Συνέντευξη με τον Βασίλη Κούρο: Θέλω να βοηθήσω παίκτες να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα!

Ο Βασίλης Κούρος παλιός παίκτης στην Α1 και Α2 και πλέον ιδιοκτήτης της Kouros Basketball Agency μας μίλησε για όλους και για όλα...

Παλαίμαχος παίκτης σε πολλές ομάδες, συμπαίκτης με μεγάλους παίκτες που έπαιξαν στο ελληνικό πρωτάθλημα, πάρα πολλά χρόνια μάνατζερ παικτών, άνθρωπος απλός, ευγενικός και ειλικρινής. Απολαυστική συνέντευξη με τον Βασίλη Κούρο...

Μεγάλη καριέρα (Πανελλήνιος-Σπόρτινγκ-Ιωνικός Ν.Φ.-ΚΑΟΔ-Ιωνικός Νίκαιας-Ηλυσιακός-Νήαρ Ηστ-Ντεν Χέλντερ (Ολλανδία)) στα καλύτερα χρόνια του Ελληνικού μπάσκετ από τα μέσα της δεκαετίας του '80 μέχρι εκείνα του '00. Με πέντε χρονιές στην Α1 και παρουσία στο τότε κύπελλο Κόρατς, τι θυμάσαι από μια τόσο μεγάλη καριέρα και τι σου λείπει περισσότερο;

Στα 19 χρόνια σε Α1 και Α2 υπήρξαν πολλές χαρές και λύπες! Προτιμώ να κρατώ τις χαρές. Οι μεγάλες στιγμές που θυμάμαι είναι η πρόκριση στους 8 του κυπέλλου Κόρατς με το Σπόρτινγκ, με μεγάλες νίκες απέναντι στην Εστουδιάντες και την Φενερμπαχτσέ, καθώς και οι νίκες εναντίον του Παναθηναϊκού με Σπόρτινγκ και Ιωνικό Ν.Φ. και τέλος η κατάκτηση του πρωταθλήματος στην Α2 με τον ΚΑΟΔ. Το μπάσκετ για εμένα ήταν και θα είναι τρόπος ζωής, αυτό που μου λείπει αυτή την στιγμή είναι η προετοιμασία για το παιχνίδι, η ένταση του παιχνιδιού, τα αποδυτήρια!

Συμπαίκτης με αρκετούς παίκτες που άφησαν το στίγμα τους στην Α1, αλλά κυρίως δύο χρονιές με τον Μίτσελ Γουίγκινς στο Σπόρτινγκ. Τι έχεις να μας 'πεις γι' αυτόν τον μεγάλο σκόρερ που πέρασε από το Ελληνικό πρωτάθλημα;

Ο Μίτσελ Γουίγκινς ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες και σκόρερ που έχουν περάσει από τα ελληνικά γήπεδα, απίστευτος χαρακτήρας εντός και εκτός γηπέδου. Πολύ καλός φίλος και λάτρης της ελληνικής κουλτούρας και του μπάσκετ. Για να φανταστείς έδωσε στον ένα γιο του το όνομα Nick, λόγω του Νίκου Γκάλη. Αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, ακόμα έχω επαφή μαζί του, εξάλλου αυτά είναι τα ωραία του αθλητισμού, οι δεσμοί φιλίας που δημιουργούνται και μένουν ανεξίτηλοι στον χρόνο!!!

Πως έγινε η αλλαγή από παίκτης σε μάνατζερ; Είχες εσύ μάνατζερ όσο έπαιζες; Το είχες στο νου σου όσο αγωνιζόσουν ως μελλοντική ασχολία; Πόσο δύσκολο είναι να βρίσκεσαι στην άλλη μεριά πλέον, αυτή του μάνατζερ;

Το είχα στο νου μου και ήθελα να ασχοληθώ με τους παίκτες από το πόστο του μάνατζερ. Μία ακόμη αφορμή ήταν η πρόταση που μου έγινε από τον μάνατζερ μου να γίνω συνεργάτης του. Είχα τον ίδιο μάνατζερ για 16 χρόνια. Η μετάβαση από παίκτης σε μάνατζερ για εμένα ήταν πιο εύκολη γιατί από παίκτης ήθελα να μπω στην διαδικασία αυτή, να βοηθήσω παίκτες να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα.

