Με συνταγή Philadelphia…
Του Θανάση Παπαϊωάννου
Στο Chicago βαρέθηκαν να είναι μια χρυσή μετριότητα, έκαναν ολικό λίφτινγκ στο ρόστερ τους και έτσι φέτος θα… προσπαθήσουν για το χειρότερο.
Αλλαγές στο roster:
Ήρθαν: Quincy Pondexter (NOP), Lauri Markkanen (Draft), Zach LaVine (MIN), David Nwaba (Fr.A), Kris Dunn (MIN), Justin Holiday (Fr.A), Ryan Arcidiacono (Fr.A), Antonio Blakeney (Fr.A)
Έφυγαν: Jimmy Butler (MIN), Dwyane Wade (Fr.A), Rajon Rondo (Fr.A), Michael Carter-Williams (Fr.A), Isaiah Canaan (Fr.A), Joffrey Lauvergne (Fr.A), Anthony Morrow (Fr.A)
Depth Chart:
PG: Kris Dunn, Jerian Grant, Cameron Payne
SG: Zach LaVine, Justin Holiday, David Nwaba
SF: Paul Zipser, Quincy Pondexter, Denzel Valentine
PF: Lauri Markkanen, Nikola Mirotic, Bobby Portis
C: Robin Lopez, Cristiano Felicio
Οι προσθήκες:
Οι Bulls τη φετινή χρονιά πήραν αρκετούς παίχτες, όμως ελάχιστοι μπορούν να θεωρηθούν πραγματικές ποιοτικές προσθήκες. Ακόμα, ωστόσο, και η ομάδα που… ψάχνεται να βγει τελευταία στη regular season χρειάζεται κάποια firepower την οποία και περιμένει να βρει κυρίως στο πρόσωπο του Zach LaVine. Ο νεαρός γκαρντ ακόμα αναρρώνει απ’ τον σοβαρό τραυματισμό του, όμως αναμένεται να γυρίσει στα μέσα Νοέμβρη. Στο Chicago περιμένουν να ξαναμπεί στο All – Star μονοπάτι που βάδιζε πριν τον τραυματισμό του, καθώς σε 47 αγώνες την σεζόν 16/17 είχε 18.9 πόντους, 3.4 ριμπάουντ και 3 ασίστ. Το μεγάλο όμως project για τους Bulls για τη φετινή σεζόν ακούει στο όνομα Lauri Markkanen. Με την ασφάλεια που θα του παρέχει η παρουσία του Mirotic, ενός ψηλού που ξέρει τη λίγκα αλλά δεν πρόκειται ποτέ να φτάσει σε All – Star επίπεδα, ο 20χρονος Φινλανδός αναμένεται να πάρει από νωρίς αρκετά λεπτά και χώρο για να ξεδιπλώσει το πλούσιο ρεπερτόριό του. Στο Eurobasket έδειξε κάτι παραπάνω από… ψήγματα ταλέντου, καθώς μέτρησε 19.5 πόντους και 5.7 ριμπάουντ, φέρνοντας έναν σπάνιο αέρα ενδιαφέροντος σε μια Windy City που αναμένεται να υποφέρει. Σημαντικές βοήθειες αναμένεται επίσης να δώσουν οι Dunn, Holiday και Portis.
Οι απώλειες:
Από πού να ξεκινήσουμε; Το Chicago έδωσε με ανταλλαγή στους Timberwolves τον πρώτο σκόρερ του, αλλά και ταυτόχρονα τον καλύτερο περιφερειακό αμυντικό του. Η αποχώρηση του Jimmy Butler, ίσως του δεύτερου καλύτερου two – way player της λίγκας μετά τον Leonard, σηματοδότησε την αλλαγή πλάνου της ομάδας. Ακολούθησε η αποδέσμευση του χαρισματικού, αλλά και προβληματικού Rajon Rondo, καθώς και του χρήσιμου Carter – Williams. Η αποψίλωση αυτή δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητο τον 35χρονο Wade, ο οποίος αισθάνθηκε ότι στη φάση αυτή της καριέρας του μπορεί να δώσει πολλά περισσότερα από το να κάνει τον μέντορα σε μια νεανική ομάδα. Έτσι, ο μελλοντικός Hall of Famer πήρε τα… ταλέντα του, τα διόλου ευκαταφρόνητα στατιστικά του (18.3 πόντοι, 4.5 ριμπάουντ, 3.8 ασίστ σε 60 παιχνίδια τη σεζόν 16/17) και πήγε να συναντήσει τον κολλητό του στο Cleveland για άλλο ένα κυνήγι δαχτυλιδιού.
