Κάθε αρχή και δύσκολη, έτσι και για τον Πεδουλάκη και τους παίκτες το,υ το χτεσινό ματς αποδείχθηκε πολύ πιο δύσκολο από ότι αναμενόταν αλ...
Κάθε αρχή και δύσκολη, έτσι και
για τον Πεδουλάκη και τους παίκτες το,υ το χτεσινό ματς αποδείχθηκε πολύ πιο
δύσκολο από ότι αναμενόταν αλλά στο τέλος της ημέρας αυτό που μετράει είναι το
αποτέλεσμα. Άλλωστε, σε δύο μήνες αν η
ομάδα βρει ρυθμό και μπει σε σωστό δρόμο κανένας δεν θα θυμάται το συγκεκριμένο
παιχνίδι ενώ αντίθετα αν το παιχνίδι στράβωνε αυτή η ήττα θα ακολουθούσε την
ομάδα όλη την χρονιά.
Η Ζαλγκίρις αποδείχθηκε πολύ σκληρό καρύδι, στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα ήταν καλύτερη του Παναθηναϊκού και προσπάθησε να ακολουθήσει το πλάνο της κατά γράμμα. Συγκεκριμένα ο Σάρας είχε ξεκάθαρη στόχευση να περάσει την μπάλα μέσα στο καλάθι, στους ψηλούς του και το κατάφερε. Συνολικά οι Λιθουανοί είχαν 44 προσπάθειες 2-πόντων και μόνο 23 3-πόντων, κάτι παράδοξο για μια ομάδα που εκπροσωπεί την λιθουανική σχολή. Μάλιστα αν ο Σάρας δεν προδινόταν από την πολύ άσχημη εμφάνιση των περιφερειάκων του (Πάνγκος, Βεστερμαν, Ουλανόβας) τώρα μπορεί να είχε καταφέρει την υπέρβαση και να ήταν το κύριο θέμα συζήτησης της 1ης αγωνιστικής της Ευρωλίγκας.
Ο Παναθηναϊκός αντίθετα, για 30
λεπτά βρήκε την εύκολη λύση των σουτ πίσω από τα 6,75, το οποίο γιγαντώνεται
σαν πρόβλημα λόγω και της έλλειψης καλών δημιουργών στο ρόστερ. Έτσι, οι
Σίγκλετον και Καλάθης που τους δόθηκε προκλητικά το περιφερειακό σουτ από τον
Σάρας έπεσαν στην παγίδα εκτελώντας συνολικά 11 τρίποντα.
Ο παίκτης που άλλαξε το παιχνίδι
και καθόρισε τον νικητή είναι ξεκάθαρα ο Νίκος Παππάς. Ο Έλληνας γκαρντ, όχι
μόνο έβαλε την μπάλα στο παρκέ, παίζοντας ένας εναντίον ενός και κερδίζοντας
πολύτιμα φάουλ, αλλά έκανε και άλλες δουλειές στην επίθεση που δεν μας έχει
συνηθίσει, όπως 2 σημαντικότατα τρίποντα μετά από ντρίμπλα (στον συγκεκριμένο τομέα
υπάρχει μεγάλο ζήτημα γιατί οι περισσότεροι παίκτες του ρόστερ είναι spot shooter) και έδωσε και 3
ασίστ. Το 2ο κλειδί της νίκης
ήταν ο Σίνγκλετον που έδωσε πολλές μάχες, έβαλε 13 πόντους και κατέβασε και 5
επιθετικά ριμπάουντ. Μάλιστα, ο Σίνγκλετον, από τα μέσα της 3ης περιόδου
που πάτησε στο παρκέ για το 2ο ημίχρονο, δεν βγήκε καθόλου, και ακόμα
και όταν μπήκε στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης ο Μπουρούσης, ο Πεδουλάκης
προτίμησε να βγάλει από το παρκέ τον Γκιστ κατεβάζοντας στο 4 τον Σίγκλετον.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι η
χρονιά θα εξαρτηθεί με το αν ο Παναθηναϊκός καταφέρει να βρει στο ρόστερ του 2
με 3 παίκτες που θα ηγηθούν στην διάρκεια της χρονιάς. Γενικά οι περισσότεροι
παίκτες του φετινού ρόστερ είναι εξαιρετικοί παίκτες αλλά στις ομάδες τους
είχαν δευτερεύοντες ρόλους. Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός έχει πολλούς ρολίστες
επιπέδου Φάιναλ4 (Νίκολς, Ρίβερς, Σίγκλετον, Γκιστ, Φελντέιν, Φώτσης) αλλά θα
πρέπει να βρει και 3 παίκτες στο ρόστερ του, που να ξέρει ότι από αυτούς σε
κάθε αγώνα θα βρίσκει ένα διψήφιο αριθμό πόντων και που θα μπορούν να πάρουν
τις επιθέσεις όταν καίει η μπάλα.