Μπορείς να μας εξηγήσεις πως ακριβώς δουλεύει ένας μάνατζερ παικτών σήμερα; Τι γνώσεις πρέπει να έχει; Πως ανακαλύπτεις παίκτες, πως προσεγγίζεις μια ομάδα ή πως σε προσεγγίζουν αυτές; Ποια η δουλειά σου όσο αφορά τους παίκτες, αφού υπογράψουν σε μια ομάδα;

Η δουλειά του μάνατζερ σε μερικούς μπορεί να φαίνεται εύκολη, αλλά σας πληροφορώ είναι από τις πιο ψυχοφθόρες δουλειές! Πρέπει να βρεις παίκτες και τους κατάλληλους συνεργάτες που θα σου δώσουν παίκτες. Πρέπει να βρεις ομάδα ανάλογα με το επίπεδο του παίκτη, αλλά το κυριότερο είναι το μετά την υπογραφή του παίκτη σε έναν σύλλογο. Την υποστήριξη που πρέπει να δώσεις στον παίκτη και να τον κρατήσεις σε μια ψυχολογική κατάσταση, ώστε ο παίκτης να είναι έτοιμος για το επόμενο παιχνίδι του.

Πως ενεργεί ένας μάνατζερ σε περιπτώσεις που μια ομάδα ανακαλύψει έναν παίκτη που δεν έχει μάνατζερ και δυσκολεύεται να τον προσεγγίσει και απευθύνεται σε εσένα και το γραφείο σου;

Το 99% των παικτών έχουν μάνατζερ. Όταν οι ομάδες δεν μπορούν να βρουν επαφή μαζί του, απευθύνονται σε κάποιον άλλον μάνατζερ να τους τον φέρει ή να βρουν τρόπο επικοινωνίας μαζί του.

Υπάρχει σε μια τέτοια δουλειά, που όπως και να το κάνουμε υπάρχει το κυνήγι του κέρδους από μάνατζερ και παίκτη, η ανθρώπινη προσέγγιση μεταξύ εσένα και των παικτών; Πόσο παρεμβαίνει ένας μάνατζερ στην καθημερινότητα ενός παίκτη, όσο αφορά την σχέση με την ομάδα του, αλλά και την προσωπική το ζωή; Υπάρχουν σε αυτό το πλαίσιο προστριβές με τις ομάδες;

Αυτό που κοιτάζω πάνω απ' όλα είναι να έχω όλους τους παίκτες μου ευχαριστημένους και προσπαθώ να έχω την καλύτερη προσωπική σχέση με τον κάθε έναν ξεχωριστά. Η δουλειά του μάνατζερ είναι να επεμβαίνει στην καθημερινότητα του παίκτη, στο μέρος που του αναλογεί βέβαια. Οι παίκτες είναι τα εργαλεία του κάθε ατζέντη και πρέπει πάντα να είναι στην καλύτερη κατάσταση, εξάλλου αυτή είναι η δουλειά μου. Προστριβές με τις ομάδες πάντα υπάρχουν, αλλά εάν υπάρχει θέληση και από τις δύο πλευρές όλα λύνονται.

Γενικώς, όπως ξέρεις καλύτερα από εμένα, υπάρχει αρκετά άσχημη άποψη για τους μάνατζερ παικτών στην Ελλάδα με την φράση «παιχνίδια των μάνατζερ» να ακούγεται πολύ συχνά, ιδίως για μεγάλα ταλέντα ή τους κορυφαίους παίκτες της αγοράς. Γιατί πιστεύεις πως υφίσταται αυτή η άποψη;

Μόνο στην Ελλάδα επικρατεί αυτή η άποψη για τους μάνατζερ και ο λόγος είναι ότι τα σωματεία και οι παράγοντες θέλουν τους παίκτες έρμαια τους και να τους εκμεταλλεύονται όπως αυτοί θέλουν. Το μπάσκετ είναι παιχνίδι, αλλά με τα χρόνια κατέληξε να είναι μια καλή δουλειά για τις περισσότερες ομάδες και για όλους όσους ασχολούνται με αυτό. Πολλοί παίκτες χάνονται γιατί οι ομάδες τους ζητούν υπερβολικά ποσά για να τους αποδεσμεύσουν. Από την στιγμή που το μπάσκετ έγινε επαγγελματικό και ο παίκτης αμείβεται έστω και 1 ευρώ είναι ιδιωτικός υπάλληλος και πρέπει να μπορεί να φύγει από μια ομάδα όταν τελειώσει η σύμβαση που έχει ή να φύγει για άλλη ομάδα γιατί δεν πληρώνεται (οι παίκτες και οι προπονητές δεν είναι σκλάβοι κανενός). Εάν αυτό το θεωρούν «παιχνίδια των μάνατζερ» ε τότε καλά κάνουμε όλοι εμείς οι μάνατζερ και κοιτάμε το συμφέρον των πελατών μας και το δικό μας.

