ΑΕΚ-Ολυμπιακός 66-62: Η μπίλια έκατσε στον Δικέφαλο

Έπειτα από τον Παναθηναϊκό, θύμα του Δικεφάλου έπεσε και ο έτερος αιώνιος.

Στην ουσία δεν κρίθηκε κάποια θέση για την Α1 χτες, στην ήττα του Ολυμπιακού από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Ο Δικέφαλος μετά τον Παναθηναϊκό κέρδισε και τους ερυθρόλευκους την φετινή σεζόν, δείχνοντας πως το πλάνο του Μάκη Αγγελόπουλου βρίσκεται σε καλό επίπεδο λειτουργίας. Όχι στο ιδανικό, όχι στο επιθυμητό επίπεδο, αλλά σίγουρα σε καλό δρόμο. Από την άλλη η ομάδα του Πειραιά υπέστη την δεύτερη ήττα στο πρωτάθλημα, όμως στην πραγματικότητα δεν αλλάζει κάτι. Μπορεί όπως φαίνεται να έχασε την πρώτη θέση άρα και το πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς, αλλά ακόμα και να κέρδιζε χρειαζόταν διπλό με τουλάχιστον 4 πόντους στο ΟΑΚΑ. Αυτό που πραγματικά όμως θα πρέπει να απασχολήσει το επόμενο διάστημα τον κόουτς Σφαιρόπουλο είναι οι τραυματισμοί των Πρίντεζη και Μιλουτίνοφ που έρχονται να προστεθούν στους Αγραβάνη, Παπαπέτρου που δεν αγωνίστηκαν χτες .

Η συνολική εικόνα του αγώνα ήταν κακή. Αρκετά κακή θα έλεγα. Φυσικά και υπάρχουν δικαιολογίες και για τις 2 ομάδες, αφού μεν την ΑΕΚ υπήρξε πρόσφατα αλλαγή προπονητή με τον Μανωλόπουλο να απολύεται και τον Σάκοτα να επαναδραστηριοποιείται και για τον δε Ολυμπιακό, ο αγώνας έγινε μόλις 44 ώρες έπειτα από τον εξουθενωτικό αγώνα (με παράταση) για την Ευρωλίγκα με την Ρεάλ. Στο πρώτο δεκάλεπτο η ΑΕΚ ήταν κυρίαρχη, κατάφερε να προηγηθεί ακόμα και με 10 (22-12) πόντους, ωστόσο ο Ολυμπιακός επανήλθε σύντομα στο σκορ και το έφερε σε απόσταση διπόντου. Μέχρι το ημίχρονο οι δύο ομάδες δεν μπορούσαν να ξεφύγουν η μία από την άλλη με το αποτέλεσμα της ανάπαυλας να είναι 39-37 για τον Δικέφαλο. 

Στην επανάληψη είχαμε το ίδιο σκηνικό. Η ΑΕΚ ήταν σταθερά μπροστά στο σκορ, ο Ολυμπιακός ακολουθούσε και η αστοχία πήγαινε σύννεφο. Στο τελευταίο και κρίσιμο δεκάλεπτο οι παίκτες του Σφαιρόπουλου πήραν μετά από αρκετή ώρα το προβάδισμα στο σκορ με 53-56 με τους Μακλίν και Τόμπσον, ωστόσο συνεχόμενα λάθη των ερυθρολεύκων επέτρεψαν στους κίτρινους να τρέξουν σερί 8-0 και να περάσουν εκείνοι μπροστά με 5 (61-56). Η είσοδος του Σπανούλη έφερε ξανά το προσπέρασμα για του κόκκινους (61-62), όμως ο αρχηγός του Ολυμπιακού υπέπεσε σε συνεχόμενα λάθη στο τέλος του αγώνα με αποτέλεσμα η ΑΕΚ να πάρει κατοχές και βολές. Οι κιτρινόμαυροι ευστόχησαν στις 5 από τις 6 βολές που εκτέλεσαν διαμορφώνοντας το τελικό σκορ 66-62.

