Ο ashton γράφει για την φετινή σεζόν της Α.Ε.Κ.
Ήταν πετυχημένη η χρονιά;
Το φυσιολογικό ερώτημα στο τέλος της χρονιάς. Η απάντηση όμως δε μπορεί να είναι μονολεκτική, ειδικά από τη στιγμή που η οριοθέτηση των στόχων που έκανε κυρίως λεκτικά ο Zdovc στη διάρκεια της προετοιμασίας και στην αρχή της σεζόν ήταν το λιγότερο μαξιμαλιστική. Ήθελε σπάσιμο στο δίπολο, συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου και στο Final4 του Champions League. Ρεαλιστικά όμως αυτοί δεν ήταν οι στόχοι της ομάδας.
Με budget στο 1/4 (και βγάλε) από τους δύο, μόνο δίπολο δεν μπορούσε να σπάσει είτε μας αρέσει είτε όχι. Όσα παίρνει ο ακριβότερος παίκτης στην ΑΕΚ παίρνει ίσως αυτός που συμπληρώνει 12άδα στους άλλους δυο. Σε ένα ματς μπορεί να κερδίσει μια ομάδα με φθηνότερο ρόστερ υπό πολλές προϋποθέσεις (να βρεθεί στη μέρα της, ο αντίπαλος αντίστοιχα σε κακή κλπ), σε σειρά αγώνων όμως αυτό είναι δύσκολο.
Στο Κύπελλο με το format που έχει τα τελευταία χρόνια η διοργάνωση και την κατάργηση των Final4, όλα εξαρτώνται από την κλήρωση.. Αν βγει το ζευγάρι των δυο για τον τελικό δεν υπάρχουν ρεαλιστικές βλέψεις για τους υπόλοιπους. Αν κληρωθούν μεταξύ τους νωρίτερα, πάλι εξαρτάται από τα κέφια της κληρωτίδας τι θα φέρει στο δρόμο σου. Και όταν τρεις χρονιές σερί θέλει να παίζεις με τον Άρη στο Αλεξάνδρειο μόνο φαβορί δεν μπορεί να είσαι.
Τέλος στην Ευρώπη, έχοντας μπει από το παράθυρο στη διοργάνωση τον Αύγουστο –αποχωρώντας σωστά από το Eurocup- συμμετέχοντας στον πιο δύσκολο όμιλο, ήταν δεδομένα δύσκολα να καταφέρει να τερματίσει είτε στην 1η θέση απέναντι στην Besiktas, είτε να έχει ένα από τα τρία καλύτερα ρεκόρ δεύτερων ώστε να είχε πλεονέκτημα έδρας στη φάση των 16. Και σίγουρα αν ο στόχος ήταν το Final4, θα έπρεπε οι τελευταίες μεταγραφικές της κινήσεις να μην κοιτούσαν αν οι νεοφερμένοι θα ήταν πανέτοιμοι στα τέλη του Απρίλη που θα γινόταν το F4, αλλά το Φλεβάρη στη φάση των 16, ειδικά με δεδομένο αντίπαλο μια αθλητική ομάδα και με τον πιο κομβικό παίκτη στη λειτουργία, τον Milosevic τραυματία.
Έκανε βήματα μπροστά;
Αν αλλάξουμε την ερώτηση μπορούμε να έχουμε μονολεκτική απάντηση και αυτή είναι αναμφίβολα θετική. Έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου για πρώτη φορά μετά το 2005-2006.
Προκρίθηκε από όμιλο στην Ευρώπη, για πρώτη φορά μετά το 2004-2005. Τερμάτισε 2η σε έναν πολύ δύσκολο και ανταγωνιστικό όμιλο, έκανε καλά παιχνίδια (μεγαλύτερο αυτό στο Βελιγράδι, στο ΟΑΚΑ έχασε μόνο από τη Besiktas), κι έδωσε αγώνες μετά από φάση ομίλων μετά το 2000-2001. Έπαιξε Μάρτη σε ευρωπαϊκή διοργάνωση για μόλις 9η περίοδο(*) στα σχεδόν 60 χρόνια που αγωνίζεται σε αυτές.