Ποιο είναι το όριο ηλικίας (προς τα κάτω) που αρχίζει ένας μάνατζερ να ασχολείται με έναν παίκτη; Οι γονείς συνήθως τι ρόλο παίζουν σε τέτοιες περιπτώσεις; Πόσο εύκολο είναι να βρεθούν ταλέντα από μικρή ηλικία; Υπάρχουν στην Ελλάδα τέτοιες περιπτώσεις, ίσως και κάτω των 14-15 χρόνων; Είναι ηθικό να μανατζάρεις ανήλικους παίκτες;

Πιστεύω ότι ένας παίκτης πρέπει να έχει μάνατζερ μετά τα 17 του, αυτή είναι η δική μου άποψη. Οι γονείς παίζουν μεγάλο ρόλο στο να δώσουν τα κατάλληλα εφόδια στο παιδί τους, ώστε από μικρή ηλικία να αγαπήσει τον αθλητισμό και το μπάσκετ. Σίγουρα τις περισσότερες φορές όμως ξεφεύγουν και δεν αφήνουν τους προπονητές να κάνουν την δουλειά τους, με αποτέλεσμα τα παιδιά να αλλάζουν χαρακτήρα και τρόπο σκέψης. Ποτέ δεν θα μανατζάρω παίκτες κάτω των 17 χρόνων,  δεν είναι της φιλοσοφίας μου. Τα παιδιά μικρής ηλικίας πρέπει πρώτα να αγαπήσουν το μπάσκετ και μετά να δουν αν μπορούν αυτό που αγαπάνε να το κάνουν επάγγελμα, πάντα όμως με την κατάλληλη καθοδήγηση.

Στους πελάτες σου υπάρχει η ακαδημία του Ηλυσιακού, νεαροί παίκτες της Α2 και Έλληνες προπονητές. Ήταν επιλογή να στραφείτε σε αυτούς; Πιστεύεις πιο πολύ στο αναπτυξιακό κομμάτι του μπάσκετ; Πόσο ανεπτυγμένο είναι το δίκτυο του γραφείου σας;

Χαχαχα στους πελάτες μου δεν υπάρχει η ακαδημία του Ηλυσιακού, απλά ο γιος μου που είναι 8 χρόνων είναι εκεί και κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο του μπάσκετ. Υπάρχουν νέοι παίκτες και προπονητές στους πελάτες μου, αλλά όχι κάτω από 17 χρόνων όπως σου προείπα. Ένας λόγος που ασχολήθηκα σαν μάνατζερ παικτών ήταν για να βοηθήσω μερικά παιδιά να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα! Το γραφείο μου ασχολείται κυρίως με παίκτες εκτός Ελλάδας, είναι ελάχιστοι οι Έλληνες παίκτες και αυτό, ναι είναι ΕΠΙΛΟΓΗ μας. Μαζί με τον συνεργάτη μου και παλιό μου συμπαίκτη στον Πανελλήνιο, τον Γιώργο Ζαμπέλλη ο οποίος ζει στην Ιταλία μόνιμα, έχουμε ανοίξει την αγορά σε όλο τον κόσμο. Αυτή την στιγμή υπάρχουν παίκτες και προπονητές μας σε Νότια Αμερική, Ευρώπη, Ασία και Αφρική και εάν όλα πάνε καλά γιατί όχι και στο μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου που είναι το ΝΒΑ!

