Σκληρή ήττα για το τριφύλλι στη χώρα των Βάσκων.
Με το: «τι θα γινόταν αν» το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορείς να βγάλεις ασφαλές συμπέρασμα για κάτι το οποίο είδες. Ναι σύμφωνοι ήταν φάουλ πάνω στον Παππά, ήταν αστεία τα 2 φάουλ που δόθηκαν στον Γκιστ και τον έβγαλαν εκτός παιχνιδιού, ωστόσο κανείς δεν είναι μάντης για να γνωρίζει ότι ο Παναθηναϊκός θα κέρδιζε ακόμα και αν αυτά τα σφυρίγματα ήταν τα φυσιολογικά και όχι ανακαλύψεις. Το ταμείο λέει ότι οι πράσινοι ηττήθηκαν στο φινάλε από την Μπασκόνια με 85-84 και γύρισαν στην Αθήνα χωρίς το ροζ φύλλο αγώνα, ενώ σε όλο το δεύτερο ημίχρονο η νίκη ήταν κοντά.
Για να δούμε την εικόνα του χθεσινού Παναθηναϊκού αρκεί να δούμε την παρακάτω φωτογραφία.
Είναι η αλήθεια πως μόνο και μόνο από αυτή την απεικόνιση μπορούν να βγουν εξαιρετικά συμπεράσματα. Το κυριότερο όλων είναι το εξής:
Καλάθης 14 πόντους. Σίνγκλετον 15 πόντους. Γκιστ 16 πόντους. Ρίβερς 12 πόντους. Παππάς 22 πόντους.
Σύνολο 79 πόντους.
Το τριφύλλι σε εκτός έδρας αγώνα πέτυχε συνολικά 84 πόντους (και παρόλα αυτά ηττήθηκε) από τους οποίους 5 περσινοί παίκτες πέτυχαν τους 79. Οι υπόλοιποι 7 παίκτες της 12άδας πέτυχαν μαζί μόλις 5 πόντους. 2 ο Μάρκους Ντένμον και 3 ο Λούκας Λεκαβίτσιους.
Είναι πλέον απολύτως κατανοητό πως οι νέες μεταγραφές δεν έχουν ενσωματωθεί καθόλου στην ομάδα. Ο Παναθηναϊκός αγωνίζεται με την περσινή του 5άδα, η οποία τραβάει όλο το κουπί στους μέχρι τώρα αγώνες. Υπάρχει μόλις ένας παίκτης που έχει δικαιολογήσει την μεταγραφή του στους πράσινους και αυτός είναι ο Θανάσης Αντετοκούνμπο, ο οποίος χτες στην χώρα των Βάσκων δεν πήρε καθόλου χρόνο συμμετοχής. (συγχωρέστε με αλλά αυτά τα 8 δευτερόλεπτα που γράφει η στατιστική του δεν τα θυμάμαι). Είναι γεγονός πως με 5 παίκτες που να έχουν την απόδοση που χρειάζεται, δεν έχεις πολλές ελπίδες για κάτι καλό στην διοργάνωση, πόσο μάλλον σε μια παραδοσιακά σκληρή έδρα.
Συνολικά λοιπόν οι νέες μεταγραφές των Πράσινων χτες έκαναν τα εξής:
Αγωνίστηκαν σε λιγότερο από το 1/4 του αγώνα. Πέτυχαν μόλις 5 πόντους. Είχαν 1/5 δίποντα, 1/4 τρίποντα και 0/2 βολές. Είχαν 7 ριμπάουντ. Είχαν 2 ασίστ. Είχαν 1 κλέψιμο. Είχαν 3 λάθη. Είχαν 0 PIR.
Οι 6 νέες μεταγραφές του Παναθηναϊκού έκαναν το... απολύτως τίποτα για την ομάδα. Ελάχιστα εκτελεσμένα σουτ. Ελάχιστη συμμετοχή είτε στα ριμπάουντ, είτε στην δημιουργία και μόλις το 6% της επιθετικής συγκομιδής. Για ποια νίκη να μπορούμε να συζητήσουμε με τέτοια «βοήθεια» της second unit.
Απογοήτευση μεγάλη ο Ματ Λοτζέσκι. Ναι υπάρχουν ένα σωρό δικαιολογίες για τον Βέλγο, ήταν τραυματίας, έχει να αγωνιστεί καιρό, μαθαίνει ακόμα τους συμπαίκτες του κλπ κλπ. Ωστόσο όταν αγωνίζεται θα κρίνεται. Ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση και δεν είναι μόνο ο αγώνας με την Μπασκόνια. Είναι η γενική του παρουσία με τα πράσινα. Αυτή τη περίοδο είναι πάρα πολύ αργός για αυτό το επίπεδο...σε όλα τα επίπεδα. Αργός σε ταχύτητα, αργός σε αντιδράσεις, αργός στην εκτέλεση, αργός στις περιστροφές. Το τόνισα και στους προηγούμενους αγώνες ότι φαίνεται να είναι όχι μία, αλλά δύο ταχύτητες κάτω από την υπόλοιπη ομάδα, που έτσι και αλλιώς είναι μία ταχύτητα ακόμα κάτω από όλες τις υπόλοιπες ομάδες της διοργάνωσης.
Υπάρχουν play τα οποία στηρίζονται πάνω του. Παρόμοια play με αυτά που δίνει ο κόουτς στον Ρίβερς και αποδίδουν. Όμως ο Λοτζέσκι δεν προλαβαίνει ποτέ να είναι on time στη θέση του. Πάντα βρίσκεται μαρκαρισμένος και δεν μπορεί να εκτελέσει με την ευκολία που εκτελεί ο Ρίβερς. Στα ξεμαρκαρίσματά του είναι επίσης αργός, ενώ και όταν εκτελεί το κάνει υπό κακές προϋποθέσεις. Ειδικά τα 2 σουτ που πήρε χτες από κοντινή απόσταση, ήταν τόσο άσχημες εκτελέσεις που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν όντως είναι ο παίκτης που γνωρίσαμε με τα κόκκινα. Στο αμυντικό κομμάτι είναι ναυάγιο. Ξέραμε ότι αμυντικά θα είχε θέματα, όμως φέτος είναι πολύ χειρότερος από αυτό που περίμεναμε. Πολλές και κακές αλλαγές, αργοπορία στα close out, κακές αντιδράσεις, κακές περιστροφές και πολύ κακό διάβασμα των φάσεων. Ο Λοτζέσκι πρέπει να ανέβει. Είπαμε στην αρχή της σεζόν πως είναι μεταγραφή low risk ωστόσο αρχίζει το level του ρίσκου να ανεβαίνει όσο κοστίζει τόσο πολύ αγωνιστικά.
