Η Ζαλγκίρις ενισχύθηκε και κάνει όνειρα για το κάτι παραπάνω
Όποιος αγαπάει το μπάσκετ αγαπάει την Zalgiris
Ξεκινώ με ένα αξίωμα που δεν σηκώνει αμφισβήτηση: Ευρωλίγκα χωρίς Ερυθρό Αστέρα, Εφές, Χίμκι και Νταρουσάφακα γίνεται. Ευρωλίγκα χωρίς Zalgiris δεν γίνεται. Αν γίνει μια σφυγμομέτρηση ανάμεσα στους φίλους του μπάσκετ στην Γηραιά ήπειρο, για το ποια είναι η πλέον συμπαθητική ομάδα, σχεδόν άπαντες θα επιλέξουν τον σύλλογο από την Λιθουανία.
Η Zalgiris δεν είναι ομάδα - θρύλος της ευρωπαϊκής καλαθόσφαιρας. Πιθανότατα δεν θα γίνει ποτέ. Έχει μια κατάκτηση Euroleague, ένα Σαπόρτα κι ένα Intercontinental. Αυτό όμως ελάχιστη σημασία έχει. Σημασία έχει το φανατικό πλήθος που γεμίζει σε κάθε αγώνα την Zalgirio Arena, πλήθος που αποτελείται από άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας και που είναι 100% μπασκετικό (ίσως οι πλέον αμιγώς μπασκετικοί ευρωπαίοι φίλαθλοι, μαζί μ' εκείνους της Μακάμπι). Και βέβαια σημασία έχει κι εκείνη η ομαδάρα του 1999, που κόντρα σε κάθε λογική πήγε στο Final Four του Μονάχου και το σήκωσε σχετικά εύκολα κιόλας (θύμα στον ημιτελικό ήταν ο Ολυμπιακός, που έχασε με κάτω τα χέρια). Κι όσοι είναι 40 και άνω, αγάπησαν αναπόφευκτα εκείνη την μεγάλη ομάδα του Καζλάουσκας, η οποία έπαιξε ίσως το πιο ελκυστικό μπάσκετ της τελευταίας 20ετίας (μόνο ο Παναθηναϊκός του Βερολίνου μπορεί να μπει σε σύγκριση).
Πάμε για ένα σύντομο «μνημόσυνο» παιχταράδων, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι πιτσιρικάδες: Tyus Edney, Zukauskas, Stombergas, Adomaitis, Maskoliunas, Tomas Masiulis, Bowie. Και στον πάγκο ο μέγας και τρανός Καζλάουσκας. Πείτε ό,τι θέλετε, για προπονητή loser, soft κτλ, εγώ ξέρω πως στα ευρωπαϊκά γήπεδα παρουσίασε την τελειότερη μορφή του run and gun (κι από τότε δεν το ξαναείδαμε, μονάχα κάτι άναρχες και στρεβλές παραλλαγές - σωστά εκτρώματα).
Η περσινή χρονιά
Πέρσι οι ειδικοί προέβλεπαν πως η Zalgiris θα τερμάτιζε τελευταία, θεωρώντας πως ήταν εκ προοιμίου η χειρότερη ομάδα. Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους (κανονικά Γιασικέβιτσους προφέρεται, αλλά δεν βαριέσαι) προετοίμασε -χωρίς άγχος- ένα αξιόμαχο σύνολο που πάλευε σε κάθε παιχνίδι μέχρι εσχάτων. Το ρεκόρ 14-16 και το γεγονός πως λίγες αγωνιστικές πριν το τέλος διεκδικούσε θέση στην οχτάδα και στα πλέι οφ, τα λέει όλα. Με μεγάλες εντός κι εκτός έδρας νίκες, η Zalgiris έδειξε πως ένα δεμένο σύνολο που υπηρετεί πειθήνια ένα συγκεκριμένο πλάνο, μπορεί να καταβάλει αντιπάλους σαφώς ποιοτικότερους. Με το χέρι στην καρδιά, προσωπικά θεωρώ πως οι Λιθουανοί συνολικά έπαιξαν καλύτερο μπάσκετ και από τον Ερυθρό Αστέρα και από την Νταρουσάφακα.
Το ρόστερ*
* Απαραίτητες διευκρινίσεις: Τον λόγο που δεν συμπεριέλαβα depth chart τον εξήγησα στο preview που είχα ετοιμάσει για την Μακάμπι. Όσον αφορά στον Milaknis τώρα, πολλές ιστοσελίδες τον χακακτηρίζουν ως sg/sf και η αλήθεια είναι πως ενίοτε καλύπτει και την θέση του small forward. Για λόγους όμως ομοιομορφίας του πίνακα, τον κατέταξα στους guards. Για αποφυγή παρεξηγήσεων, οφείλω να αναφέρω πως ο Gytis Masiulis είναι γιος του θρύλου της Zalgiris Tomas Masiulis (μέλος της μεγάλης ομάδας του 1999) και ουδεμία συγγενική σχέση έχει με τον γνωστό μας Γιόνας. Το αυτό ισχύει και για τον Martynas Arlauskas, ο οποίος δεν σχετίζεται με τον θρυλικό Αμερικανό -λιθουανικής καταγωγής- Joe Arlauckas, όπως λανθασμένα γράφτηκε σε κάποια Μέσα (ο πιτσιρικάς είναι γιος του Mindaugas Arlauskas, παλιού παίχτη της ομάδας).
