Οστάνδη - Άρης 69-67: Βελτιωμένος αλλά ηττημένος

Βελτιωμένος ο Άρης και τζάμπα ήττα στο Βέλγιο. άποψη για το παιχνίδι και την επικαιρότητα.

Για την 7η αγωνιστική του Basketball Champions League, ο πληγωμένος σε εγωισμό Άρης του Παναγιώτη Γιαννάκη ταξίδεψε στο Βέλγιο ώστε να αντιμετωπίσει μια από τις ασθενέστερες ομάδες του τετάρτου ομίλου, την Οστάνδη. Παρελθόν για τους κίτρινους αποτελούν ήδη οι Βον και Πέτγουεϊ (όχι επίσημα), ενώ εκτός 12αδας έμεινε και ο Μόραντ ο οποίος υπέπεσε σε πειθαρχικό παράπτωμα λίγο πριν τον αγώνα.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον Άρη να στοχεύει στο χαμηλό ποστ τους Βασιλόπουλο και Μπένσον, θέλοντας είτε να φθείρει τους αντίπαλους ψηλούς είτε να βρει πόντους. Όλο το δεκάλεπτο κύλησε με τους Θεσσαλονικείς να βρίσκουν πόντους κυρίως από τους ψηλούς, Μπένσον με πολύ καλά τελειώματα από μέση απόσταση και Βασιλόπουλο, Τσαϊρέλη κυρίως κοντά στο καλάθι, ενώ αμυντικά, πέρα από τρία λεπτά στην μέση του δεκαλέπτου, η περίοδος δεν πήγε κατ ευχήν, με τους Βέλγους να σκοράρουν μεγάλο μέρος των πόντων από τα 6+ μέτρα και έπειτα από split out ή pick and roll. Η ομάδα του Γιαννάκη δεν ανταποκρίθηκε με συνέπεια στα pnr καθώς οι παίκτες της Οστάνδης κατάλαβαν από νωρίς την ανεπάρκεια του Μπένσον στο να βγει δυναμικά στις φάσεις, και εκτελόυσαν μετά από 1-2 βήματα με τον δεχόμενο του σκριν. Σκορ πρώτου δεκαλέπτου 19-20 με buzzer beater τρίποντο έπειτα από το γνωστό split του Σαλούμου και εκτέλεση του Λασίσι.

Το δεύτερο δεκάλεπτο βρήκε τον Άρη να ξεκινάει αρκετά καλά, βέβαια οι παθογένειες στην άμυνα συνεχίστηκαν, με τους φιλοξενούμενους να έχουν σημαντικό πρόβλημα και στα ριμπάουντ, με τα χαμένα αμυντικά να δίνουν και πόντους στην Οστάνδη. Όλα βέβαια ξεκινούσαν από τις κακές άμυνες των περιφερειακών του Άρη και την ανάγκη των Χρηστίδη και Μπένσον να βγουν σε βοήθειες, αφήνοντας κενό στην καρδιά της ρακέτας με τον Μάιερς να πληγώνει την ομάδα του Δράκου. Επιθετικά οι κίτρινοι δεν πήραν σχεδόν τίποτα από τους Μπελ και Γουίβερ, με τους περιφερειακούς να σκοράρουν μόλις τους 9 από τους 32 πόντους των κιτρίνων στο ημίχρονο. Σκορ ημιχρόνου 38-32.