Εξίσου μεγάλη απογοήτευση ο Ζακ Όγκαστ. Και αυτός έχει τις πολλές δικαιολογίες για να κάνουμε υπομονή, όμως όταν στην πρώτη φάση του αγώνα ξεχνιέσαι και πας σε αντίθετη φορά από κει που πρέπει να πας, κάνοντας τους συμπαίκτες του να δυσανασχετίσουν, κάτι σημαίνει. Ακόμα και αν δεν ξέρεις τίποτα, δεν έχεις ιδέα από Ευρωλίγκα, μετά από 3 μήνες προπονήσεων και αγώνων, λογικά πρέπει να δείχνεις να βελτιώνεσαι. Αντίθετα ο Ελληνοαμερικάνος δείχνει το...αντίθετο. Πολύ κακές αμυντικές τοποθετήσεις, πολύ κακό διάβασμα των φάσεων, αργές επιστροφές σε κατάσταση transition.
Μια από τα ίδια και από τον Ντένμον. Καμία σχέση με αυτό που είδαμε και εντυπωσιαστήκαμε στα φιλικά. Ο combo guard του ΠΑΟ, φοβάται να κάνει το οτιδήποτε μέσα στο παρκέ. Και ο φόβος αυτός βγαίνει στους αντιπάλους και τον καταπίνουν. Φυσικά ο Πασκουάλ το αντιλαμβάνεται και ενώ προσπαθεί να τον εντάξει στην ομάδα, τον ευνουχίζει αφού δεν τον χρησιμοποιεί πέρα από το πρώτο δεκάλεπτο στον υπόλοιπο αγώνα. Για τον Ίαν την γνώμη μου την ξέρετε. Δεν μου είναι πρόβλημα και το γιατί μπορείτε να το διαβάσετε σε όλα τα προηγούμενα άρθρα που έχω γράψει. Ο Λεκαβίτσιους χτες βρήκε στην κυριολεξία τοίχο, αφού τα κορμιά της Μπασκόνια ήταν όλα υπερμεγέθη για τον ίδιο και δεν είχε καλή απόδοση, ενώ για τον Θανάση το μόνο που έχω να πω είναι ότι είναι απορίας άξιο πως δεν χρησιμοποιήθηκε σε τέτοιο αγώνα με τέτοιες ειδικές καταστάσεις.
Επιθετικά ο Παναθηναϊκός δεν πήγε άσχημα. Πέτυχε εκτός έδρας 84 πόντους, οπότε όλα αυτά τα αστεία περί ευθυνών του Πασκουάλ για τα 100 συστήματα κλπ τα προσπερνώ. Η ομάδα με πρωταγωνιστή τον Καλάθη (14 πόντους, 14 ασίστ) έβγαλε πολλές συνεργασίες που κατέληξαν σε πάρε βάλε στους συμπαίκτες του. Πολλές ασίστ στην πλάτη των αμυντικών της Μπασκόνια με αποδέκτη τον Γκιστ, πολλές ασίστ στην αδύνατη πλευρά των Βάσκων και ελεύθερα σουτ. Το μόνο που δεν είχε ο Παναθηναϊκός στο επιθετικό του παιχνίδι, ήταν το παιχνίδι από το post αφού ο Βουγιούκας δεν πήρε τις πάσες ώστε να πάει σε προσπάθειες. Για το μεγάλο σκορ φυσικά ευθύνεται η πολύ εύστοχη βραδιά των παικτών από τα 6.75 έχοντας κοντά στο 70% μπαίνοντας στην τέταρτη περίοδο. Εκεί χάθηκαν σουτ από τον Ρίβερς,τον Παππά,τον Σίνγκλετον και τον Καλάθη, ολοκληρώνοντας την αναμέτρηση στο 50% (11/22).
Μάθε παιδί μου άμυνα και βολές
Το αστείο που διαβάζω σήμερα κατά κόρον είναι για τις κακές αμυντικές αντιδράσεις του Σίνγκλετον επειδή τον έσπρωχνε ο Σενγκέλια. Πόσο επιδερμική ανάγνωση... Ο Κρις για όσους το πήραν πρέφα αγωνίστηκε σχεδόν 39 λεπτά. Βγήκε μόνο για το 1:36 του Γκάμπριελ. Δεν γίνεται κανένας άνθρωπος στον κόσμο να αγωνίζεται το ίδιο καλά αμυντικά και επιθετικά όταν βρίσκεται στο παρκέ για 40 λεπτά. Μου φαίνεται ότι δεν γίνεται κατανοητή η πόση ενέργεια καταναλώνεται σε αυτό το επίπεδο.
Από κει και πέρα όμως στην ομαδική άμυνα το πηλίκο είναι 0. Ο Γκρέιντζερ του 29% καριέρας στα τρίποντα βρήκε ελευθερία να σουτάρει με 6/7!!! Αν εξαιρέσουμε το ένα τυχερό που έβαλε σε λήξη χρόνου με ταμπλό, όλα τα υπόλοιπα ήταν ελεύθερα. Έχει ξαναπαρατηρηθεί στους αγώνες του ΠΑΟ, πως αν ο αντίπαλος έχει μια στοιχειωδώς καλή και γρήγορη κυκλοφορία μπάλας, οι ανισορροπίες της άμυνας είναι τεράστιες. Αρκετές φορές ο Ουρουγουανός αλλά και οι Μπομπουά/Τίμα βρέθηκαν ύστερα από καλή κυκλοφορία ελεύθεροι για να εκτελέσουν. Η συγκομιδή των 8/11 στο ημίχρονο το αποδεικνύει.
Γενικά αυτή την περίοδο η ομάδα δεν κάνει στην άμυνα σχεδόν τίποτα σωστά. Το βασικότερο σημείο είναι οι αργές αντιδράσεις. Και αν στην εξέλιξη του αγώνα και προς το κλείσιμό του, είναι λογικό να παρουσιάζεται κούραση, στις αρχές που είναι και πιο έντονο το φαινόμενο δεν μπορώ να δώσω εξήγηση. Είναι η ενέργεια; είναι ο ρυθμός; είναι η χημεία; Δεν μπορώ να ξέρω τι είναι όμως όπως και να έχει για ακόμα ένα παιχνίδι το ταμπλό για τον αντίπαλο του Παναθηναϊκού έγραψε ότι στο ημίχρονο είχε βάλει 47 πόντους. Οι περισσότεροι εξ αυτών ήταν χωρίς καν να μοχθήσουν αφού ο παίκτης της αδύνατης πλευράς δεν πήγαινε ποτέ στην ώρα του, οι αλλαγές στα σκριν ήταν ερασιτεχνικές και οι περιστροφές που είχαν νόημα ανύπαρκτες.