Τερμάτισε με διαφορά στην 3η θέση της βαθμολογίας στην κανονική περίοδο (κάνοντας σταθερά βήματα προόδου: 5η το 2014-2015, 4η το 2015-2016, 3η το 2016-2017) και διατήρησε εύκολα με sweep τα κεκτημένα που κέρδισε πέρσι με break στα playoff. Παράλληλα έκανε επιτέλους μια νίκη κόντρα στους δυο που έψαχνε τόσο αυτά τα τρία χρόνια. Η 3η θέση μπορεί να ξινίζει σε κάποιους, αλλά τα τελευταία 40 χρόνια μόνο άλλες τέσσερις φορές τερμάτισε σε καλύτερη (2001-2002 που βγήκε 1η και 1996-1997, 2002-2003, 2004-2005 που ήταν 2η)
Συνολικά έπαιξε 55 παιχνίδια μέσα στη σεζόν, επιστρέφοντας στην κανονικότητα των καλών εποχών-μόνο το 1997-1998, το 1999-2000 και το 2004-2005 έπαιξε περισσότερα (**). Συνολικά έδωσε 35 στην Α1 (26 regular, 9 playoff), 18 στην Ευρώπη και 2 στο Κύπελλο, έχοντας ρεκόρ νικών 19-7 και 6-3, 12-6 κι 1-1 αντίστοιχα, γενικά 38-17 .
Μπορούσε να πάει καλύτερα;
Κι εδώ η απάντηση είναι αναμφισβήτητα καταφατική .
Παρά την κλήρωση που την έφερε για 3η συνεχόμενη χρονιά να αντιμετωπίζει εκτός τον Άρη, αν έπαιζε σωστή άμυνα (αν ας πούμε ο Σλοβένος έβαζε τον Elonu για να παίξει το ρόλο του rim protector) στην τελευταία φάση του ημιτελικού στο Αλεξάνδρειο θα προκρινόταν για πρώτη φορά μετά το 2001 στον τελικό .
Θα μπορούσε να διεκδικήσει με καλύτερους όρους την πρόκριση στα προημιτελικά και το Final4 στο Champions League αν έκανε πιο σωστές και πιο νωρίς κινήσεις. Αν ο Elonu πχ είχε έρθει αντί του Falker, μάλλον δεν θα έχανε σε Γερμανία-Πολωνία, αν έφερνε πιο έτοιμο και διαφορετικού στυλ παίκτη από τον Newley θα μπορούσε να σταθεί καλύτερα απέναντι στη Monaco (που στα Γαλλικά playoff απέδειξε για 2η συνεχή χρονιά πως δεν έχει ακόμα βάρος στη φανέλα και η έδρα της μόνο φόβητρο δεν ήταν με τόσους Ενωσίτες εκεί).
Θα μπορούσε να είχε κερδίσει νωρίτερα τον Παναθηναϊκό – αφού στο δεύτερο γύρο έχασε το ροζ φύλλο μέσα από τα χέρια της, να μην είχε γκελάρει σε Ρέθυμνο και Ρόδο και έτσι ο αγώνας με τους ερυθρόλευκους στο ΟΑΚΑ που προηγήθηκε χρονικά να είχε και για μας βαθμολογική σημασία.. Και τέλος να μην είχε γίνει φύλλο και φτερό στον 4ο ημιτελικό .
Έχτισε κορμό παικτών;
Αυτό είναι πραγματικά στο χέρι της, καθώς από τις επιλογές που θα κάνει το καλοκαίρι θα φανεί αν θα χτίσει από την αρχή ή όχι. Το καλοκαίρι του 2015 παρέμειναν στην ομάδα από ξένους οι Hairston-Milosevic και από Έλληνες οι Sakota, Παπαντωνίου, Σαρικόπουλος. Πέρσι το καλοκαίρι συνέχισαν ο Milosevic (και για την προετοιμασία ο Atic) από τη μια και οι Sakota, Μαυροειδής, Μωραϊτης, Τσαλμπούρης και εν μέρει ο Μαυροκεφαλίδης, αφού έστω και μέσω Κίνας έπαιξε ξανά στον Δικέφαλο.
Από τους ξένους που πέρασαν φέτος από την ομάδα οι Dixon, Ivanovic, Atic έχουν συμβόλαιο, ενώ και οι Ukic, Milosevic, Elonu μπορούν να παραμείνουν αν το θέλει η ίδια (οι παίκτες μάλλον θέλουν). Σε Έλληνες τώρα πέρα από τους Λαρεντζάκη, Βασιλειάδη, Σκουλίδα, Μωραϊτη, Τσαλμπούρη που έχουν συμβόλαιο, είναι επίσης στο χέρι της η ανανέωση των Sakota, Μαυροειδή ή Μαυροκεφαλίδη.