Κράτα την νίκη, προχώρα όμως με ξεκάθαρο πλάνο

Για τον Δικέφαλο η δεύτερη νίκη απέναντι στους αιωνίους μέσα στην ίδια σεζόν σίγουρα αποτελεί παράσημο. Όμως δεν θα πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός στο κίτρινο στρατόπεδο αφού η έλλειψη σταθερότητας είναι εμφανέστατη. Είναι καταρχήν η τρίτη συνεχόμενη χρονιά κατά την οποία η ΑΕΚ δεν μπορεί να βρει την ηρεμία της στο κομμάτι του προπονητή. Κάνοντας ένα flashback ουσιαστικά από την επιστροφή της στην μεγάλη κατηγορία δεν έχει περάσει σεζόν που κάποιος προπονητής να βγάλει όλο την αγωνιστική περίοδο. Η επιλογή του Μάκη Αγγελόπουλου να στηρίξει τον κόουτς Μανωλόπουλο έμοιαζε από την αρχή της ότι θα έχει σύντομο τέλος. Ο Έλληνας τεχνικός παρά τα καλά στοιχεία που είχε στα χέρια του δεν μπόρεσε να τα αξιοποιήσει και το θέαμα που παρουσίασε μόνο ελκυστικό δεν το λες. 

Μάλιστα η νίκη επί του Παναθηναϊκού σίγουρα θόλωσε τα νερά, αφού λίγες ώρες νωρίτερα υπήρχε η φήμη ότι ο Ηλίας Ζούρος βρίσκεται καθ'οδόν για τον πάγκο της ΑΕΚ. Η επιτυχία να περάσει η ομάδα στον τελικό κυπέλλου κράτησε τον Μανωλόπουλο στην θέση του, όμως η απόφαση ήταν ειλημμένη αφού ο Δικεφάλος παρουσίαζε ένα πρόσωπο διόλου ελκυστικό. Οι ήττες από Λαύριο και Μπεϊρούτ ήταν το κύκνειο άσμα του κόουτς Μανωλόπουλου. Και ήταν απόλυτα λογικό αφού εξαρχής δεν φαινόταν ικανός να στηρίξει το project που είχε στο μυαλό του ο Μ. Αγγελόπουλος. Άλλωστε η εμπειρία του ως head coach ομάδας ήταν ελάχιστη και φάνηκε, πόσο μάλλον όταν έχει να διαχειριστεί ρόστερ υψηλών απαιτήσεων και προσδοκιών.

Πάντως και ο πρόεδρος της ΑΕΚ δεν δείχνει να μαθαίνει από τα λάθη του παρελθόντος, δείχνοντας πως μάλλον και ο ίδιος ή το επιτελείο του είναι μπερδεμένο ως προς το πλάνο που πρέπει να ακολουθήσουν για την επόμενη μέρα. Η ενεργοποίηση Σάκοτα για λίγο (τονίζω λίγο) διάστημα μοιάζει ιδανική αφού ο Ντράγκαν ζει αναπνέει και συνεχίζει να δουλεύει στον οργανισμό. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε και την εικόνα που είχε η ομάδα επί ημερών του καθώς και τον τρόπο που έφτασε η ομάδα στην απόλυσή του. Ο Δικέφαλος βρίσκεται ξανά σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι. Όπως με την νίκη επί του ΠΑΟ, έτσι και με την νίκη επί του ΟΣΦΠ, ελοχεύει ο κίνδυνος του να υπάρξει πίστη σε ένα πρόσωπο το οποίο έχει αποδείξει ότι την δεδομένη στιγμή δεν μπορεί να προσφέρει το κάτι παραπάνω στην ομάδα.

Στο μεταίχμιο της σταθερότητας και της αλλαγής επιπέδου προσωπική μου γνώμη είναι πως ο Ντράγκαν Σάκοτα δεν πρέπει να παραμείνει έστω και μέχρι νεοτέρας όπως βγαίνει από τα ρεπορτάζ. Η διοίκηση και το επιτελείο πρέπει να ξεκαθαρίσουν τι θέλουν από την ομάδα τους και να κατασταλάξουν σε ένα πλάνο με έναν ικανό προπονητή που να μπορεί να πάρει την ποιότητα των παικτών. Δεν ξέρω αν αυτός λέγεται Μαρκόπουλος, Ζούρος, Αγγέλου ή Πεδουλάκης, δεν ξέρω αν θα είναι ένας μπαρουτοκαπνισμένος ή φέρελπις ξένος προπονητής. Το βασικό στοιχείο που πρέπει να έχει ο άνθρωπος που θα αναλάβει τα ηνία της ΑΕΚ πρέπει να είναι η ύπαρξη πλάνου. Είναι κρίμα για την όλη οικονομική ενίσχυση που έχει βάλει ο ισχυρός άντρας του Δικεφάλου τόσα χρόνια, με παίκτες που έχουν ποιότητα, να μην υπάρχει ένας ικανός προπονητής να στηρίξει την όλη προσπάθειά του. 

Γενικότερα από τεχνικής άποψης η χθεσινή νίκη της ΑΕΚ δεν έδειξε κάτι διαφορετικό σε σχέση με τις προηγούμενες αγωνιστικές, αλλά πως θα μπορούσε να δείξει όταν ο υπηρεσιακός προπονητής βρίσκεται ελάχιστες μέρες στο τιμόνι. Δεν θεωρώ ότι αξίζει αναφοράς κάποια τεχνική ανάλυση από την στιγμή που κατά την προσωπική μου εκτίμηση το θέμα που πρέπει να καίει τον Δικέφαλο είναι  η ομαλοποίηση και η σταθερότητα του πάγκου του. Το ρόστερ υπάρχει και έχει ποιότητα, ωστόσο το μπάσκετ που αποδίδει σίγουρα δεν είναι αυτό που μπορεί. Δεκτό, πολύ σημαντικές οι νίκες απέναντι στο αιώνιο δίπολο, αλλά για να εξαργυρωθούν και στην πορεία της αγωνιστικής περιόδου, θα πρέπει να υπάρχει ένα ξεκάθαρο προπονητικό πλάνο και όχι μπαλώματα. Αξίζει πάντως να αναφέρουμε την εξαιρετική απόδοση 2 παικτών, του Χάρις και του Γκριν που έδειξαν πως στα κρίσιμα μπορούν να βγουν μπροστά, να πάρουν πρωτοβουλίες και να γίνουν οι πρωταγωνιστές της ομάδας τους.

Θέλει τύχη και υπομονή

Στον Ολυμπιακό τώρα θα ήθελα να ξεκινήσω από κάτι βασικό. Σίγουρα η κούραση που έβγαλε στο παρκέ του ΟΑΚΑ ήταν ανασταλτικός παράγοντας για την απόδοσή του. Αν δεν κάνω λάθος με βάση τον κανονισμό ένας αγώνας από τον επόμενο πρέπει να απέχει τουλάχιστον 48 ώρες. Η αναμέτρηση διεξήχθη έπειτα από 44. Αποτελεί δικαιολογία; Πιθανά. Αλλά δεν είναι η πρώτη ούτε και η τελευταία φορά που δεν τηρείται ο συγκεκριμένος κανόνας. Άλλωστε και στην Ισπανία κάτι παρόμοιο έγινε με την Ρεάλ να έχει σε παρόμοιο χρονικό πλαίσιο τον αγώνα μαζί με την ταξίδι κιόλας στην Μούρθια. Δεν το γράφω για να μειώσω την νίκη της ΑΕΚ, το γράφω για να δικαιολογήσω την απόδοση όμως των Ερυθρολεύκων. Καλώς ή κακώς 45 αγωνιστικά λεπτά για το επίπεδο της Ευρωλίγκας απέναντι κιόλας στην Ρεάλ Μαδρίτης είναι άκρως εξαντλητικά. Οπότε και η αγωνιστική εικόνα των κόκκινων έβγαζε τρομερή κούραση και κάποιες φορές τα μυαλό θέλει αλλά το σώμα δεν μπορεί.