Στο πονεμένο θέμα των βολών, ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω. Μέχρι και το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου η στατιστική έγραφε 8/11 και βρήκα τον εαυτό μου να μονολογεί πως για πρώτη φορά μέσα στη σεζόν φτάνουμε κοντά στο 80%. Και ύστερα black-out. Ακολούθησαν ως το τέλος του αγώνα ακόμα 10 βολές από τις οποίες αξιοποιήθηκαν μόλις οι 5. Και αν για τον Όγκαστ είναι κάπως φυσιολογικό (δεν θα έπρεπε βέβαια σε αυτό το επίπεδο, αλλά είναι γνωστό πως δεν έχει καμία απολύτως τεχνική στο σουτ του) τότε για τις 1 στις 4 βολές του Σίνγκλετον τι μπορεί να πει κάποιος; Ναι έπαιζε ασταμάτητα δεν είχε τις ανάσες και διαύγεια αλλά 3 χαμένες βολές; Και εδώ αναρωτιέμαι: Είναι δική του ευθύνη ή του προπονητή;
Τα κακώς κείμενα του Τσάβι.
Σήμερα τον Ισπανό προπονητή τον περνάνε από πριονοκορδέλα όλοι στα social media. Τι για Πεδουλάκη γράφτηκε, τι για το φάντασμα του Ζοτς. Πολλά γράφτηκαν. Εντάξει μια ήττα και ειδικά η χθεσινή όπως ήρθε είναι απολύτως λογικό να δημιουργεί νεύρα και θολούρα. Άλλωστε αν το έχανε ο Μπομπουά πιθανά να γραφόντουσαν διθύραμβοι, ή αν δεν το έβαζε ο Παππάς με την Φενέρμπαχτσέ να είχαμε δικαστήρια. Έτσι είναι, ένα εύστοχο καλάθι σε ανεβάζει, ένα άλλο εύστοχο καλάθι σε κατεβάζει.
Όμως για να είμαι ειλικρινής με όλους, ο Πασκουάλ έχει λόγους να προβληματίζεται από την δική του δουλειά. Πρώτο και κύριο οι επιλογές που έκανε για την στελέχωση του second unit. Ο Ντένμον κάνει πολλούς να αναπολούν μέχρι και τον Φελντίν, η ανανέωση του Γκάμπριελ είναι από τα ερωτήματα τα οποία δύσκολα θα απαντηθούν, ενώ και η δουλειά που κάνει πάνω σε Όγκαστ, Βουγιούκα (μιλάμε για τον 2ο και 3ο σέντερ της ομάδας) είναι ελλιπέστατη. Επίσης είναι να απορείς τι ακριβώς προσπαθεί αυτή την περίοδο να κάνει με τον Λοτσέσκι αφού ο Βέλγος δείχνει σε κακή κατάσταση. Η διαχείριση του Ματ μου θυμίζει την διαχείριση με τον Τζεντίλε πέρσι. Παίκτες που και οι 2 προσπαθούσαν να αναγεννήσουν την καριέρα τους και κάνουν κακό στην ομάδα όσο βρίσκονται στο παρκέ. Τα 13 λεπτά του Λοτζέσκι δεν δικαιολογούνται από την απόδοσή του.
Ένα ακόμα σημείο που προβληματίζομαι είναι η λογική πίσω από την χρησιμοποίηση κάποιων παικτών. Ξεκινά πάντα στην 5άδα ο Ντένμον. Δεν θα κρίνω στην προκειμένη αν παίζει καλά ή όχι. Όμως ξεκινάει, παίζει 5 λεπτά και μετά πάγκο ως το τέλος. Το ίδιο και με τον Γκάμπριελ. 1:36 χτες στο πρώτο δεκάλεπτο και μετά τέλος. Και να θες να πάρεις πράγματα δεν πρόκειται να τα πάρεις από αυτούς τους παίκτες όταν ξέρουν ότι δεν θα παίξουν ξανά.
Γενικά ο Τσάβι φαίνεται να έχει βραχυκυκλώσει με το rotation. Ξέρει ότι δεν μπορεί να βασιστεί σε παραπάνω από 6 παίκτες αυτή την περίοδο. Αυτό του είναι ξεκάθαρο. Στις προηγούμενες αναμετρήσεις επέλεγε στο πρώτο ημίχρονο ανοιχτό rotation 11 παικτών και στο κλείσιμο επέλεγε 6 ή 7 παίκτες. Αυτό όμως δεν μπορεί να σε πάει μακρυά ακόμα και βραχυπρόθεσμα. Είδαμε χτες την 5άδα, Καλάθης (32:30), Γκιστ (23:44), Ρίβερς (30:00), Παππάς (27:29) και Σίνγκλετον (38:24) να έχει ελάχιστες βοήθειες από τον πάγκο. Θα έπρεπε ο προπονητής να προφυλάξει τον Κρις αλλά και τον Γκιστ, όταν χρεώθηκε το 4ο φάουλ. Δεδομένα φάνηκε πως δεν εμπιστεύεται τον πάγκο του.
Τέλος θέλω να σταθώ και σε αυτό που δήλωσε ο ίδιος στην συνέντευξη τύπου. Για τις δύο φάσεις που έκριναν το παιχνίδι. Σε καταστάσεις αμυντικού transition ο Πασκουάλ και οι παίκτες του έδειξαν να αντιδρούν σαν ερασιτεχνική ομάδα. Η παρακάτω φώτο είναι από το τρίποντο του Γκρέιντζερ για το 83-84.
Η φάση έχει ως εξής: Στην επίθεση ο Παναθηναϊκός δεν βρίσκει στόχο με το τρίποντο του Ρίβερς, το ριμπάουντ καταλήγει στα χέρια του Μπομπουά, ο οποίος τρέχει το γήπεδο, οι πράσινοι προλαβαίνουν να γυρίσουν και να μην δεχτούν αιφνιδιασμό, τα μαρκαρίσματα βγαίνουν (Παππάς στον Σενγκέλια, Καλάθης στον Μπομπουά, Ρίβερς στον Τζάνινγκ και Σίνγκλετον στον Πουαριέ και θεωρητικά ο Όγκαστ στον Γκρέιντζερ) ωστόσο ο Όγκαστ αντί να μείνει ψηλά στην ρακέτα για να μαρκάρει τον Ουρουγουανό, επιλέγει να βυθιστεί στο ζωγραφιστό και μόλις αντιλαμβάνεται το λάθος του τρέχει να καλύψει το σουτ. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ο Γκρέιντζερ ευστόχησε και έστειλε το ματς στον πόντο.
Η ευθύνη είναι του Όγκαστ (μιλάμε για αμυντικό transition που δεν προλαβαίνεις να πάρεις τον «παίκτη σου») που διάβασε λανθασμένα την φάση, ωστόσο είναι μεγαλύτερη η ευθύνη του Πασκουάλ που είχε μέσα σε αυτές τις φάσεις τον Ελληνοαμερικάνο. Δεν θα πω ποιος ήταν καλύτερα να είναι μέσα, όμως με την αμυντική εικόνα που έχει δείξει μέχρι και σήμερα ο Όγκαστ δεν θα μπορούσε να είχε την απαίτηση να αντιδράσει σωστά.
Στην τελευταία επίσης φάση έχουμε τα εξής δεδομένα:
Ο Παναθηναϊκός έχει επίθεση 27.3''. Η μπάλα πάει στα χέρια του Παππά κάνοντας το κλασσικό play που επιλέγουν οι περισσότεροι προπονητές στο τέλος κλειστών αγώνων. Προσπαθεί να φάει όσο περισσότερο χρόνο γίνεται, ωστόσο ξεκινάει την προσπάθεια έπειτα από σκριν του Σίνγκλετον στα 11.4 δεύτερα πριν την λήξη. Η κατάληξη είναι προσπάθεια του Παππά, χαμένο lay up και η μπάλα στην Μπασκόνια με επίθεση 7.5''. Ο Μπομπουά διασχίζει το γήπεδο και πετυχαίνει 1.5'' πριν την λήξη το νικητήριο καλάθι, παρά την καλή άμυνα του Καλάθη. Γενικότερα σε τέτοιες καταστάσεις προσωπική μου γνώμη είναι σουτ ακριβώς με το τέλος του χρόνου και ας πάει σίδερο. Η επίθεση του Παναθηναϊκού είναι 24άρα, ο υπολειπόμενος χρόνος 27.5'', οπότε ακόμα και στα χέρια να σου μείνει η μπάλα δίνεις μόλις 3.5 δεύτερα επίθεσης στον αντίπαλο. Ο κάθε αντίπαλος όσο περνάει η ώρα προφανώς θέλει να έχει λίγο μεγαλύτερο χρόνο επίθεσης από τα 3.5'' οπότε θα σου κάνει φάουλ. Άρα θα σε στείλει στις βολές. Ο Παππάς δεν είχε να κάνει κάτι περισσότερο από το να περιμένει. Η Μπασκόνια δεδομένα θα τον έστελνε στις βολές. Αλλά και να μην το έκανε και να επέλεγε σουτ στην λήξη ή ακόμα και κράτημα μπάλας, ο Παναθηναϊκός θα είχε την ευκαιρία να παίξει μια οργανωμένη άμυνα.
Δύο πράγματα. Ο Πασκουάλ έδωσε την μπάλα στον Παππά για συγκεκριμένους λόγους. 1) γιατί είναι ο μόνος που είχε επιθετικό ρυθμό στο σκορ, 2) γιατί είναι ο μόνος αξιόπιστος στο 1vs1 παιχνίδι, 3) είναι ο πιο εύστοχος παίκτης στις βολές. Ωστόσο δεν υπολόγισε έναν πολύ σημαντικό παράγοντα. Την διορατικότητα. Ο Παππάς είναι ένας παίκτης που αν πάει προς το καλάθι ξέρεις ότι μόνο αυτή είναι η επιλογή του. Στο ρεπορτόριό του δεν υπάρχει η πάσα. Οπότε θα έπρεπε η μπάλα να είχε εμπιστευτεί στα σίγουρα χέρια του Καλάθη. Αν η επιλογή των Ισπανών ήταν η ίδια θα υπήρχαν περισσότερες πιθανότητες για πάσα (αριστερά υπάρχει εύκολη πάσα στον Λοτζέσκι, ενώ υπάρχει και η δύσκολη πάσα στον Σίνγκλετον που έρχεται σαν τρέιλερ), ενώ αν υπήρχε στοχευμένο φάουλ στον Νικ για βολές, μέχρι εκείνη την ώρα είχε 4/5. Έστω και 1/2 να έβαζε η Μπασκόνια θα είχε είτε οργανωμένη επίθεση άρα και ο ΠΑΟ οργανωμένη άμυνα, είτε θα έψαχνε το τρίποντο της νίκης από το δίποντο της νίκης. Κακές επιλογές από τον Πασκουάλ και στις 2 τελευταίες επιλογές της ομάδας και στην άμυνα και στην επίθεση.
Τέλος μου προκαλεί εντύπωση η μη χρησιμοποίηση του Αντετοκούνμπο. Δεν το λέω για να το παίξω μετά Χριστόν προφήτης, ωστόσο μου φαίνεται αδιανόητο σε καταστάσεις transition που χρειάζεται ταχύτητα να μην μπαίνει αυτός ο energize bunny παίκτης. Είναι σίγουρα καλύτερος αμυντικός από τον Όγκαστ, απέδειξε ότι μπορεί να αντεπεξέλθει σε δύσκολες καταστάσεις απέναντι στην Φενέρμπαχτσέ και σίγουρα άξιζε να βρίσκεται μέσα. Ειδικά όταν υπάρχει το σχεδόν 40λεπτο του Σίνγκλετον και τα 5 φάουλ του Γκιστ. Μάλιστα τα δυνατά κορμιά της Μπασκόνια ήταν ταμάμ για τον Θανάση.