Πάντως σίγουρα θα πρέπει να αλλάξει ρότα και να μην κοιτάει αποκλειστικά και μόνο βετεράνους παίκτες, που μπορεί να έχουν εμπειρία αλλά όχι μακροπρόθεσμη προοπτική .
Προωθήθηκαν οι νέοι φέτος;
Δυστυχώς η απάντηση είναι στο ερώτημα είναι αρνητική. Μπορεί στο πρώτο ματς οι Μωραΐτης, Σκουλίδας, Τσαλμπούρης να έπαιξαν 16’00”, 21’25”και 8’13” αντίστοιχα, αλλά με την πάροδο του χρόνου η συμμετοχή τους μειωνόταν συνεχώς, ίσως και γιατί είχε μπει σαν στόχος συνολικά να επικεντρωθούν στους αγώνες της ομάδας Νέων, η οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα της ΕΣΚΑ. Παίζοντας Παρασκευή απόγευμα εκεί ήταν δύσκολο να χρησιμοποιηθούν και στην Α1 το Σαββατοκύριακο, αλλά μάλλον θα τους έκανε περισσότερο καλό να παίζουν στην Α1 νομίζω.
Ειδικά μετά την αποχώρηση του Zdovc, οι τρεις νέοι έπαιζαν από ελάχιστα έως ποτέ και όταν γύρισε και ο Milosevic από τον τρίμηνο τραυματισμό του έμειναν όλοι εκτός δωδεκάδας. Έτσι φτάσαμε να κατεβαίνει σε παιχνίδια έχοντας 10 παίκτες από τους 12 (όλους εκτός Λαρεντζάκη, Dixon δηλαδή) με ηλικία άνω των 30 ετών. Κατά τα άλλα ο Μανωλόπουλος δήλωνε πως είχε διαφορετικό σχέδιο διαχείρισης των νέων παικτών.
Ο Σκουλίδας σκόραρε τελευταία φορά στο ματς με τη Zielona Gora στην τελευταία αγωνιστική των ομίλων του BCL, που ήταν και η τελευταία που δεν έπαιξε μόνο garbage time, δεν αγωνίστηκε σε κανένα ματς κανονικής περιόδου με τον Μανωλόπουλο, έπαιξε 86”αθροιστικά στους προημιτελικούς με Ρέθυμνο (τραυματίας ο Newley), ήταν εκτός 12άδας με τον Παναθηναϊκό και ξαναπάτησε παρκέ με Άρη όταν λόγω τραυματισμών ξαναμπήκε αποστολή..
Ο Μωραϊτης αν δεν χτύπαγαν μαζί Ukic, McGrath ώστε να επιστρατευτεί στους μικρούς τελικούς θα είχε επίσης να αγωνιστεί από το παιχνίδι με τους Πολωνούς στο ΟΑΚΑ. Και επί Σλοβένου πάντως μετά την πρεμιέρα με Κόροιβο στο Κύπελλο έπαιξε αθροιστικά λιγότερο από 12’ . Η παρουσία του στα ματς με Άρη έδειξε πως μάλλον κακώς δεν είχε χρησιμοποιηθεί τους προηγούμενους μήνες.
Ο Τσαλμπούρης, που όταν τραυματίστηκε ο Dusan πήρε χρόνο κι έδειξε πως μπορεί κάλλιστα να σταθεί σε κανονικό επίπεδο, όπως έκανε στο ματς στο Βελιγράδι και σε άλλα, επί κόουτς Μανωλόπουλου, έπαιξε 20” με Ολυμπιακό, μετά 3’10” στην Αμαλιάδα και τέλος. Κάποιες σκόρπιες παρουσίες στη 12άδα χωρίς συμμετοχή και αποκορύφωμα το ταξίδι στις ΗΠΑ για workouts ενώ άρχιζε η σειρά των μικρών τελικών.