Ο προβληματισμός όμως που βγάζει ο Ολυμπιακός είναι άλλος. Για την ακρίβεια είναι 2 οι προβληματισμοί. Ο ένας έχει να κάνει με τους τραυματισμούς. Γενικότερα ο σύλλογος τείνει να κάνει παράδοση τις απώλειές του. Μπορεί ο κόουτς Σφαιρόπουλος να δηλώνει ότι δεν είναι δικαιολογία οι τραυματισμοί, όμως come on πως είναι δυνατόν να αντέξει κάποια ομάδα ένα εξαντλητικό πρόγραμμα όταν κάθε λίγο και λιγάκι βλέπει κάποιον να μένει στα pitch ή όταν δεν μπορεί να κάνει μια προπόνηση πλήρης; Η σεζόν ξεκίνησε με τον Τιλί και τον Ρόμπερτς, συνεχίστηκε με τον Σπανούλη και τον Μάντζαρη, τώρα έχουμε τον Παπαπέτρου και τον Αγραβάνη, ενώ στον αγώνα με την ΑΕΚ λαβώθηκαν και ο Μιλουτίνοφ με τον Πρίντεζη. Για μένα είναι υπέρβαση αυτό που έχει καταφέρει μέχρι τώρα ο Ολυμπιακός ειδικότερα στην Ευρωλίγκα. Δεν το λέω για το ρόστερ (προφανώς και έχει καλό ρόστερ και καλό προπονητή), αλλά για όλα αυτά τα προβλήματα τραυματισμών που καλείται να αντιμετωπίσει κάθε μα κάθε βδομάδα.

Το άλλο πρόβλημα το οποίο διακρίνεται και συζητιέται σε διάφορα στέκια έχει να κάνει με τον Σπανούλη. Η επάνοδος του αρχηγού φαίνεται να ήρθε την στιγμή που οι ρόλοι είχαν ξεκαθαρίσει και μοιραστεί, με τους παίκτες να αποδίδουν εξαιρετικά. Όμως πλέον οι ρόλοι πρέπει ξανά να αλλάξουν. Ήδη τα πρώτα δείγματα δείχνουν τον Ρόμπερτς να μην έχει την ίδια απόδοση όπως στους προηγούμενους αγώνες και τον Στρέλνιεκς τουλάχιστον αγώνα με την ΑΕΚ να μην έχει καλή απόδοση. Και επειδή υπάρχει μια μικρή γκρίνια ρωτάω εγώ: Δεν είναι απολύτως λογικό όλο αυτό; Εκτός και αν οι περισσότεροι φίλαθλοι επιθυμούν να μην αγωνίζεται ο Σπανούλης. Και επειδή αυτό δεν πρόκειται να γίνει συστήνω υπομονή.

Το παιχνίδι του αρχηγού του Ολυμπιακού το ξέρουμε. Ήταν εκτός αγωνιστικής δράσης για αρκετά μεγάλο διάστημα και σίγουρα χρειάζεται χρόνο για να επανέλθει. Βρίσκω λογικό τον χρόνο που αφιερώνει στον παίκτη ο κόουτς Σφαιρόπουλος με σκοπό να τον εντάξει στην ομάδα. Όπως βρίσκω λογική και την ανακατανομή των ρόλων έως ότου ο Σπανούλης επανέλθει στα στάνταρ του. Είναι παίκτης επαφών και ακόμα τον ρυθμό δεν τον έχει για να βγάλει στο παρκέ την γνωστή ποιότητά του. Όμως ο ρυθμός πρέπει να έρθει και βρίσκω σωστή την σκέψη του κόουτς να τον περάσει πχ στα τελευταία λεπτά του αγώνα με την ΑΕΚ ακόμα και αν προηγουμένως ήταν κακός. Σημασία έχει η πλήρης ένταξή του στην ομάδα ακόμα και αν έρθει ήττα. Όπως και ήρθε άλλωστε αλλά τι ρόλο παίζει στην δεδομένη στιγμή πέρα από το γόητρο; Βαθμολογικά δεν άλλαξε κάτι αφού και να κέρδιζε πάλι θα χρειαζόταν διπλό απέναντι στον ΠΑΟ. Τώρα απλά θα έχει λογικά μειονέκτημα έδρας, αλλά πόσο ρόλο παίζει τα τελευταία χρόνια;

