Απογοητεύσεις ή συγκυρίες?
Έχοντας διανύσει ένα μεγάλο κομμάτι της Regular Season μπορούμε να εκτιμήσουμε με σχετική ασφάλεια ποιοί παίκτες κατάφεραν να κάνουν το παραπάνω βήμα, ποιοί έμειναν στάσιμοι και ποιοί δυστυχώς έχουν κάνει βήματα πίσω. Η παρακάτω λίστα παικτών αναλύει 5 παίκτες οι οποίοι θεωρούνται (ή και έχουν αποδείξει στο παρελθόν ότι είναι) παίκτες με star ή και superstar potential, αλλά φέτος δεν έχουν ανταποκριθεί στις προσδοκίες.
Dragan Bender
Σε αυτό το σημείο της καριέρας του, το νούμερο 4 του Draft του 2016, απλά δε φαίνεται να είναι αρκετά καλός παίκτης για το επίπεδο του ΝΒΑ. Ο Bender επιλέχτηκε (πολύ νεαρός) ψηλά στο draft, με τους Suns να έχουν την ελπίδα ότι θα βρουν ένα μεγάλο παίχτη που με το αθλητικό του πακέτο και το versatile παιχνίδι του θα κυριαρχήσει στη ρακέτα τους για πολλά χρόνια. Ενώ λοιπόν εξ' αρχής ο Κροάτης ήταν ένα στοίχημα, σήμερα ελάχιστα πράγματα φαίνεται να δικαιολογούν το ντόρο που έγινε γύρω από το όνομά του. Μετά από μια πολύ κακή rookie season, φέτος μετρά μόλις 5,4 pts / 3,2 rb / 0,6 bl και 6,78 PER με μόλις 36,6% εντός πεδιάς σε σχεδόν 22 λεπτά παιχνιδιού! Την ίδια στιγμή στο μοναδικό ματς που ξεκίνησε βασικός τη φετινή σεζόν είχε 0 πόντους και μόλις 2 σουτ σε 25 λεπτά αγώνα! Ρίχνοντας μια ματιά στα advanced stats (αν και ο Bender είναι περίπτωση που η απλή οπτική επαφή αρκεί...), κάθε φορά που ο Bender μπαίνει στο παρκέ, οι Suns είναι χειρότεροι σχεδόν σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες με τον νεαρό Forward να έχει -0,2 Value Over Replacement Player και -3 Box Plus/Minus! Τελικά μπορεί να αναστρέψει την κατάσταση; Έχει τις δυνατότητες να καλύψει το star potential που είδαν κάποτε σε αυτόν οι Suns; Ο μήνας Δεκέμβρης τον βρήκε διαφορετικό σε κάτι που δεν αποτυπώνεται στα στατιστικά: μια νέα αυτοπεποίθηση ότι μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, αλλά και ότι δουλεύει σε πράγματα που βγαίνουν σιγά-σιγά στο παρκέ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το παρακάτω βίντεο, κάτι που δε βλέπουμε συχνά από κάποιον που είναι 2,16 μ.
Ταυτόχρονα, σουτάρει με 37,8% από τη γραμμή του τρίποντου, κάτι που τον φέρνει 4ο σε ποσοστό σε όλη τη λίγκα στους παίκτες που έχουν σουτάρει πάνω από 100 τρίποντα και είναι πάνω από 2,10! Αυτό δείχνει ότι το τόσο φημισμένο versatile παιχνίδι του, μάλλον είναι, ως ένα βαθμό, πραγματικό. Αν όλα τα παραπάνω συνδυαστούν με την αμυντική του προσήλωση, που χρόνο με το χρόνο θα μεταφράζεται και σε πραγματική επιρροή του παιχνιδιού σε αυτόν τον τομέα, τότε οι Suns ίσως δεν πρέπει να απογοητεύονται, ακόμη, με την περίπτωση του Κροάτη.
