Με αφορμή την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Μπαρτσελόνα, κάνουμε ένα αφιέρωμα στην ζωή και την καριέρα ενός από τους πιο επιτυχημένου...
Με αφορμή την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Μπαρτσελόνα, κάνουμε ένα αφιέρωμα στην ζωή και την καριέρα ενός από τους πιο επιτυχημένους προπονητές της χώρας και του πρώτου που κατέκτησε Ευρωλίγκα. (Το μεγαλύτερο κομμάτι είναι ξεσηκωμένο από την Βικιπέδια που το ξεσήκωσε από το site της Ευρωλίγκα, από ένα άρθρο με τίτλο «Bartzokas is first Greek coach to win the Euroleague». Άλλες πηγές προέρχονται από το http://www.pamesports.gr/ )
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 11 Ιουνίου 1965. Πατέρας του ήταν ο Ανδρέας Μπαρτζώκας (1925 – 3 Δεκεμβρίου 2015), με καταγωγή από το Κεντρικό Άρτας, ένας από τους 27 κομμουνιστές που απέδρασαν από τη φυλακή των Βούρλων στη Δραπετσώνα στις 17 Ιουλίου του 1955. Εκείνη την εποχή είχε φυλακιστεί και στην Κέρκυρα, ενώ την περίοδο της χούντας, με τον γιο του σε νηπιακή ηλικία, ήταν εξόριστος στη Γυάρο και στο Παρθένι της Λέρου. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας τέλειωσε τη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή το 1983 αφού πέτυχε στις εισαγωγικές εξετάσεις το 1977. Πολιτικά, ανήκει στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς. Από μικρό παιδί ήταν ποδοσφαιρόφιλος, οπαδός του Ολυμπιακού και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Είναι παντρεμένος με την Αθηνά και έχουν μια κόρη την Αντριάννα. Οι «κολλητοί» φίλοι του είναι παλιοί συμμαθητές και συμπαίκτες, όπως ο Γιώργος Μποζίκας, παλαίμαχος μπασκετμπολίστας της Πεύκης και του Ιωνικού Νέας Φιλαδέλφειας, τα αδέλφια Μισαηλίδη, ο Γιώργος Τσαμόπουλος, προπονητής ποδοσφαίρου, παλαιότερα στο Μαρούσι και στην Πεύκη, ο Κώστας Πεππές, παλιός μπασκετμπολίστας του Αμαρουσίου και για λίγο του Ολυμπιακού κ.α.
 |
| Ως παίκτης, (Τα σχόλια για την εμφάνιση καταλαβαίνετε από που προήλθαν) |
Πιτσιρικάς έπαιζε ποδόσφαιρο στις αλάνες και στους δρόμους του Αμαρουσίου στα σύνορα με την Πεύκη. Στην οδό Αυτοκράτορος Ηρακλείου τον είδε να παίζει ποδόσφαιρο και να ξεχωρίζει λόγω ύψους, ο Ανδρέας Μαρτάκης, έφορος των τμημάτων υποδομής του ΓΣ Αμαρουσίου. Τον κάλεσε να παίξει μπάσκετ και έτσι ξεκίνησε σε ηλικία 12 ετών η ενασχόληση του με την «πορτοκαλί μπάλα».
Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και λίγα χρόνια μετά την πτώση του ΓΣΑ από την Α’ Εθνική, το Μαρούσι έκανε ανανέωση και ένα από τα νέα παιδιά, που προωθήθηκαν στην πρώτη ομάδα ήταν ο Μπαρτζώκας. Έπαιζε στην θέση του σέντερ και διετέλεσε αρχηγός της ομάδας στις... ηρωικές εποχές του «Σπύρου Λούη», όταν η ομάδα αγωνιζόταν στην Α2 και στην Β’ Εθνική. Είχε ταλέντο και, μάλιστα, οι Ολυμπιακός, ΑΕΚ είχαν ενδιαφερθεί να τον αποκτήσουν, αλλά η αγωνιστική καριέρα του σταμάτησε πρόωρα και απότομα στα μέσα της δεκαετίας του ’90, λόγω δύο σοβαρών τραυματισμών και εγχειρήσεων (ρήξεις χιαστών). Είχε πάρει μεταγραφή στον Πρωτέα, αλλά δεν φόρεσε ποτέ την φανέλα του, λόγω των τραυματισμών. Δεν κατάφερε ποτέ να επανέλθει πλήρως, με αποτέλεσμα να αφήσει πίσω τον ηγετικό του ρόλο στο Μαρούσι σε ηλικία 27 ετών. Έκτοτε επικεντρώθηκε στην προπονητική του καριέρα.