Η αρχή της τρίτης περιόδου βρήκε τον Άρη να ξεκινάει χωρίς καθαρό μυαλό, με λάθη στην επίθεση και τους Βέλγους να δίνουν γρήγορο ρυθμό στο παιχνίδι σταδιακά χτίζοντας διψήφια διαφορά με τον Τζόρτζεβιτς σε κινητήριο μοχλό. Μετά το 48-37 των παικτών της Οστάνδης στο 25’, ο Γιαννάκης επέλεξε χαμηλό σχήμα για πίεση και ευελιξία και με τον Μούρτο κολλημένο πάνω στον Σέρβο ηγέτη των Βέλγων, ξεκίνησε την αντεπίθεση του από την άμυνα. Επιθετικά, οι φιλοξενούμενοι έδειξαν ανεβασμένοι, με τον Αθηναίου να κινεί τα νήματα και είτε να εκτελεί είτε να μοιράζει μπάλες στους Μούρτο και Τσαϊρέλη. Ο πρώην forward του Ολυμπιακού αγωνίστηκε για μεγάλο κομμάτι του δεύτερου ημιχρόνου σε θέση 5, με τον Βασιλόπουλο δίπλα του στο 4, με τον Άρη να τρέχει σερί 4-16, και να προσπερνάει λίγο πριν το τέλος του δεκαλέπτου σε 52-53, πριν τη 1/3 βολές του Λασίσι έπειτα από το αχρείαστο φάουλ του Μούρτου.

Η τελευταία περίοδος είχε δύο σκέλη, στο πρώτο τετράλεπτο είδαμε τον Άρη να είναι ξανά πολύ στατικός με την μπάλα να μην κυκλοφορεί σωστά και τους Θεσσαλονικείς να εκτελούν τρίποντα πάνω σε άμυνα, ενώ αμυντικά μετά το πρώτο σοκ των 5 σερί πόντων στα πρώτα 35’’, η ομάδα του Γιαννάκη βρήκε τρόπο να περιορίσει τους παίκτες της Οστάνδης. Με το σκορ στο 63-58 και με τον Άρη να έχει το μομέντουμ του αγώνα έπειτα από συνεχόμενους πόντους του Βασιλόπουλου, οι κίτρινοι έβγαλαν δύο πολύ όμορφες φάσεις, οι οποίες δεν είχαν ευτυχή κατάληξη, και οι οποίες θα μπορούσαν να βάλουν τους φιλοξενούμενους στο τελευταίο δίλεπτο σε θέση οδηγού. Το χαμένο lay-up του εξαιρετικού σήμερα Τσαϊρέλη και το επιθετικό φάουλ του Βασιλόπουλου στο τρανζίσιον 3 με 2 παιχνίδι, πήγαν την ομάδα αρκετά πίσω. Το παλικαρίσιο τρίποντο του Μποχωρίδη όμως στο 66-62 στο 39’ (66-65), άλλαξε ξανά τις ισορροπίες και σε συνδυασμό με την πολύ καλή αμυντική προσπάθεια τις ομάδας, έδωσε την ευκαιρία στον Άρη να προσπεράσει. Οι Βέλγοι ροκάνισαν τον χρόνο με συνεχόμενα φάουλ πάνω στον Αθηναίου, ο οποίος στο τέλος δεν είχε το μυαλό να εκτελέσει σωστά το play, κάνοντας λάθος πάσα στα 16΄΄ πριν το τέλος. Οι κίτρινοι τελικά δεν κατάφεραν να σκοράρουν σε τρίποντα των Μπελ και Αθηναίου με το τελικό σκορ, 69-67, να δίνει μια πολύ σημαντική νίκη στους Βέλγους, και να βγάζει τον Άρη εκτός τροχιάς πρόκρισης. Είχα τονίσει πως η ήττα από την Βόνη θα στοίχιζε στον Άρη. Σήμερα, οι Θεσσαλονικείς είχαν την ευκαιρία να πατσίσουν το κακό αποτέλεσμα κόντρα στους Γερμανούς, ωστόσο δεν τα κατάφεραν καθαρά στις λεπτομέρειες.

Η ομάδα του Γιαννάκη έδειξε σαφή βελτίωση στο επιθετικό παιχνίδι, σε σχέση με προηγούμενες εμφανίσεις. Ο Αθηναίου είχε κέφια και παρά τα άσχημα ποσοστά του εντός πεδιάς (3-13 σουτ), λειτούργησε σε μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού σαν σωστός pg. Βέβαια μπορεί να χαρακτηριστεί ο μοιραίος του αγώνα καθώς αυτός ήταν ο παίκτης που πήρε τις τελευταίες επιθέσεις με άστοχα σουτ και άσχημες επιλογές. Βοήθειες στην δημιουργία έδωσαν και οι Μπελ με 5 πόντους και 3 ασίστ, που χρησιμοποιήθηκε τόσο σαν 1 όσο και σαν 2, και ο Βασιλόπουλος ο οποίος ήταν σταθερός με 11 πόντους, 3 ασίστ και 6 ριμπάουντ. Εξαιρετικός επιθετικά ο Τσαϊρέλης ο οποίος σκόραρε 20 πόντους με 57% εντός πεδιάς. Θετικότατο πρόσημο και για τον αρχηγό του Άρη, τον εορτάζοντα Σπύρου Μούρτο, ο οποίος με τη σκληρή του άμυνα έβγαλε εκτός ρυθμού τον ηγέτη της Οστάνδης, τον Τζόρτζεβιτς, δίνοντας το έναυσμα για την αντεπίθεση στο 3ο δεκάλεπτο.



Όσον αφορά την επικαιρότητα της ομάδας, θα ήθελα να τονίσω πως η μεταγραφή του Λευτέρη Μποχωρίδη ως ελεύθερο από τον Παναθηναϊκό οφείλεται κατά βάση στην μεγάλη επιθυμία του παίκτη να επιστρέψει σπίτι του, πράγμα το οποίο τον έκανε να πει ναι στα λίγα χρήματα, σε σχέση με αυτά που έπαιρνε στο τριφύλλι, και να ανηφορίσει στην Θεσσαλονίκη. Επίσης, όλοι γνωρίζουμε πως οι σχέσεις των ισχυρών ανδρών των δύο ομάδων δεν είναι και οι καλύτερες, κυρίως μετά τα όσα έγιναν τον περασμένο Φεβρουάριου κατά τη διάρκεια του τελικού κυπέλλου. Είναι αλήθεια πως η διοίκηση Γιαννακόπουλου πίεσε τον αθλητή να μείνει στην Αττική και να δοθεί στο Λαύριο, ωστόσο η άρνηση του Μποχωρίδη στο να αγωνιστεί σε άλλη ομάδα εκτός του Άρη και οι λεπτοί χειρισμοί του κ.Μάνου Παπαδόπουλου, επέτρεψαν στον Παναγιώτη Γιαννάκη να έχει ακόμα ένα όπλο στην φαρέτρα του.

Στα θέματα των αποχωρήσεων και αντικαταστάσεων κάποιων Αμερικάνων, η απάντηση δόθηκε στο Yellow Radio από τον κ. Μάριο Ολύμπιο, μάνατζερ του Δράκου όπως και των δύο παικτών (μάλλον πρώην) του Άρη, των Πέτγουεϊ και Βον. Ο Κουάμι Βον δεν ταίριαξε στον Άρη, δεν έδωσε το κάτι παραπάνω στην ομάδα και δεν δικαιολόγησε το μεγάλο, για τα φετινά δεδομένα των κιτρίνων, συμβόλαιό του. Έτσι αποφασίστηκε να αντικατασταθεί. Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Ολύμπιο αυτό δεν έχει γίνει ακόμα διότι ο Άρης απλά και ξεκάθαρα δεν έχει τους απαραίτητους πόρους ώστε να εξοφλήσει τον Αμερικάνο γκαρντ, μόνο για τα δεδουλευμένα του, και ο ίδιος να αποχωρήσει. Η περίπτωση Πέτγουεϊ είναι διαφορετική καθώς ο παίκτης πονάει και επιθυμεί να σταματήσει, τουλάχιστον για ένα διάστημα, το μπάσκετ. Το οικονομικό δεν είναι το πρόβλημα, παρά το ότι ο Αμερικάνος δεν έχει πάρει ούτε ευρώ φέτος, και εφόσον πλέον είναι κόκκινο πανί για την κερκίδα, το συμβόλαιο του θα λυθεί τις επόμενες μέρες. Η γνώμη μου για τους αθλητές είναι γνωστή. Ο μεν Βον είναι καλός παίκτης, ωστόσο δύσκολα θα μπορούσε να αγωνιστεί στο 1, με τον Αθηναίου δίπλα του. Θεωρητικά η προσέγγιση ήταν σωστή, με τους τρεις βασικούς περιφερειακούς της ομάδας του Γιαννάκη να είναι ικανοί δημιουργοί και μέχρι ενός επιπέδου σκόρερ. Ωστόσο, Βον και Αθηναίου δεν έδειξαν αυτό που περιμέναμε, κυρίως δημιουργικά, και ο Γουίβερ πέρα από τις αναλαμπές σε οργανωτικό κομμάτι και τις βοήθειες σε άμυνα και ριμπάουντ, δεν βοηθάει σχεδόν καθόλου εκτελεστικά. Η λύση ήταν ξεκάθαρα να βρεθεί ένας point guard για να αντικαταστήσει τον ακριβό πρώην γκαρντ των Σκάϊλάινερς, κάποιος παίκτης που θα δώσει την εξτρά πάσα και θα βάλει την επιθετική λειτουργία σε μια σειρά, κατεβάζοντας τον Μπελ επιτέλους στην φυσική του θέση, αυτή του εκτελεστή, χωρίς να αναλώνεται στο κατέβασμα της μπάλας και στις παραπανίσιες ντρίμπλες. Αυτό δυστυχώς δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής, δεν θεωρώ πως ο Μποχωρίδης είναι αυτός ο παίκτης, και για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω κατά πόσο αντέχει ο Άρης ακόμα ένα συμβόλαιο στην παρόυσα φάση.