(Α και φυσικά επειδή αναπαράγεται συνέχεια από τα nonpapers πως άλλαξε τελευταία στιγμή κανονισμούς η FIBA και δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής στην Ευρώπη, η πικρή αλήθεια είναι πως ποτέ δεν άλλαξε τους κανονισμούς η FIBA. Από την αρχή έλεγε πως παίκτης είχε δικαίωμα να παίξει αν είχε δικαίωμα να παίξει και στο εγχώριο πρωτάθλημα και δεν άλλαξαν ποτέ οι κανονισμοί μέσα στη σεζόν)
Έφερε τον κόσμο στο γήπεδο;
Η παρουσία του κόσμου στο ΟΑΚΑ σίγουρα δεν ήταν αυτή που θα ήθελε ο μεγαλομέτοχος. Σε απόλυτα νούμερα για παράδειγμα τη χρονιά της επιστροφής έκοψε 37373 εισιτήρια στην κανονική περίοδο, ενώ φέτος 29872 (δεν έχω βρει νούμερα για την περσινή σεζόν). Όσο και αν τα νούμερα αυτά είναι αρκετά πλασματικά αφού υπάρχουν αρκετοί που μπαίνουν χωρίς εισιτήριο για τον έναν ή τον άλλο λόγο, είναι λογικό να έρχονταν περισσότεροι να δουν την ομάδα πρόπερσι καθώς η παρουσία αστέρων στην πεντάδα (Mensah Bonsu, Hairston, English κλπ) ήταν καλύτερη εγγύηση για θέαμα.
Πάντως φέτος κατάφερε να κερδίσει ματς που ήρθε αρκετός κόσμος στο ΟΑΚΑ (πχ Monaco) σε αντίθεση με πέρσι (Galatasaray στην Ευρώπη, Άρη στη regular κλπ), ενώ γενικά πριν να αρχίσουμε να μεμψιμοιρούμε ας θυμηθούμε πως για παράδειγμα στην πρωταθληματική χρονιά του 2001/02 μαζεύαμε λιγότερους θεατές.
(* οι χρονιές που έπαιξε Μάρτη στην Ευρώπη η Α.Ε.Κ.)
1) το 1965/66 που έφτασε στο Final4 του Πρωταθλητριών (17/3 νικήσαμε την ΤΣΣΚΑ Σόφιας , 30-31/3 έγινε το Φ4)
2) το 1967/68 που κατέκτησε το Κυπελλούχων (14 Μάρτη ο ημιτελικός με τη Βαρέζε εδώ, 4 Απρίλη ο τελικός)
3) το 1969/70 που έφτασε σε ημιτελικό Κυπελλούχων με τη Vichy στο Καλλιμάρμαρο στις 26/3, 1ο ματς είχε γίνει 11/3)
4) το 1997/98 στο δρόμο για τον τελικό της Βαρκελώνης (το Μάρτη με Croatia 3-5/3 κ προημιτελικοί με Alba 24-26/3- τον Απρίλη 21-23 το Φ4)
5) το 1999/00 που κατέκτησε το Σαπόρτα (1-7/3 με Ηρακλή προημιτελικά, 22-28/3 με Zadar ημιτελικοί, 11/4 ο τελικος στη Λωζαννη)
6) το 2000/01 με τους ημιτελικούς- 1/3-7/3 2ο-3ο ματς με Benetton, 28/3, 30/3, 4/4, 7/4 τα ματς με Tau
7) το 2001/02, top16 . Έπαιξε 7/3 στο ΣΕΦ, 21/3 με Παναθηναϊκό εντός, 28/3 Ljubljana, 11/4 με ΠΑΟ εκτός, 18/4 με ΟΣΦΠ εντός
8) το 2004/05, top16 - 3/3 με Efes (και το καλάθι του Ζήση στην εκπνοή), 10/3 στην Πολωνία, 16/3 σε Treviso, 24/3 με Prokom εδώ, 30/3 στην Πόλη
9) το 2016/17, Champions League - τη ρεβάνς στο Μονακό.
(**) Τα περισσότερα παιχνίδια που έδωσε η Α.Ε.Κ. σε μια σεζόν :
61 1997/98 : 35 Πρωτάθλημα, 22 Ευρώπη, 4 Κύπελλο
60 1999/00 : 36 Πρωτάθλημα, 19 Ευρώπη, 5 Κύπελλο
59 2004/05 : 37 Πρωτάθλημα, 20 Ευρώπη, 2 Κύπελλο
55 2016/17 : 35 Πρωτάθλημα, 18 Ευρώπη, 2 Κύπελλο
54 2001/02 : 33 Πρωτάθλημα, 20 Ευρώπη, 1 Κύπελλο
52 2000/01 : 30 Πρωτάθλημα, 18 Ευρώπη, 4 Κύπελλο
51 2002/03 : 35 Πρωτάθλημα, 14 Ευρώπη, 2 Κύπελλο
51 2003/04 : 35 Πρωτάθλημα, 14 Ευρώπη, 2 Κύπελλο
ashton.
Πάλι από το μηδέν θα χτιστεί η ομάδα φέτος.. Σάκοτα, Ούκιτς, Ντίξον πάνε για σκούπισμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή