ΤΣΣΚΑ -Παναθηναϊκός 81-63: Όταν τρως ξύλο, ρίξε και συ

Ήττα με κάτω τα χέρια για τους πράσινους στην Μόσχα.

Όχι δεν καλώ κανέναν στο να παίξει ξύλο. Τουλάχιστον κανονικό. Μιλάμε για μπασκετικό ξύλο, αυτού του είδους που έφαγε ο Παναθηναϊκός στην Ρωσία και το μόνο που έκανε ήταν να γυρίσει και το άλλο μάγουλο. Αντίδραση καμία, αφέθηκε στην επιθετική άμυνα της ΤΣΣΚΑ, δεν έφερε αντίσταση και δίκαια ηττήθηκε με ακόμα μία βαριά διαφορά πόντων (27 από την Μπαρτσελόνα και 18 από την ΤΣΣΚΑ). Πλέον η εβδομάδα τελειώνει με την υποδοχή της Φενέρ στο ΟΑΚΑ, σε έναν αγώνα που είναι επιβεβλημένη η νίκη, ώστε να μην τρέχει και να μην φτάνει στην πορεία της διοργάνωσης.

Η αναμέτρηση ουσιαστικά για εμένα τελείωσε στα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα του πρώτου δεκαλέπτου. Βλέποντας τον Ιτούδη να έχει ρίξει τον Κουρμπάνοφ πάνω στον Καλάθη και στις αλλαγές του σκριν να βγαίνουν πάνω του είτε ο Χάινς είτε ο Βορόντσεβιτς, κατάλαβα ότι ο Νικ δεν θα περάσει εύκολο βράδυ. Ο ομογενής γκαρντ βραχυκύκλωσε, δυσκολευόταν ακόμα και να κατεβάσει την μπάλα και με το σκορ στο 11-1 για τους Ρώσους, ο Πασκουάλ τον τράβηξε στον πάγκο. Φυσικά και η κατάσταση δεν βελτιώθηκε παρά το σερί της ομάδας για το 11-11, και όταν τρως 27 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο μόνο ευχαριστημένος δεν μπορεί να είσαι. Από τους 27 πόντους τους 10 είχε πετύχει ο Χάινς που έκανε πάρτι στο ζωγραφιστό και 11 ο Σέρχι που είχε το απόλυτο 3/3 από την γραμμή των 6.75.

Και φυσικά όταν για 5 λεπτά στην δεύτερη περίοδο έχεις σκοράρει μόλις 4 πόντους τότε είναι απολύτως λογικό η διαφορά να φτάσει στους 18 πόντους. Η είσοδος των Θανάση και Όγκαστ σκλήρυναν λίγο την άμυνα και αναπτέρωσαν την επιθετική λειτουργία του Παναθηναϊκού, ωστόσο δεν η απόσταση δεν μπορούσε να πέσει κάτω από το ψυχολογικό όριο των 10 πόντων. Στο τέλος της περιόδου, ένα επιθετικό φάουλ του Ντε Κολό στον Γκιστ, προκάλεσε την έκρηξη του δεύτερου και την αποβολή και των δύο από την συνέχεια της αναμέτρησης. Το δεκάλεπτο έκλεισε στους 10 πόντους (43-33) χάρη σε εύστοχο τρίποντο τους Λοτζέσκι.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός το πάλεψε, έβγαλε άμυνες, βρήκε επιθετικές λύσεις από τους Ρίβερς, Αντετοκούμπο και Όγκαστ, ήταν σταθερά στο κατόπι αλλά όχι κοντά στην ΤΣΣΚΑ και κατάφερε να κλείσει την 3η περίοδο στο 60-51. Οι Ρώσοι έβρισκαν εύκολα σουτ ανέβαζαν την διαφορά στους 14 πόντους και ο Παναθηναϊκός έβρισκε τρόπο να την μειώσει και σε μονοψήφιο. Ωστόσο στο 65-54 ένα φάουλ και 2 τεχνικές ποινές που χρεώθηκαν που πράσινοι έριξαν τίτλους τέλους στο ματς. Η διαφορά πήγε και πάλι στους 15, ο Σέρχι με 2 εύστοχα τρίποντα έδωσε την χαριστική βολή. Το τελικό 81-63 σίγουρα δεν κολακεύει τους παίκτες του Τσάβι Πασκουάλ που γνώρισαν ακόμα μία βαριά εκτός έδρας ήττα.

