Λαύριο - Άρης 70-71: Ακατάλληλο για καρδιακούς

Πραγματικό θρίλερ στο Λαύριο με τον Άρη να επιστρέφει από το -16. 14' κανονικού μπάσκετ έφεραν την ανατροπή.

Τρίτη αγωνιστική στην Α1 με το μαχητικό Λαύριο, το οποίο και φέτος κρυφοκοιτάζει την είσοδο στα playoff, να υποδέχεται τον Άρη. Οι γηπεδούχοι έπειτα από την νικηφόρα πρεμιέρα στην έδρα τους κόντρα στην Κύμη, γνώρισαν την ήττα την δεύτερη αγωνιστική, στην έδρα των Τρικάλων. Από την άλλη, η ομάδα του Γιαννάκη είχε ένα τραγικό ξεκίνημα στην Αμαλιάδα όπου και γνώρισε ντροπιαστική ήττα κόντρα από τον Κόροιβο, ενώ την δεύτερη αγωνιστική λύγισε την ΑΕΚ στο καυτό Nick Galis Hall. Το σημερινό παιχνίδι ήταν ένα πραγματικό θρίλερ, με τους Θεσσαλονικείς να χάνουν μέχρι και με 16 πόντους στα μέσα της τρίτης περιόδου, αλλά τελικά με small ball σχήματα, πίεση και φυσικά την τύχη με το μέρος τους, κατάφεραν να γυρίσουν το παιχνίδι και να πανηγυρίσουν μια πολύ σημαντική νίκη, την δεύτερή τους στο Λαύριο μετά την περίοδο 2015/2016. Πέρσι το Λαύριο είχε επικρατήσει της ομάδας του Πρίφτη.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τις δύο ομάδες να εφαρμόζουν πίεση στην περιφέρεια, αναγκάζοντας τους αντιπάλους τους σε λάθος πάσες και άστοχα μακρινά δίποντα. Σιγά σιγά, οι παίκτες του Άρη ζεστάθηκαν και με πολύ όμορφες συνεργασίες κατάφεραν να βγάλουν αμαρκάριστα σουτ με Μπελ, Αθηναίου και Βασιλόπουλο, παίρνοντας μια γρήγορη διαφορά 5 πόντων, 4-9, έπειτα από το αποτελεσματικό pick του Μπένσον και το ελεύθερο τρίποντο του Παναγιώτη Βασιλόπουλου. Από την άλλη, το Λαύριο ξεκίνησε το παιχνίδι με τον Βεργίνη στο 1 και τους Μουρ και Γκρέι στην περιφέρεια. Ο point guard του Λαυρίου είχε σαφέστατη εντολή πίεσης στον Αθηναίου, ο οποίος ξεκίνησε στο 1 για τους φιλοξενούμενους. Οι Μουρ και Γκρέι ήταν οι παίκτες που ουσιαστικά ανέλαβαν πρωταγωνιστικούς ρόλους ξεκινώντας τις προσπάθειές τους κυρίως δεχόμενοι central ή side σκρινς από τον Κακλαμανάκη. Τα δύο γρήγορα φάουλ του Μούρτου σε συνδυασμό με την απόσυρση του Μπελ και αντικατάστασή του με τον Βον, έκαναν τους Θεσσαλονικείς αρκετά ευάλωτους στην περιφερειακή άμυνα, με την ομάδα του Σερέλη να βρίσκει λύσεις στο ανοικτό γήπεδο και περιφερειακά του τρίπόντου με τον Γκρέι, γράφοντας το 15-13 στο 7΄. Ο Άρης είχε προβάδισμα χαμηλά με τον Μπένσον, ωστόσο αυτή την θεωρητική υπεροπλία την διακρίναμε μόνο επιθετικά, με τους 6 πόντους του Αμερικανού στο πρώτο δεκάλεπτο, ενώ υπήρξε αρκετά μεγάλο πρόβλημα αμυντικά, με τους παίκτες του Σερέλη όχι μόνο να σκοράρουν 14 πόντους μέσα στη ρακέτα αλλά και να ανανεώνουν και 3 επιθέσεις στην πρώτη περίοδο (6 πόντοι δεύτερης ευκαιρίας). Πολύ δουλειά για την ομάδα του Λαυρίου έκανε και ο κινητήριος μοχλός της ομάδας, ο Νίξον, ο οποίος με την είσοδό του έδωσε ταχύτητα και εύκολους πόντους με διεισδύσεις, στοχεύοντας την αδράνεια του Φλιώνη. Τελικά το δεκάλεπτο έκλεισε στο 24-19, με το Λαύριο να χτυπάει κοντά στο καλάθι αλλά και εκμεταλλευόμενο τα πολλά λάθη του αντιπάλου στο κατέβασμα της μπάλας.