Αυτή τη στιγμή οι κίτρινοι έχουν στο ρόστερ τους τέσσερις Αμερικάνους, εκ των οποίων ο ένας, Μόραντ, δεν είναι και τόσο ενεργός. Οι Μπένσον, Μπελ και Γουίβερ κατά τη γνώμη μου είναι καλοί παίκτες, απλά δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα γιατί η ομάδα είναι άρρωστη και ο σχεδιασμός τουλάχιστον περίεργος. Η μεταγραφή του Μποχωρίδη έρχεται για να μπερδέψει ακόμα περισσότερο την περιφέρεια του Άρη, η οποία μετράει πλέον τέσσερα δυάρια (Αθηναίου, Μποχωρίδης, Μπελ και Πουλιανίτης), δύο δυαρότριάρια (Γουίβερ-αν και βαρύς πλέον 2-3 λογίζεται, Μούρτος) και μόλις ένα pg, τον 20χρονο Φλιώνη. Στην γραμμή των ψηλών, ο Άρης μετράει ένα τεσσάρι, τον Βασιλόπουλο, ένα τεσσαροπεντάρι, τον Τσαϊρέλη, και ένα πεντάρι, το οποίο είναι από τα ποιοτικότερα που έχουμε δει στην Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια, τον Μπένσον. Από εκεί και πέρα Μόραντ και Χρηστίδης λογίζονται ως πεντάρια, αλλά η αλήθεια είναι πως δύσκολα θα βοηθήσουν φέτος τον Άρη. Που θέλω να καταλήξω; Πως ο Άρης μπορεί να πάει καλύτερα, με μια μείωση του μπάτζετ, σε σχέση με τον αρχικό προγραμματισμό, και με καλύτερη διαχείριση των θέσεων στο γήπεδο. Από τη στιγμή που αποκτήθηκε ο Μποχωρίδης και ο Δράκος τον πιστεύει, πρέπει να του δώσει τον χώρο ώστε να μεγαλώσει μπασκετικά αγωνιζόμενος στην σωστή θέση, για μένα ως sg. Αυτό σημαίνει πως Μπελ και Αθηναίου θα αναγκαστούν να προσαρμόσουν το παιχνίδι τους και πιθανότατα δεν θα παίζουν εκεί που θέλουν. Η αντικατάσταση του ενός από τους δύο με έναν κανονικό playmaker πρέπει να είναι άμεση. Δεν χρειάζεται η ομάδα να δώσει 90-100χιλ για οργανωτή, απλά να βρει κάποιον που μπορεί να τρέξει σωστά τα plays. Ο Αθηναίου έδειξε σήμερα θετικές τάσεις δημιουργίας. Πιθανότατα οι Θεσσαλονικείς να ήταν καλυμμένοι αν είχε μείνει ο Ξανθόπουλος ή αν είχε αποκτηθεί τον Σεπτέμβριο ο Κατσίβελης. Στους ψηλούς ο Άρης χρειάζεται έναν παίκτη με γρήγορα πόδια που ιδανικά να αγωνίζεται και στις δύο θέσεις και να μπορεί να απειλήσει περιμετρικά του τριπόντου. Δεκέμβριος μήνας όμως, παίκτες δεν υπάρχουν, λεφτά δεν υπάρχουν οπότε θα δούμε πως θα πορευτεί ο Δράκος. Σήμερα πάντως χάθηκε μια καλή ευκαιρία αφού η Λιέτουβος έλυσε το συμβόλαιό της με τον Ρόμπερτ Κάρτερ, pf με σουτ και αθλητικότητα, ωστόσο ο παίκτης προχώρησε γρήγορα στην υπογραφή συμβολαίου με την Γκαζιαντέπ. Μια καλή περίπτωση που από ότι ακούμε μπορεί και να δει προς τα μέρη μας, είναι αυτή του Μάρκους Κένεντι, ο οποίος είναι σε συζητήσεις για την λύση του συμβολαίου του με την ιταλική Πιστόϊα. 

Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ και στο θέμα των Τούρκων, οι οποίοι περιμένουμε να δώσουν οικονομική ανάσα στην ΚΑΕ. Θεωρώ πως από τη στιγμή που δύο άνθρωποι έχουν ήδη γίνει μέλη του  Άρη, πολύ δύσκολα θα χαλάσει η συμφωνία. Οι υπογραφές και ανακοινώσεις είναι λογικά θέμα χρόνου και θέλω να πιστεύω πως θα υπάρχουν οριστικές εξελίξεις μέχρι το Σαββατοκύριακο. Από εκεί και πέρα, τα νούμερα τα οποία ακούγονται, 10εκ σε 3 χρόνια, αποκλείεται είτε να είναι τα προβλεπόμενα, είτε να αποτελούν χορηγικό πακέτο. Ούτε οι ομάδες της Ευρωλίγκα δεν παίρνουν πάνω από 3εκ το χρόνο από τους σπόνσορες τους, πόσο μάλλον ο Άρης ο οποίος δεν αγωνίζεται καν σε αυτό το επίπεδο και αγωνίζεται σε γήπεδο λίγο μεγαλύτερο των 5χιλ θέσεων με απογοητευτικές πλέον πληρότητες, λόγω της πορείας της ομάδας. Γνώμη μου είναι πως οι Τούρκοι επιχειρηματίες έρχονται σαν τη διάδοχη κατάσταση της διοίκησης Λάσκαρη, η οποία παρά τα λάθη της και τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετώπισε, έχει την ευκαιρία να αποχαιρετήσει την ομάδα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, παραδίδοντας την σε ανθρώπους που έχουν την δύναμη να ανεβάσουν τους κιτρίνους στην ευρωπαϊκή ελίτ. Ελπίζουμε οι Τούρκοι να είναι τέτοιοι. Αναμένουμε και αισιοδοξούμε.