Από την εποχή που έπαιζε ασχολήθηκε με την προπονητική, αν και σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Νομική. Η πρώτη του δουλειά ως προπονητής ήταν στα προμίνι του Αμαρουσίου όταν ήταν ακόμη παίκτης της ομάδας. «Η προπονητική ήταν κάτι, που μου άρεσε από μικρός», έχει εξομολογηθεί ο Μπαρτζώκας. «Όταν αναγκάστηκα να σταματήσω το μπάσκετ σε μικρή ηλικία, λόγω τραυματισμού, βρήκα στην προπονητική την διέξοδο για να μείνω στο άθλημα, που αγαπάω. Θεωρώ την δουλειά του προπονητή πολύ δημιουργική. Όταν τελειώνει η σεζόν και πηγαίνω διακοπές, μετά από 15-20 ημέρες θέλω να βρεθώ στο γήπεδο και να ζήσω στιγμές με άλλους ανθρώπους. Είχα ευκαιρίες και για άλλης μορφής επαγγελματική εξέλιξη, διότι είχα μπει στην Νομική, αλλά έκανα την πολύ συνειδητή επιλογή να μείνω στο μπάσκετ, παρότι είχε μεγάλο ρίσκο, γιατί η δουλειά του προπονητή φοβερά ασταθής». Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, σε ηλικία των 22 ετών, εργάστηκε ως πρώτος προπονητής σε ομάδες τοπικών κατηγοριών (Πεύκη, Βριλήσσια, Κηφισιά και Ηράκλειο) και κατέκτησε πολλές ανόδους. Σεβόμενος τις ρίζες του, όταν πλέον βρέθηκε στους πάγκους ομάδων της Α1 Εθνικής, κάθε φορά που τον αποκαλούσαν rookie (πρωτάρη) ο ίδιος διόρθωνε: «Προπονώ ομάδες για περισσότερα από 20 συνεχόμενα χρόνια: σε τοπικές κατηγορίες, μίνι, παίδων, κάτω των 19, εργάστηκα ως τέταρτος, τρίτος, δεύτερος ή κύριος προπονητής. Πιστεύω πως έχω αρκετή πείρα ώστε να διαχειριστώ πολλές διαφορετικές καταστάσεις».
 |
| Στους όρθιους, τέταρτος παίκτης από αριστερά, με τα μούσια |
Από το 1996 ο Μπαρτζώκας εργαζόταν ως υπεύθυνος του Κλειστού Γυμναστηρίου του Αγίου Θώμα, κάτι που συνεχίστηκε ως το 2006. Ο αστικός μύθος λέει πως είχε και τον ρόλο του φύλακα. Το 2003 ο Παναγιώτης Γιαννάκης του προσέφερε θέση βοηθού προπονητή στο Μαρούσι, την ομάδα στην οποία πέρασε το σύνολο της καριέρας του ως καλαθοσφαιριστής, κάτι που ο ίδιος χαρακτήρισε μεγάλη τιμή. «Η επιλογή μου για πολλά χρόνια ήταν να είμαι χεντ κόουτς σε ομάδες τοπικών κατηγοριών και πίστευα ότι κερδίζοντας πρωταθλήματα και ανόδους, θα είχα την εξέλιξη, που ήθελα», είχε πει. «Στην πορεία διαπίστωσα ότι παρότι κέρδιζα πρωταθλήματα και ανόδους, ο δρόμος αυτός δεν μου έδινε την αναμενόμενη εξέλιξη. Στο παρελθόν είχα απορρίψει προτάσεις να ενταχθώ στο τεχνικό επιτελείο του Αμαρουσίου. Όταν το 2003, που έγινε η πρόταση να ενταχθώ στο τεχνικό τιμ του Παναγιώτη Γιαννάκη, θεώρησα ότι θα είχα μόνο όφελος και τελικά δικαιώθηκα από αυτή την επιλογή».
Για τον Γιαννάκη είχε πάντα να πει τα καλύτερα: «Ο Παναγιώτης Γιαννάκης έχει επηρεάσει πάρα πολύ την προπονητική φιλοσοφία μου», έχει δηλώσει.«Είναι «σχολείο» ο τρόπος, που διοικεί μια ομάδα και ήταν ότι καλύτερο ότι στην πρώτη δουλειά μου στην Α1, ως ασίσταντ είχα την ευκαιρία να ζήσω πως δημιουργεί και οδηγεί μια ομάδα ο Γιαννάκης. Πείθει με την φυσική παρουσία του όλους όσους δουλεύουν στην ομάδα, που είναι προπονητής, να σκέφτονται ως πρωταθλητές. Προσωπικά εντάχθηκα στο τεχνικό επιτελείο του Αμαρουσίου λίγες μήνες μετά που είχε αναλάβει ο Γιαννάκης την ομάδα. Ο Γιαννάκης είχε αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Αμαρουσίου στα μέσα της προηγούμενης σεζόν. Στην πρώτη συγκέντρωση, που κάναμε για την νέα περιόδο, 2003-4, μάζεψε τους παίκτες στο κέντρο του γηπέδου. Μίλησε για τρία λεπτά και είπε ότι πάμε να πάρουμε το πρωτάθλημα στην νέα σεζόν. Προσωπικά με εξέπληξε αυτό, που είπε και έδειχνα να μην το πιστεύω. Αναζήτησα άλλα βλέμματα, για να δω πως θα το έπαιρναν οι υπόλοιποι. Είδα ότι σε κανέναν δεν προκάλεσε έκπληξη αυτό, που είπε ο Γιαννάκης. Το αποτέλεσμα εκείνης της σεζόν ήταν ότι κάναμε μια εκπληκτική πορεία σε Ελλάδα και Ευρώπη και πως στην Α1 κάναμε 21 νίκες και ισοβαθμήσαμε με τον Παναθηναϊκό στην πρώτη θέση της κανονικής περιόδου». |
| Με τον Μαλάκο |
Σε ερώτηση πως αποσόβησε την διάλυση της Ολύμπιας Λάρισας με τους παίκτες απλήρωτους σε όλη την διάρκεια της τελευταίας σεζόν του στην ομάδα (2008-9), ο Μπαρτζώκας είχε απαντήσει: «Μόνο με το παράδειγμα μου, όχι με πολλά λόγια. Είχα πει σε όλους στην ομάδα ότι εγώ θα μείνω μέχρι τέλους, όποιος θέλει μπορεί να φύγει. Θεωρούσα ότι το να φύγω είναι το πιο εύκολο πράγμα, αλλά στα δύσκολα φαίνονται οι χαρακτήρες. Θεώρησα ότι είχα μεγάλη υποχρέωση να μείνω απέναντι στην ομάδα, που μου έδωσε την πρώτη ευκαιρία να δουλέψω ως χεντ κόουτς στην Α1 και στην πόλη της Λάρισας».
Το καλοκαίρι του 2009 επιστρέφει στο Μαρούσι αυτή την φορά για να αναλάβει πρώτος προπονητής στην θέση του Σούλη Μαρκόπουλου, που είχε οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση της τρίτης θέσης της βαθμολογίας της κανονικής περιόδου, πίσω από τους Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, και στα προκριματικά της Ευρωλίγκας. Στο Μαρούσι διατήρησε τον βασικό «κορμό» της προηγούμενης σεζόν γιατί όπως δήλωνε: «Οι ομάδες είναι καλό να κρατούν έναν σημαντικό αριθμό παικτών και να προσθέτουν λίγους από σεζόν σε σεζόν για να έχουν αποτελέσματα. Το βλέπουμε σε όλα τα ομαδικά αθλήματα, καινούργιες ομάδες, δεν έχουμε ποτέ γρήγορα αποτελέσματα». Τόνισε επίσης, όσο αναφορά την φιλοσοφία του για το παιχνίδι: «Τις ομάδες δεν τις κάνουν μόνο οι σταρ, τις κάνουν βασικά οι παίκτες, που «θυσιάζονται» για το σύνολο, για την ομάδα».
ενώ νικά στο ΟΑΚΑ τον Παναθηναϊκό και τον αφήνει εκτός των «οκτώ». Εκείνο το βράδυ (4 Φεβρουαρίου 2010) λέγεται ότι ήταν η αρχή του τέλους της καριέρας του Βασίλη Σπανούλη στον Παναθηναϊκό, μετά την είσοδο του. έξαλλου με την ήττα. Δημήτρη Γιαννακόπουλου στα αποδυτήρια των «πρασίνων». Το ελκυστικό μπάσκετ και οι επιτυχίες της ομάδας στην Α1 (τερμάτισε τρίτη) εξασφάλισαν στον Μπαρτζώκα αναγνώριση, καθώς και το βραβείο του «Καλύτερου Προπονητή της Χρονιάς» για το 2009-10.
Το καλοκαίρι του 2010 και ενώ το Μαρούσι έχει εξασφαλίσει για δεύτερη σερί αγωνιστική περίοδο την πρόκριση στην Ευρωλίγκα, ο Άρης Βωβός δηλώνει ότι αποχωρεί από την ιδιοκτησία της ΚΑΕ. Με μεσολάβηση του δημάρχου Αμαρουσίου Γιώργου Πατούλη, εμφανίζονται ως επίδοξοι ιδιοκτήτες οι Θανάσης Μαρής, Γιώργος Γκάμαρης, με τους οποίους, όμως, ο Γιώργος Μπαρτζώκας έρχεται σε ρήξη μετά από μερικές εβδομάδες και υποβάλλει την παραίτηση. «Δεν θέλω να πω ότι «θυσιάστηκα» για το καλό του Αμαρουσίου, αλλά είμαι στην ομάδα από 12 χρονών, έχω «δεθεί» μαζί της και δεν ήθελα να είμαι συμμέτοχος στην διάλυση της», δηλώνει λίγες ημέρες μετά την αποχώρηση του και προσθέτει: «Παραιτήθηκα μήπως και γίνει κάτι ουσιαστικό στο Μαρούσι». Λίγες εβδομάδες αργότερα και ενώ η ομάδα του Αμαρουσίου χάνει το δικαίωμα συμμετοχής στην Ευρωλίγκα, γιατί δεν έχει παίκτες, οι Μαρής, Γκάμαρης υπό την πίεση των φίλων της ομάδας αποχωρούν και εκείνοι. Ο Μπαρτζώκας εκτός δράσης την ίδια περίοδο εξετάζει το ενδεχόμενο να δουλέψει στο εξωτερικό και δηλώνει προφητικά ότι: «Η πραγματικότητα στο ελληνικό μπάσκετ είναι ζοφερή, το βλέπουν όλοι. Πιστεύω, όμως, ότι είναι κάτι παροδικό και πως σε αυτή την κατάσταση οι σκληροί θα επιβιώσουν. Πιστεύω ότι θα έρθει η ανάκαμψη, γιατί το μπάσκετ έχει πολύ μορφωμένους και καλλιεργημένους ανθρώπους. Έχει ανθρώπους να βασιστεί το άθλημα και οι άνθρωποι γράφουν την ιστορία. Έβλεπα στην τηλεόραση κάθε βράδυ μετά το τέλος των αγώνων του Μουντομπάσκετ τους καλεσμένους από τον χώρο του μπάσκετ, οι οποίοι σχολίαζαν τις αναμετρήσεις και όλοι ήταν υψηλού επιπέδου. Είχαν δομημένο λόγο και κάτι να πουν. Δεν ξέρω πότε θα έρθει η ανάκαμψη, αλλά είμαι βέβαιος ότι θα έρθει».
Η δουλειά του στον Πανιώνιο ήταν το «διαβατήριο» για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας του Ολυμπιακού στις 8 Ιουλίου 2012 και μετά την αποχώρηση του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Η αρχή της πορείας του Μπαρτζώκα στον Ολυμπιακό συνοδεύτηκε από έντονο σκεπτικισμό, καθώς μεγάλη μερίδα των φιλάθλων και των αθλητικογράφων θεωρούσε πως δεν διέθετε το απαραίτητο βάρος ώστε να πατήσει στα βήματα του Ίβκοβιτς. Μέχρι και αποδοκιμασίες δέχθηκε εντός γηπέδου, όσο ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που ήγειρε η κατάκτηση του τροπαίου της Euroleague την περίοδο 2011-12. Ο πάντα υπερβολικός στις κρίσεις του Τύπος τον παρουσίαζε ως Mr. Bean και το ανέκαθεν καχύποπτο σε ό,τι νέο (πόσο μάλλον κι ελληνικό) φίλαθλο κοινό ζητούσε την απομάκρυνσή του από τον πάγκο στις πρώτες στραβές.
Η πιο κρίσιμη στιγμή για την μετέπειτα πορεία ήταν το πέμπτο παιχνίδι των προημιτελικών της Ευρωλίγκα, όταν ο Ολυμπιακός βρέθηκε να χάνει εντός έδρας με 15 πόντους διαφορά από την Αναντολού Εφές. Κατάφερε όμως να επιστρέψει ι και να σφραγίσει το εισιτήριο για το Final-4 του Λονδίνου, όπου θα υπερασπιζόταν τον τίτλο του. Μόνο οι Μακάμπι Τελ Αβίβ (2004, 2005) και Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ (1989, 1990, 1991) είχαν στο παρελθόν κατακτήσει το τρόπαιο συνεχόμενες χρονιές κατά την εποχή διεξαγωγής Final-4. Ο Μπαρτζώκας παρέταξε στο γήπεδο μια ασταμάτητη ομάδα, η οποία κυριάρχησε επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον ημιτελικό, περιορίζοντάς την - ενώ είχε μέσο όρο 86 πόντους ανά παιχνίδι στην προηγούμενη φάση - στους 52 πόντους. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Μπαρτζώκας υποχρέωσε τον προπονητή της ΤΣΣΚΑ, Ετόρε Μεσίνα, στην πρώτη του ήττα σε 10 παρουσίες σε ημιτελικούς του θεσμού.
Στον τελικό η ομάδα του Πειραιά βρέθηκε 17 πόντους πίσω στο σκορ, προτού πετύχει 90 πόντους σε τρία δεκάλεπτα και συνολικά 100 στο παιχνίδι, νικώντας τη Ρεάλ Μαδρίτης κατά κράτος. Ο ίδιος ο Μπαρτζώκας, παρόλο που βρέθηκε στο αποκορύφωμα της μέχρι σήμερα καριέρας του, δήλωσε με μετριοφροσύνη πως στάθηκε τυχερός και πως απλώς «βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη ομάδα». Παρόλη την μετριοφροσύνη του, το κοουτσάρισμά του και η προετοιμασία της ομάδας ήταν εκπληκτική καθώς νίκησε την ΤΣΣΚΑ με άμυνα και την Ρεάλ με επίθεση. Παράλληλα, ανακηρύχθηκε καλύτερος προπονητής της Ευρωλίγκα για την σεζόν 2012-2013. Παρόλα αυτά, ο Ολυμπιακός χάνει το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό με 3-0 και οι μουρμούρες γίνονται όλο και δυνατότερες, με πολλούς να τον κατηγορούν για ηττοπάθεια απέναντι στον Παναθηναϊκό.