Το δεύτερο δεκάλεπτο ξεκίνησε με τον Παναγιώτη Γιαννάκη να επιλέγει Βον και Φλιώνη στα γκαρντ, με τον Έλληνα άσο σε ρόλο οργανωτή και με Τσαϊρέλη-Πέτγουει στους ψηλούς, σε ακόμα μια small ball πεντάδα. Από την άλλη, ο Σερέλης αντιλήφθηκε από νωρίς το πρόβλημα των περιφερειακών του Άρη στο θέμα της οργάνωσης και έτσι έδωσε οδηγία για full court πίεση. Κάπως έτσι το παιχνίδι απέκτησε γρήγορο και άναρχο ρυθμό με τον Άρη να κλείνει την ψαλίδα και τελικά να ισοφαρίζει σε 28-28 έπειτα από τρίποντο του Βον στο τρανζίσιον στο 13’. Η ταχύτητα του παιχνιδιού οδήγησε τους Θεσσαλονικείς σε πολλά φάουλ, 5 στο πρώτο τετράλεπτο της περιόδου, με Πέτγουει και Φλιώνη να φτάνουν τα 3 και τον Γουίβερ τα 2. Το Λαύριο ανέβασε ακόμα περισσότερο την πίεσή του αμυντικά, ενώ επιθετικά προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τα ομαδικά φάουλ της ομάδας του Γιαννάκη, προσπαθώντας να πάει σε επαφές και κερδισμένες βολές, με το σκορ να διαμορφώνεται σε 40-33 στο ημίχρονο.

Η αρχή του δευτέρου ημιχρόνου βρήκε το Λαύριο να δέχεται full court zone press από την ομάδα του Γιαννάκη, ωστόσο η πίεση ήταν ανοργάνωτη και ο Νίξον δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερα προβλήματα. Σαν να μην έφτανε αυτό για τους παίκτες του Άρη, το Λαύριο μπήκε ζεστό και απάντησε άμεσα στο έμμεσο τρίποντου του Αθηναίου, με δύο μαρκαρισμένα τρίποντα από Μουρ και Νίξον και κλέψιμο-κάρφωμα από τον Αμερικάνο point guard. Οι κιτρινόμαυροι θέλησαν να δώσουν και πάλι γρήγορο ρυθμό στο παιχνίδι, κυρίως μέσα από την άμυνα, αφού ο Δράκος δεν εμπιστεύεται σε μεγάλο βαθμό την αντιμετώπιση των σετ καταστάσεων από την ομάδα του. Κάπως έτσι, το Λάυριο εδραιώθηκε σε θέση οδηγού και έχτισε μια διαφορά που έφτασε και τους 16, 55-39 στο 25’, με το πρώτο μισό του τρίτου δεκάλεπτου, όπως και στην Αμαλιάδα αλλά και στην Τσεχία, να είναι για ακόμα μια φορά αυτό που πληγώνει τον Άρη. Η κάκιστη εικόνα του Άρη, στα πρώτα 25 λεπτά είχε να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την έλλειψη καλής κυκλοφορίας και δημιουργίας. Όλα αυτά μέχρι τα μισά της τρίτης περιόδου. Σε εκείνο το σημείο το τεχνικό τιμ του Άρη αποφάσισε να εγκαταλείψει την ιδέα του ανεξέλεγκτα γρήγορου παιχνιδιού και αποφάσισε να δοκιμάσει ένα small ball ορθολογικό σχήμα. Ο Φλιώνης τράβηξε την πίεση και τις οργανωτικές ευθύνες από τον Βον, ο οποίος αγωνίστηκε σε θέση 2 με καθαρά εκτελεστικές ευθύνες, ο Γουίβερ έδωσε μια ηρεμία επιθετικά ενώ έκανε και πολύ καλή δουλεία πάνω στο μαρκάρισμα του Μουρ, ενώ το δίδυμο των Πέτγουει Τσαϊρέλη έβγαλε πολύ ενέργεια και έλεγξε τα ριμπάουντ. Ο Άρης πήγε σε σετ επιθέσεις στοχεύοντας χαμηλά και έκλεισε την ψαλίδα, τρέχοντας ένα 10-0 μέχρι τη λήξη του δεκαλέπτου στο 56-49. Οι Μεταλλωρύχοι έδειξαν αυτοκτονικές τάσεις από πολύ νωρίς.



