Παρά τα προβλήματα η ομάδα που στήνει ο Δράκος έχει προοπτικές. Απομένει η ανακοίνωση του Αθηναίου για να κλείσει το ρόστερ.
Τα τρία παιχνίδια των κιτρίνων στην Τουρκία έδειξαν πως ο Παναγιώτης Γιαννάκης χτίζει μια ομάδα η οποία θα μάχεται για κάθε κατοχή και θα ξεκινάει φυσικά από την άμυνα. Τα καλά διαστήματα του Άρη ήταν αποτέλεσμα της ομαδικής προσπάθειας για πίεση στους αντίπαλους χειριστές, οδηγώντας σε λάθη και τρανζίσιον καταστάσεις. Η ομάδα έδειξε πως έχει το υλικό για να παίξει γρήγορο μπάσκετ και να βάλει δύσκολα στους αντιπάλους όταν το παιχνίδι ανοίξει. Παρόμοια ήταν και η περσινή φιλοσοφία του Άρη, με τον Δημήτρη Πρίφτη να επιλέγει μια αθλητική πρώτη πεντάδα η οποία είχε ως στόχο να επιβάλλει τον γρήγορο ρυθμό. Ωστόσο, μετά τον τραυματισμό του Σανικίτζε και την αντικατάσταση του με τον Ντραγκίσεβιτς, το πλάνο άλλαξε και υπήρξαν προβλήματα στις συνεργασίες των παικτών.
Ακόμα ένα χαρακτηριστικό της φετινής ομάδας είναι ο πλουραλισμός στην δημιουργία και η συχνή αλλαγή ρόλων, όχι των τριών της περιφέρειας όπως είχα σημειώσει σε παλαιότερη ανάρτησή μου, αλλά και του Βασιλόπουλου, ο οποίος ξεκάθαρα υπολογίζεται περισσότερο στην θέση 4. Οι κινήσεις των Βον, Αθηναίου, Γουίβερ και Βασιλόπουλου και ο τρόπος με τον οποίο μοιραζόταν το παιχνίδι έκανε την επιθετική λειτουργία απρόβλεπτη και με πολλούς πιθανούς δημιουργούς και εκτελεστές. Αυτό άλλωστε φανερώνουν και οι μέσο όρο 18 ασίστ στο τουρνουά, νούμερο αρκετά ψηλό, ειδικά για ομάδα η οποία μετράει λίγες μόνο προπονήσεις στελεχωμένη με το βασικό της pg.
Από την άλλη, ο Άρης είχε και διαστήματα στα οποία προβλημάτισε. Αυτά ήταν κυρίως όταν το τέμπο του παιχνιδιού έπεφτε και οι ομάδες πήγαιναν σε σετ επιθέσεις. Το πρώτο και βασικό πρόβλημα ήταν η αμυντική λειτουργία στο ζωγραφιστό. Χωρίς τον βασικό του σέντερ, ο οποίος τελικά θα είναι ο Κιθ Μπένσον που ανακοινώθηκε σήμερα, την θέση 5 κάλυψαν οι Μόραντ, Χρηστίδης και σε κάποια σχήματα και ο Τσαϊρέλης. Και οι τρεις είχαν σοβαρά θέματα, ο καθένας για τους λόγους του. Ο μεν Μόραντ θα είναι ένας από τους αθλητικότερους σέντερ της φετινής Basket League, τα προσόντα του όπως αλτικότητα και ταχύτητα είναι αναμφισβήτητα, ωστόσο το κορμί του δεν είναι ακόμα έτοιμο ώστε να κοντράρει πολύ βαρύτερα σέντερ.
Επίσης, το ότι δεν έχει παίξει επαγγελματικό μπάσκετ και αυτή είναι η πρώτη του εμπειρία από Ευρώπη, τον κάνει ευάλωτο σε θέματα αμυντικής τακτικής. Ο Μόραντ χρειάζεται ξεκάθαρα κάποιον να τον καθοδηγεί αμυντικά και αυτός ο παίκτης είναι ο έμπειρος Παναγιώτης Βασιλόπουλος. Από την άλλη, ο νεαρός Χρηστίδης θα έλεγα πως έχει τη σωματοδομή να αγωνιστεί από τώρα σε ψηλό επίπεδο, ωστόσο η έλλειψη παραστάσεων καθώς και το μειωμένο πάθος το οποίο βγάζει ανά στιγμές, δεν τον αφήνουν ακόμα να παίξει την άμυνα που πρέπει. Ο τρίτος της παρέας, Μιχάλης Τσαϊρέλης, είναι ένας forward-center ο οποίος έχει τη θέληση και μέχρι ενός σημείου την σωματοδομή να κοντράρει βαρύτερους αντιπάλους, ωστόσο και πάλι δεν έχει χωνέψει 100% τη θέση του center και αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα. Ευελπιστώ πως στην πορεία, και με την προσθήκη ενός ακόμα έμπειρου ψηλού, η αμυντική λειτουργία της ομάδας θα βελτιωθεί. Το πάνω από 61% με το οποίο σούταραν δίποντα οι αντίπαλοι είναι αρκετά ψηλό και θα πρέπει να περιοριστεί σημαντικά για να μπορέσει ο Άρης να έχει τύχη κόντρα σε ομάδες με ποιοτική front line.