Έφαγε το ξύλο της Αρκούδας
Είναι η αλήθεια ότι ο Παναθηναϊκός χτες έφαγε πολύ ξύλο. Η άμυνα των Ρώσων ήταν πολύ επιθετική, τα μαρκαρίσματά τους ήταν πάντα στα όρια του φάουλ και οι παίκτες του Πασκουάλ δεινοπάθησαν. Αλλά όταν τρως ξύλο και βλέπεις τον αγώνα να χάνεται κάτι πρέπει να κάνεις και συ. Και δεν υπάρχει καλύτερη λύση από το να δυναμώσεις και συ την άμυνά σου και να ρίξεις και συ ξύλο. Η ΤΣΣΚΑ βρήκε ρυθμό μέσα από την πιεστική της άμυνα, στον αντίποδα οι πράσινοι τα είχαν χαμένα και δεν μπορούσαν να βρουν αμυντική ισορροπία δεχόμενοι εύκολα και ελεύθερα σουτ είτε από τον Σέρχι είτε μέσα στην ρακέτα από τον Χάινς. Μόνο όταν οι Όγκαστ και Αντετοκούνμπο μπήκαν στον αγώνα το τριφύλλι άρχισε να μοχθεί αμυντικά ωστόσο η διαφορά είχε ήδη μεγαλώσει και το παιχνίδι είχε σχεδόν χαθεί. Το «ξύλο» του Γκιστ με τον Ντε Κολό πιθανά να ήταν αφύπνιση για την ομάδα όμως έφερε την αποβολή του και ο Τσάβι έχασε έναν ακόμα καλό αμυντικό για την συνέχεια του αγώνα.

Καταραμένη άμυνα.

Δεν είναι η διαφορά πόντων που χάνεις έναν αγώνα. Για μένα μικρή σημασία έχει είτε χάνεις με 3 είτε χάνεις με 18. Το θέμα είναι ότι δεν βελτιώνονται καθόλου οι συγκεκριμένες αμυντικές αδυναμίες που έχει η ομάδα. Ιδιαίτερα αυτές του ζωγραφιστού. Σε 3 αγώνες έχουμε τα εξής δεδομένα: Μπαρτσελόνα-ΠΑΟ: Σεραφέν 24 πόντους, ΠΑΟ-Μπάμπεργκ: Ραντόσεβιτς 19 πόντους, ΤΣΣΚΑ-ΠΑΟ: Χάινς 21 πόντους. Όπως είναι πασιφανές το ζωγραφιστό μας μπάζει. Η προσωπική άμυνα είναι κακή, όμως ακόμα χειρότερες είναι οι καλύψεις και οι αλλαγές των ψηλών μας. Ο Βουγιούκας (αγωνίστηκε μόλις 3 λεπτά και παρόλα αυτά αυτόν κράζουν!!!) δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τον Χάινς, ο Γκιστ δεν πρόλαβε γιατί αποβλήθηκε, ο Σίνγκλετον πήγαινε αργά πάνω του, ενώ ο Όγκαστ ήταν ο μόνος που κάπως τον περιόρισε αλλά και πάλι η ζημιά έγινε.

Ένα ακόμα μελανό σημείο της άμυνας του Παναθηναϊκού είναι ότι οι αλλαγές στα σκριν ακόμα και στους κοντούς ήταν και αυτές αργές. Το αποτέλεσμα ήταν πολλά ελεύθερα/αμαρκάριστα τρίποντα από τον Σέρχι, τα οποία βρήκαν στόχο. Τα γκαρντ μας δεν ήταν σε καλή μέρα, ο Καλάθης βγήκε εκτός ρυθμού και δεν μπόρεσε ούτε αμυντικά να βοηθήσει, ενώ οι Παππάς και Ντέμνον δεν μπήκαν  ποτέ στην φιλοσοφία της αναμέτρησης. Ο Λεκαβίτσιους που είχε και πάλι καλή απόδοση, έχει συγκεκριμένες αμυντικές αδυναμίες κυρίως λόγω ύψους. Η ΤΣΣΚΑ στόχευε συχνά στις αλλαγές να στείλει τον Λιθουανό με τον ψηλό της και έβγαινε κερδισμένη αφού ο Λέκα δεν μπορούσε αμυνθεί και είτε έκανε φάουλ είτε έτρωγε το καλάθι, αφού η βοήθεια δεν ερχόταν ποτέ.

