστε να βρεθούν οι ρόλοι στην ομάδα.

ΥΓ3: Δεν θα μπω ακόμα στην διαδικασία να αναλύσω το πολυπαιγμένο: «Ο Τζέιμς μπερδεύει τον Καλάθη». Παρόλο που η πρώτη εντύπωση είναι ο Καλάθης να κάνει κακό παιχνίδι, δεν παύει να είναι η πρώτη μόλις εντύπωση. Έχουμε χρόνο να τους δούμε...

ΥΓ4: Τα επίπεδα συγκέντρωσης πάντως της ομάδας σήμερα πρέπει να ήταν υπό το 0. Όπως και η θερμοκρασία στην Μόσχα...