Η έναρξη της τελευταίας περιόδου έκρυβε δυσάρεστα νέα και για τους δύο προπονητές. Ο μεν Σερέλης είδε έναν από τους κορυφαίους του παίκτες, τον Κακλαμανάκη να αποχωρεί για λίγα λεπτά εξαιτίας χτυπήματος στο γόνατο, ενώ ο δε Γιαννάκης είδε δύο από τα βασικά στελέχη του comeback του, τους Φλιώνη και Πέτγουει να υποπίπτουν σε τέταρτο φάουλ, αφήνοντας τις θέσεις τους στους Αθηναίου και Χρηστίδη αντίστοιχα. Η συγκέντρωση στην ομάδα της Θεσσαλονίκης χάθηκε για λίγα λεπτά και η άμυνα χαλάρωσε. Το δίδυμο Βον-Αθηναίου έδειξε για ακόμα μια φορά πως θέλει πολύ δουλειά για να δώσει πράγματα, ενώ χάθηκαν πάλι οι ρόλοι στην περιφέρεια, με αποτέλεσμα ο Μουρ να βρει την ευκαιρία και να ανεβάσει πάλι τη διαφορά πάνω από τους 10, 61-50 στο 33’. Η ομάδα του Σερέλη έδειξε πως επέστρεψε από το σοκ του τρίτου δεκαλέπτου, όταν ελλείψει Κακλαμανάκη, ο Περράκης βγήκε μπροστά και με τρίποντο μαχαιριά διαμόρφωσε το 64-52, 6’ πριν το τέλος, μειώνοντας ακόμα περισσότερο τις ελπίδες των φιλοξενουμένων για απόδραση από το κλειστό του Λαυρίου. Τα τρικ του Δράκου έφεραν αυτή τη φορά τον Γουίβερ στο 4 και τον Τσαϊρέλη στο 5, με το Λαύριο να δείχνει στατικό στην επίθεση σκοράροντας πλέον μόνο με βολές. Βέβαια το comeback του Άρη δεν θα ήταν δυνατό αν οι παίκτες του Σερέλη δεν ήταν τόσο άστοχοι από την περιφέρεια, με 17% από τη γραμμή του τριπόντου, όπως και αν ο Βον δεν ανέβαζε στροφές δίνοντας ανάσες στην ομάδα του. Από τη στιγμή που το παιχνίδι έφτασε στο καλάθι, 68-66 με δίποντο του Αθηναίου, όλα ήταν ανοικτά και τελικά το Λαύριο έκανε ένα πραγματικά χαμηλού επιπέδου τελευταίο αγωνιστικό λεπτό στο οποίο υπέπεσε σε απανωτά λάθη σε μια επίθεση, με αποτέλεσμα να πάρει τη μπάλα η ομάδα του Δράκου με 18’’ στο ρολόι, και να χάσει την αμυντική του ισορροπία μόλις με ένα pick and pop από τον Βασιλόπουλο, ο οποίος ανενόχλητος έγραψε το τελικό 70-71. Και πάλι όμως είχε την ευκαιρία του να πάρει τελικά το παιχνίδι, ωστόσο ο Γουίγκινς έχασε απίστευτη ευκαιρία με το άστοχο follow lay up στο τελευταίο δευτερόλεπτο.



Όπως αποδείχθηκε για ακόμα μια φορά φέτος, ο Άρης έχει παίκτες οι οποίοι μπορούν να τραβήξουν και να πρωταγωνιστήσουν σε δύσκολες νίκες. Η ομάδα του Γιαννάκη είναι ακόμα σε επεξεργασία και χρειάζεται χρόνος ώστε να μπορέσουν οι παίκτες να βρουν ρόλους και ρυθμό. Μέχρι στιγμής βλέπουμε πως οι Αθηναίου και Βον δυσκολεύονται να παίξουν στην ίδια πεντάδα, όπως και ότι ο Βον (16π., 3 ασίστ) πρέπει να αγωνίζεται ανάμεσα σε δύο παίκτες με οργανωτικές και αμυντικές ικανότητες, όπως οι Φλιώνης (6 π., αλά εξαιρετικές άμυνες και καθαρό μυαλό), Μπελ (6 π., 3 ριμπ., 1 ασίστ) και Γουίβερ (7π., 7 ριμπ., 2 ασίστ). Ο πρώην άσος των Σκαϊλάινερς έχει το πακέτο να βοηθήσει την ομάδα του Γιαννάκη ωστόσο θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί σωστά και με συγκεκριμένο ρόλο, κυρίως εκτελεστικό. Πολύ σημαντικές βοήθειες στο comeback του Άρη και από τους Πέτγουεϊ και Τσαϊρέλη, οι οποίοι έκαναν αθόρυβη δουλειά κυρίως στο δεύτερο μισό της τρίτης περιόδου. Σταθερά καλός και στις δύο άκρες του παρκέ ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος, η προσθήκη του οποίου στην αρχή δεν με βρήκε σύμφωνο, ωστόσο τώρα είμαι ένας από τους μεγάλους θαυμαστές του και εύχομαι πραγματικά να κερδίσει μια θέση στην 12αδα της Εθνικής. Τα έλεγε ο ιδιοκτήτης του badbasket.gr από το καλοκαίρι αλλά εγώ δεν άκουγα...