Ο star της ομάδας:
Ο Zach LaVine με ό,τι αυτό σημαίνει για το επίπεδο της ομάδας. Δεν αμφισβητεί κανένας την επιθετική του ικανότητα, άλλωστε το 58% στο true shooting της περσινής περιόδου σε 47 παιχνίδια πιστοποιεί την ατομική του ποιότητα. Παρόλ’ αυτά, υπάρχουν πολλά ερωτηματικά τόσο ως προς το πώς θα γυρίσει μετά τον σοβαρό τραυματισμό του όσο και για τη γενικότερη επίδρασή του στο παιχνίδι της ομάδας δεδομένης της μειωμένης ικανότητάς του στην άμυνα και το playmaking.
Παίκτες κλειδιά:
Ο Robin Lopez αποτελεί το μοναδικό ποιοτικό περιουσιακό στοιχείο του Chicago που παραμένει, μέχρι να αποχωρήσει. Επιθετικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, όμως κρατάει ψηλά την σημαία της αμυντικής κουλτούρας της ομάδας. Όπως δείχνουν και τα προηγμένα στατιστικά, με τον Lopez στο παρκέ οι Bulls δέχονται 2.3 λιγότερους πόντους ανά 100 κατοχές απ’ ότι όταν κάθεται στον πάγκο. Ο αριθμός δεν είναι μεγάλος, αλλά παραμένει ενδεικτικός της ικανότητάς του να κάνει τη ζωή δύσκολη όσων επιτίθενται στο ζωγραφιστό.
Σημαίνοντα ρόλο περιμένουμε να παίξει βεβαίως και ο Lauri Markkanen. Στο Chicago θα ήθελαν πολύ ο Φινλανδός να εξελιχθεί σε έναν πιο mobile Dirk Nowitzki, αλλά είναι νωρίς για τέτοιες συγκρίσεις. Τουλάχιστον θα ήθελαν να μπορέσει να έχει μια επίδραση στο παιχνίδι τόσο άμεση όσο αυτή του Porzingis στους Knicks, καθώς αναμένεται να παίρνει ήδη απ’ την πρώτη του χρονιά πάνω από 20-25 λεπτά συμμετοχής.
Σημαντική παράμετρος της χρονιάς των Bulls θα μπορούσε να είναι και η εξέλιξη του παιχνιδιού του Kris Dunn, ο οποίος θα είναι εκτός απροόπτου ο βασικός point guard της ομάδας. Ο νεαρός γκαρντ έδειξε ήδη από πέρσι την έφεσή του στην lockdown άμυνα, όμως ερωτηματικό παραμένει το κατά πόσο θα μπορούσε να εξελίξει το επιθετικό και οργανωτικό του ρεπερτόριο. Ο Dunn είχε πέρσι πολύ πενιχρά στατιστικά (3.8 πόντους και 2.1 ασίστ ανά παιχνίδι), αλλά θα ήταν ευχής έργον αν μπορούσε να εξελιχθεί στον Avery Bradley της πόλης των ανέμων.
Πλεονεκτήματα/Μειονεκτήματα:
Το Chicago ήταν πέρσι μία από τις καλύτερες αμυντικές ομάδες στο NBA, καθώς είχε το 6ο καλύτερο Defensive Rating (μετράει τους πόντους που δέχεται μια ομάδα ανά 100 επιθέσεις) με 107.0 και παθητικό 102.4 πόντους (το 6ο καλύτερο στη λίγκα). Το στοιχείο αυτό της σφιχτής άμυνας αναμένεται και φέτος να διατηρηθεί, παρά τις σαρωτικές αλλαγές στο ρόστερ. Δεδομένα, η έλλειψη πίεσης για θετικά αποτελέσματα θα αφήσει τους πολλούς νεαρούς παίκτες της ομάδας να αποκτήσουν εμπειρίες και να δουλέψουν ατομικά, τόσο στο κορμί τους όσο και στη συνολική τους μπασκετική ποιότητα,.