Kevin Pangos - Το βαρόμετρο
Στην περσινή του παρθενική χρονιά στην Euroleague, o 24χρονος Καναδός (με σλοβενικό διαβατήριο) έδειξε πολύ καλά στοιχεία. Οι καλές συστάσεις που τον συνόδευαν από τα κολεγιακά του χρόνια αποτυπώθηκαν στο γήπεδο. Ο βραχύσωμος guard αγωνίστηκε σε όλα τα ευρωπαϊκά παιχνίδια της Zalgiris (20:48), αποδείχτηκε σουτέρ ολκής από το τρίποντο (45.7%), μοίρασε ασίστ (3.2) ενώ παράλληλα επέδειξε μεγάλη εργατικότητα στα αμυντικά του καθήκοντα.
Kevin Pangos - Το βαρόμετρο
Στην περσινή του παρθενική χρονιά στην Euroleague, o 24χρονος Καναδός (με σλοβενικό διαβατήριο) έδειξε πολύ καλά στοιχεία. Οι καλές συστάσεις που τον συνόδευαν από τα κολεγιακά του χρόνια αποτυπώθηκαν στο γήπεδο. Ο βραχύσωμος guard αγωνίστηκε σε όλα τα ευρωπαϊκά παιχνίδια της Zalgiris (20:48), αποδείχτηκε σουτέρ ολκής από το τρίποντο (45.7%), μοίρασε ασίστ (3.2) ενώ παράλληλα επέδειξε μεγάλη εργατικότητα στα αμυντικά του καθήκοντα.
Ένα από τα χαρακτηριστικά του είναι πως σε όλα τα μεγάλα παιχνίδια φωνάζει βροντερά «παρών». Στην Μόσχα χαρακτηριστικά είχε σημειώσει 21 πόντους με 5/8 τρίποντα, ενώ μεγάλες εμφανίσεις έκανε στην Μαδρίτη, στο Bamberg και στο Μιλάνο. Αντιθέτως στα παιχνίδια στο Κάουνας εναντίον πιο βατών αντιπάλων, ο Pangos κινήθηκε στην μετριότητα. Η σταθερότητα είναι κάτι που σαφώς θα πρέπει να βελτιώσει, καθώς το παιχνίδι περνάει από τα χέρια του και σε μεγάλο βαθμό θα καθορίσει την μοίρα της ομάδας. Συμπληρωματικά, θα πρέπει να δουλέψει πολύ το παιχνίδι του κοντά στο καλάθι, καθώς πέρσι επέδειξε τρομερή αδυναμία στον συγκεκριμένο τομέα (αν και slasher PG δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, λόγω ανεπαρκών αθλητικών προσόντων).
Dee Bost - Το ερωτηματικό
Ο 27χρονος Αμερικανός φέρει όλα τα χαρακτηριστικά που λείπουν από τον Pangos: Τρομερά αθλητικός, επικίνδυνος στο ανοικτό γήπεδο και με εκρηκτικό πρώτο βήμα, στοιχεία που τον καθιστούν καλό slasher. Ο Bost έχει εμπειρίες ψηλού επιπέδου, καθώς την χρονιά 2015-2016 αγωνίστηκε στην Euroleague με την φανέλα της Zielona Gora, ενώ πέρσι με την Μονακό είχε 27 λεπτά μ.ο. στο Basketball Champions League. Παρόλα αυτά θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας πως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για τον παίκτη που θα κάνει την διαφορά και θα κουβαλήσει την Zalgiris στις πλάτες του. Ο Bost είναι μέτριος σουτέρ (κατ' ακρίβειαν από τα 6,75 έχει άθλια ποσοστά), μέτριος αμυντικός ενώ δυσκολεύεται στο pick n' roll και στο set παιχνίδι. Ακριβώς γι' αυτούς τους λόγους δεν περιμένω να γίνει ηγέτης ή σημείο αναφοράς, αλλά ένας χρήσιμος role player που θα έχει τη θέση του στο rotation του Γιασικεβίτσιους.
Paulius Jankunas - Ο ηγέτης
Με εξαίρεση τη σεζόν 2009-2010 (Χίμκι), ο αρχηγός φοράει την φανέλα της Zalgiris από το 2003. Το δε αξιοσημείωτο είναι πως κάθε χρόνο βελτιώνεται, σαν το παλιό καλό κρασί. Ο Jankunas είναι ο PF που θα απειλήσει από παντού, αλλά κυρίως θα στήσει παιχνίδι από το χαμηλό post, θέση στην οποία είναι κίνδυνος - θάνατος για τον αντίπαλο αμυντικό. Πολύ καλός ριμπάουντερ και ιδιαίτερα δυναμικός στα block out, έτοιμος να κοντραριστεί με πιο ψηλούς και αθλητικούς αντιπάλους. Τα περσινά του στατιστικά δείχνουν περίτρανα πως έκανε ίσως την καλύτερη χρονιά της καριέρας του (PIR 16.8) και ο προπονητής του περιμένει να είναι εξίσου συνεπής και φέτος.