Ο Ολυμπιακός πρωταγωνίστησε τα
τελευταία χρόνια γιατί είχε δυο παίκτες που σταθερά ηγούνταν της ομάδας
(Σπανούλης, Πρίντεζης) και δίπλα σε αυτούς σε πρωταγωνιστικό ρόλο είχαν στις
δύο κατακτήσεις της Ευρωλίγκας τον Χαινς-Λο ενώ στον τελικό της Μαδρίτης τον
Λοτζέσκι. Ένας από τους λόγους (εκτός φυσικά και από τραυματισμούς,δύσκολος όμιλος, προπονητικές αποφάσεις) που πέρυσι ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να φτάσει ούτε καν στην 8αδα της διοργάνωσης είναι και η σημαντική μείωση της απόδοσης του Σπανούλη.
Ο παίκτης που με βάση όλα τα
δεδομένα μπορεί να ηγηθεί σε σταθερή βάση όλη την χρονιά είναι ο Γιάννης
Μπουρούσης που έρχεται από την καλύτερη χρονιά της καριέρας του. Με την φανέλα
της Λαμποράλ πέρυσι ο Μπουρούσης ήταν ο 2ος καλύτερος παίκτης της Euroleague με 21,2 μονάδες
στο index rating,
1ος ριμπάουντερ με 8,66 ριμπάουντ ανά αγώνα ενώ ήταν και 5ος
καλύτερος σκόρερ της περσινής διοργάνωσης με 14,52 πόντους ανά παιχνίδι.
Προφανώς αυτά τα νούμερα δύσκολα μπορεί ο Καρδιτσιώτης σέντερ να τα επαναλάβει
αλλά και με μια σχετική μείωση στην απόδοσή του, πάλι μπορεί να παραμείνει στους
κορυφαίους της διοργάνωσης.
Ο 2ος παίκτης που με
βάση το βιογραφικό του και τα λεφτά που αμείβεται θα έπρεπε να ηγείται της
ομάδας είναι ο Νικ Καλάθης. Εδώ όμως κρατάω μεγάλη επιφύλαξη αν ο Καλάθης
μπορεί να αντεπεξέλθει σε ένα τέτοιο ρόλο. Προσωπικά πιστεύω ότι του κάνει κακό
η εμμονή της ομάδας να τον χρίσει ηγέτη. Ο Καλάθης είναι ένας υπερπολύτιμος
παίκτης που κάνει χιλιάδες δουλειές στο παρκέ, περισσότερες ίσως από κάθε άλλο
παίκτη των Πρασίνων, αλλά όταν πρέπει να πάρει σημαντικές πρωτοβουλίες στην
επίθεση βραχυκυκλώνει. Προσωπική μου άποψη είναι ότι θα πρέπει ο Πεδουλάκης να
μειώσει τον ρόλο του Νικ στην επίθεση και να μην προσπαθούμε να τον βάζουμε να
κάνει κάτι που δεν μπορεί επειδή παίρνει 2εκατ ευρώ. Οι δυνατότητες του παίκτη
είναι συγκεκριμένες και πρέπει αυτές να εκμεταλλευτούμε. Οπαδοί, προπονητές
και διοίκηση δεν πρέπει σε κάθε αφορμή να σκεφτόμαστε την αμοιβή του
παίκτη.....
Ο επόμενος παίκτης που είχε τα
χαρακτηριστικά ηγέτη αλλά πλέον θα αργήσει να διαπιστώσουμε αν είναι
πραγματικά, είναι ο Μάικ Τζέιμς. Ο βραχύσωμος γκαρντ μπορεί με την ανοησία που
έκανε και αν στραβώσουν και τα αποτελέσματα, να μην καταφέρει ποτέ να ηγηθεί του
Τριφυλλιού. Ειδικά αν αναγκαστεί ο Παναθηναϊκός λόγω άσχημων αποτελεσμάτων να
ψάξει στην αγορά για πρωτοκλασάτο γκαρντ πιο γρήγορα από ότι θα διαρκέσει η
αποθεραπεία του παίκτη.
Τέλος η προσωπική μου ελπίδα που
την έχω αναφέρει και σε παλιότερο κείμενο είναι ότι φέτος είναι η χρονιά του
Νίκου Παππά, έναν από τους ελάχιστους
Έλληνες παίκτες κάτω των 30 που έχει όλα τα στοιχεία να ηγηθεί μιας
ομάδας σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Το ζήτημα φυσικά για τον Παππά δεν είναι αν έχει
την δυνατότητα αλλά αν μπορέσει να έχει την διάρκεια. Φέτος το ζητούμενο από τον
Παππά δεν πρέπει να είναι να κάνει 4-5 εξαιρετικά παιχνίδια όπως έχει κάνει
άλλωστε και σε παλιότερες χρονιές στην Ευρωλίγκα (πχ κόντρα σε Ερυθρό Αστέρα, Τουρόφ, Μακάμπι, Τσσκα, Ζαλγκίρις, Κούμπαν) αλλά να κάνει μια συνολικά εξαιρετική χρονιά.