Στον αντίποδα, τα μειονεκτήματα των ταύρων είναι κάτι παραπάνω από εμφανή. Υπάρχει δεδομένη έλλειψη ποιότητας σε όλες τις θέσεις, ενώ ο Fred Hoiberg θα πρέπει στην 3η του χρονιά στον πάγκο της ομάδας να ξεκινήσει την ανοικοδόμηση απ’ το μηδέν. Η αποχώρηση των δύο πανίσχυρων προσωπικοτήτων (Butler, Wade) θα καταστήσει τους Bulls έναν σάκο του μποξ και θα ξενερώσει το απαιτητικό μπασκετικό κοινό της πόλης των ανέμων.
Στόχος:
Να είναι όσο χειρότεροι γίνεται! Ακούγεται κυνικό αλλά το Chicago μοιάζει ήδη απ’ το καλοκαίρι να σημαδεύει το νούμερο 1 του Draft του 2018 και δεν υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να το πετύχει απ’ το να έχει ένα εκ των χειρότερων ρεκόρ τη σεζόν 17/18. Το πλάνο, λοιπόν, είναι tanking (δηλαδή σε ένα βαθμό ηθελημένες ήττες) και εξέλιξη των νεαρών μελλοντικών σταρ της ομάδας, όπως του Markkanen.
Πρόβλεψη:
Η 30η θέση μεταξύ των ομάδων του ΝΒΑ, εκτός και αν πια το δίδυμο LaVine – Markkanen αποβεί πολύ γρήγορα τόσο καθοριστικό ως προς τη μοίρα της ομάδας. Σε κάθε περίπτωση, μεταξύ των 5 τελευταίων ρεκόρ της λίγκας.
Στο Chicago βαρέθηκαν να είναι μια χρυσή μετριότητα, έκαναν ολικό λίφτινγκ στο ρόστερ τους και έτσι φέτος θα… προσπαθήσουν για το χειρότερο.
Αλλαγές στο roster:
Ήρθαν: Quincy Pondexter (NOP), Lauri Markkanen (Draft), Zach LaVine (MIN), David Nwaba (Fr.A), Kris Dunn (MIN), Justin Holiday (Fr.A), Ryan Arcidiacono (Fr.A), Antonio Blakeney (Fr.A)
Έφυγαν: Jimmy Butler (MIN), Dwyane Wade (Fr.A), Rajon Rondo (Fr.A), Michael Carter-Williams (Fr.A), Isaiah Canaan (Fr.A), Joffrey Lauvergne (Fr.A), Anthony Morrow (Fr.A)
Depth Chart:
PG: Kris Dunn, Jerian Grant, Cameron Payne
SG: Zach LaVine, Justin Holiday, David Nwaba
SF: Paul Zipser, Quincy Pondexter, Denzel Valentine
PF: Lauri Markkanen, Nikola Mirotic, Bobby Portis
C: Robin Lopez, Cristiano Felicio
Οι προσθήκες:
Οι Bulls τη φετινή χρονιά πήραν αρκετούς παίχτες, όμως ελάχιστοι μπορούν να θεωρηθούν πραγματικές ποιοτικές προσθήκες. Ακόμα, ωστόσο, και η ομάδα που… ψάχνεται να βγει τελευταία στη regular season χρειάζεται κάποια firepower την οποία και περιμένει να βρει κυρίως στο πρόσωπο του Zach LaVine. Ο νεαρός γκαρντ ακόμα αναρρώνει απ’ τον σοβαρό τραυματισμό του, όμως αναμένεται να γυρίσει στα μέσα Νοέμβρη. Στο Chicago περιμένουν να ξαναμπεί στο All – Star μονοπάτι που βάδιζε πριν τον τραυματισμό του, καθώς σε 47 αγώνες την σεζόν 16/17 είχε 18.9 πόντους, 3.4 ριμπάουντ και 3 ασίστ. Το μεγάλο όμως project για τους Bulls για τη φετινή σεζόν ακούει στο όνομα Lauri Markkanen. Με την ασφάλεια που θα του παρέχει η παρουσία του Mirotic, ενός ψηλού που ξέρει τη λίγκα αλλά δεν πρόκειται ποτέ να φτάσει σε All – Star επίπεδα, ο 20χρονος Φινλανδός αναμένεται να πάρει από νωρίς αρκετά λεπτά και χώρο για να ξεδιπλώσει το πλούσιο ρεπερτόριό του. Στο Eurobasket έδειξε κάτι παραπάνω από… ψήγματα ταλέντου, καθώς μέτρησε 19.5 πόντους και 5.7 ριμπάουντ, φέρνοντας έναν σπάνιο αέρα ενδιαφέροντος σε μια Windy City που αναμένεται να υποφέρει. Σημαντικές βοήθειες αναμένεται επίσης να δώσουν οι Dunn, Holiday και Portis.