Τι ξεχωρίζεις πέρα από τα μπασκετικά κριτήρια για να μανατζάρεις έναν παίκτη; Με ποιες αγορές ασχολείσαι και που προωθείτε περισσότερο παίκτες;

Αυτό που ξεχωρίζω πέρα από τα μπασκετικά προσόντα ενός παίκτη είναι το πάθος του και η τρέλα του για το μπάσκετ και το πόσο προσγειωμένος είναι. Βασική προϋπόθεση για να ασχοληθώ με κάποιον είναι να ακούει τις συμβουλές μου και να υπάρχει μια σχέση ειλικρίνειας μεταξύ παίκτη ή προπονητή και ατζέντη. Όλοι έχουμε ένα κοινό στόχο, την επιτυχία με ότι συνεπάγεται αυτή.

Παρασύρεσαι ποτέ στο να θεωρείς έναν παίκτη σαν asset της επιχείρησης σου και μόνο; Από την μεριά των παικτών τι υπερτερεί συνήθως, όσο αφορά την νοοτροπία τους απέναντι στο άθλημα; Προτιμούν το χρήμα ή την δόξα; Υπάρχουν παίκτες που κρατούν ποσοστό μεταπώλησης οι ίδιοι; 

Όλοι οι παίκτες για εμένα είναι ίδιοι και ασχολούμαι με όλους το ίδιο. Η δόξα φέρνει και το χρήμα σε όλους,αυτά είναι αλληλένδετα, πάνε μαζί! Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν παίκτες που κρατούν ποσοστό μεταπώλησης.

Εκτός από την εκάστοτε προμήθεια υπάρχουν περιπτώσεις παικτών που κρατάτε κάποιο ποσοστό μεταπώλησης και οι ίδιοι σαν γραφείο; Είναι τα νούμερα τόσο ικανοποιητικά για να επιβιώνετε στην σημερινή εποχή ή χρειάζεστε και κάποια δεύτερη απασχόληση;

Στην Ευρώπη τα σωματεία πληρώνουν το ποσοστό του μάνατζερ που του αναλογεί βάση του συμβολαίου που έχει φέρει στον παίκτη. Στην Αμερική ο παίκτης πληρώνει τον μάνατζερ του. Όχι ποτέ δεν έχω πάρει ή κρατήσει ποσοστό από το μερίδιο του αθλητή, δεν ήθελα να μου το κάνουν σαν παίκτης και δεν θέλω να το κάνω κι εγώ τώρα. Όταν δουλεύεις σκληρά τα οικονομικά νούμερα είναι ικανοποιητικά και δεν χρειάζεται να έχεις και δεύτερη απασχόληση.

Γενικότερα η οικονομική κρίση που υπάρχει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχει επηρεάσει τον τομέα σας; Αυτό μήπως σας έχει στρέψει σε άλλες αγορές, τόσο ομάδων (Ρωσίας-Τουρκίας-Κίνας), αλλά και πηγής παικτών (Αφρική-Λατινική Αμερική-πρώην ανατολικών ευρωπαϊκών χωρών);

Σίγουρα η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει όλες τις ομάδες στην Ευρώπη, αλλά όπως σου είπα και νωρίτερα, ήδη το γραφείο μας εδώ και χρόνια έχει στραφεί σε πολλές αγορές εκτός Ευρώπης.

Έτσι όπως εξελίσσεται η αγορά του ΝΒΑ, με το salary cap των ομάδων να ανεβαίνει συνεχώς και την οργάνωση σε επαγγελματικά επίπεδα της αναπτυξιακής λίγκας τους, θα υπάρχει κέρδος για τον μάνατζερ σε λίγο καιρό στην Ευρώπη; Θα «σπρώχνετε» τους μη Αμερικάνους προς τα εκεί και ταυτόχρονα αυτοί που θα κάνουν το αντίθετο δρομολόγιο θα είναι αμφιβόλου αξίας;

Εάν υπάρχουν οι παίκτες που θα μπορέσουν να σταθούν σε ένα τέτοιο επίπεδο φυσικά και θα το έκανα. Η οικονομική κρίση έφερε και τους αμφιβόλου αξίας παίκτες, όπως λες, ήδη στην Ευρώπη. Από την Αμερική κάθε χρόνο βγαίνουν από τα κολέγια χιλιάδες παίκτες. Στην Ελλάδα και γενικά σε όλο τον κόσμο έχουν μάθει να παίρνουν παίκτες από το ψηλότερο ράφι με αποτέλεσμα οι παίκτες αυτοί στα μέσα της χρονιάς να μένουν απλήρωτοι και να φεύγουν. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που θα μπορούσα να αναφέρω. Το κακό των ομάδων και των προπονητών είναι ότι δεν εμπιστεύονται παίκτες από το κάτω ράφι, με χαμηλό μισθό, και ο λόγος είναι γιατί δεν υπάρχει το scouting report και επομένως η ανασφάλεια τους κυριεύει!