Το καλοκαίρι δέχεται μια τεράστια προσφορά για να αναλάβει την Φενέρ αλλά αρνείται. Ο ίδιος έχει δηλώσει για το θέμα (από συνέντευξη στα «Νέα») : «Το εύκολο τότε θα ήταν να φύγω, έχοντας πάρει την Ευρωλίγκα και με την ομάδα να ξεκινάει με -2 στην επόμενη σεζόν, με πολλά ματς κεκλεισμένων και αρκετούς νέους παίκτες. Ομως πάντα δρω με βάση το συναίσθημα. Οι Τούρκοι μου είχαν προσφέρει πενταπλάσια χρήματα από όσα έπαιρνα στον Ολυμπιακό τη σεζόν που πήραμε την Ευρωλίγκα. Τους είπα ότι προέχει η ομάδα μου που είχε και το δικαίωμα να ενεργοποιήσει τον δεύτερο χρόνο του συμβολαίου μου. Μου ζήτησαν να δεσμευτώ ότι αν δεν έμενα στον Πειραιά, η Φενέρ θα ήταν η πρώτη μου επιλογή και αυτό έκανα γραπτώς. Φανταστείτε ότι ακόμα και μετά την αύξηση από τη διοίκηση του Ολυμπιακού, τα χρήματα της Φενέρ ήταν δυόμισι φορές περισσότερα, αλλά δεν το μετάνιωσα στο ελάχιστο και ευχαριστώ από την καρδιά μου τους αδελφούς Αγγελόπουλους για όλα. Τους χρωστάω πολλά και νομίζω ότι η εκτίμηση είναι αμοιβαία βλέποντας και αυτοί εμένα να είμαι ίσως ο μόνος προπονητής που άφησα όλο μου το συμβόλαιο και απλά πληρώθηκα τον μήνα που δούλεψα».
Τη σεζόν 2013-14, ο Ολυμπιακός αποκλείεται από τη Ρεάλ στους «8» και στους τελικούς της Α1 χάνει και πάλι από τον Παναθηναϊκό, με 3-2 αυτή τη φορά, αν και στο τρίτο παιχνίδι είχε σπάσει την έδρα των «Πρασίνων».
Ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι και το ποτήρι ξεχείλισε (αν μπορούσα θα βαζα κι άλλα κλισέ) με την ήττα από τον ανέτοιμο Παναθηναϊκό για το κύπελλο στις 9 Οκτωβρίου 2014, αποτέλεσμα που πυροδότησε έντονες αντιδράσεις από τους οπαδούς του Ολυμπιακού με τους παίκτες και τον ίδιο να δέχονται επίθεση επιστρέφοντας στο ΣΕΦ και λίγο αργότερα να ανακοινώνει την παραίτησή του.
Την επόμενη μέρα η εφημερίδα Livepress περιέγραψε το επεισόδιο:
«Σχεδιασμένο; Ναι. Οργανωμένο; Σίγουρα ναι. Και σε τελική ανάλυση, αποτελεσματικό. Ό,τι έγινε μιάμιση ώρα μετά τα μεσάνυχτα της Πέμπτης στο ΣΕΦ ήταν δίχως άλλο ενδεικτικό τόσο της απογοήτευσης, του εκνευρισμού και του θυμού των οπαδών του Ολυμπιακού για τη -νέα- ήττα από τον Παναθηναϊκό, αλλά και προάγγελος για του τι θα ακολουθούσε.
Δεν γνωρίζουμε αν τα αφεντικά του Ολυμπιακού ήταν ενήμερα για την «επιτροπή υποδοχής» στο ΣΕΦ, όμως τα όσα έλαβαν χώρα δεν τιμούν καθόλου όσους ασχολούνται με την ομάδα. Και ο λόγος; Μπαρτζώκας και παίκτες έγιναν έρμαιο στις ορέξεις των φανατικών οπαδών δίχως την παραμικρή συμπαράσταση, δίχως την παραμικρή προστασία. Πήγαν δηλαδή στο ΣΕΦ σαν πρόβατα για σφαγή.
Πέντε λεπτά πριν την άφιξη του πούλμαν τα 50 άτομα που βρίσκονται έξω από το πάρκινγκ των αθλητών ενημερώθηκαν τηλεφωνικά από κάποιους φιλάθλους που... συνόδευαν με μηχανές την αποστολή για την επικείμενη άφιξή της. Ο υπεύθυνος ασφαλείας της ομάδας έφτασε ένα λεπτό αργότερα και συνομίλησε με αρκετούς οπαδούς σε χαλαρό ύφος. Εκείνος ζήτησε από το πούλμαν να σταματήσει εκτός πάρκινγκ ώστε να πάνε άπαντες πεζή στην είσοδο αθλητών.
Στη θέα του Μπαρτζώκα οι πρώτοι οπαδοί τον περικύκλωσαν και τον έβριζαν χυδαία. «Μας ξεφτίλισες, μην πατήσεις ξανά το πόδι σου εδώ, σήκω φύγε μόνος σου, χάσατε από τα πιτσιρίκια, ο Μποχωρίδης σας κέρδισε ρε», ήταν οι πιο light ατάκες. Κάποιοι αγκάλιασαν τον Μίλαν Τόμιτς που είναι ιδιαιτέρως αρεστός από τους φανατικούς αλλά όλοι σάστισαν μπροστά σε αυτό που ακολούθησε. Οι 100 οργανωμένοι που ήταν «κρυμμένοι» δίπλα στο πάρκινγκ έκαναν με όλη τη σημασία της λέξης «ντου» φωνάζοντας. Φορώντας κουκούλες και με άγριες διαθέσεις περικύκλωσαν τον Μπαρτζώκα. Τον έσπρωξαν πάνω σε ένα αυτοκίνητο το οποίο άρχισαν να χτυπάνε με μανία. Μέσα στον απίστευτο χαμό κάποιος χτύπησε τον -πρώην πλέον- τεχνικό της ομάδας ο οποίος είναι θαύμα πως κρατήθηκε και δεν αντέδρασε. Αμέσως οι γύρω από τον έξαλλο οπαδό φίλοι του τον πήραν... σηκωτό και τον απομάκρυναν. Ήταν εμφανές ότι δεν ήθελαν να χτυπήσουν τον Έλληνα τεχνικό αλλά να τον τρομοκρατήσουν. Ο Βασίλης Σπανούλης κινήθηκε προς τον Μπαρτζώκα για να του παράσχει βοήθεια αλλά ο όχλος δεν του το επέτρεψε.
Πιο δίπλα ο Μάντζαρης τα άκουγε στο δρόμο προς την είσοδο αθλητών από 10 άτομα. «Βαζελάκι, να πας στον Τράκη, ήθελες και περισσότερα χρήματα, άχρηστε» του έλεγαν μεταξύ άλλων.
Ο Γιώργος Πρίντεζης έμοιαζε με στήλη άλατος στην είσοδο του πάρκινγκ παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα. Τον περικύκλωσαν 15-20 άτομα και του φώναζαν σε έντονο ύφος αλλά εκείνος με ένα απλανές βλέμμα δεν είχε καν το κουράγιο να απαντήσει. Άκουγε αμίλητος, ανέκφραστος, αποσβολομένος με την έκφραση του προσώπου του να σημαίνει «τι άλλο θα ζήσουμε».
Όταν εμφανίσθηκε ο αντιπρόεδρος της ΚΑΕ Γιώργος Σκινδήλιας ο Μπαρτζώκας βρήκε την ευκαιρία να μπει στο γήπεδο αφού ο πρώτος εισέπραξε τη μήνη των οπαδών με αφορμή την ένσταση που κατέθεσε ο Ολυμπιακός. «Μας ξεφτιλίζετε. Κάνετε αυτά που μας κοροϊδεύουν» του είπε κάποιος σε έντονο ύφος, ο κ.Σκινδήλιας απάντησε στον ίδιο τόνο και προκάλεσε την έκρηξη των οργανωμένων που άρχισαν να φωνάζουν σύνθημα εναντίον του. Οι Αμερικανοί Ντάνστον, Χάντερ και Λαφαγέτ σε όλο αυτό το διάστημα είχαν «ταμπουρωθεί» στα αυτοκίνητά τους περιμένοντας να ηρεμήσουν τα πνεύματα για να φύγουν. Φευ όμως.
Οι οργανωμένοι άρχισαν να χτυπάνε τη τζαμαρία στην είσοδο αθλητών και στη συνέχεια μπήκαν στο χολ όπου φώναζαν συνθήματα για αρκετή ώρα μέχρι να αποχωρήσουν λίγο πριν τις 2 τα ξημερώματα».
Η ανακοίνωση της ΚΑΕ για την αποχώρηση: «Η ΚΑΕ Ολυμπιακός ανακοινώνει ότι έκανε αποδεκτή την παραίτηση του Γιώργου Μπαρτζώκα και προσωρινά την τεχνική ηγεσία της ομάδας αναλαμβάνει ο Μίλαν Τόμιτς. Ευχαριστούμε τον πρώτο Έλληνα τεχνικό που κατέκτησε την Ευρωλίγκα για όσα προσέφερε στο σύλλογο και του ευχόμαστε καλή συνέχεια στην καριέρα του».
Και του Μπαρτζώκα: «Είναι κάποιες στιγμές που στη ζωή σου οφείλεις να γίνεσαι η αλλαγή που θέλεις να έρθει. Και για μένα, μια τέτοια στιγμή έφτασε σήμερα, δυο χρόνια και κάτι από την μέρα που ξεκίνησε η συνεργασία μου με τον Ολυμπιακό.
Ήταν μια σχέση η οποία ποτέ δεν υπήρξε μόνο επαγγελματική. Αυτός άλλωστε ήταν και ο βασικός λόγος που τα συναισθήματα τα οποία βίωσα ήταν τόσο έντονα. Όσο μεγάλη ήταν η χαρά και η υπερηφάνεια στις μεγάλες νίκες, ακόμη μεγαλύτερη ήταν η στενοχώρια στις ήττες.
Το σίγουρο είναι ότι εργάστηκα με πίστη, αφοσίωση και κυρίως την πεποίθηση ότι κάθε απόφασή μου ήταν για το καλό της ομάδας. Αυτό άλλωστε πρέπει να είναι το μοναδικό κριτήριο για όποιον έχει την τιμή να υπηρετεί έναν τόσο μεγάλο σύλλογο όπως ο Ολυμπιακός.
Θέλω, μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου να ευχαριστήσω πρώτα και πάνω απ' όλα την οικογένεια Αγγελόπουλου για την εμπιστοσύνη ,την στήριξη και τις συνθήκες που μου παρείχαν, όλους τους παίκτες με τους οποίους συνεργάστηκα για όσα καταφέραμε και όσα δεν καταφέραμε, τους συνεργάτες μου από το προπονητικό αλλά και το διοικητικό επιτελείο για την συνέπεια και εργατικότητά τους και τέλος τους φιλάθλους που μας συμπαραστάθηκαν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο.
Ειλικρινά πιστεύω ότι η φετινή ομάδα έχει μεγάλες δυνατότητες και υψηλές προδιαγραφές που μπορούν να την οδηγήσουν στις επιτυχίες που δικαιούται.
Εύχομαι καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλη την οικογένεια του Ολυμπιακού, όπως την εκφράζουν οι πρόεδροι με τον δύσκολο, αλλά έντιμο τρόπο που έχουν διαλέξει».
Αυτά όμως που ήθελε να πει πραγματικά για την αποχώρησή τα είπε αργότερα, σε ερώτηση για το αν έχει ξαναδεί τον Ολυμπιακό από τότε που αποχώρησε έστω στην τηλεόραση (συνέντευξη στα «Νέα»): «Ναι, ούτε τον τελικό της Ευρωλίγκας ή του πρωταθλήματος. Ήταν συνειδητή επιλογή. Εκείνο το βράδυ, μετά τον αποκλεισμό από τον Παναθηναϊκό, επιστρέφοντας στο ΣΕΦ, δεχτήκαμε επίθεση από οπαδούς, όλη η ομάδα, και οι παίκτες. Εκεί είπα «φτάνει», ανέλαβα όλη την ευθύνη και παραιτήθηκα. Πήρα όλη την πίεση πάνω μου και δεν ήθελα να στενοχωρήσω κανέναν. Δεν πήγαινε άλλο και, ξέρεις, με αυτήν την έξαρση των social media, στην Ελλάδα ο καθένας μπορεί ανώνυμα να γράφει χυδαία πράγματα για σένα και την οικογένειά σου και να σε λοιδορεί. Σε επηρεάζει κάτι τέτοιο. Έβλεπα τον χαρακτήρα μου να αλλοιώνεται και να είμαι διαφορετικός ακόμα και στο σπίτι μου. Πέρασα πολύ δύσκολα, ζορίστηκα και αν θέλετε και οικονομικά. Αυτά τα χρήματα του συμβολαίου που άφησα έλειψαν από την οικογένειά μου». Για το πως αισθάνθηκε όταν έφυγε από τον Ολυμπιακό δήλωσε: «Παγωμάρα. Αυτό ήταν το συναίσθημα που ένιωσα φεύγοντας από τον Ολυμπιακό. Με πλήγωσε αυτό που έγινε στον περίγυρο και δεν σας κρύβω ότι μειώθηκε η εκτίμησή μου για το περιεχόμενο τελικά αυτής της χώρας, της ομορφότερης του κόσμου με τη χειρότερη νοοτροπία πολλών»
Τον Ιούλιο του 2015 συμφώνησε με την Λοκομοτίβ Κουμπάν. Για την πρόσληψή του στην ομάδα του Κράσνονταρ, δήλωσε:
«Χαίρομαι που εντάσσομαι σε μια τέτοια ομάδα και θέλω να τη βοηθήσω να πετύχει τους στόχους της στην Ευρωλίγκα και τη Λίγκα της Βαλτικής. Η επιστροφή της ομάδας στην κορυφαία διοργάνωση της Ευρώπης είναι σημαντική και θα πρέπει να καθιερωθεί εκεί. Είναι η τελευταία μέρα που ακούτε από μένα το «εγώ», από εδώ και στο εξής θα υπάρχει μόνο το «εμείς». Από την πρώτη μέρα των διαπραγματεύσεών μας κατάλαβα ότι υπήρχε κατανόηση και κοινή σκέψη. Ο σύλλογος έχει φιλοδοξίες και είναι οργανωμένος. Ξέρω πόσο σημαντική είναι για την ομάδα η εξέλιξη των νεαρών της παικτών και αυτό ισχύει και για τους αστέρες της. Ανυπομονώ να συνεργαστώ με τους παίκτες της ομάδας»
Ο Πρόεδρος της ομάδας, Αντρέι Βέντισεφ δήλωνε τότε: «Χαίρομαι που έχουμε προπονητή έναν από τους καλύτερους των τελευταίων ετών στην Ευρώπη. Η Λοκομοτίβ έχει φιλοδοξίες και θέλουμε να τις πετύχουμε εξελίσσοντας παράλληλα τους νεαρούς Ρώσους παίκτες μας. Ελπίζω οι ικανότητες και η εμπειρία του κόουτς Μπαρτζώκα να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση και η ομάδα να έχει επιτυχίες υπό την καθοδήγησή του».
Η ομάδα του Κράσνονταρ είχε την πιο επιτυχημένη χρονιά της ιστορίας της υπό τις οδηγίες του, φτάνοντας για πρώτη φορά σε Φάιναλ Φορ και πετυχαίνοντας την πρώτη της νίκη στον μικρό τελικό. Στο πρωτάθλημα της VTB όμως δεν τα πήγε και τόσο καλά, μένοντας εκτός τετράδας από την Κίμκι, γεγονός που της στέρησε την φετινή συμμετοχή στην Ευρωλίγκα (μπορούσε να πάει μόνο μία ομάδα, πέρα από την ΤΣΣΚΑ). Στα highlights της VTB ανήκει σίγουρα πάντως η νίκη επί της ΤΣΣΚΑ στην έδρα της, η μοναδική στην συγκεκριμένη διοργάνωση.
Φέτος, συμφώνησε να παραμείνει παρά τις πολλές προτάσεις που δέχθηκε, υπογράφοντας μάλιστα νέο συμβόλαιο για τη νέα σεζόν, με αυξημένες απολαβές. Λίγο αργότερα όμως ήρθε η πρόταση της Μπαρτσελόνα και όλα άλλαξαν: «Πάνω απ’ όλα, ακόμα και πάνω από το μπάσκετ, μου άρεσε που έζησα και δούλεψα στο Κράσνονταρ. Το μόνο πράγμα που έλειψε ήταν το διεθνές σχολείο για την κόρη μου και για την οικογένειά μου ήταν πολύ δύσκολο να είναι χωριστά. Πέρυσι, έδωσα όλο μου τον εαυτό στη Λόκο για να πετύχει, ερωτεύτηκα την ομάδα, τους παίκτες, το επιτελείο, τον κόσμο. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι για έναν Έλληνα προπονητή το Κράσνονταρ θα ήταν τόσο ζεστό και ειλικρινές και οι φίλαθλοι τόσο παθιασμένοι.Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους και συμφωνώ απόλυτα με τα λόγια του προέδρου, Αντριου Βεντίσεβα: Μόνο μαζί ήμασταν ικανοί να πετύχουμε αυτά που πετύχαμε πέρυσι. Η Λόκο είναι μια σπουδαία ομάδα και φοβερός οργανισμός και πάντα θα έχω στη μνήμη μου αυτή τη σπουδαία σεζόν. Η Λοκομοτίβ κέρδισε μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου και ειλικρινά σας εύχομαι τα καλύτερα για την ομάδα, τους παίκτες, το επιτελείο και τον κόσμο».
Ο πρόεδρος από την άλλη είχε άλλη άποψη: «Με τον Γιώργο Μπαρτζώκα πετύχαμε την πρώτη μας συμμετοχή σε Final Four, αλλά πιστεύω πως δεν θα είναι η τελευταία. Στον αθλητισμό οι νίκες δεν είναι προσωπική υπόθεση παικτών ή προπονητή, γι’ αυτό και καταφέραμε να τερματίσουμε στις τρεις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Πριν ένα μήνα συμφωνήσαμε με τον Γιώργο Μπαρτζώκα να μείνει στην Κράσνονταρ, αλλά όταν η Μπαρτσελόνα τού έκανε την πρόταση, είπε πως το να δουλέψει στην ομάδα αυτή είναι όνειρο ζωής. Ίσως το Κράσνονταρ να μην είναι Βαρκελώνη, αλλά η Λόκο δεν είναι υποδεέστερη σαν ομάδα από την Μπαρτσελόνα. Ελπίζουμε σε ένα χρόνο να το αποδείξουμε και πάλι, όταν συναντηθούμε με την Μπαρτσελόνα στην Ευρωλίγκα»
Στην Μπαρτσελόνα, η οποία χρειάστηκε να δώσει 600.00 ευρώ για να σπάσει το συμβόλαιο του με την Λοκομοτίβ, υπέγραψε για τρία χρόνια.
Μιας όμως και είμαστε Badbasket, ας δούμε και μερικά στιγμιότυπα που καταδεικνύουν γιατί τον χαρακτηρίζουν οξύθυμο και γκρινιάρη.
Το επεισόδιο με Μαυροειδή που ουσιαστικά τέλειωσε τον παίκτη από τον Ολυμπιακό:
Αντίδραση σε ερώτηση δημοσιογράφου μετά τον αγώνα με Κηφισιά, στις 05/01/2014
Βρίσιμο στους διαιτητές μετά από ήττα από τον Παναθηναϊκό τον Ιούνιο του 2014
Ένα μοντάζ δηλώσεων Μπαρτζώκα και απαντήσεων Πεδουλάκη:
Έξαλλος σε φιλικό με την Φενέρ:
Αποβολή μετά από δύο τεχνικές ποινές (δείτε στο 1:05:40 περίπου)
Να βάλουμε κι ένα καλό να μην λέτε:
Για την πορεία του στην Μπαρτσελόνα θα τα λέμε και το χειμώνα
COMMENTS