Η χθεσινή αναμέτρηση πήγε κατά βάση στο ταλέντο των παικτών, σε καταστάσεις transition. Ελάχιστα πράγματα στο set παιχνίδι, με τις άμυνες να έχουν πάει περίπατο. Οπότε η μη χρησιμοποίηση του Θανάση σε αυτό το κομμάτι του αγώνα ήταν κάπως φυσιολογική. Ωστόσο όταν ο αγώνας πήγε στην δύναμη και είχες ανάγκη να κάνεις focus στην άμυνα, ο Αντετοκούνμπο είναι ο go to guy της άμυνας. Επειδή μένω πιστός στο ότι δεν πας πουθενά με το «τι θα γινόταν αν», δεν θα πω αν ο Θανάσης θα τα κατάφερνε καλύτερα αν έπαιζε. Σίγουρα όμως όταν ο αγώνας πάει στην άμυνα και στην δύναμη είναι ο άνθρωπος για τις ειδικές αποστολές. (Αν είχε κάποιο πρόβλημα ο Θανάσης και δεν χρησιμοποιήθηκε είναι άλλο θέμα).
Επειγόντως σέντερ.
Η επόμενη μέρα σίγουρα θα έχει βάλει σε σκεπτικισμό την ομάδα. Αυτό που είναι πασιφανές είναι η λειψανδρία που υπάρχει στο 5. Ο Όγκαστ θέλει χρόνο για να προσαρμοστεί και τα 6λεπτα που παίρνει στους αγώνες δεν προσφέρουν και πολλά. Ο Βουγιούκας ήταν safe επιλογή για αντι-Μπουρούσης, αφού φαίνεται ο Πασκουάλ να μην επιθυμεί παιχνίδι σαν και το περσινό (ποστάρισμα και δώστου ποστάρισμα), όμως ξέρουμε ότι είναι για περιορισμένο χρόνο. Και έτσι μένουμε με τον Σίνγκλετον και τον Γκιστ να βαράνε υπερωρίες. Δεν υπάρχει ακόμα και η ελάχιστη βοήθεια από τον Γκάμπριελ ώστε να πάρουν ανάσες οι 2 προηγούμενοι. Οπότε πρόβλημα. Το είδαμε και χτες που βγήκε ο Γκιστ με 5 φάουλ.
Προσωπική μου γνώμη είναι ότι η απόφαση έπρεπε ήδη να είχε ληφθεί. Θα έπρεπε ο Παναθηναϊκός να βρίσκεται ήδη σε αναζήτηση σέντερ (αν όχι να τον έχει πάρει ήδη). Ο Γκάμπριελ ήδη βρίσκεται εκτός ομάδας στο ελληνικό πρωτάθλημα και σε όσους αγώνες έχει αγωνιστεί δεν έχει αποδείξει το ελάχιστο. Μπορεί να έχει ανανεώσει για 1+1+1 όμως θεωρώ πως υπάρχει τρόπος για να είναι όλοι ικανοποιημένοι. Ο τρόπος που είχε έρθει ο Γκιστ στην ομάδα. Τίμιος ο Γκάμπριελ την περσινή χρονιά, όμως φέτος δεν πλησιάζει ούτε στο ελάχιστο την απόδοση που χρειάζεται η ομάδα. Μου μοιάζει εκτός κλίματος και προσωπικά μου περισσεύει. Θεωρώ πως η αντικατάστασή του με ένα 5άρι τύπου Λάσμε, θα αποφορτίσει τους δύο βασικούς, θα σκληρύνει την άμυνα, θα κλείσει διαδρόμους στο ζωγραφιστό και θα δώσει άλλο βάθος στον πάγκο. Σε ονοματολογία δεν είμαι ο κατάλληλος να μπω, όμως θα πω ότι ακόμα και ο 34χρονος Λάσμε για το 10λεπτο που χρειαζόμαστε σε αυτή τη θέση φαίνεται όαση.
*Φυσικά δεν ξεχνάω την τρύπα στο 2 με τον Ντένμον, όμως θεωρώ πως το μπάλωμα της τρύπας στο 5 μου μοιάζει πιο επιτακτική ανάγκη.
ΥΓ: Εντάξει οι ρεπόρτερ του ΠΑΟ είναι όλοι υπεράνω και δεν μιλάνε ποτέ για διαιτησία. Ωστόσο χτες υπήρχε μια πολύ «ωραία» αντιμετώπιση των διαιτητών στον Παναθηναϊκό. Τα 2 φάουλ του Γκιστ, το φάουλ που δεν δίνεται στον Παππά στο τέλος, ο αγκώνας του Σενγκέλια στον λαιμό του Λέκα που δίνεται φάουλ στον Λιθουανό, το φάουλ του Λεκαβίτσιους σε νεκρό χρόνο στο ξεκίνημα της 4ης περιόδου ήταν μερικά από τα απίθανα. Δεν με ενοχλεί να σφυρίζει άσχημα η διαιτησία. Με ενοχλεί η προκλητικότητα. Ειδικά αν δεν σφυρίζουν με τα ίδια μέτρα και σταθμά και στις δύο ομάδες. Δεν μπορείς να αφήνεις το ξύλο της Μπασκόνια αλλά να σφυρίζεις τις απλές επαφές του Παναθηναϊκού. Για μένα αυτό είναι χειρότερο και από τις παραπάνω φάσεις που ανέφερα.
Βέβαια ο Παναθηναϊκός πληρώνει άλλα πράγματα αρκετά χρόνια τώρα. Η επιλογή για ευθεία επίθεση στον Μπερτομέου κάπως έτσι ξεπληρώνεται.
Μάθε παιδί μου άμυνα και βολές
Το αστείο που διαβάζω σήμερα κατά κόρον είναι για τις κακές αμυντικές αντιδράσεις του Σίνγκλετον επειδή τον έσπρωχνε ο Σενγκέλια. Πόσο επιδερμική ανάγνωση... Ο Κρις για όσους το πήραν πρέφα αγωνίστηκε σχεδόν 39 λεπτά. Βγήκε μόνο για το 1:36 του Γκάμπριελ. Δεν γίνεται κανένας άνθρωπος στον κόσμο να αγωνίζεται το ίδιο καλά αμυντικά και επιθετικά όταν βρίσκεται στο παρκέ για 40 λεπτά. Μου φαίνεται ότι δεν γίνεται κατανοητή η πόση ενέργεια καταναλώνεται σε αυτό το επίπεδο.