Οι ομάδες στην Ελλάδα πως δουλεύουν στο κομμάτι του scouting παικτών; Μιας και οι περισσότερες δεν διαθέτουν οργανωμένο τμήμα υπάρχει γνώση της αγοράς ή οι περισσότεροι προπονητές επαφίενται στου μάνατζερ που συνεργάζονται;

Ένα μικρό ποσοστό των ομάδων δουλεύουν πάνω στο scouting report των παικτών, Οι περισσότερες όμως δεν ασχολούνται καθόλου με αυτό, με αποτέλεσμα να παίρνουν τις περισσότερες πληροφορίες από εμάς, τους μάνατζερ.

Η μόδα των μηνιαίων συμβολαίων προέρχεται από τις ομάδες ή τους ίδιους του παίκτες; Σε τι επίπεδα κυμαίνονται τα ποσά των Αμερικανών που έρχονται πλέον στην Ελλάδα; Πολλές ομάδες θεωρούν πως είναι δύσκολο να βρουν παίκτες μετά τα Χριστούγεννα, ισχύει αυτό και αν ναι, γιατί;

Η Ελλάδα είναι χώρα σκαλοπάτι για το 90% των παικτών, λόγω της κρίσης βλέπουμε παίκτες να έρχονται με μηνιαία συμβόλαια, όπως λες. Δεν είναι όμως μόδα, απλώς είναι η σκληρή πραγματικότητα ότι οι περισσότεροι παίκτες προτιμούν πρωταθλήματα που θα πάρουν τα χρήματά τους. Αυτός είναι και ένας λόγος ότι μετά τα Χριστούγεννα δεν υπάρχουν παίκτες που να μπορούν ή να θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα για ομάδες από την 4η θέση και κάτω! ΔΕΝ αισθάνονται ασφάλεια!!!

Μιας και στην Ελλάδα υπάρχει κρίση εδώ και χρόνια και αρκετές ομάδες έχουν αποκτήσει φήμη κακοπληρωτών, πόσο εύκολο είναι να πείσεις έναν ξένο παίκτη να έρθει να παίξει εδώ; από τις Ελληνικές ομάδες ποιες έχουν πλέον καλύτερο «όνομα» στην αγορά;

Όπως είπα η Ελλάδα είναι σκαλοπάτι για τους περισσότερους νέους ξένους παίκτες ή ακόμα και για παίκτες που την τελευταία χρονιά είχαν χαμηλά νούμερα. Η κατάσταση στην χώρα μας και γενικά στις ομάδες της Α1 πηγαίνει προς το καλύτερο όμως, όλες σχεδόν προσπαθούν να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.

Από το γραφείο σας έχουν περάσει ή συνεργάζεστε ακόμη με παίκτες με μεγάλο ταλέντο, αλλά λίγο ιδιαίτερη προσωπικότητα (Σμους Πάρκερ, Τζάαμπερ, Κόμματος, Μπάξτερ, Γκαγκαλούδης, Λάσμε). Σε ιντριγκάρει όλο το πακέτο ή τους συγκεκριμένους δεν τους πλησίαζε κάποιος φοβούμενος τον χαρακτήρα τους; Πόσο δύσκολο είναι να διαχειριστείς τον άνθρωπο, πέρα από τον παίκτη;

Για εμένα είναι πρόκληση και συνάμα τιμή να μπορώ να συνεργάζομαι και να με εμπιστεύονται άτομα που έχουν γράψει ιστορία στον χώρο του μπάσκετ. Η σχέση που δημιουργείται ανάμεσα σε εμάς και στον παίκτη είναι αυτό που κάνει τα πράγματα πιο εύκολα, εξάλλου τόσα χρόνια στο μπάσκετ έχω βρει το κουμπί του κάθε παίκτη, γιατί ήμουν στην θέση τους και ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει και πως μπορώ να τους διαχειριστώ. Δεν υπάρχουν παίκτες που είναι κακοί χαρακτήρες, απλώς παίκτες που θέλουν άλλο τρόπο διαχείρισης-μεταχείρισης.