No Kalathes-No party
Είναι το Α και το Ω του Παναθηναϊκού και όταν δεν έχει καλή απόδοση, αυτομάτως το τριφύλλι πέφτει επίπεδο. Όπως ανέφερα και στον πρόλογο, ο Ιτούδης επέλεξε να στείλει τον Κουρμπάνοφ πάνω στον Νικ από το πρώτο κιόλας λεπτά, πιέζοντας στα 2/4 του γηπέδου ακόμα και την τρίπλα του, ενώ έπαιζε deny αφαιρώντας την εύκολη πάσα του. Ακόμα και όταν ερχόταν το σκριν στον ομογενή γκαρντ, η επιλογή του Έλληνα τεχνικού ήταν να στέλνει το switch επιθετικά πάνω στο μαρκάρισμά του (είτε ο Χάινς είτε ο Βορόντσεβιτς), συνεχίζοντας την πίεση. Πολλές φορές είδαμε πως μετά την αλλαγή, ερχόταν και ο Κουρμπάνοφ ξανά στο μαρκάρισμα του Νικ, κάνοντας double-team, δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο την λειτουργία του Παναθηναϊκού. Το αποτέλεσμα ήταν είτε να γίνει κάποιο λάθος οδηγώντας τους Ρώσους σε κλέψιμο, είτε να ξεκινά η επίθεση σχετικά αργά χωρίς να προλάβει να εκδηλωθεί σωστά. Η αμυντική επιλογή του Ιτούδη βραχυκύκλωσε τον Νικ και ουσιαστικά τον πέταξε εκτός αγώνα μόλις από τα πρώτα 5 λεπτά της αναμέτρησης. Ακόμα και όταν ξαναμπήκε στον αγώνα, η ΤΣΣΚΑ είχε ήδη χτίσει διαφορά και δεν μπόρεσε να προσφέρει το κάτι παραπάνω.

Η ευκαιρία του second  unit.
Υπάρχει και ένα θετικό σε όλη την φάση. Είδαμε για πρώτη φορά να έχουν καλή απόδοση παίκτες που στα προηγούμενα ήταν non-factor. Ο Όγκαστ μπήκε στο παρκέ και ήταν ο καλύτερος αμυντικός ψηλός από τους υπόλοιπους της ομάδας που είχε ρίξει πρότινος στην μάχη ο Πασκουάλ. Βοήθησε σημαντικά στον τομέα των ριμπάουντ, ενώ και στην επίθεση πήρε μετρημένες προσπάθειες τις οποίες τις αξιοποίησε. Όπως είναι λογικό του δημιούργησε ο Χάινς προβλήματα (άλλωστε και σε ποιον ψηλό δεν δημιουργεί προβλήματα ο Κάιλ;) ωστόσο πήγε καλά και αν είχε τις καλύψεις που έπρεπε να είχε θα πήγαινε ακόμα καλύτερα. Δυνάμωσε και έσφιξε σημαντικά την αμυντική λειτουργία του ζωγραφιστού αλλά μαζί με τον Θανάση ήταν οι μόνοι που έσφιζαν από ενέργεια. Δεν είχαν όμως τις κατάλληλες βοήθειες από τους υπόλοιπους, αφού ο Βουγιούκας δεν μπορούσε να παίξει τους αντίπαλους ψηλές και μπήκε μόλις για 3 λεπτά, ο Γκιστ αποβλήθηκε και ο Σίνγκλετον είχε το μυαλό του στο σκοράρισμα.

Από την άλλη ο Θανάσης πιθανά και να άργησε να μπει στον αγώνα. Σε αναμετρήσεις που βλέπεις αντίπαλους παίκτες νωρίς νωρίς να βρίσκουν ρυθμό και να κάνουν πάρτι, ο Αντετοκούνμπο είναι το χάπι. Ανέλαβε το μαρκάρισμα του Σέρχι και τουλάχιστον για μία ολόκληρη περίοδο τα πήγε εξαιρετικά. Ο Θανάσης συμμετείχε και στο σκορ της ομάδας με ακόμα ένα εύστοχο τρίποντο ενώ και στα ριμπάουντ και τα block out έδωσε σημαντικές μάχες. Και ο Λιθουανός ήταν πολύ καλός και βοήθησε αρκετά στην επιθετική λειτουργία του ΠΑΟ. Μοίρασε σωστά το παιχνίδι, έψαξε την εύκολη πάσα και παρά την πιεστική άμυνα πάνω του δεν κώλωσε. Πήρε πάλι σωστές και μετρημένες προσπάθειες πετυχαίνοντας 9 πόντους χάνοντας μόλις ένα σουτ. Τέλος ο Ρίβερς είχε διάρκεια στο παιχνίδι, ενώ ο Σίνγκλετον προσέφερε μόνο επιθετικά γιατί αμυντικά ήταν τρύπα.