Thon Maker
O Thon Maker αυτή τη στιγμή είναι από τα μεγαλύτερα ερωτηματικά ολόκληρης της λίγκας. Από τη μία τα στατιστικά του και η συνολική του παρουσία δεν τρομάζουν κανέναν, χωρίς να είναι αδιάφορα, ενώ από την άλλη ορισμένες στιγμές μέσα στα ματς (σε συνδυασμό με το αθλητικό του πακέτο) φαντάζει εντυπωσιακός. Αν συνυπολογίσει κανείς και τις δηλώσεις θρύλων, όπως του Garnett που είπε ότι «ο Maker θα γίνει μια μέρα MVP», τότε πραγματικά δεν ξέρουμε τί ακριβώς μπορεί να γίνει ο 19χρονος center των Bucks. Σήμερα ο Thon Maker δεν είναι κακός παίκτης. Το αντίθετο. Είναι ένας παίκτης με ύψος 216 εκατοστά, απίστευτα μακριά άκρα, elite conditioning και συνολικά ένας από τους καλύτερους αθλητές ολόκληρης της λίγκας. Παίζει με απίστευτο πάθος και ενέργεια, προσπαθώντας να επηρεάσει το παιχνίδι με όποιο τρόπο μπορεί, έχει πολύ γρήγορα πόδια και είναι και καλός αμυντικός.
Επιπρόσθετα, είναι ένας παίκτης που σουτάρει με καλά ποσοστό από μέση και μακρινή απόσταση. Αρκούν όμως αυτά για να σε χαρακτηρίζει μελλοντικό MVP ο Kevin Gatnett, ενώ στη δεύτερη σεζόν σου στο nba έχεις 4,4 pts / 4 rb / 0,7 bl και 9,5 PER σε 18 λεπτά συμμετοχής; Όσοι κάνουν αναφορά στον Maker μιλούν για το αστείρευτο, αλλά άγουρο ταλέντο του και περιμένουν ότι τα επόμενα χρόνια θα εκτοξευτεί, κάτι που μας δείχνουν και τα παρακάτω στιγμιότυπα.
Το μυστήριο συνεχίζεται, όταν τον βλέπουν πριν τα ματς να δουλεύει μόνο post moves με το team των Bucks και να είναι εξαιρετικός και μέσα σε ματς όχι απλά να μην επιχειρεί, αλλά να μην του δίνεται καν ένα σύστημα για να επιδείξει τις ικανότητες του στον συγκεκριμένο τομέα. Όλοι υποθέτουν ότι ο Kidd κάτι κρύβει καλά. Ή απλά μπλοφάρει. Μέχρι τότε όμως, ο Thon Maker θα πρέπει να μας επιδείξει περισσότερα πράγματα από το αθλητικό του πακέτο, το hardworking, το τρίποντο και την αμυντική προσήλωση. Αυτά αντιστοιχούν σε ένα ρολίστα, όχι σε έναν «μελλοντικό MVP».