Γιατί δεν μπόρεσε ο Μούσα Αμπντούλ-Αλίμ να καθιερωθεί στην ομάδα της Κύμης; Που αγωνίζεται τώρα; Ο Κένι Χολ είχε εντυπωσιακή παρουσία στον Κόροιβο Αμαλιάδας με πολύ καλά νούμερα. Οι φήμες που είχαν ακουστεί για την Τουρκία, γιατί δεν είχαν ευτυχές αποτέλεσμα; Η μεταγραφή του στην Νίμπουργκ είναι το βήμα για κάτι μεγαλύτερο στο μέλλον;

Στο να μπορέσει ένας παίκτης να προσαρμοστεί στο παιχνίδι και την φιλοσοφία του κάθε προπονητή παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες. Ο Μούσα είχε τα προσόντα για να γίνει ηγέτης σε μια ελληνική ομάδα, αλλά σε ένα διαφορετικό στυλ παιχνιδιού, όχι σε αυτό της Κύμης. Ο συγκεκριμένος είναι παίκτης-σκόρερ, είναι καλός στο ανοιχτό γήπεδο και όχι σε σετ παιχνίδι. Προσωπικά πιστεύω ότι ακόμα θα μπορούσε να βοηθήσει την ομάδα της Κύμης, ειδικά μετά τον κανονισμό με τους 6 Αμερικανούς παίκτες σε κάθε ομάδα, αυτή όμως είναι η δική μου άποψη. Όσο για τον Χολ, υπήρχαν ομάδες από Τουρκία, αλλά το buy-out ήταν αρκετά μεγάλο, έκανε τρομερή χρονιά στην Ελλάδα και βοήθησε τον Κόροιβο ουσιαστικά να παραμείνει στην κατηγορία. Του χρόνου θα τον δείτε πάλι στην Ελλάδα και σε διαφορετικού επιπέδου ομάδα!!

Σε βλέπουμε συχνά στους αγώνες της Κύμης και δείχνεις να έχεις μια άλλη επαφή με τον κόουτς της ομάδας, Βασίλη Μπρατσιάκο. Θες να μας εξηγήσεις αυτό το δέσιμο, γιατί από κάποιους έχει παρεξηγηθεί σε βαθμό κακοήθειας;

Ο Βασίλης Μπρατσιάκος είναι ο ΑΔΕΡΦΟΣ μου, είναι ο φίλος μου ο κολλητός!!! Στην Ελλάδα έχουμε αυτό το ελάττωμα όλοι μας να παρεξηγούμε κάποια πράγματα. Εάν υπήρχε κάποια σχέση διαφορετική εγώ στην ομάδα της Κύμης θα έπρεπε να είχα τουλάχιστον 2 παίκτες. Αυτό για να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα για τις κακές γλώσσες της Χαλκίδας, που αντί να στηρίζουν παιδιά σαν τον Βασίλη που πήρε μια ομάδα σαν την Κύμη και με την στήριξη του προέδρου Αλέξανδρου Θεοδώρου την έφεραν από το τοπικό στην Α1, κάθονται και ασχολούνται με το τι κάνει ο Κούρος με τον Μπρατσιάκο. Η γυναίκα μου είναι Χαλκιδέα και παιδική φίλη με τον κόουτς Μπρατσιάκο, η αγάπης μας για το μπάσκετ, το ότι η ομάδα είναι από την Χαλκίδα και ο Βασίλης, μας κάνει να υποστηρίζουμε την ομάδα της Κύμης και τον ίδιο προσωπικά!

Ευχαριστούμε τον Βασίλη Κούρο για την υπομονή του να απαντήσει σε όλες μας τις ερωτήσεις. Τον κ.Κούρο και το γραφείο του μπορείτε να τον βρείτε στα social media, στο facebook στην προσωπική του σελίδα, αλλά και στην σελίδα του γραφείου του KourosBasketballAgency, στην ευρωπαϊκή του σελίδα Οmnia Sport Management, αλλά και στο twitter στο @KourosBasketballAgency.