Από κει και πέρα όμως στην ομαδική άμυνα το πηλίκο είναι 0. Ο Γκρέιντζερ του 29% καριέρας στα τρίποντα βρήκε ελευθερία να σουτάρει με 6/7!!! Αν εξαιρέσουμε το ένα τυχερό που έβαλε σε λήξη χρόνου με ταμπλό, όλα τα υπόλοιπα ήταν ελεύθερα. Έχει ξαναπαρατηρηθεί στους αγώνες του ΠΑΟ, πως αν ο αντίπαλος έχει μια στοιχειωδώς καλή και γρήγορη κυκλοφορία μπάλας, οι ανισορροπίες της άμυνας είναι τεράστιες. Αρκετές φορές ο Ουρουγουανός αλλά και οι Μπομπουά/Τίμα βρέθηκαν ύστερα από καλή κυκλοφορία ελεύθεροι για να εκτελέσουν. Η συγκομιδή των 8/11 στο ημίχρονο το αποδεικνύει.
Γενικά αυτή την περίοδο η ομάδα δεν κάνει στην άμυνα σχεδόν τίποτα σωστά. Το βασικότερο σημείο είναι οι αργές αντιδράσεις. Και αν στην εξέλιξη του αγώνα και προς το κλείσιμό του, είναι λογικό να παρουσιάζεται κούραση, στις αρχές που είναι και πιο έντονο το φαινόμενο δεν μπορώ να δώσω εξήγηση. Είναι η ενέργεια; είναι ο ρυθμός; είναι η χημεία; Δεν μπορώ να ξέρω τι είναι όμως όπως και να έχει για ακόμα ένα παιχνίδι το ταμπλό για τον αντίπαλο του Παναθηναϊκού έγραψε ότι στο ημίχρονο είχε βάλει 47 πόντους. Οι περισσότεροι εξ αυτών ήταν χωρίς καν να μοχθήσουν αφού ο παίκτης της αδύνατης πλευράς δεν πήγαινε ποτέ στην ώρα του, οι αλλαγές στα σκριν ήταν ερασιτεχνικές και οι περιστροφές που είχαν νόημα ανύπαρκτες.
Στο πονεμένο θέμα των βολών, ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω. Μέχρι και το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου η στατιστική έγραφε 8/11 και βρήκα τον εαυτό μου να μονολογεί πως για πρώτη φορά μέσα στη σεζόν φτάνουμε κοντά στο 80%. Και ύστερα black-out. Ακολούθησαν ως το τέλος του αγώνα ακόμα 10 βολές από τις οποίες αξιοποιήθηκαν μόλις οι 5. Και αν για τον Όγκαστ είναι κάπως φυσιολογικό (δεν θα έπρεπε βέβαια σε αυτό το επίπεδο, αλλά είναι γνωστό πως δεν έχει καμία απολύτως τεχνική στο σουτ του) τότε για τις 1 στις 4 βολές του Σίνγκλετον τι μπορεί να πει κάποιος; Ναι έπαιζε ασταμάτητα δεν είχε τις ανάσες και διαύγεια αλλά 3 χαμένες βολές; Και εδώ αναρωτιέμαι: Είναι δική του ευθύνη ή του προπονητή;
Τα κακώς κείμενα του Τσάβι.
Σήμερα τον Ισπανό προπονητή τον περνάνε από πριονοκορδέλα όλοι στα social media. Τι για Πεδουλάκη γράφτηκε, τι για το φάντασμα του Ζοτς. Πολλά γράφτηκαν. Εντάξει μια ήττα και ειδικά η χθεσινή όπως ήρθε είναι απολύτως λογικό να δημιουργεί νεύρα και θολούρα. Άλλωστε αν το έχανε ο Μπομπουά πιθανά να γραφόντουσαν διθύραμβοι, ή αν δεν το έβαζε ο Παππάς με την Φενέρμπαχτσέ να είχαμε δικαστήρια. Έτσι είναι, ένα εύστοχο καλάθι σε ανεβάζει, ένα άλλο εύστοχο καλάθι σε κατεβάζει.
Όμως για να είμαι ειλικρινής με όλους, ο Πασκουάλ έχει λόγους να προβληματίζεται από την δική του δουλειά. Πρώτο και κύριο οι επιλογές που έκανε για την στελέχωση του second unit. Ο Ντένμον κάνει πολλούς να αναπολούν μέχρι και τον Φελντίν, η ανανέωση του Γκάμπριελ είναι από τα ερωτήματα τα οποία δύσκολα θα απαντηθούν, ενώ και η δουλειά που κάνει πάνω σε Όγκαστ, Βουγιούκα (μιλάμε για τον 2ο και 3ο σέντερ της ομάδας) είναι ελλιπέστατη. Επίσης είναι να απορείς τι ακριβώς προσπαθεί αυτή την περίοδο να κάνει με τον Λοτσέσκι αφού ο Βέλγος δείχνει σε κακή κατάσταση. Η διαχείριση του Ματ μου θυμίζει την διαχείριση με τον Τζεντίλε πέρσι. Παίκτες που και οι 2 προσπαθούσαν να αναγεννήσουν την καριέρα τους και κάνουν κακό στην ομάδα όσο βρίσκονται στο παρκέ. Τα 13 λεπτά του Λοτζέσκι δεν δικαιολογούνται από την απόδοσή του.
Ένα ακόμα σημείο που προβληματίζομαι είναι η λογική πίσω από την χρησιμοποίηση κάποιων παικτών. Ξεκινά πάντα στην 5άδα ο Ντένμον. Δεν θα κρίνω στην προκειμένη αν παίζει καλά ή όχι. Όμως ξεκινάει, παίζει 5 λεπτά και μετά πάγκο ως το τέλος. Το ίδιο και με τον Γκάμπριελ. 1:36 χτες στο πρώτο δεκάλεπτο και μετά τέλος. Και να θες να πάρεις πράγματα δεν πρόκειται να τα πάρεις από αυτούς τους παίκτες όταν ξέρουν ότι δεν θα παίξουν ξανά.
Γενικά ο Τσάβι φαίνεται να έχει βραχυκυκλώσει με το rotation. Ξέρει ότι δεν μπορεί να βασιστεί σε παραπάνω από 6 παίκτες αυτή την περίοδο. Αυτό του είναι ξεκάθαρο. Στις προηγούμενες αναμετρήσεις επέλεγε στο πρώτο ημίχρονο ανοιχτό rotation 11 παικτών και στο κλείσιμο επέλεγε 6 ή 7 παίκτες. Αυτό όμως δεν μπορεί να σε πάει μακρυά ακόμα και βραχυπρόθεσμα. Είδαμε χτες την 5άδα, Καλάθης (32:30), Γκιστ (23:44), Ρίβερς (30:00), Παππάς (27:29) και Σίνγκλετον (38:24) να έχει ελάχιστες βοήθειες από τον πάγκο. Θα έπρεπε ο προπονητής να προφυλάξει τον Κρις αλλά και τον Γκιστ, όταν χρεώθηκε το 4ο φάουλ. Δεδομένα φάνηκε πως δεν εμπιστεύεται τον πάγκο του.