Δεύτερο μεγάλο πρόβλημα ήταν το θέμα των ριμπάουντ. Η έλευση του Μπένσον πιθανότατα θα βελτιώσει την αποτελεσματικότητα σε αυτόν τον τομέα, ωστόσο υπήρχαν πολλές περιπτώσεις στις οποίες οι guards και forwards δεν έκαναν σωστά μπλοκ άουτ και επέτρεπαν στους αντιπάλους τους να διεκδικήσουν κατοχές. Φυσικά ο Παναγιώτης Γιαννάκης διέκρινε αμέσως το πρόβλημα και ήδη δουλεύει προς την λύση του.
Τρίτο πρόβλημα, το οποίο έχει να κάνει με την επίθεση ήταν η δυσκολία της ομάδας στο να ανοίξει με επιτυχία την αντίπαλη άμυνα. Το ότι οι Βον και Αθηναίου ήταν οι μόνοι δύο παίκτες με σχετικά καλό τρίποντο ήταν γνωστό και το είχαμε επισημάνει πριν καιρό. Αυτό φάνηκε ακόμα περισσότερο στα διαστήματα κατά τα οποία ένας από τους δύο ήταν εκτός ή δεν είχε ρυθμό επιθετικά. Η έλλειψη απειλής από τα 6,75 έκανε τις αντίπαλες ομάδες να κλείσουν την άμυνα προς τα μέσα, δυσκολεύοντας το έργο των Χρηστίδη και Τσαϊρέλη κοντά στο καλάθι και περιορίζοντας τα κοψίματα των guard του Παναγιώτη Γιαννάκη. Ο Δράκος όφειλε να επιμείνει για την μεταγραφή ενός περιφερειακού με καλά τελειώματα έξω από τη γραμμή του τριπόντου και τελικά προχώρησε στην προσθήκη του Γκάρι Μπελ, ενός παίκτη με παραστάσεις από Basketball Champions League, με σχετικά χαμηλό κασέ και με σταθερά καλό ποσοστό εκτέλεσης από την περιφέρεια. Στα χαρτιά η προσθήκη μοιάζει ιδανική, ωστόσο ο προβληματισμός μου είναι απόρροια της διαφοράς ρόλου του παίκτη στον φετινό Άρη σε σχέση με την περσινή σεζόν του στις Ρόζα Ράντομ και Σολέ. Ο Μπελ αποκτήθηκε για να έχει πολύ συγκεκριμένο ρόλο και ουσιαστικά να έρχεται ως back up του Αθηναίου στη θέση 2. Πιθανότατα δεν θα δούμε τον Αμερικάνο να αγωνίζεται περισσότερο από 13-15 λεπτά, εκτός αν αποδειχθεί καλύτερος από όσο περιμένουμε, και το ερώτημα είναι αν μπορεί ο πρώην παίκτης της Ρόζα να ζεσταθεί και να σκοράρει με συνέπεια μέσα σε λίγα αγωνιστικά λεπτά. Την απάντηση θα την λάβουμε μέσα στη χρονιά, αλλά οφείλω να ομολογήσω πως αυτή η προσθήκη χρειαζόταν.
Όσον αφορά ένα από τα θέματα που προέκυψαν τις τελευταίες μέρες, αυτό του Μπρέντ Πέτγουεϊ, οφείλω να πω πως ήμουν δύσπιστος προς αυτή την προσθήκη από την πρώτη στιγμή. Ο παίκτης έχει θέματα υγείας, είναι χορτασμένος από χρήματα και μπάσκετ και ουσιαστικά έχει σχετικά υψηλό συμβόλαιο για τα φετινά δεδομένα του Άρη καθώς αμείβεται περίπου με 75-80χιλ το χρόνο. Ο Πέτγουεϊ είναι σε κατάσταση αποθεραπείας και λογικά θα αγωνιστεί στο πρώτο παιχνίδι της χρονιάς, έστω και για λίγα λεπτά. Ωστόσο, η συνέχεια της συνεργασίας των δύο πλευρών δεν είναι εξασφαλισμένη και η απόφαση θα παρθεί μάλλον προς το τέλος της επόμενης βδομάδας. Ο αθλητής συγκεντρώνει σε θεωρητικό επίπεδο όλα εκείνα που χρειάζεται μια σύγχρονη ομάδα. Δηλαδή έναν αθλητικό forward που μπορεί να δώσει λύσεις στην άμυνα, στα ριμπάουντ και να βοηθήσει επιθετικά, κυρίως με κάποια μακρινά σουτ του τα οποία θα ξεμπλοκάρουν την ομάδα. Αυτός ήταν ο Πέτγουεϊ που είδαμε σε Ρέθυμνο και Ολυμπιακό, αλλά όχι ο παίκτης που αγωνίστηκε σε Σάσαρι και Καρσίγιακα την τελευταία διετία. Το θέμα του Άρη αυτή τη στιγμή έχει να κάνει με το ότι υπάρχουν ήδη οι Τσαϊρέλης και Βασιλόπουλος οι οποίοι μπορούν να αγωνιστούν στο 4 και μια λύση συμβολαίου του Πέτγουεϊ δεν θα έρθει πακέτο με αντικατάσταση. Ένας αθλητικός forward είναι απαραίτητος στην ομάδα, το ξέρει ο Δράκος και το τεχνικό του επιτελείο όπως το ξέρει και ο υπεύθυνος αγωνιστικού, ο κος Παπακυριάκης. Το θέμα είναι καθαρά οικονομικό οπότε πρέπει κατά τη γνώμη μου να βρεθεί μια λύση η οποία δεν θα επιβαρύνει περαιτέρω το μπάτζετ της σεζόν. Δεν έχω εικόνα της αγωνιστικής κατάστασης του Πέτγουεϊ, ωστόσο θα μου άρεσε η ιδέα της αναπροσαρμογής συμβολαίου με χαμηλότερες αποδοχές μέχρι το τέλος της πρώτης φάσης του BCL, με τις δύο πλευρές να κάθονται στο τραπέζι τον Δεκέμβριο είτε για λύση συμβολαίου είτε για επέκταση μέχρι τον Ιούνιο.