Jahlil Okafor
Η αλήθεια είναι ότι πριν 3 χρόνια, κανείς δε θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο Big Jah, ένας από τους καλύτερους παίκτες που έχει γνωρίσει το αμερικάνικο μπάσκετ σε λυκειακό και κολεγιακό επίπεδο, θα βρίσκεται σε μια λίστα με παίκτες που απογοητεύουν. Χωρίς να είναι απολύτως δική του ευθύνη, ο Okafor βρέθηκε στο χειρότερο μέρος τη χειρότερη στιγμή. Όντας πρωταθλητής του NCAA επιλέχθηκε στο #3 του draft του 2015 από τους Sixers, που τότε βρίσκονταν στο...απόγειο του #TrustTheProcess. Έτσι ο Okafor ήταν αυτός που στην ουσία θυσιάστηκε για να μπορέσει η ομάδα να περάσει από την εποχή Hinkie στην εποχή Colangelo. Από το ατελείωτο tanking στο «ας παίξουμε και λίγο μπάσκετ». Η όλη κατάσταση άλλαξε τον Okafor και δεν του επέτρεπε να ασχοληθεί με το μπάσκετ. Μετά τη Rookie σεζόν του, όπου μετρούσε άκοπα 17,5 pts / 7,0 rb και 1,2 bl σε 30 λεπτά συμμετοχής, ήρθαν οι τραυματισμοί, η επιστροφή του Joel Embiid και η αλλαγή νοοτροπίας στη Φιλαδέλφεια, να δείξουν ότι ο Big Jah είναι αναλώσιμος και κυρίως ανεπιθύμητος. Έτσι, παραγκωνίστηκε πλήρως με πρόφαση την όντως κακή του άμυνα, αλλά σε βαθμό που δε μπορούσε να δικαιολογηθεί. Σήμερα ο Jah επιδιώκει μια νέα αρχή στην καριέρα του και μάλλον βρίσκεται στο καλύτερο σημείο: οι Nets τα τελευταία χρόνια είχαν ξεμείνει από υψηλά draft picks και τους ήρθε μέσω Sixers ένα πολύ υψηλό pick. Ένας παίκτης που μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν το νούμερο 1 σε όλη την Αμερική. Πλέον το μέλλον του Okafor βρίσκεται στα δικά του χέρια.
Nikola Jokic
Με το Nikola Jokic, καθώς και τον επόμενο της λίστας μας τα πράγματα είναι διαφορετικά. Προφανώς ο Jokic δεν απογοητεύει με την καριέρα του, ούτε με τη φετινή του σεζόν. Ο όρος «απογοήτευση» έγκειται στο ότι ο Jokic αναμενόταν από πολλούς φέτος να κάνει τη breakout χρονιά του και να γίνει all star. Παρά λοιπόν την πολύ καλή σεζόν του με 16,7 pts / 10,3 rb/ 4,5 ast και 24,22 PER (!), ο Jokic είναι τόσο καλός που αυτή η σεζόν μοιάζει με πισωγύρισμα. Φυσικά, ο Σέρβος έχει ελαφρυντικά. Από τη μία οι μικροτραυματισμοί του τον έβγαλαν πολλές φορές από το ρυθμό, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στο πολύ ποιοτικό και βαθύ ρόστερ των Nuggets ήρθε να προστεθεί και ο All star Paul Millsap, κάτι που σίγουρα επηρέασε και τον Jokic. Ο νεαρός Center πάντως παραμένει ένας πανέξυπνος παίκτης, πάνω στον οποίο χτίζεται το μέλλον μιας εντυπωσιακής ομάδας στο Denver. Ο Jokic έχει κάνει βήματα μπροστά στους τομείς της αντίληψης και του Leadership και αυτό αποτυπώνεται και στα στατιστικά του, αφού οι Nuggets με αυτόν στο παρκέ είναι καλύτερη ομάδα και στις δυο πλευρές του παρκέ. Ωστόσο, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στο πώς ήταν οι Nuggets με τον Σέρβο star στο ματς πέρσι και πώς φέτος, για να δούμε ότι φέτος παρατηρείται μια «αναλωσιμότητα» από τη μεριά του.
Τα ποσοστά του Jokic στην επίθεση έχουν πέσει και το παιχνίδι του έχει στιγμές διστακτικότητας. Φαίνεται και είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο Σέρβος θα ξεπεράσει αυτές τις αδυναμίες. Ήδη μέσα στο Δεκέμβρη ανέβασε ρυθμούς για τα καλά, παίζοντας σε 8 ματς μετά τον τραυματισμό του στα οποία οι Nuggets είχαν ρεκόρ 4-4 και ο Σέρβος είχε 18,4 pts / 9,1 rb, αλλά εξακολουθεί να είναι ασταθής. Το βασικό που πρέπει να αντιληφθεί ο Jokic είναι ότι έχει ένα μοναδικό skillset, το οποίο ίσως δεν έχει κανείς άλλος ψηλός στο nba αυτή τη στιγμή και με βάση αυτό να κυριαρχήσει.