Οι απώλειες:
Από πού να ξεκινήσουμε; Το Chicago έδωσε με ανταλλαγή στους Timberwolves τον πρώτο σκόρερ του, αλλά και ταυτόχρονα τον καλύτερο περιφερειακό αμυντικό του. Η αποχώρηση του Jimmy Butler, ίσως του δεύτερου καλύτερου two – way player της λίγκας μετά τον Leonard, σηματοδότησε την αλλαγή πλάνου της ομάδας. Ακολούθησε η αποδέσμευση του χαρισματικού, αλλά και προβληματικού Rajon Rondo, καθώς και του χρήσιμου Carter – Williams. Η αποψίλωση αυτή δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητο τον 35χρονο Wade, ο οποίος αισθάνθηκε ότι στη φάση αυτή της καριέρας του μπορεί να δώσει πολλά περισσότερα από το να κάνει τον μέντορα σε μια νεανική ομάδα. Έτσι, ο μελλοντικός Hall of Famer πήρε τα… ταλέντα του, τα διόλου ευκαταφρόνητα στατιστικά του (18.3 πόντοι, 4.5 ριμπάουντ, 3.8 ασίστ σε 60 παιχνίδια τη σεζόν 16/17) και πήγε να συναντήσει τον κολλητό του στο Cleveland για άλλο ένα κυνήγι δαχτυλιδιού.
Ο star της ομάδας:
Ο Zach LaVine με ό,τι αυτό σημαίνει για το επίπεδο της ομάδας. Δεν αμφισβητεί κανένας την επιθετική του ικανότητα, άλλωστε το 58% στο true shooting της περσινής περιόδου σε 47 παιχνίδια πιστοποιεί την ατομική του ποιότητα. Παρόλ’ αυτά, υπάρχουν πολλά ερωτηματικά τόσο ως προς το πώς θα γυρίσει μετά τον σοβαρό τραυματισμό του όσο και για τη γενικότερη επίδρασή του στο παιχνίδι της ομάδας δεδομένης της μειωμένης ικανότητάς του στην άμυνα και το playmaking.
Παίκτες κλειδιά:
Ο Robin Lopez αποτελεί το μοναδικό ποιοτικό περιουσιακό στοιχείο του Chicago που παραμένει, μέχρι να αποχωρήσει. Επιθετικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, όμως κρατάει ψηλά την σημαία της αμυντικής κουλτούρας της ομάδας. Όπως δείχνουν και τα προηγμένα στατιστικά, με τον Lopez στο παρκέ οι Bulls δέχονται 2.3 λιγότερους πόντους ανά 100 κατοχές απ’ ότι όταν κάθεται στον πάγκο. Ο αριθμός δεν είναι μεγάλος, αλλά παραμένει ενδεικτικός της ικανότητάς του να κάνει τη ζωή δύσκολη όσων επιτίθενται στο ζωγραφιστό.