Τέλος θέλω να σταθώ και σε αυτό που δήλωσε ο ίδιος στην συνέντευξη τύπου. Για τις δύο φάσεις που έκριναν το παιχνίδι. Σε καταστάσεις αμυντικού transition ο Πασκουάλ και οι παίκτες του έδειξαν να αντιδρούν σαν ερασιτεχνική ομάδα. Η παρακάτω φώτο είναι από το τρίποντο του Γκρέιντζερ για το 83-84.
Η φάση έχει ως εξής: Στην επίθεση ο Παναθηναϊκός δεν βρίσκει στόχο με το τρίποντο του Ρίβερς, το ριμπάουντ καταλήγει στα χέρια του Μπομπουά, ο οποίος τρέχει το γήπεδο, οι πράσινοι προλαβαίνουν να γυρίσουν και να μην δεχτούν αιφνιδιασμό, τα μαρκαρίσματα βγαίνουν (Παππάς στον Σενγκέλια, Καλάθης στον Μπομπουά, Ρίβερς στον Τζάνινγκ και Σίνγκλετον στον Πουαριέ και θεωρητικά ο Όγκαστ στον Γκρέιντζερ) ωστόσο ο Όγκαστ αντί να μείνει ψηλά στην ρακέτα για να μαρκάρει τον Ουρουγουανό, επιλέγει να βυθιστεί στο ζωγραφιστό και μόλις αντιλαμβάνεται το λάθος του τρέχει να καλύψει το σουτ. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ο Γκρέιντζερ ευστόχησε και έστειλε το ματς στον πόντο.
Η ευθύνη είναι του Όγκαστ (μιλάμε για αμυντικό transition που δεν προλαβαίνεις να πάρεις τον «παίκτη σου») που διάβασε λανθασμένα την φάση, ωστόσο είναι μεγαλύτερη η ευθύνη του Πασκουάλ που είχε μέσα σε αυτές τις φάσεις τον Ελληνοαμερικάνο. Δεν θα πω ποιος ήταν καλύτερα να είναι μέσα, όμως με την αμυντική εικόνα που έχει δείξει μέχρι και σήμερα ο Όγκαστ δεν θα μπορούσε να είχε την απαίτηση να αντιδράσει σωστά.
Στην τελευταία επίσης φάση έχουμε τα εξής δεδομένα:
Ο Παναθηναϊκός έχει επίθεση 27.3''. Η μπάλα πάει στα χέρια του Παππά κάνοντας το κλασσικό play που επιλέγουν οι περισσότεροι προπονητές στο τέλος κλειστών αγώνων. Προσπαθεί να φάει όσο περισσότερο χρόνο γίνεται, ωστόσο ξεκινάει την προσπάθεια έπειτα από σκριν του Σίνγκλετον στα 11.4 δεύτερα πριν την λήξη. Η κατάληξη είναι προσπάθεια του Παππά, χαμένο lay up και η μπάλα στην Μπασκόνια με επίθεση 7.5''. Ο Μπομπουά διασχίζει το γήπεδο και πετυχαίνει 1.5'' πριν την λήξη το νικητήριο καλάθι, παρά την καλή άμυνα του Καλάθη. Γενικότερα σε τέτοιες καταστάσεις προσωπική μου γνώμη είναι σουτ ακριβώς με το τέλος του χρόνου και ας πάει σίδερο. Η επίθεση του Παναθηναϊκού είναι 24άρα, ο υπολειπόμενος χρόνος 27.5'', οπότε ακόμα και στα χέρια να σου μείνει η μπάλα δίνεις μόλις 3.5 δεύτερα επίθεσης στον αντίπαλο. Ο κάθε αντίπαλος όσο περνάει η ώρα προφανώς θέλει να έχει λίγο μεγαλύτερο χρόνο επίθεσης από τα 3.5'' οπότε θα σου κάνει φάουλ. Άρα θα σε στείλει στις βολές. Ο Παππάς δεν είχε να κάνει κάτι περισσότερο από το να περιμένει. Η Μπασκόνια δεδομένα θα τον έστελνε στις βολές. Αλλά και να μην το έκανε και να επέλεγε σουτ στην λήξη ή ακόμα και κράτημα μπάλας, ο Παναθηναϊκός θα είχε την ευκαιρία να παίξει μια οργανωμένη άμυνα.
Δύο πράγματα. Ο Πασκουάλ έδωσε την μπάλα στον Παππά για συγκεκριμένους λόγους. 1) γιατί είναι ο μόνος που είχε επιθετικό ρυθμό στο σκορ, 2) γιατί είναι ο μόνος αξιόπιστος στο 1vs1 παιχνίδι, 3) είναι ο πιο εύστοχος παίκτης στις βολές. Ωστόσο δεν υπολόγισε έναν πολύ σημαντικό παράγοντα. Την διορατικότητα. Ο Παππάς είναι ένας παίκτης που αν πάει προς το καλάθι ξέρεις ότι μόνο αυτή είναι η επιλογή του. Στο ρεπορτόριό του δεν υπάρχει η πάσα. Οπότε θα έπρεπε η μπάλα να είχε εμπιστευτεί στα σίγουρα χέρια του Καλάθη. Αν η επιλογή των Ισπανών ήταν η ίδια θα υπήρχαν περισσότερες πιθανότητες για πάσα (αριστερά υπάρχει εύκολη πάσα στον Λοτζέσκι, ενώ υπάρχει και η δύσκολη πάσα στον Σίνγκλετον που έρχεται σαν τρέιλερ), ενώ αν υπήρχε στοχευμένο φάουλ στον Νικ για βολές, μέχρι εκείνη την ώρα είχε 4/5. Έστω και 1/2 να έβαζε η Μπασκόνια θα είχε είτε οργανωμένη επίθεση άρα και ο ΠΑΟ οργανωμένη άμυνα, είτε θα έψαχνε το τρίποντο της νίκης από το δίποντο της νίκης. Κακές επιλογές από τον Πασκουάλ και στις 2 τελευταίες επιλογές της ομάδας και στην άμυνα και στην επίθεση.