Κλείνοντας, πολύς λόγος γίνεται και για την χρησιμοποίηση των νεαρών του ρόστερ και για τον ενεργό ρόλο που θα πρέπει να έχουν φέτος. Ο Δράκος αποφάσισε να κρατήσει τους περισσότερους, πλην Τάταρη που δόθηκε στα Τρίκαλα, και να τους δώσει την ευκαιρία εξέλιξης μέσα από τις προπονήσεις και το rotation στην δωδεκάδα. Οι Φλιώνης, Δίπλαρος και Πουλιανίτης πιθανότατα θα κοντράρονται κάθε βδομάδα για δύο θέσεις στο ενεργό rotation της ομάδας, με τον Φλιώνη ενδεχομένως να αποτελεί το σταθερό back up του Βον στο 1. Ο Πουλιανίτης έδειξε πολύ καλά στοιχεία στην Τουρκία, ας μην ξεχνάμε βέβαια πως είναι και μεγαλύτερος ηλικιακά σε σχέση με τους άλλους δύο, και η αμυντική του προσήλωση μπορεί να κερδίσει τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Ο Δίπλαρος μπορεί να μην είναι ο πλέον ταλαντούχος guard του ρόστερ, ωστόσο το πείσμα του και το πάθος το οποίο βγάζει, σε συνδυασμό πάντα με σωστή καθοδήγηση και δουλειά, μπορούν να τον κάνουν σημαντικό στέλεχος του φετινού Άρη. Από την άλλη, ο Καλαϊτζάκης φάνηκε πως είναι αρκετά χαμηλά στο rotation των κιτρίνων και θέλει ακόμα πολύ δουλειά για να πάρει σοβαρό χρόνο συμμετοχής. Ο νεαρός guard έχει πολύ καλά στοιχεία, κυρίως επιθετικά, αλλά πρέπει να δουλέψει το σώμα του πριν αποκτήσει ρόλο στην ομάδα. Στους ψηλούς ο Βασίλης Χρηστίδης θα έχει σίγουρα ενεργό ρόλο στην ομάδα, αν και φαίνεται πως θα είναι ο τρίτος σέντερ. Μέρος σε κομμάτι της προετοιμασίας πήρε και ο Στράτος Βουλγαρόπουλος, ο 18χρονος γίγαντας του Άρη, ο οποίος θα δουλέψει φέτος με την πρώτη ομάδα και ανάλογα με την εξέλιξή του και τις ανάγκες του ρόστερ θα αποφασιστεί το μέλλον του.
Η χρονιά φέτος θα είναι πολύ δύσκολη, κυρίως σε οικονομικό επίπεδο και ο Άρης έχει ανάγκη την έμπρακτη στήριξη του κόσμου του ώστε να μειώσει το χρέος και να παρουσιάσει κάτι καλό αγωνιστικά. Η διοίκηση Λάσκαρη από την πλευρά της οφείλει να βρει λύση στο οικονομικό και στην διάδοχη κατάσταση, σε περίπτωση που αποφασίσει πως δεν μπορεί να βοηθήσει πλέον τον Άρη. Το ότι οι κίτρινοι επέμειναν και τελικά αποφασίστηκε να μην συμπεριληφθεί ο όρος για Euroleague out στο συμβόλαιο του Μπένσον, δεν συνέβη το ίδιο με το συμβόλαιο του Βον όπου υπάρχει όρος πώλησης μέχρι τέλος Οκτωβρίου, δείχνει πως πάει να χτιστεί κάτι στέρεο. Βέβαια αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό στην συνέπεια της διοίκησης στις υποσχέσεις της.
COMMENTS