Σημαίνοντα ρόλο περιμένουμε να παίξει βεβαίως και ο Lauri Markkanen. Στο Chicago θα ήθελαν πολύ ο Φινλανδός να εξελιχθεί σε έναν πιο mobile Dirk Nowitzki, αλλά είναι νωρίς για τέτοιες συγκρίσεις. Τουλάχιστον θα ήθελαν να μπορέσει να έχει μια επίδραση στο παιχνίδι τόσο άμεση όσο αυτή του Porzingis στους Knicks, καθώς αναμένεται να παίρνει ήδη απ’ την πρώτη του χρονιά πάνω από 20-25 λεπτά συμμετοχής.
Σημαντική παράμετρος της χρονιάς των Bulls θα μπορούσε να είναι και η εξέλιξη του παιχνιδιού του Kris Dunn, ο οποίος θα είναι εκτός απροόπτου ο βασικός point guard της ομάδας. Ο νεαρός γκαρντ έδειξε ήδη από πέρσι την έφεσή του στην lockdown άμυνα, όμως ερωτηματικό παραμένει το κατά πόσο θα μπορούσε να εξελίξει το επιθετικό και οργανωτικό του ρεπερτόριο. Ο Dunn είχε πέρσι πολύ πενιχρά στατιστικά (3.8 πόντους και 2.1 ασίστ ανά παιχνίδι), αλλά θα ήταν ευχής έργον αν μπορούσε να εξελιχθεί στον Avery Bradley της πόλης των ανέμων.
Πλεονεκτήματα/Μειονεκτήματα:
Το Chicago ήταν πέρσι μία από τις καλύτερες αμυντικές ομάδες στο NBA, καθώς είχε το 6ο καλύτερο Defensive Rating (μετράει τους πόντους που δέχεται μια ομάδα ανά 100 επιθέσεις) με 107.0 και παθητικό 102.4 πόντους (το 6ο καλύτερο στη λίγκα). Το στοιχείο αυτό της σφιχτής άμυνας αναμένεται και φέτος να διατηρηθεί, παρά τις σαρωτικές αλλαγές στο ρόστερ. Δεδομένα, η έλλειψη πίεσης για θετικά αποτελέσματα θα αφήσει τους πολλούς νεαρούς παίκτες της ομάδας να αποκτήσουν εμπειρίες και να δουλέψουν ατομικά, τόσο στο κορμί τους όσο και στη συνολική τους μπασκετική ποιότητα,.
Στον αντίποδα, τα μειονεκτήματα των ταύρων είναι κάτι παραπάνω από εμφανή. Υπάρχει δεδομένη έλλειψη ποιότητας σε όλες τις θέσεις, ενώ ο Fred Hoiberg θα πρέπει στην 3η του χρονιά στον πάγκο της ομάδας να ξεκινήσει την ανοικοδόμηση απ’ το μηδέν. Η αποχώρηση των δύο πανίσχυρων προσωπικοτήτων (Butler, Wade) θα καταστήσει τους Bulls έναν σάκο του μποξ και θα ξενερώσει το απαιτητικό μπασκετικό κοινό της πόλης των ανέμων.
Στόχος:
Να είναι όσο χειρότεροι γίνεται! Ακούγεται κυνικό αλλά το Chicago μοιάζει ήδη απ’ το καλοκαίρι να σημαδεύει το νούμερο 1 του Draft του 2018 και δεν υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να το πετύχει απ’ το να έχει ένα εκ των χειρότερων ρεκόρ τη σεζόν 17/18. Το πλάνο, λοιπόν, είναι tanking (δηλαδή σε ένα βαθμό ηθελημένες ήττες) και εξέλιξη των νεαρών μελλοντικών σταρ της ομάδας, όπως του Markkanen.
Πρόβλεψη:
Η 30η θέση μεταξύ των ομάδων του ΝΒΑ, εκτός και αν πια το δίδυμο LaVine – Markkanen αποβεί πολύ γρήγορα τόσο καθοριστικό ως προς τη μοίρα της ομάδας. Σε κάθε περίπτωση, μεταξύ των 5 τελευταίων ρεκόρ της λίγκας.
COMMENTS