Andrew Wiggins
Ο νεαρός Καναδός των Wolves φέτος υπέγραψε το τεράστιο συμβόλαιο των 148 εκ. δολαρίων για 5 χρόνια, ερχόμενος από τη χρονιά που τον καθιέρωσε ως superscorer στην λίγκα. Μετά την περσινή του χρονιά που μετρούσε 23,7 πόντους με 45,2% εντός παιδειάς και 36% στο τρίποντο, ο Wiggins, που είχε δεδομένες και σοβαρές αδυναμίες στο να γίνει ένας all around παίκτης, αναμενόταν να εκτοξευτεί και να απελευθερωθεί δίπλα στον Jimmy Butler. O Wiggins είναι ένας απίστευτος αθλητής σωματικά, αλλά και σε επίπεδο προσόντων, με potential να γίνει ένας από τους καλύτερους 2-way players της λίγκας. Είναι ένα καλοπροπονημένο 2-3άρι, με εξαιρετικό μηχανισμό στο σουτ, έφεση στο να τρυπάει την άμυνα και να διαλύει τους αντιπάλους στον αέρα. Την ίδια στιγμή έχει ένα αξιοζήλευτο midrange παιχνίδι, που μπορεί να εξουδετερώσει οποιοδήποτε αντίπαλο. Και όμως η εικόνα του συνεχίζει να έχει χτυπητά μειονεκτήματα:
α) όλες οι αδυναμίες του Wiggins συνεχίζουν. Εδώ και χρόνια κριτικάρεται, για το πόσα λίγα rebounds παίρνει για το μέγεθος και το ταλέντο του, ενώ συνεχώς δηλώνει ότι δουλεύει πάνω σε αυτό, φέτος παίρνει 4,0 rb μέσο όρο (όσα ακριβώς και πέρσι). Ταυτόχρονα, συνεχίζει να μη μοιράζει το παιχνίδι στους συμπαίκτες του με 1,8 ast μ.ο, δηλαδή μισή ασίστ λιγότερη από πέρσι!
β) ο Wiggins παραμένει ένας κακός αμυντικός. Ενώ έχει όλο το πακέτο για να είναι ένας εξαιρετικός αμυντικός, πόσο μάλλον δίπλα στο Jimmy Butler και υπό τις οδηγίες του coach Thib, ο Wiggins, κατά βάση παραμένει αδιάφορος σε αυτόν τον τομέα, έχοντας το χειρότερο (!) Drtg της καριέρας του και το πολύ κακό -1,7 Defensive Box Plus Minus.
γ) ο Wiggins συνεχίζει να μην παίζει με βάση τις ικανότητές του στην επίθεση. Ενώ είναι ένα επιθετικό υπερόπλο, ο Wiggins παίζει κατά βάση isolation, όχι λόγω επιλογής της ομάδας, αλλά λόγω της δικής του νοοτροπίας. Την ίδια στιγμή φαίνεται ότι ο πιο αποτελεσματικός του ρόλος στην επίθεση είναι του cutter, σημείο στο οποίο το παιχνίδι του έχει τελειοποιηθεί, όντας 3ος σε όλο το NBA πίσω από τον Lebron και τον Porzingis.
δ) ο Wiggins έχει πέσει σχεδόν 6 πόντους σε μέσο όρο και αυτό οφείλεται στις δικές του επιλογές στην επίθεση. Ο νεαρός σταρ των Wolves αρέσκεται τόσο πολύ στο να δημιουργεί για τον εαυτό του, που αν δεν έχει τη μπάλα στα χέρια πολλές φορές απλά ξεχνιέται μέσα στον αγωνιστικό χώρο βάζοντας τα χέρια (κυριολεκτικά) στη μέση!
Θα μπορούσαν να αναφερθούν επίσης οι: Dennis Schroeder, Marquese Chriss, Elfrid Payton, Mario Hezonja, Emmanouel Mudiay και Dante Exum.
COMMENTS