Το Λαύριο από την μεριά του πλήρωσε την απειρία των παικτών του, και του τεχνικού τιμ θα πω εγώ. Οι τελευταίες φάσεις ήταν αυτές του έκριναν το αποτέλεσμα, ωστόσο όλα αυτά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν οι παίκτες των Μεταλλωρύχων έκαναν τα βασικά στην τελευταία περίοδο. Ατομικά υπάρχουν για μένα τρεις διακριθέντες. Πολύ καλή εμφάνιση του Μακένζι Μουρ (12π., 7 ριμπ., 8 κερδ. φάουλ, αλλά πολλές χαμένες βολές), ο οποίος αποτελεί πολυτέλεια για την ομάδα της Αττικής και κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε άνετα να έχει ρόλο σε όλες τις ομάδες της Λίγκας πλην των δύο Αιωνίων των Αθηνών. Το μυαλό της ομάδας της Λαυρεωτικής είναι ο Νίξον (11π., 3 ασίστ), ο οποίος δεν είναι παλαιάς κοπής play maker, αλλά έχει την ευχέρεια να αλλάζει την ροή και το τέμπο του παιχνιδιού, ενώ είναι εξαιρετικός στις διεισδύσεις. Τρομερό παιχνίδι και για τον Δημήτρη Κακλαμανάκη (13π., 8 ριμπ., 5 κερδ. φάουλ), ο οποίος έλειψε πραγματικά από το Λαύριο στα λεπτά που έμεινε καθηλωμένος λόγω του τραυματισμού και των φάουλ. Ο 23χρονος πρώην σέντερ του Μίλωνα έβαλε πολύ δύσκολα στην άμυνα του Άρη ενώ αποτέλεσε πιθανότατα των λόγο που ο Μπένσον έμεινε στον πάγκο για τόση ώρα, αφού δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τον επιθετικό πλουραλισμό του Κακλαμανάκη.

Υ.Γ: Ο Αθηναίου θέλει πολύ να αφήσει πίσω του τα δύο χρόνια αδράνειας στον Πειραιά και να ηγηθεί του φετινού Άρη. Ωστόσο, αποδυκνείεται πως αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα και θα πρέπει είτε να δουλέψει ακόμα περισσότερο, έχοντας καταρχήν μικρότερο ρόλο στο rotation, είτε να αφήσει από νωρίς τη Θεσσαλονίκη. Η αλήθεια είναι πως η περίπτωσή του είναι περίεργη καθώς δεν υπήρξε ποτέ επίσημη ανακοίνωση και υπάρχει φημολογία πως το συμβόλαιο του δεν είναι μονοετές αλλά μηνιαίο. Δεν μπορώ να ξέρω τι πραγματικά συμβαίνει αλλά δεν θα ήμουν αρνητικός σε μια σειρά αλλαγών η οποία μπορεί να ξεκινήσει μια λύση συμβολαίου του διεθνή γκαντ (πλέον και επίσημα στην προεπιλογή της Εθνικής μαζί με τους Βασιλόπουλο και Χρηστίδη). Το ντόμινο που θα ήθελα να φέρει μια τέτοια κίνηση θα ήταν καταρχήν ο δανεισμός του Μόραντ σε ομάδα χαμηλότερης ταχύτητας, διότι ο Αμερικάνος είναι ένα σημαντικό πρότζεκτ, αλλά δεν φαίνεται να μπορεί να βοηθήσει άμεσα σε σημαντικό βαθμό. Επόμενη κίνηση η ενεργοποίηση του Βασίλη Καββαδά ο οποίος δεσμεύεται ακόμα με τους Θεσσαλονικείς, και η προσθήκη ενός σχετικά φτηνού καθαρόαιμου point guard, ο οποίος δεν θα κόψει την ανάπτυξη του μεταμορφωμένου φέτος Φλιώνη, προσφέροντας πολύτιμες βοήθειες οργανωτικά. Φυσικά πάντα μέσα στα οικονομικά πλαίσια.

Υ.Γ. 1: Είναι πραγματικά τόσο κακός διαιτητής ο Αναστόπουλος ή απλά τον πειράζει τόσο πολύ ο Άρης; Ακόμα μια περίεργη διαιτησία, δύο μέτρα και δύο σταθμά όσον αφορά τις επαφές.

Υ.Γ. 2: Χορηγία από την Τουρκία. 1 εκατομμύριο ευρώ άκουσα. Μακάρι να είναι αλήθεια, να πέσουν οι υπογραφές και να έρθουν τα χρήματα όσο το δυνατόν γρηγορότερα γιατί οι πιστωτές πρέπει να πληρωθούν κάποια στιγμή. Θα είναι μεγάλη ανάσα και πιστέψτε με την χρειάζεται ο Άρης.