Τέλος μου προκαλεί εντύπωση η μη χρησιμοποίηση του Αντετοκούνμπο. Δεν το λέω για να το παίξω μετά Χριστόν προφήτης, ωστόσο μου φαίνεται αδιανόητο σε καταστάσεις transition που χρειάζεται ταχύτητα να μην μπαίνει αυτός ο energize bunny παίκτης. Είναι σίγουρα καλύτερος αμυντικός από τον Όγκαστ, απέδειξε ότι μπορεί να αντεπεξέλθει σε δύσκολες καταστάσεις απέναντι στην Φενέρμπαχτσέ και σίγουρα άξιζε να βρίσκεται μέσα. Ειδικά όταν υπάρχει το σχεδόν 40λεπτο του Σίνγκλετον και τα 5 φάουλ του Γκιστ. Μάλιστα τα δυνατά κορμιά της Μπασκόνια ήταν ταμάμ για τον Θανάση.
Η χθεσινή αναμέτρηση πήγε κατά βάση στο ταλέντο των παικτών, σε καταστάσεις transition. Ελάχιστα πράγματα στο set παιχνίδι, με τις άμυνες να έχουν πάει περίπατο. Οπότε η μη χρησιμοποίηση του Θανάση σε αυτό το κομμάτι του αγώνα ήταν κάπως φυσιολογική. Ωστόσο όταν ο αγώνας πήγε στην δύναμη και είχες ανάγκη να κάνεις focus στην άμυνα, ο Αντετοκούνμπο είναι ο go to guy της άμυνας. Επειδή μένω πιστός στο ότι δεν πας πουθενά με το «τι θα γινόταν αν», δεν θα πω αν ο Θανάσης θα τα κατάφερνε καλύτερα αν έπαιζε. Σίγουρα όμως όταν ο αγώνας πάει στην άμυνα και στην δύναμη είναι ο άνθρωπος για τις ειδικές αποστολές. (Αν είχε κάποιο πρόβλημα ο Θανάσης και δεν χρησιμοποιήθηκε είναι άλλο θέμα).
Επειγόντως σέντερ.
Η επόμενη μέρα σίγουρα θα έχει βάλει σε σκεπτικισμό την ομάδα. Αυτό που είναι πασιφανές είναι η λειψανδρία που υπάρχει στο 5. Ο Όγκαστ θέλει χρόνο για να προσαρμοστεί και τα 6λεπτα που παίρνει στους αγώνες δεν προσφέρουν και πολλά. Ο Βουγιούκας ήταν safe επιλογή για αντι-Μπουρούσης, αφού φαίνεται ο Πασκουάλ να μην επιθυμεί παιχνίδι σαν και το περσινό (ποστάρισμα και δώστου ποστάρισμα), όμως ξέρουμε ότι είναι για περιορισμένο χρόνο. Και έτσι μένουμε με τον Σίνγκλετον και τον Γκιστ να βαράνε υπερωρίες. Δεν υπάρχει ακόμα και η ελάχιστη βοήθεια από τον Γκάμπριελ ώστε να πάρουν ανάσες οι 2 προηγούμενοι. Οπότε πρόβλημα. Το είδαμε και χτες που βγήκε ο Γκιστ με 5 φάουλ.
Προσωπική μου γνώμη είναι ότι η απόφαση έπρεπε ήδη να είχε ληφθεί. Θα έπρεπε ο Παναθηναϊκός να βρίσκεται ήδη σε αναζήτηση σέντερ (αν όχι να τον έχει πάρει ήδη). Ο Γκάμπριελ ήδη βρίσκεται εκτός ομάδας στο ελληνικό πρωτάθλημα και σε όσους αγώνες έχει αγωνιστεί δεν έχει αποδείξει το ελάχιστο. Μπορεί να έχει ανανεώσει για 1+1+1 όμως θεωρώ πως υπάρχει τρόπος για να είναι όλοι ικανοποιημένοι. Ο τρόπος που είχε έρθει ο Γκιστ στην ομάδα. Τίμιος ο Γκάμπριελ την περσινή χρονιά, όμως φέτος δεν πλησιάζει ούτε στο ελάχιστο την απόδοση που χρειάζεται η ομάδα. Μου μοιάζει εκτός κλίματος και προσωπικά μου περισσεύει. Θεωρώ πως η αντικατάστασή του με ένα 5άρι τύπου Λάσμε, θα αποφορτίσει τους δύο βασικούς, θα σκληρύνει την άμυνα, θα κλείσει διαδρόμους στο ζωγραφιστό και θα δώσει άλλο βάθος στον πάγκο. Σε ονοματολογία δεν είμαι ο κατάλληλος να μπω, όμως θα πω ότι ακόμα και ο 34χρονος Λάσμε για το 10λεπτο που χρειαζόμαστε σε αυτή τη θέση φαίνεται όαση.
*Φυσικά δεν ξεχνάω την τρύπα στο 2 με τον Ντένμον, όμως θεωρώ πως το μπάλωμα της τρύπας στο 5 μου μοιάζει πιο επιτακτική ανάγκη.
ΥΓ: Εντάξει οι ρεπόρτερ του ΠΑΟ είναι όλοι υπεράνω και δεν μιλάνε ποτέ για διαιτησία. Ωστόσο χτες υπήρχε μια πολύ «ωραία» αντιμετώπιση των διαιτητών στον Παναθηναϊκό. Τα 2 φάουλ του Γκιστ, το φάουλ που δεν δίνεται στον Παππά στο τέλος, ο αγκώνας του Σενγκέλια στον λαιμό του Λέκα που δίνεται φάουλ στον Λιθουανό, το φάουλ του Λεκαβίτσιους σε νεκρό χρόνο στο ξεκίνημα της 4ης περιόδου ήταν μερικά από τα απίθανα. Δεν με ενοχλεί να σφυρίζει άσχημα η διαιτησία. Με ενοχλεί η προκλητικότητα. Ειδικά αν δεν σφυρίζουν με τα ίδια μέτρα και σταθμά και στις δύο ομάδες. Δεν μπορείς να αφήνεις το ξύλο της Μπασκόνια αλλά να σφυρίζεις τις απλές επαφές του Παναθηναϊκού. Για μένα αυτό είναι χειρότερο και από τις παραπάνω φάσεις που ανέφερα.
Βέβαια ο Παναθηναϊκός πληρώνει άλλα πράγματα αρκετά χρόνια τώρα. Η επιλογή για ευθεία επίθεση στον Μπερτομέου κάπως έτσι ξεπληρώνεται.
COMMENTS