ΥΓ 1: Η έλλειψη Τζειμς είναι
σημαντικότατη ειδικά στον τομέα των αιφνιδιασμών όπου στα φιλικά είχε δείξει
ότι θα προσπαθεί να στηριχθεί φέτος ο Πεδουλάκης. Στο ματς με την Ζαλγκίρις, ο
Παναθηναϊκός παρουσία Τζέιμς θα είχε βρει τουλάχιστον 6-8 πόντους παραπάνω από
αυτό τον τομέα.
ΥΓ 2: Η γκρίνια στον Ολυμπιακό
είναι ανεξήγητα μεγάλη για την εποχή. Μην ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός έπαιζε με
μια ομάδα που έχει σταθερό κορμό από πέρυσι (μόνο Χάντερ, Ράντολφ, Ντρέιπερ
ήταν καινούργιοι), έχει επίσης απίστευτο βάθος που της δίνει την δυνατότητα να έχει τον Μασιούλις εκτός αποστολής, ενώ έχει φορμαριστεί και νωρίς κερδίζοντας την προηγούμενη
εβδομάδα μέσα στην Βαλένθια με 20 πόντους για την ACB.
ΥΓ 3: Ο Κούζμιτς είναι λογικό να
διακριθεί σε μια ομάδα που έχει το πιο αδύναμο ρόστερ της Ευρωλίγκας με 11
Σέρβους και μόνο 1 Αμερικάνο στην 12αδα, και με έναν προπονητή που τα τελευταία
χρόνια έχει αποδείξει ότι ξέρει να παίρνει πολλά από την θέση 5.
ΥΓ 4: Αν και είναι πολύ νωρίς ,Ερυθρός Αστέρας, Ζαλγκίρις, Ουνιξ και Γαλατασαράι πολύ δύσκολα θα διεκδικήσουν
θέση στην 8αδα. Οι υπόλοιπες 12 ομάδες μπορούν να διεκδικήσουν θέση στην 8αδα, άλλες με περισσότερες και άλλες με λιγότερες πιθανότητες.
ΥΓ 5: Ο Χαραλαμπόπουλος σχεδόν σε
όλα τα δυνατά φιλικά της προετοιμασίας όπως και με την Ζαλγκίρις ξεκινάει
βασική 5αδα και μετά δεν παίζει ούτε ένα δευτερόλεπτο σε όλο τον αγώνα. Αυτή η
διαχείριση μου δείχνει περισσότερο ότι η χρησιμοποίηση του είναι αναγκαίο κακό, παρά ότι τον πιστεύει για φέτος ο Πεδουλάκης.....
ΥΓ 6: Τέλος ένα ενδοπαναθηναικό ζήτημα που δημιουργήθηκε τις τελευταίες μέρες. Είναι λογικό η κίνηση της ποδοσφαιρικής Σπάρτης του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να απογοητεύει αρκετούς Παναθηναικούς μαζί και εμένα. Αλλά οι μουρμούρες περί αποχής από το γήπεδο ειδικά των οργανωμένων είναι αστεία και η χτεσινή εικόνα του γηπέδου ήταν απογοητευτική. Μην ξεχνάνε κάποιοι, όσο και αν είναι αξιέπαινη η προσπάθεια Αλαφούζου-οργανωμένων να κρατήσουν ζωντανό τον σύλλογο, ότι όσους τίτλους έχει κατακτήσει το μπάσκετ τα τελευταία 3 χρόνια δεν τους έχουν κατακτήσει μαζί όλα τα υπόλοιπα τμήματα του συλλόγου......
ΥΓ 6: Τέλος ένα ενδοπαναθηναικό ζήτημα που δημιουργήθηκε τις τελευταίες μέρες. Είναι λογικό η κίνηση της ποδοσφαιρικής Σπάρτης του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να απογοητεύει αρκετούς Παναθηναικούς μαζί και εμένα. Αλλά οι μουρμούρες περί αποχής από το γήπεδο ειδικά των οργανωμένων είναι αστεία και η χτεσινή εικόνα του γηπέδου ήταν απογοητευτική. Μην ξεχνάνε κάποιοι, όσο και αν είναι αξιέπαινη η προσπάθεια Αλαφούζου-οργανωμένων να κρατήσουν ζωντανό τον σύλλογο, ότι όσους τίτλους έχει κατακτήσει το μπάσκετ τα τελευταία 3 χρόνια δεν τους έχουν κατακτήσει μαζί όλα τα υπόλοιπα τμήματα του συλλόγου......
COMMENTS