Ρίξε και συ καμία μωρέ...
Πάντως είναι η πρώτη φορά που βλέπω τον Πασκουάλ σε τόσο έξαλλη κατάσταση. Ειδικά με την αποβολή του Γκιστ, στην συνέχεια με τις τεχνικές ποινές και στο τέλος τον έντονο διάλογο με τον Ράντοβιτς (πρώτος διαιτητής), ο Ισπανός έβγαλε πολλά νεύρα με την διαιτησία της αναμέτρησης. Εντάξει είναι γνωστό πως η ΤΣΣΚΑ στην έδρα της παίρνει σφυρίγματα και την αφήνουν να ρίξει πολύ ξύλο. Δεν είναι περίεργο ούτε καινούριο. Το έχουμε δει να γίνεται και στις 2 ελληνικές ομάδες (με χαρακτηριστική την μπουνιά στο κεφάλι του Μάντζαρη που δεν σφυρίχτηκε ποτέ). Χτες είναι η αλήθεια πως άφησαν την ρώσικη ομάδα να παίξει ξύλο, σε αντίθεση με την ευκολία που έδιναν τα φάουλ στον Παναθηναϊκό. Εξάντλησαν κάθε αυστηρότητα στην αποβολή των Ντε Κολό και Γκιστ, ενώ προσωπικά δεν κατάλαβα τι σφυρίχτηκε και εκτέλεσε η ΤΣΣΚΑ 4 ελεύθερες βολές με το σκορ στο 65-54. 2 από το φάουλ και 2 από τι; Μία από την τεχνική στον πάγκο και η άλλη; Είχαμε κι άλλη τεχνική ποινή;

Τέλοσπάντων. Δεν πιστεύω πως έπαιξε ρόλο στην χθεσινή αναμέτρηση και δεν πρόκειται να ρίξω εκεί ευθύνες. Το όλο θέμα για την διαιτησία είναι το εξής. Αφήνουν σκληρό παιχνίδι στην ΤΣΣΚΑ; Παίξε και συ σκληρά. Ρίξε και συ λίγο ξύλο. Μου είναι αδιανόητο να υπάρχει στην ομάδα τόσο έντονο αθλητικό στοιχείο, τόσο δυνατά κορμιά και το σύνολο να παρουσιάζεται τόσο μα τόσο soft. Στις προσωπικές μονομαχίες ο Κουρμπάνοφ βγήκε κερδισμένος σε όλες. Για να μην πω για τον Χάινς. Γενικά πολύ δαντελένιος εμφανίζεται ο Παναθηναϊκός όταν τρώει ξύλο και είναι κρίμα να χαλάει όλη την εικόνα της ομάδας. Χρειάζεται η ομάδα να δυναμώσει, να μπαίνει με περισσότερη ενέργεια και δύναμη στις φάσεις, ώστε να έχεις κιόλας μια δικαιολογία για να μιλήσεις για την διαιτησία, αν παίξουν τις δύο ομάδες με διαφορετικούς όρους. Τώρα δεν μπορείς να πεις τίποτα. Έφαγες ξύλο δεν αντέδρασες και έχασες φυσιολογικά.

Πλέον το ενδιαφέρον είναι στην αναμέτρηση με την Φενέρ την Παρασκευή στο ΟΑΚΑ. Είναι περιττό να αναφέρω πόσο σημαντικό είναι να έρθει το ροζ φύλλο αγώνα, ώστε να πάει ο Παναθηναϊκός στο 2-2. Είναι εξαιρετικά χρήσιμο να διατηρηθεί η έδρα αφού ακολουθούν πάλι 2 εκτός έδρας ματς με Ολυμπιακό και Μπασκόνια. Το ξέραμε ότι είναι βουνό το πρόγραμμα τις πρώτες αγωνιστικές και το ερώτημά μου είναι γιατί η ομάδα δεν εμφανίζεται ακόμα ανταγωνιστική. Υπάρχουν παίκτες όπως ο Γκάμπριελ και ο Ντένμον που δεν έχουν προσφέρει καθόλου, υπάρχουν παίκτες που έχουν μεταπτώσεις στην απόδοσή τους και η εικόνα που παρουσιάζει το σύνολο στο παρκέ είναι επιεικώς μέτρια. Ο Πασκουάλ έχει πολλή δουλειά μπροστά του καθώς τα 3 επόμενα ματς είναι ικανά να θέσουν από νωρίς τους στόχους για την φετινή διοργάνωση. Γιατί είναι άλλο να έχεις με το συμπλήρωμα των πρώτων 6 αγωνιστικών 3/3 και άλλο 1/5.

ΥΓ: 6/12 βολές. και συνεχίζουμε

ΥΓ2: Στην φάση του Γκιστ με τον Ντε Κολό κατάλαβε κανείς τι έδωσαν; Φάουλ στον Γάλλο. Ωραία μέχρι εδώ. Αποβολή με τεχνική ποινή και αντιαθλητικά και στους δύο. Πάλι ωραία ως εδώ (παρά το αυστηρό της απόφασης και για τους 2 παίκτες). Η μπάλα πως πήγε στα χέρια της ΤΣΣΚΑ;