Vasilije Micic - Το στοίχημα
Επιτρέψτε μου να ακουστώ υπερβολικός, αλλά η μεταγραφή αυτή μπορεί να αποτελέσει «jackpot» για την Zalgiris. Και ειλικρινά με ξένισε το γεγονός πως ο συγκεκριμένος παίκτης δεν έκλεισε σε άλλη ομάδα με υψηλότερο προφίλ. Για πολλούς, το όνομα του 23χρονου Σέρβου μπορεί να μην λέει πολλά, καθώς στην Euroleague τα τελευταία 3 χρόνια έχει αγωνιστεί σε 27 παιχνίδια και μόνο μπαρουτοκαπνισμένος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Ωστόσο ο Micic επιλέγηκε το 2014 από τους 76ers, οι οποίοι είχαν διακρίνει τις μεγάλες του δυνατότητες, γεγονός που φαίνεται και στα scouting reports που έκαναν έγκριτες ιστοσελίδες, όπως το Bleacher Report λόγου χάριν.
Ο Σέρβος PG (1.95 m) διαθέτει άριστο court vision με φοβερή έφεση στις ασίστ. Δεν εκβιάζει καταστάσεις, στοιχείο που αντικατοπτρίζεται στις πάσες ακριβείας και στο σωστό timing στις καταστάσεις pn'r που δημιουργεί. Παρά το ότι δεν είναι ιδιαίτερα ταχύς και εκρηκτικός (μάλλον κάπως βαρύς για το ύψος του - 92 kg), εν τούτοις διαβάζει την αντίπαλη άμυνα και συνήθως πασάρει πάνω από τους κοντύτερους guards ή βρίσκει συμπαίκτες στην weak side. Με πολύ καλό shot mechanism είναι ικανότατος σουτέρ από μέση και μακρινή απόσταση, ενώ τα drives του είναι ιδιαίτερα δυναμικά, μη διστάζοντας πολλές φορές να δοκιμάσει scoop και off balance shots. Το υψηλό basketball IQ που έχει, όπως επίσης η εργατικότητα και η ομαδικότητά του, τον βοηθούν να κρύβει τις αδυναμίες του, οι οποίες κυρίως εντοπίζονται στην αθλητικότητa. Θεωρώ πως φέτος ο Micic είναι ικανός να κάνει ένα βήμα μπροστά και να ξεχωρίσει.
Θυμηθείτε το όνομά του και κρατήστε το για το μέλλον. Παρακολουθώντας το πρώτο παιχνίδι της Zalgiris για το εγχώριο πρωτάθλημα, έπαθα την πλάκα μου με τον πιτσιρικά combo guard. Εννοείται πως είναι ακόμη αρκετά άγουρος και έχει πολλές αδυναμίες (άπειρος, μέτρια αθλητικά χαρακτηριστικά, κάπως παθητικός στην άμυνα), αλλά μιλάμε για έναν εξαιρετικό σουτέρ. Σε 21 λεπτά είχε 83% στα δίποντα, 80% από τα 6.75, 100% από την γραμμή των βολών, μάζεψε 5 ριμπάουντ κι έκανε ένα κλέψιμο. Ο Valinskas θα παλέψει για μια θέση στην 12άδα στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, όμως αναμένεται να πάρει αρκετό χρόνο στο πρωτάθλημα, ώστε να ωριμάσει και να δουλέψει τις ατέλειές του. Ο χρόνος είναι υπέρ του κι έχει όλες τις ικανότητες για να βελτιωθεί.
Πώς θα παίξει
Όταν μιλάμε για ομάδα που προπονεί ο Σαρούνας και με οδηγό την περσινή χρονιά, γνωρίζουμε πάνω - κάτω τι θα δούμε. Πολλές πάσες και διάβασμα του παιχνιδιού από τα guards, high pn'r, όπως επίσης και αρκετά high pick-and-pop, ενώ στην ημερήσια διάταξη θα είναι και οι kick out πάσες για εκτέλεση από τους ικανούς σουτέρ της Zalgiris. Επίσης, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που διαθέτει ο Jankunas, θα δούμε αρκετές φορές παιχνίδι από το χαμηλό post. Θεωρώ πως η μεγάλη αδυναμία της Zalgiris είναι στο transition (λόγω των βαριών κορμιών της ομάδας) και περιμένω να δω με ποιο τρόπο ο Σάρας θα αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα.
Πρόβλεψη
Το μόνο σίγουρο είναι πως οι Λιθουανοί θα παλέψουν όλα τα παιχνίδια. Εάν προφυλάξουν την έδρα τους (κάτι που δεν έκαναν πέρσι), πιστεύω πως θα τερματίσουν μεταξύ των θέσεων 10-12 στην καλύτερη περίπτωση.
COMMENTS