Είναι σίγουρο ότι αυτή η περίοδος θα είναι περίοδος προσαρμογής για τον Ολυμπιακό. Υπάρχει τεράστια ανάγκη να βρει αγωνιστικό ρυθμό και να μπει στην ομάδα ο Σπανούλης και οι λόγοι είναι πολλοί. Είναι ο σταρ και φυσικός αρχηγός της ομάδας, συνεργάζεται άψογα και ανεβάζει επίπεδο τον γκαρντ που παίζει δίπλα του (Μάντζαρης συνήθως) και σίγουρα κάνει την ομάδα καλύτερη. Είναι λογικό οι Στρέλνιεκς και Ρόμπερτς να περάσουν μια μικρή περίοδο «κρίσης» αφού και ο χρόνος τους θα μειωθεί και οι προσπάθειές τους θα είναι λιγότερες. Πάντως χρόνος υπάρχει και ακόμα και ήττες να έρθουν τα μέχρι τώρα αποτελέσματα στην Ευρωλίγκα παρέχουν στην ομάδα την δυνατότητα ανώδυνης ήττας. Απλά αυτό που χρειάζεται είναι υπομονή και λίγη τύχη με τους τραυματισμούς. Είναι σημαντικό για τους Μιλουτίνοφ και Πρίντεζη να μην μείνουν για μεγάλο διάστημα εκτός αφού στην frontline μένει ο Μακλίν με τον Γουίλτζερ, ενώ χτες είδαμε και τον Παπανικολάου σε θέση 4.

Πάντως συνολικά στον αγώνα που παρακολουθήσαμε είδαμε κακό μπάσκετ. Η ΑΕΚ ήταν εμφανώς ψυχωμένη για την νίκη με πολλά όμως αγωνιστικά προβλήματα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που η μπάλα έμενε στα χέρια των παικτών και εκτελούσαν στο τέλος του χρόνου εντελώς άστοχα. Αν κάτι ξεχώρισε για τον Δικέφαλο ήταν η άμυνά του η οποία του απέφερε 9 κλεψίματα και υποχρέωσε τον αντίπαλο σε 13 λάθη. Μάλιστα ξεκινώντας από το τελευταίο από τα 13 λάθη του ΟΣΦΠ, τα 9 τα είχε ο αρχηγός του, δείγμα της ανετοιμότητάς του, αλλά και τις επιθυμίας του να βρει ρυθμό. Αυτό που ουσιαστικά χτυπάει άσχημα για τον Ολυμπιακό είναι η αναλογία ασίστ/λαθών μιας και οι ασίστ ήταν κατά μία λιγότερη από τα λάθη (12 ασίστ / 13 λάθη). Το 6/29 3FG αλλά και το 60% στις βολές δεν είναι θετικά ωστόσο αν κάποιος δεν έβλεπε στατιστικά παρά μόνο εικόνα, θα καταλάβαινε άμεσα την έλλειψη ενέργειας και θα δικαιολογούσε απόλυτα την στατιστική απεικόνιση. Πλέον και οι 2 ομάδες πρέπει να ανασυνταχθούν και να αντιμετωπίσει η κάθε μία τα ανοιχτά της μέτωπα.